زهره حبیبی؛ مریم یوسفی
چکیده
در این تحقیق اسانس و عصاره قسمتهای هوایی گیاه Codonocephalum stenocalathium Rech. f. مورد بررسی قرار گرفت. روغن اسانسی به‌وسیله روش تقطیر با آب بدست آمد و با کروماتوگرافی گازی کوپل شده با طیف‌سنج جرمی جداسازی و شناسایی شد. 27 ترکیب که 2/70% از کل اسانس را تشکیل می‌دادند، شناسایی شدند. ترکیبهای اصلی تشکیل‌دهنده اسانس عبارت از E-نوسیفرول (4/10%)، ژرانیل-n-پروپیونات ...
بیشتر
در این تحقیق اسانس و عصاره قسمتهای هوایی گیاه Codonocephalum stenocalathium Rech. f. مورد بررسی قرار گرفت. روغن اسانسی به‌وسیله روش تقطیر با آب بدست آمد و با کروماتوگرافی گازی کوپل شده با طیف‌سنج جرمی جداسازی و شناسایی شد. 27 ترکیب که 2/70% از کل اسانس را تشکیل می‌دادند، شناسایی شدند. ترکیبهای اصلی تشکیل‌دهنده اسانس عبارت از E-نوسیفرول (4/10%)، ژرانیل-n-پروپیونات (4/6%)، Z-لانسئول استات (7/4%) و آلوآرومادندرن اپوکساید (4/3%) بودند. از عصاره کلروفرمی گیاه C. stenocalathiumدو ترکیب شناخته شده به نامهای ψ-تاراکساستریل استات و ایلیسیک اسید خالصسازی شد که با استفاده از روش طیفبینی رزونانس مغناطیسی شناسایی شدند. اثر ضد میکروبی عصاره خام کلروفرمی در برابر سه باکتری گرم مثبت و سه باکتری گرم منفی بررسی شد. عصاره خام بهویژه در برابر دو گونه باکتری گرم مثبت (Staphylococcus aureus و Bacillus subtilis) و یک گونه باکتری گرم منفی (Escherichia coli) فعالیت ضد باکتریایی بالایی نشان داد.
محمد مقتدر؛ عبدالرضا ایرج منصوری؛ حسن سالاری؛ آرمیتا فرهمند
دوره 25، شماره 1 ، اردیبهشت 1388، ، صفحه 20-28
چکیده
برای شناسایی ترکیبهای شیمیایی و بررسی اثر ضد میکروبی، بذرهای زیره (Bunium persicum Boiss.) از رویشگاه طبیعی آن در خرداد ماه 1385 از لاله‌زار کرمان جمع‌آوری شد و پس از تمیز کردن بذرها، اسانس‌گیری با روش تقطیر با آب انجام شد. بازده اسانس بذر زیره سیاه 2/4% بود. ترکیبهای موجود در اسانس با استفاده از کروماتوگرافی گازی تجزیه‌ای (GC) و گاز کروماتوگراف ...
بیشتر
برای شناسایی ترکیبهای شیمیایی و بررسی اثر ضد میکروبی، بذرهای زیره (Bunium persicum Boiss.) از رویشگاه طبیعی آن در خرداد ماه 1385 از لاله‌زار کرمان جمع‌آوری شد و پس از تمیز کردن بذرها، اسانس‌گیری با روش تقطیر با آب انجام شد. بازده اسانس بذر زیره سیاه 2/4% بود. ترکیبهای موجود در اسانس با استفاده از کروماتوگرافی گازی تجزیه‌ای (GC) و گاز کروماتوگراف متصل به طیف‌سنج جرمی (GC/MS) مورد شناسایی قرار گرفت. با توجه به نتایج بدست آمده، 26 ترکیب در اسانس زیره (Bunium persicum) مورد شناسایی قرار گرفت که 7/99% اسانس را به خود اختصاص دادند. در میان ترکیبهای شناسایی‌شده به‌ترتیب ترکیبهای گاما-ترپینن-7-آل (91/26%)، کومین آلدئید (3/23%) و گاما-ترپینن (0/22%) بالاترین مقدار را به خود اختصاص دادند. از سایر ترکیبهای اصلی می‌توان از پارا-سیمن (3/7%)، 2-کارن-10-آل (9/6%) و لیمونن (8/4%) را نام برد. برای بررسی اثر ضد میکروبی اسانس بر روی 9 سوش باکتری نیز با روش Disk diffusion که شامل دو نوع باکتری گرم مثبت (استافیلوکوکوس آرئوس و استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس) و هفت نوع باکتری گرم منفی (سودوموناس آئروجینوزا، شیگلا فلکسنری، کلبسیلا پنومونی، سالمونلاتیفی، سراشیا مارسسنس و دو سوش اشرشیاکلی) با اندازه‌گیری قطر هاله عدم رشد بررسی شد. نتایج نشان داد که اسانس زیره سیاه مورد مطالعه دارای اثر ضد میکروبی قابل توجهی می‌باشد. با توجه به مقدار بالای ترکیبهای ترپینن و کومین آلدئید موجود در اسانس با خواص ضد میکروبی که دارند، از اسانس Bunium persicum می‌توان جهت مقابله با میکروبهای بیماری‌زای خاص استفاده کرد و جایگزین بی‌ضرر برای آنتیبیوتیکها پیدا نمود.
حوریه صادری؛ پرویز اولیاء؛ مهسا رادمنش
دوره 22، شماره 4 ، بهمن 1385، ، صفحه 366-372
چکیده
استافیلوکوکوس اورئوس یکی از باکتریهای شایع در عفونتهای انسانی است. افزایش روزافزون مقاومت آنتی‌بیوتیکی در این باکتری سبب شده است که مصرف آنتیبیوتیکها روز به روز افزایش یابد و داروهای جدیدی به بازار عرضه شود. از طرفی استفاده از گیاهان دارویی با اثر ضد میکروبی جایگاه خاص خود را در طب سنتی پیدا کرده است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی ...
بیشتر
استافیلوکوکوس اورئوس یکی از باکتریهای شایع در عفونتهای انسانی است. افزایش روزافزون مقاومت آنتی‌بیوتیکی در این باکتری سبب شده است که مصرف آنتیبیوتیکها روز به روز افزایش یابد و داروهای جدیدی به بازار عرضه شود. از طرفی استفاده از گیاهان دارویی با اثر ضد میکروبی جایگاه خاص خود را در طب سنتی پیدا کرده است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثر ضد میکروبی عصاره‌های هیدروالکلی و آبی بذر و ساقه سداب (Ruta graveolens) بر سویه استاندارد استافیلوکوکوس اورئوس (ATCC 25923) بوده است. برای این منظور ابتدا از روش انتشار در آگار استفاده شد و بعد مقدار حداقل غلظت ممانعت کننده رشد (MIC) و حداقل غلظت کشنده (MBC)عصاره‌های مؤثر با روش رقت در مایع تعیین گردید. در نهایت تغییرات تعداد باکتری در زمانهای مختلف در حضور عصاره با غلظت معادل MBC مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این آزمایشها نشان داد که برخلاف عصاره های آبی، عصاره‌های هیدروالکلی تهیه شده از بذر و ساقه سداب بر استافیلوکوکوس اورئوس اثر ندارند. مقدار MIC و MBC عصاره آبی ساقه سداب به ترتیب 10 و 20 درصد و برای عصاره آبی بذر 10 و بیشتر از 30 درصد بدست آمد. کاهش تعداد باکتریها در مواجهه با عصاره آبی ساقه سداب به صورت تدریجی بود. با توجه به بومی و فراوان بودن گیاه سداب در ایران و اثر ضد میکروبی آن، احتمالاً می‌توان با مطالعات بیشتر از این گیاه برای تولید فرآورده‌های دارویی جهت درمان عفونتهای ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس استفاده نمود.
