همکاری با انجمن علمی گیاهان دارویی ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد، مرکز بین‌المللی علوم و تکنولوژی پیشرفته و علوم محیطی کرمان

2 استادیار، گروه بیوتکنولوژی، مرکز بین‌المللی علوم و تکنولوژی پیشرفته و علوم محیطی کرمان

3 استادیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

4 استاد، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

چکیده

Bunium persicum (Boiss.) B. Fedtsch. یک گیاه دارویی متعلق به خانواده Apiaceae (جعفری) است که به نام زیره کوهی یا زیره پارسی معروف است. در این تحقیق، تنوع ژنتیکی ژرم پلاسم زیره استان کرمان با استفاده از نشانگر مولکولی RAPD مورد ارزیابی قرار گرفت. میوه‌های زیره پارسی از 43 رویشگاه مختلف در استان کرمان جمع‌آوری شد. استخراج DNA به روش CTAB تغییر یافته از میوه انجام شد. از 27 آغازگر تصادفی که در واکنش PCR استفاده شد، تعداد 19 آغازگر که نوارهای بهتری تولید کردند، جهت آنالیز انتخاب شدند. از این تعداد آغازگر، 446 قطعه چند شکل بدست آمد و امتیاز‌دهی شد. ماتریس صفر و یک حاصل توسط نرم‌افزار NTSYS-pc، با استفاده از ضریب تشابه دایس به ماتریس فاصله تبدیل شد و سپس با استفاده از الگوریتم میانگین فاصله (UPGMA) دندروگرام مربوطه رسم شد. بر این اساس 43 جمعیت مورد بررسی در 7 گروه جایابی شدند. کلاستر حاصله تا حدودی با تنوع جغرافیایی همخوانی داشت. نتایج تجزیه به مؤلفه‌های اصلی با نتایج تجزیه کلاستر تقریباً مشابه بود. نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از تکنیک RAPD برای ارزیابی تنوع مولکولی بین این توده‌ها مناسب می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

- احمد‌پور، ا. ر.، 1378. بررسی فیتوشیمیایی اسانس زیره سبز و سیاه کرمانی با GC-Mass. پایان‌نامه دکترای داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، دانشکده داروسازی.
- بامداد، ف.، کدیور، م. و کرامت، ج.، 1384. بررسی مقدار ترکیبات فنولیک موجود در زیره سیاه و میخک و اثر آنتی‌اکسیدانی آنها در مدل سیستمهای شیمیایی. مجموعه مقالات همایش ملی توسعه پایدار گیاهان دارویی، مشهد، 7-5 مرداد: 405-404.
- پژمان مهر، م.، حسنی، م.ا.، جهانسوز، ف.، نجفی، ع.ا.، سفیدکن، ف.، ابراهیم‌زاده، ح.، مردی، م.، پیرسیدی، م. ا.، نجفی، م. ص.، نقوی، م. ر. و باقی زاده، ا.، 1386. بررسی تنوع ژنتیکی برخی از توده‌های مختلف زیره سیاه ایرانی با نشانگرهای AFLP و RAPD. مجموعه مقالات دومین همایش ملی زیست‌شناسی سلولی و مولکولی ایران، کرمان، 10-9 بهمن: 89-86..
- پورسیدی، ش.، 1374. بررسی زیستگاههای زیره سیاه در استان کرمان. سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی مرکز کرمان.
- خسروی، م.، 1372. زیره سیاه (Bunium persicum) گیاهشناسی، اکولوژی و بررسی امکان تولید زراعی. پایان‌نامه کارشناسی ارشد زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد.
- عسکر زاده، م.ع.، غلامی، ب. و نگاری، ع.، 1384. بررسی عملکرد کمی و کیفی اکوتیپهای زیره کوهی (Bunium persicum) کشور در شرایط آب و هوایی مشهد. همایش ملی توسعه پایدار گیاهان دارویی. مشهد، 7-5 مرداد: 328-327.
- فارسی، م. و ذوالعلی، ج.، 1382. اصول بیوتکنولوژی گیاهی (ترجمه). انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد، 495 صفحه.
- مظفریان، و.، 1386. فلور ایران، شمار 54: تیره چتریان (Umbelliferae). انتشارات مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، تهران، 600 صفحه.
- نادرنژاد، ن. و پورسیدی، ش.، 1382. تاکسونومی عددی برخی جمعیتهای زیره ایران در جنسهای Bunium، Carum و Cuminum براساس صفات مورفولوژیکی و سیتولوژیکی. پژوهش و سازندگی (در زراعت و باغبانی)، 16(1): 15-1.
- هاشمی، ه.، 1386. بررسی تنوع ژنتیکی ژنوتیپهای زیره سیاه Bunium persicum (Boiss.) B. Fedtsch با استفاده از مارکر مولکولی RAPD. پایان‌نامه کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مازندران.
- هاشمی، ه.، صفرنژاد، ع. و باقری، ع.ر.، 1387. مطالعه تنوع ژنتیکی جمعیتهای زیره پارسی Bunium persicum (Boiss.) B. Fedtsch ایران، هند، افغانستان و اروپا با استفاده از مارکر مولکولی RAPD. خلاصه مقالات دهمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران، کرج، 30-28 مرداد: 144.
- ولیزاده، م.، 1385. بررسی اثر تنظیم کننده‌های رشد گیاهی بر میزان القاء کالوس و باززایی زیره سبز و پارسی. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مازندران.
- ولیزاده، م.، صفرنژاد، ع.، نعمت زاده، ق.ع. و کاظمی تبار، ک.، 1385. باززایی زیره پارسی Bunium persicum (Boiss.) B. Fedtsch با استفاده از ریزنمونه محور جنینی. مجله علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی، 11(42): 38-33.
- Baser, K.H.C., Ozek, T., Abduganiv, B.E., Abdullaer, U.A. and Aripov, Kh.N., 1997. Composition of the essential oil of Bunium persicum (Boiss) B. Fedtsch. from Tajikistan. Journal of Essential Oil Research, 9: 597-598.
- Boskabady, M.H. and Moghadas, A., 2004. Antihistaminic effect of Bunium persicum on guinea pig tracheal chains. Iranian Biomedical Journal, 8: 149-155.
- Dudareva, N., Picheresky, E. and Gershenzon, J., 2004. Biochemistry of pant volatiles. Plant Physiology, 134: 1893-1902.
- Ipek, M. and Simon, P.W., 2003. Comparison of AFLPs, RAPD markers, and Isozymes for diversity assessment of garlic and detection of putative duplicates in germplasm collections. J. Journal of the American Society for Horticultural Science, 128: 246-252.
- Kapila, R.K., Panwar, K.S. and Badiyala, D., 1997. Variation and association analysis in domesticated population of black caraway (Bunium persicum). Journal of Medicinal and Aromatic Plant Science, 19: 709-711.
- Karim, A., Pervez, M., and M.K., 1977. Studies on the essential of the Pakistan species of the family umbelliferae. Part X. Bunium persicum Boiss. (Siah zira) Seed al. Pakistan Journal of Scientific and Industrial Research, 20(2): 106-108.
- Krizman, M., Jakse, J., Baricevic, D., Javornik, B. and Prosek, M., 2006. Robust CTAB-activated charcoal protocol for plant DNA extraction. Acta agriculturae Slovenica, 87: 427-433.
- Kumar, A., Prasad, B., Shaha, B.C., Sinha, R.P. and Maurya, K.R., 1994. Phenotypic stability in garlic. Journal of Applied Biology, 4: 23-26.
- Majeed, S., 2005. Assessment of genetic divergence and in-vitro conservation in Bunium persicum (Boiss.) Fedtsch. PhD Thesis Abstract. www.yspuniversity.ac.in/btc/thesis/H-2001-03-D.htm/
- Paterson, A., Tanksley, S.D. and Sorreles, M.E., 1995. DNA marker in plant improvement. Advances in agronomy, 46: 39-90.
- Sardari, S., Armin, G.R., Micetich, R.G. and Daneshtalab, M., 1998. Phytopharmaceuticals, Part 1. Antifungal activity of selected Iranian and Canadian plants. Pharmaceutical Biology, 36: 180-188.
- Sharifi, M. and Pouresmael, M., 2006. Breaking seed dormancy in Bunium persicum by stratification and chemical substances. Asian Journal of Plant Sciences, 5(4): 695-699.
- Sheidai, M. and Ahmadian, P., 1996. Cytological studies in Iran Zira from three genus: Bunium, Carum and Cuminum. Cytologia Tokyo, 61: 19-25.
- Syed, M. and Hanif, M., 1986. Antimicrobial activity of the essential oils of the Umbelliferae family: Part I. Cuminum cyminum, Coriandrum sativum, Foeniculum vulgare and Bunium persicum oils. Pakistan Journal of Scientific and Industrial Research, 29: 183-188.
- Thappa, R.K., Ghoshs Agarwal, S.G., Raina, A.K. And Jamwal, P.S., 1991. Comparative studies on the major volatiles of kalazira (Bunium persicum seed) of wild and cultivated sources. Food chemistry, 41(2): 129-134.
- Vasileva, M.G., Kljujkov, E.V. and Pimenov, M.G.,1985. Karyotaxonomic analysis of the genus Bunium (Umbelliferae). Plant Systematics and Evolution, 149: 71-88.
- Wanntorp, L.A., Kocyan, R., van, D. and Renner, S.S., 2006. Toward a Monophyletic Hoya (Marsdeniease, Apocynaceae): Inferences from the Chloroplasm trnL Region and the rbcL-atpB Spacer. Systematic Botany, 31(3): 586-589.