سید مهدی ادنانی؛ حسین بشری؛ حسین باقری
چکیده
استفاده از گیاهان دارویی به عنوان محصولات فرعی مرتع، در کشور ایران دارای سابقه‌ای بسیار طولانی است.شناسایی و تعیین ویژگیهای اکولوژیک این گیاهان، لازمه بهره برداری پایدار و اقتصادی از استعدادهای موجود در عرصه منابع طبیعی است. گیاه باریجه (Ferula gumosa)، یکی از گونه های دارویی مناطق کوهستانی ایران است که از نظر صنعتی نیز دارای اهمیت ویژه‌ای ...
بیشتر
استفاده از گیاهان دارویی به عنوان محصولات فرعی مرتع، در کشور ایران دارای سابقه‌ای بسیار طولانی است.شناسایی و تعیین ویژگیهای اکولوژیک این گیاهان، لازمه بهره برداری پایدار و اقتصادی از استعدادهای موجود در عرصه منابع طبیعی است. گیاه باریجه (Ferula gumosa)، یکی از گونه های دارویی مناطق کوهستانی ایران است که از نظر صنعتی نیز دارای اهمیت ویژه‌ای می باشد. هدف از این تحقیق، بررسی‌خصوصیات اکولوژیکی باریجه و نیز ترکیبهای شیمیایی موجود در آن به منظور شناسایی و حفاظت از رویشگاه های عمده در سطح استان قم می باشد. این تحقیق از سال 1375 به مدت سه سال در اکوسیستمهای مرتعی استان قم انجام شد. در این بررسی نقشه پراکنش گیاه باریجه با استفاده از منابع موجود و مطالعات صحرایی تهیه و در هر رویشگاه یک منطقه معرف به وسعت یک هکتار انتخاب شد. مؤلفه‌های پوشش گیاهی با استفاده از روش ترانسکت - کوادرات بررسی و پراکنش سیستم ریشه ای و مراحل مختلف فنولوژی با انتخاب 20 پایه در هر منطقه معرف تعیین شد. نمونه‌های خاک از اعماق 15-0 و 30-15 سانتیمتر تهیه و جهت تعیین ماده آلی، اسیدیته و شوری به آزمایشگاه ارسال گردید. به منظور تعیین ارزش غذایی گونه باریجه در مراحل مختلف فنولوژی نمونه گیری از پایه های موجود صورت پذیرفت. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که رویشگاه گونه باریجه اغلب در مناطق نیمه استپی با ارتفاع بالاتر از 2000 متر، دارای خاک با بافت سبک، اسیدیته بین 7.8-7.5 و شوری بین0.06 تا 0.479 میلی موس بر سانتیمتر با سازندهای زمین شناسی گرانیت و گرانودیوریت یافت می شود. این گونه می تواند درجه حرارت بین 23.5- تا 39 درجه سانتیگراد و بارندگی سالانه حدود 300 میلیمتر را تحمل نماید. نسبت ریشه به شاخه و برگ 0.73-0.7 بود. میانگین کل مواد غذایی قابل هضم در این گونه در مراحل مختلف فنولوژی، بیشتر از سایر گونه های مرتعی موجود در رویشگاه است. ارزش غذایی بالا به همراه ارزش اقتصادی شیرابه حاصل از گیاه باریجه، اهمیت فراوان این گونه را نشان می‌دهد.
عباس زارع زاده؛ محمدعلی دهقانی تفتی؛ کاظم دشتکیان
چکیده
تنوع گیاهی در اکوسیستمهای مناطق خشک، زیاد و بیشترین تعداد گونه‌های نادر و در حال انقراض در این مناطق یافت می‌شوند. به‌علاوه گونه‌های گیاهی انحصاری نیز در اکوسیستمهای خشک وجود دارند. این اکوسیستمها مرکز تنوع زیستی و در بعضی از موارد دارای غنای گونه‌ای نیز میباشند. این پژوهش براساس مشاهدات در حین اجرای طرحهای تحقیقاتی در زمینه ...
بیشتر
تنوع گیاهی در اکوسیستمهای مناطق خشک، زیاد و بیشترین تعداد گونه‌های نادر و در حال انقراض در این مناطق یافت می‌شوند. به‌علاوه گونه‌های گیاهی انحصاری نیز در اکوسیستمهای خشک وجود دارند. این اکوسیستمها مرکز تنوع زیستی و در بعضی از موارد دارای غنای گونه‌ای نیز میباشند. این پژوهش براساس مشاهدات در حین اجرای طرحهای تحقیقاتی در زمینه گیاهان دارویی و نیز بازدیدهای صحرایی طی سالهای 1383-1372 و اطلاعات کتابخانهای صورت گرفته است. در این بررسی 37 گونه از 25 تیره بهعنوان گیاهان دارویی مقاوم به خشکی شناسایی و معرفی گردیدند. علاوه براین نام علمی، نام فارسی، تیره، فرم رویشی، نحوه تکثیر، محل پراکنش، قسمتهای مورد استفاده و ترکیبهای شیمیایی، خواص مهم دارویی گیاه شرح داده شده است. خانواده‌های گیاهی غالب که از نظر دارویی اهمیت دارند و در مناطق خشک رشد و نمو میکنند عبارتند از: Lamiaceae, Apiaceae, Solanaceae, Fabaceae, Papaveraceae, Cucurbitaceae, Chenopodiaceae, Asteraceae, Capparidaceae, Liliaceae. بیشترین تعداد گونه‌های دارویی به ترتیب مربوط به خانواده‌های Lamiaceae، Apiaceae و Solanaceae میباشند.
ابراهیم شریفی عاشورآبادی؛ محمد حسین لباسچی؛ ابوالقاسم متین؛ بهلول عباس زاده؛ کامبیز علیزاده انارکی
چکیده
به منظور بررسی کارآیی انرژی تولید در اکوسیستمهای زراعی، این تحقیق در سال 1383 در مجتمع تحقیقاتی البرز کرج به اجرا در آمد. در این آزمایش از گیاه دارویی بادرنجبویه (Melissa officinalis) که در سال 1381 استقرار یافته و کف بر شده بود استفاده گردید. تیمارهای مورد بررسی شامل کاربرد 80 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار به فرم اوره و به صورت مصرف در خاک و همچنین ...
بیشتر
به منظور بررسی کارآیی انرژی تولید در اکوسیستمهای زراعی، این تحقیق در سال 1383 در مجتمع تحقیقاتی البرز کرج به اجرا در آمد. در این آزمایش از گیاه دارویی بادرنجبویه (Melissa officinalis) که در سال 1381 استقرار یافته و کف بر شده بود استفاده گردید. تیمارهای مورد بررسی شامل کاربرد 80 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار به فرم اوره و به صورت مصرف در خاک و همچنین به‌صورت محلول پاشی دو درصدی بر اندام هوایی گیاه در مقایسه با تیمار شاهد بود که در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. در هر دو روش، هنگامی که ارتفاع گیاه به حدود 10 سانتیمتری رسید, اولین تقسیط و 30 روز بعد دومین تقسیط به گیاه داده شد. برداشت گیاه قبل از گلدهی انجام شد. به منظور بررسی کارآیی انرژی تولید در دو روش فوق, نرم افزار کامپیوتری ویژه‌ای که طراحی و برنامه نویسی شده بود مورد استفاده قرار گرفت. نتایج بدست آمده از تجزیه واریانس نشان داد که روشهای تغذیه گیاه بر کارآیی انرژی تولید, در سطح پنج درصد معنی‌دار بود. مقایسه میانگین تیمارها نشان داد که کارآیی انرژی در روش محلول پاشی معادل 2.14 بود که نسبت به سایر روشها اختلاف معنی‌داری داشت و ضمن افزایش عملکرد، موجب کاهش مصرف نهاده پر انرژی مانند کود شیمیایی نیتروژنی گردید که در نهایت افزایش کارآیی انرژی تولید را در گیاه دارویی ملیس به دنبال داشت. با توجه به نتایج آزمایش، روش محلول پاشی را می‌توان گامی مناسب به منظور کاهش مصرف کود، حفظ محیط زیست، اقتصادی نمودن فرآیند تولید و در نهایت یکی از روشهای دستیابی به اهداف کشاورزی پایدار معرفی نمود.
سیروس صابر آملی؛ احمد ناصری؛ غلامحسین رحمانی؛ عهدیه کالیراد
دوره 20، شماره 4 ، بهمن 1383، ، صفحه 487-532
چکیده
گیاهان دارویی استان کرمان با هدف تعیین توان بالقوه و بالفعل استان جمع آوری و شناسایی گردید تا اطلاعات و زمینه لازم جهت انجام بررسیهای دیگر و برنامه ریزیهای اجرایی فراهم گردد. با استفاده از نقشه های اقلیم، دما، بارندگی، تبخیر، توپوگرافی، موقیعت شهری و آبادیها و پیمایشهای میدانی در رویشگاههای گیاهان دارویی این نمونه ها جمع آوری شد. ...
بیشتر
گیاهان دارویی استان کرمان با هدف تعیین توان بالقوه و بالفعل استان جمع آوری و شناسایی گردید تا اطلاعات و زمینه لازم جهت انجام بررسیهای دیگر و برنامه ریزیهای اجرایی فراهم گردد. با استفاده از نقشه های اقلیم، دما، بارندگی، تبخیر، توپوگرافی، موقیعت شهری و آبادیها و پیمایشهای میدانی در رویشگاههای گیاهان دارویی این نمونه ها جمع آوری شد. اطلاعات رویشگاهی گیاهان در فرمهای مربوطه ثبت گردید. گونه های گیاهی پس از آماده سازی هرباریومی شناسایی شدند. تعداد 285 گونه گیاه دارویی از 200 جنس و 71 تیره شناسایی گردید. 72% گونه ها با فرم رویشی علفی و 11.3 % بوته های نیمه خشبی می باشند. بیشترین پراکنش گیاهان در ارتفاع 2500-1500 متر از سطح دریا می باشد. بیشترین استفاده اعضاء گیاهان به روش دم کردنی و اسانس گیری است.
محمدحسین لباسچی؛ ابراهیم شریفی عاشورآبادی
دوره 20، شماره 3 ، آبان 1383، ، صفحه 249-261
چکیده
تشخیص وضعیت رشد گیاهان دارویی در شرایط مختلف آبیاری و تنش خشکی می تواند راهنمای کشت گیاهان مقاوم در مناطق خشک یا کم آب باشد. در آزمایشات متعددی که در قالب طرح کاملا تصادفی در گلخانه اجرا گردید، 5 گونه از گیاهان دارویی به نامهای مریم گلی، بومادران، اسفرزه، همیشه بهار و بابونه هر کدام به طور جداگانه در تحت تیمارهای آبیاری کامل در حد ظرفیت ...
بیشتر
تشخیص وضعیت رشد گیاهان دارویی در شرایط مختلف آبیاری و تنش خشکی می تواند راهنمای کشت گیاهان مقاوم در مناطق خشک یا کم آب باشد. در آزمایشات متعددی که در قالب طرح کاملا تصادفی در گلخانه اجرا گردید، 5 گونه از گیاهان دارویی به نامهای مریم گلی، بومادران، اسفرزه، همیشه بهار و بابونه هر کدام به طور جداگانه در تحت تیمارهای آبیاری کامل در حد ظرفیت مزرعه(fc) و تنشهای خشکی به اندازه fc75%، fc 50% و 25%fc قرار گرفتند. ماده خشک تولیدی، وزن ریشه، طول ریشه، وزن اندام هوایی و ارتفاع گیاهان اندازه گیری و جداگانه مورد تجزیه واریانس قرار گرفت. برای کلیه گونه‌ها در تحت تیمارهای مختلف تنش و آبیاری تفاوت های معنی داری در سظح 0.01 در عملکرد و اجزای آن مشاهده گردید. در میان گیاهان دارویی مورد آزمایش، گیاهان مریم گلی وبومادران بهترین رشد را در کلیه تیمارهای تنش خشکی داشته و رشد کامل و شادابی خود را در تیمارهای تنش شدید خشکی نیز حفظ نمودند. به نظر می رسد این گونه ها می توانند به عنوان گیاهان دارویی مقاوم درشرایط خشک و یا کم آب استقرار یابند. گونه‌های دیگر نیز دوره رشد خود را در شرایط تنش شدید تکمیل نمودند.
ابراهیم شریفی عاشورآبادی؛ ابوالقاسم متین؛ محمد حسین لباسچی؛ بهلول عباس زاده
دوره 20، شماره 3 ، آبان 1383، ، صفحه 369-376
چکیده
استفاده از سیستم های زراعی کم نهاده1 به منظور ابداع شیوه های نوین مدیریت بهره برداری از منابع و دستیابی به اهداف کشاورزی پایدار اهمیت قابل توجهی دارد. در این راستا به منظور کاهش مصرف کود شیمیایی نیتروژنی در اکوسیستم های زراعی تحقیقی در سال 1383 بمدت یک سال در مجتمع تحقیقاتی البرز کرج به اجرا در آمد. در این آزمایش از گیاه دارویی بادرنجبویه ...
بیشتر
استفاده از سیستم های زراعی کم نهاده1 به منظور ابداع شیوه های نوین مدیریت بهره برداری از منابع و دستیابی به اهداف کشاورزی پایدار اهمیت قابل توجهی دارد. در این راستا به منظور کاهش مصرف کود شیمیایی نیتروژنی در اکوسیستم های زراعی تحقیقی در سال 1383 بمدت یک سال در مجتمع تحقیقاتی البرز کرج به اجرا در آمد. در این آزمایش از گیاه دارویی بادرنجبویه (Melissa officinalis) استفاده شد. تیمارهای مورد بررسی شامل کاربرد 80 کیلو گرم نیتروژن خالص در هکتار به فرم اوره و بصورت مصرف در خاک و همچنین بصورت محلول پاشی دو درصد بر اندام هوایی گیاه در مقایسه با تیمار شاهد بود که در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار مورد مقایسه قرار گرفتند. در هر دو روش، پس از اینکه ارتفاع گیاه به حدود 10 سانتی متری رسید، در نیمه دوم فروردین اولین تقسیط و 30 روز بعد دومین تقسیط به گیاه داده شد. برداشت گیاه قبل از گلدهی انجام شد. نتایج آزمایش نشان داد که تاثیر روشهای کود دهی بر ماده خشک سرشاخه گیاه در سطح پنج درصد اختلاف معنی دار داشت. مقایسه میانگین ها به روش LSD نشان داد که روش محلول پاشی با میانگین 5532.8 کیلوگرم در هکتار بیشترین ماده خشک را تولید نمود و نسبت به شاهد اختلاف معنی دار داشت. بنابر نتایج آزمایش، روش محلول پاشی، ضمن افزایش عملکرد ماده خشک و در نهایت عملکرد اسانس، میزان مصرف کود شیمیایی نیتروژنی را 87.5 % نسبت به روش مصرف در خاک کاهش داد. بنابر این، استفاده از روش محلول پاشی می تواند به منظور کاهش مصرف کود نیتروژنی و دستیابی به اهداف کشاورزی پایدار و حفاظت از محیط زیست مورد توجه قرار گیرد.
کهزاد سرطاوی؛ فاطمه غلامیان
دوره 20، شماره 2 ، مرداد 1383، ، صفحه 213-227
چکیده
استان بوشهر در جنوب ایران و در حاشیه خلیج فارس و در گستره ارتفاعی از سطح دریا تا 1900 متر قرار گرفته است. این استان به دو بخش جلگه‌ای و کوهستانی تقسیم شد که خاک منطقه جلگه‌ای، شور و شنی ـ رسی و منطقه کوهستانی، شنی، گاهی رسی و آبرفتی است. جهت بررسی پراکنش گیاهان دارویی، استان بوشهر به چهار قسمت تقسیم بندی نموده و سپس هر سال یک قسمت به ...
بیشتر
استان بوشهر در جنوب ایران و در حاشیه خلیج فارس و در گستره ارتفاعی از سطح دریا تا 1900 متر قرار گرفته است. این استان به دو بخش جلگه‌ای و کوهستانی تقسیم شد که خاک منطقه جلگه‌ای، شور و شنی ـ رسی و منطقه کوهستانی، شنی، گاهی رسی و آبرفتی است. جهت بررسی پراکنش گیاهان دارویی، استان بوشهر به چهار قسمت تقسیم بندی نموده و سپس هر سال یک قسمت به طور کامل مورد بازدید قرار گرفت. طی بررسی مناطق استان و جمع آوری گونه‌های دارویی در سالهای 74 تا 78 تعداد 71 گونه گیاه دارویی جمع آوری گردید. از این تعداد 32 گونه علفی، 17 گونه بوتهای، 12 گونه درختچهای، 7 گونه درختی و 2 گونه غدهای است. اطلاعات مربوط به فرم رویش، ارتفاع از سطح دریا و محل دقیق جمع آوری و نام محلی و ... ثبت گردید. همچنین اطلاعات اقلیمی منطقه برای بدست آوردن روابط اکولوژیکی گیاهان جمع‌آوری گردید. همراه با جمع‌آوری نمونه‌های گیاهان دارویی در استان بوشهر با مراجعه به افراد بومی مجرب و باسابقه در امر گیاهان دارویی، اطلاعاتی در زمینههای فصل برداشت، اندام مورد استفاده، موارد مصرف و نحوه استفاده جمع آوری و یادداشت گردید.
محمد اکبرزاده
دوره 19، شماره 1 ، اردیبهشت 1382، ، صفحه 37-46
چکیده
گیاهان دارویی بخش قابل توجهی از فلور ایران را تشکیل می‌دهند و نقش عمده‌ای را در ترکیب جوامع گیاهی ایفاء می‌نمایند.این گیاهان از خانواده‌های مختلفی هستندکه یکی از این خانواده ها نعناع می‌باشد گیاهان دارویی خانواده Labiatae بدلیل انعطاف اکولوژیکی بسیبار زیاد آنها به اقالیم متنوع بعنوان یکی از ذخائر ژنتیک گیاهی محسوب می‌شوند. تعدادی ...
بیشتر
گیاهان دارویی بخش قابل توجهی از فلور ایران را تشکیل می‌دهند و نقش عمده‌ای را در ترکیب جوامع گیاهی ایفاء می‌نمایند.این گیاهان از خانواده‌های مختلفی هستندکه یکی از این خانواده ها نعناع می‌باشد گیاهان دارویی خانواده Labiatae بدلیل انعطاف اکولوژیکی بسیبار زیاد آنها به اقالیم متنوع بعنوان یکی از ذخائر ژنتیک گیاهی محسوب می‌شوند. تعدادی از آنها به مصارف تغذیه و برخی به مصارف دارویی، آرایشی و بهداشتی میرسند. در راستای جمع‌آوری و شناسایی گونه‌های دارویی خانواده نعناییان تحقیقی در مراتع ییلاقی “واز“ گونه‌های گیاهی در منطقه جمع‌آوری و شناسایی گردید. همچنین کلیه اطلاعات فیزیکی وزیستی رویشگاه گونه‌ها شامل ارتفاع از سطح دریا، بافت خاک و گونه‌های عمده همراه تعیین گردید. براساس نتایج بدست آمده ، 36 گونه از 18 جنس از خانواده Labiatae در منطقه شناسایی شد. همچنین پس از تعیین پراکنش گونه‌های خانواده مذکور، تعدادی از گونه‌های با درصد پراکنش نسبتآً بالا معرفی شدند که عبارتند از: Thymus kotschyanus, Stachys byzanthina, Stachys lavandulifolia, Teucrium polium, Ziziphora clinopodioides,Salvia spp. Mentha spp., Marrubium vulgare, Phlomis cancelata.
احمد اکبری‌‌‌نیا؛ پرویز باباخانلو
دوره 16، شماره 1 ، بهمن 1381، ، صفحه 1-39
چکیده
استان قزوین با وسعت حدود 1.58 میلیون هکتار به دلیل تنوع آب و هوایی و پستی و بلندی دارای رویشهای بسیار متنوع است به طوری که ارتفاع از سطح دریا از 300 متر در طارم سفلی تا 4140 متر در قله سیالان الموت متغیراست حدود 61 درصد وسعت استان کوهستانی و 39 درصد آن دشت می‌باشد طرح تحقیقاتی جمع‌آوری و شناسایی گیاهان دارویی استان به مدت 4 سال اجرا گردید و ...
بیشتر
استان قزوین با وسعت حدود 1.58 میلیون هکتار به دلیل تنوع آب و هوایی و پستی و بلندی دارای رویشهای بسیار متنوع است به طوری که ارتفاع از سطح دریا از 300 متر در طارم سفلی تا 4140 متر در قله سیالان الموت متغیراست حدود 61 درصد وسعت استان کوهستانی و 39 درصد آن دشت می‌باشد طرح تحقیقاتی جمع‌آوری و شناسایی گیاهان دارویی استان به مدت 4 سال اجرا گردید و با انجام مأموریتهای صحرایی و بررسی منابع موجود حدود 250 گونه گیاه دارویی جمع‌آوری وشناسایی گردید. بیشترین درصد گونه‌های دارویی از الموت و طارم سفلی جمع‌آوری گردید. برخی از گونه‌های دارویی رویشگاههای محدودی داشتند از جمله شاهپسند Verbena officinalis، نوعی خشخاشPapaver bracteatum ، عناب Ziziphus vulgaris، درحالی که برخی دیگر مثل بومادران Achillea millefolium، ریواسRheum ribes ، آویشن Thymus kotschyanus، و… در محدوده وسیعی از ارتفاعات استان پراکنش دارند. گل گاوزبان ایران Echium amoenum، که دربرخی از روستاهای الموت کشت میشود و گلپر Heracleum persicum، استان از شهرت خاصی در بازار دارویی سنتی ایران برخوردار هستند. بیش از 40 گونه گیاه دارویی توسط اهالی روستاهای استان جمع‌آوری و به بازار دارویی عرضه میشود.
عباس زارع زاده؛ پرویز باباخانلو؛ ناصر باغستانی؛ مهدی شمس زاده
دوره 14، شماره 1 ، دی 1381، ، صفحه 73-135
چکیده
با اتمام مرحلة اول طرح (جمع‌آوری و شناسایی) 250 گونه گیاهی دارویی استان یزد شناسایی گردیدند و در 181 جنس و 65 تیره طبقه‌بندی شدند. نام علمی، نام فارسی و محلی گونه‌ها، زیستگاه، قسمتهای مورد استفاده گیاه، ترکیبهای شیمیایی، تاریخچه و مصارف سنتی و محلی، خواص مهم دارویی و مصارف گیاه، طرز تهیه و نحوة‌مصرف و پراکندگی جغرافیایی گونه‌ها ...
بیشتر
با اتمام مرحلة اول طرح (جمع‌آوری و شناسایی) 250 گونه گیاهی دارویی استان یزد شناسایی گردیدند و در 181 جنس و 65 تیره طبقه‌بندی شدند. نام علمی، نام فارسی و محلی گونه‌ها، زیستگاه، قسمتهای مورد استفاده گیاه، ترکیبهای شیمیایی، تاریخچه و مصارف سنتی و محلی، خواص مهم دارویی و مصارف گیاه، طرز تهیه و نحوة‌مصرف و پراکندگی جغرافیایی گونه‌ها شرح داده شده‌اند. بیشترین تعداد گونه گیاه دارویی در استان به ترتیب به تیره‌های Labiatae با 24 گونه، Rosaceae با 20 گونه، Compositae با 19 گونه و Cruciferae با 18 گونه، Umbelliferae و Liliaceae هر یک با 12 گونه Solanaceae و Malvaceae هر یک با 9 گونه تعلق دارند. در فاز دوم (اهلی کردن گیاهان دارویی) بذور و نهالهای گیاهان مورد نظر از طبیعت، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع و مراکز تحقیقات منابع طبیعی و امور دام استانها و تعداد معدودی از گونه‌های وارداتی تأمین و به صورت مستقیم یا غیرمستقیم در دو فصل بهار و پاییز کشت گردیدند. بدین ترتیب فصل کاشت، فنولوژی و سازگاری گونه‌ها با شرایط اقلیمی ایستگاه تحقیقات گیاهان داروئی استان یزد مورد بررسی قرار گرفتند. در ضمن علاوه بر نحوة تکثیر گیاه، آفات و بیماریها و نیاز آبی و کودی گیاهان کشت شده نیز در حد امکان مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج بدست آمده نشان می‌دهند که از 154 گونه گیاه دارویی کشت شده، 136 گونه مراحل فنولوژیکی خود را کامل نمودند، 72 گونه با شرایط اقلیمی ایستگاه تحقیقات گیاهان دارویی یزد سازگار بودند، 12 گونه سبز نشدند و 6 گونه سبز شده بعد از مدتی خشک گردیدند.
احمد اکبری نیا؛ اصغر فرج اللهی
دوره 8، شماره 1 ، تیر 1380، ، صفحه 17-25
چکیده
به منظور بررسی و تعیین مراحل فنولوژیکی تعداد 11 گونه گیاه دارویی در شرایط آب و هوایی قزوین طی سالهای 1371 و 1372 آزمایشی به صورت مشاهده ای در خاکی با بافت شنی رسی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اسماعیل آباد قزوین انجام شد. گیاهان مورد بررسی عبارت بودند از: خردل، رازیانه، گاوزبان، کاسنی، بادرشبو، تاتوره، زنیان، گلرنگ، سیاه دانه، پنیرک و ریحان. ...
بیشتر
به منظور بررسی و تعیین مراحل فنولوژیکی تعداد 11 گونه گیاه دارویی در شرایط آب و هوایی قزوین طی سالهای 1371 و 1372 آزمایشی به صورت مشاهده ای در خاکی با بافت شنی رسی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اسماعیل آباد قزوین انجام شد. گیاهان مورد بررسی عبارت بودند از: خردل، رازیانه، گاوزبان، کاسنی، بادرشبو، تاتوره، زنیان، گلرنگ، سیاه دانه، پنیرک و ریحان. گیاهان فوق در سال 1371 در آخر فصل بهار (به عنوان کشت دوم) و در سال 1372 در اول فصل بهار (به عنوان کشت اول) کشت گردیدند. نتایج نشان دادند که گیاهان با رشد نامحدود شامل گاوزبان و پنیرک و همچنین گیاه رازیانه جهت حصول عملکرد اقتصادی مطلوب می باید در اوایل بهار کشت شوند و در مورد سایر گیاهان امکان کشت و بهره برداری در اوایل تابستان (به عنوان کشت دوم) وجود دارد.
محمدامین سلطانی پور
دوره 8، شماره 1 ، تیر 1380، ، صفحه 63-90
چکیده
گونه دارویی استان همراه اطلاعاتی از قبیل نام فارسی، نام محلی، نام علمی، نام خانواده، زمان گلدهی، محل پراکنش، وضعیت رویشگاه، ارتفاع از سطح دریا، گیاهان همراه، میانگین بارنگی سالیانه و درجه حرارت متوسط محل رویش، اندام مورد مصرف، طریق و مورد مصرف آنها شناسایی گردید که به ۲۱۸ جنس و ۷۷ خانواده مربوط هستند. این گیاهان در دشتهای پهناور، ...
بیشتر
گونه دارویی استان همراه اطلاعاتی از قبیل نام فارسی، نام محلی، نام علمی، نام خانواده، زمان گلدهی، محل پراکنش، وضعیت رویشگاه، ارتفاع از سطح دریا، گیاهان همراه، میانگین بارنگی سالیانه و درجه حرارت متوسط محل رویش، اندام مورد مصرف، طریق و مورد مصرف آنها شناسایی گردید که به ۲۱۸ جنس و ۷۷ خانواده مربوط هستند. این گیاهان در دشتهای پهناور، تپه ها و دامنه کوهها (۱۵۲ گونه)، مناطق کوهستانی (۱۰۳ گونه)، آبراهه ها، کنار چشمه ها، جویهای آب و مناطق مرطوب (۲۹ گونه)، روی تپه های شنی ساحلی و حاشیه های کم ارتفاع آن (16 گونه) و اراضی شور و به نسبت شور (۱۹ گونه) رویش دارند. تعداد ۲۰۹ گونه بومی استان و تعداد ۱۷۲ گونه استفاده های درمانی رایج و سنتی دارند، ضمن آنکه مردم با کاربرد ۱۲۰ گونه دیگر به طور کامل بیگانه هستند.
رمضان کلوندی؛ مرتضی عطری؛ کیوان صفی خانی
دوره 3، شماره 1 ، اردیبهشت 1378، ، صفحه 107-131
چکیده
مطالعات انجام گرفته در رابطه با پوشش گیاهی زیر حوزه گله براسدآباد با استفاده از بررسیهای اکوفیتوسوسیولوژی منجر به تشخیص 42 گونه گیاه دارویی در این منطقه گردید.
در این بررسی مشخص شد که در این حوزه:
42 گونه گیاه دارویی از 19 خانواده و 36 جنس وجود دارد.این گونه ها به ترتیب متعلق به خانواده های زیر میباشند.
Boraginaceae: 1گونه، Caryophyllaceae: 1گونه، ...
بیشتر
مطالعات انجام گرفته در رابطه با پوشش گیاهی زیر حوزه گله براسدآباد با استفاده از بررسیهای اکوفیتوسوسیولوژی منجر به تشخیص 42 گونه گیاه دارویی در این منطقه گردید.
در این بررسی مشخص شد که در این حوزه:
42 گونه گیاه دارویی از 19 خانواده و 36 جنس وجود دارد.این گونه ها به ترتیب متعلق به خانواده های زیر میباشند.
Boraginaceae: 1گونه، Caryophyllaceae: 1گونه، Chenopodiaceae: 1گونه، Compositae: 8گونه، Cyperaceae: 1گونه، Gramineae: 1 گونه، Labiatae: 9گونه، Legominosae: 5گونه، Lemnaceae: 1 گونه، Malvaceae:1گونه، Onagracae: 1گونه،Polygonaceae: 2گونه،Ranunculaceae: 1گونه، Rosaceae: 4گونه،Rubiaceae:1گونه، Scrophulariaceae: 1گونه، Urticaceae: 1گونه.
-از نظر شکل زیستی گونه های گیاهی دارویی مذکور به ترتیب به صورت:
42.85 همیکریپوفیت، 21.43% تروفیت، 16.66% کامفیت، 11.91% ژئوفیت، 4.76% فانروفیت و 2.38%هیدروفیت می باشند.
- عناصر رویشی منطقه ای در زیر حوزه مورد بررسی شامل:
33.33% عنصر ایرانوتورانی، 33.33% عنصر ایرانوتورانی-خزری، 21.43% عنصر ایرانوتورانی-خزری-خلیج عمانی، 9.52% عنصر ایرانوتورانی-خلیج عمانی، 2.38% عنصر خزری میباشند.
با تطبیق عوامل اکولوژیک هریک از قطعات نمونه و در نظرگرفتن وابستگی گونه های با قطعات نمونه مذکور، مجموعه عوامل اکولوژیک (اتواکولوژی) هریک از گونه های گیاهی در منطقه مورد بررسی تعیین گردید.
- با مقایسه لیست پراکنش گونه های گیاهی در قطعات نمونه و تطبیق محل قرار گرفتن گونه مذکور در قطعه نمونه مربوطه روی نقشه پراکنش قطعات نمونه در زیر حوزه مورد مطالعه، کورولوژی گونه های گیاهی دارویی منطقه تعیین و نقشه کورولوژی تعدادی از آنها ارائه گردید.
