نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 استادیار، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خوراسگان، اصفهان
2 استاد، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خوراسگان، اصفهان
3 کارشناس ارشد، دانشگاه پیام نور، مرکز اصفهان
چکیده
دارچین گیاهی با نام علمی Cinnamomum zeylanicum Nees و متعلق به خانواده برگ‌بوها (Lauraceae) است. این گیاه اثرهای درمانی زیادی دارد که یکی از مهمترین آنها افزایش میل جنسی می‌باشد. در این تحقیق اثر عصاره دارچین بر ساختار بافت بیضه و تعداد سلولهای جنسی در موشهای کوچک آزمایشگاهی (گونه Balb/C) بررسی شد. ابتدا نمونه‌ها به صورت کاملاً تصادفی در 6 گروه (چهار گروه تیمار و دو گروه کنترل و Placebo) و هر گروه شامل هشت نمونه تقسیم و کلیه نمونه‌ها در شرایطی یکسان نگهداری شدند. عصاره هیدروالکلی دارچین در دوزهای مختلف (50 ،100، 200 و 400 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در مدت 48 ساعت) تهیه و به روش درون صفاقی به مدت 20 روز به گروههای تیمار تزریق شد. از نرمال سالین و اتانل نیز جهت تزریق به گروه Placebo (دوز صفر) استفاده گردید. مهمترین عواملی که مورد بررسی قرار گرفت، عبارت از: تغییر وزن بیضه‌ها، تغییرات بافتی احتمالی در تعداد اسپرماتوسیتها و تغییر در تعداد سلولهای جنسی در مقایسه با گروه شاهد بودند. شمارش اسپرماتوسیت‌های اولیه و بررسی تغییرات بافتی با استفاده از مقاطع تهیه شده از لوله‌های اسپرم‌ساز به وسیله میکروسکوپ نوری انجام شد. تعداد اسپرماتوزوئیدها نیز با استفاده از لام هموسیتومتر و ریزنگار میکروسکوپی شمارش و مقایسه گردید. پس از تحلیل نتایج تفاوت معنی‌داری میان وزن بیضه‌ها در هیچ یک از گروهها مشاهده نگردید. در مشاهده مقاطع بافتی لوله‌های اسپرم‌ساز و بررسی ویژگیهای بافتی تفاوت محسوسی میان گروههای تجربی و گروه کنترل دیده نشد. میزان اسپرماتوسیت‌های اولیه و اسپرماتوزوئیدها در دوزهای 100، 200 و 400 میلی‌گرم بر کیلوگرم نسبت به سایر گروهها تفاوت معنی‌دار داشت. یافته‌های این مطالعه نشان‌دهنده تأثیر مثبت عصاره دارچین بر سیستم تولید‌مثل جنس نر به دلیل افزایش معنی‌دار در تعداد سلولهای جنسی می‌باشد.
کلیدواژه‌ها
)