نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 استاد، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس
2 دانشجوی دکتری، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس
چکیده
لیشمانیازیس جلدی یک بیماری عفونی آندمیک و از معضلات مهم بهداشتی در بسیاری از کشورها ازجمله ایران می‌باشد. به‌دلیل عدم وجود واکسن مؤثر بروز بیماری در اکثر نقاط دنیا رو به افزایش است. استفاده از ترکیب‌های آنتی‌موان پنج ظرفیتی به‌عنوان داروهای خط اول درمان، همراه با محدودیت‌ها و عوارض جانبی متعددی می‌باشد. از این رو نیاز به ساخت داروهای جدید ارزان، قابل دسترس و با عوارض کم جهت جایگزینی ترکیب‌های شیمیایی موجود کاملاً احساس می‌گردد. داروهای با منشأ گیاهی می‌تواند به مرور جایگزین مناسبی باشد. به همین منظور در پژوهش حاضر، تأثیر دو گیاه بومی درمنه Artemisia sieberi Besser و تشنه‌داری Scrophularia striata Boiss. بر رشد لیشمانیا ماژور در شرایط In vitro مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور غلظت‌های مختلف عصاره آبی گیاه درمنه و تشنه‌داری در شرایط In vitro روی رشد پروماستیگوت‌های لیشمانیا ماژور در داخل پلیت و رشد آماستیگوت‌ها در ماکروفاژها مورد بررسی قرار گرفت. طبق یافته‌های این بررسی، پروماستیگوت‌های لیشمانیا ماژور در محیط کشت RPMI تحت تأثیر غلظت‌های 20% و 25% درمنه، در همان روز اول به‌طور کامل از بین رفتند. در حالی‌که تشنه‌داری در غلظت 25% و در روز سوم باعث مرگ انگل گردید. کاهش رشد انگل در محیط کشت RPMI تحت تأثیر درمنه در هر 3 غلظت به‌طور معنی‌داری بیشتر از تشنه‌داری بود. غلظت‌های 20% درمنه در روز دوم و غلظت 25% تشنه‌داری در روز سوم باعث از بین بردن کامل آماستیگوت‌های لیشمانیا ماژور درون ماکروفاژ گردید.
کلیدواژه‌ها
)