نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 استاد، گروه زیست‌شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گرگان
2 استادیار، گروه زیست‌شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گرگان
3 دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان
چکیده
بارهنگ (Plantago major L.) گیاهی عموماً علفی، از خانواده Plantaginaceae است که دارای برگهایی با پهنک بزرگ واقع در سطح زمین است. این گیاه در منطقه وسیعی از دو قاره آسیا و اروپا و همچنین آفریقا و آمریکای شمالی می‌روید و دارای ترکیب‌های شیمیایی نظیر پلی‌ساکاریدها، لیپیدها، مشتقات کافئیک اسید، فلاونوئیدها، ترپنوئیدها، آسکوربیک اسید، بنزوئیک اسید، فرولیک اسید، گالاکتورونیک اسید و ... می‌باشد. در این مطالعه گیاه بارهنگ تحت شرایط گلدانی کشت و با محلول غذایی هوگلند تغذیه شد و بعد از رسیدن به مرحله سه برگی، مس به شکل CuS04 همراه با هوگلند در غلظت‌های صفر (شاهد)، 100، 300، 500، 700 و 1000 میکرومولار بر گیاهان اعمال گردید. به‌طوری که قبل از ورود به مرحله زایشی، فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان (کاتالاز، پراکسیداز، پلی‌فنل‌اکسیداز و آسکوربات پراکسیداز) و میزان ترکیب‌های فنلی در سطح برگ و ریشه گیاهان تحت تیمار بررسی گردید. در واقع هدف از تحقیق این بوده که غلظت‌های مختلف مس چه تأثیری بر آنتی‌اکسیدانهای آنزیمی و میزان ترکیب‌های فنلی در بارهنگ دارند. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت مس، فعالیت آنزیم‌های کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز و پراکسیداز در سطح ریشه و برگ کاهش یافت که این کاهش در سطح ریشه نسبت به شاهد در سطح 05/0 معنی‌دار بوده است. همچنین فعالیت پلی‌فنل اکسیداز نیز در برگ و ریشه افزایش یافت که در سطح ریشه این افزایش نسبت به شاهد معنی‌دار بود. بنابراین میزان ترکیب‌های فنلی نیز در ریشه افزایش یافت که این افزایش در مقایسه با شاهد معنی‌دار نبوده، ولی در برگها کاهش را نشان داد.
کلیدواژه‌ها
)