نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانش‌آموخته کارشناسی ارشد باغبانی، گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
2 دانشیار، گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
3 استادیار، گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
4 دانشیار، گروه بیوتکنولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده
با گذشت زمان، بار دیگر پرورش و تولید گیاهان دارویی با رشد قابل‌توجهی روبرو شده‌است. پیشرفت‌های زیست‌فناوری می‌تواند کارآیی بسیاری در حفظ و تکثیر گیاهان در خطر انقراض و همچنین افزایش توان ژنتیکی گیاهان دارویی داشته باشد. تغییرات ژنتیکی رخ داده در کشت‌های کالوس ممکن است به بازدهی بالاتری در تولید متابولیت‌های ثانویه‌ی ارزشمند بیانجامد. انجدان رومی (Levisticum officinale Koch.) از تیره‌ی چتریان، یکی از قدیمی‌ترین گیاهان دارویی و ادویه‌ای به‌شمار می‌رود که در فارماکوپه‌های معتبر، ترکیب‌های ریشه‌ی آن به‌عنوان موادی مدر برای درمان سنگ و عفونت‌های کلیه و مجاری ادراری معرفی شده‌اند. این تحقیق به‌منظور بررسی تأثیر نوع ریزنمونه، ترکیب محیط کشت و هورمون‌های تنظیم‌کننده‌ی رشد بر روی میزان رشد کالوس انجدان رومی در قالب طرح کاملاً تصادفی فاکتوریل با ریزنمونه‌های هیپوکوتیل، ریشه، برگ، دمبرگ و گره طوقه و در محیط MS تغییریافته (AM1) حاوی سطوح مختلف مواد رشد گیاهی انجام شد. پس از یک ماه میزان رشد و درصد کال‌زایی مقایسه شد. نتایج نشان داد که حداکثر میزان رشد و بهترین خصوصیات ظاهری کالوس با استفاده از ریزنمونه‌ی هیپوکوتیل و ریشه، در محیط پایه‌ی AM1 و با مقادیر 5/1 میلی‌گرم در لیتر 2,4-D، 5/0 میلی‌گرم در لیتر Kin و 025/0 میلی‌گرم در لیتر NAA بدست آمد.
کلیدواژه‌ها
)