همکاری با انجمن علمی گیاهان دارویی ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان هرمزگان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرعباس، ایران

2 استادیار، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان مرکزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اراک، ایران

چکیده

در این تحقیق، به مطالعه نیازهای اکولوژیک گونه انحصاری و دارویی کلاجوک (Pulicaria aucheri (Boiss.) Jaub. & Spach) در استان هرمزگان پرداخته شد. بررسی‌ها در سه رویشگاه‌ اصلی گونه شامل بستک، سیرمند و گنو انجام شد. تجزیه‌و تحلیل پارامترهای رویشگاهی در مناطق مذکور نشان داد که تمام پارامترهای اندازه‌گیری بجز فراوانی در سطح احتمال 5% اختلاف معنی‌دار دارند. متوسط سطح پوشش، تراکم و فراوانی این گونه به‌ترتیب 3/5%، 2611 گیاه در هکتار و 66% بود. بیشترین درصد پوشش‌‌تاجی کل، تولید علوفه در هکتار، تعداد گیاه در هکتار، درصد لاشبرگ، درصد پوشش تاجی و ارتفاع هر گیاه در منطقه سیرمند مشاهده شد. بیشترین درصد خاک بدون پوشش در منطقه بستک و بیشترین درصد سنگ و سنگریزه در منطقه گنو اندازه‌گیری شد. تجزیه‌و تحلیل پارامترهای خاک مناطق نشان داد که تمام پارامترهای اندازه‌گیری بجز اسیدیته خاک در سطح احتمال 5% اختلاف معنی‌دار دارند. بیشترین میزان هدایت الکتریکی، درصد اشباع و سیلت خاک در منطقه بستک بدست آمد. منطقه سیرمند بیشترین مقدار آهک و شن خاک را داشت. همچنین، بیشترین درصد کربن آلی، ازت و رس خاک در منطقه گنو مشاهده شد. بافت خاک در منطقه بستک لومی و شنی‌لومی، در منطقه سیرمند شنی‌لومی و در منطقه گنو شنی‌رسی‌لومی بود. نتایج مطالعات فنولوژی نشان داد که زمان اوج گلدهی (اواسط اسفند تا اواسط فروردین‌ماه) بهترین زمان برداشت سرشاخه‌های گلدار این گونه برای مصارف دارویی است. با توجه به انحصاری بودن، اسانس‌دار بودن و داشتن اثرهای ضدمیکروبی و همچنین تعلیف شدید توسط دام، لازم است توجه بیشتری به این گونه باارزش شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

- Akaike, H., 1974. A new look at the statistical model identification. IEEE Transactions on Automatic Control, 19(6): 716-723.
- Ali Ehyaei, M. and Behbahanizadeh, A.A., 1993. Description of methods of chemical decomposition of soil. Technical Journal No. 893, Soil and Water Research Institute, 129p.
- Ali Ehyaei, M. and Behbahanizadeh, A.A., 1997. Description of methods of chemical decomposition of soil. Technical Journal No. 1024, Soil and Water Research Institute, 134p.
- Arzani, H. and Abedi, M., 2015. Rangeland Assessment, Vegetation Measurement, (Volume II), Tehran Unversity, 354p.
- Assadpour, R. and Soltanipoor, M.A., 2017. Recognition of Ecological Regions of the Country: Vegetation of Hormozgan Province. Institute of Forests and Rangelands Press, Tehran, Iran, 298p.
- Assadpour, R., Soltanipoor, M.A., Zakeri, O. and Hoseinpour, A., 2018. Flora of the Dehgin Watershed. Pardis Kia Press, 385p.
- Assadpour, R., Soltanipoor, M.A., Zakeri, O. and Jaffari Takhtineghad, E., 2019. Grazing Season and Utilization of Medicinal Plants in Dehgin Rangelands of Hormozgan Province. Pardis Kia Press, 111p.
- Assadpour, R., Mirdavoodi, H.R. and Soltanipoor, M. A., 2020. Final report of autoecology study of Pulicaria aucheri in Hormozgan province. Hormozgan Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, Bandar Abbas, Hormozgan province, Iran, 182p.
- Asgarpanah, J., Dakhili, N., Mirzaei,, F. and Salehi, M., 2015. Seed oil chemical composition of Pulicaria aucheri (Boiss.) Jaub. & Spach. Pharmacognosy Journal, 8(1):42-43.
- Assadi, M., Maasumi, A. A., Mozaffarian, V. and Khatamsaz, M., 1988-2016. Flora of Iran. Forest and Rangelands research Institue, 150 vol.
- Baghestani, N., Zare, M. and Ehsani, A., 2013. Investigation of drought and its effect on phenology in two important plant species in steppe rangelands (Case study: Nodoshan rangelands, Ashkzar city). Arid Boom Scientific and Research Journal, 3(2): 15-26.
- Bakkenes, M., Alkemade, J.R.M., Ihle, F., Leemans, R. and Latour, J.B., 2002. Assessing the effects of forecasted climate change on the diversity and distribution of European higher plants for 2050. Global Change Biology, 8: 390-407.
- Ehsani, A., 2017. Grazing Season in the Rangelands of Central Desert and Khalij-Omani Regions of Iran. Research Institute of Forests and Rangelands Press, Tehran, Iran, 241p.
- Godefroid, S. and Koedam, N., 2004. Interspecific variation in Soil compaction sensitivity among forest floor species. Biological Conservation. 119: 207-217.
- Ghahreman, A., 2001. The Color Flora of Iran, Platychaete aucheri, No. 1591. Forest and Rangelands Research Institue.
- Ghanbarian, G. and Yazdanpanah, Z., 2016a. Autecology study of Platychaete aucheri Boiss. in arid ecosystems, south of Fars province. Journal of Range and Watershed Management (Iranian Journal of Natural Resources), 68(4): 869-884.
- Ghanbarian, G. and Yazdanpanah, Z., 2016b. Effect of phenological stages on chemical composition of Pulicaria aucheri as an important endemic shrub in Iran. Iranian Journal of Science and Technology, 41(2): 301-305.
- Jaffari Takhtineghad, E., Assadpour, R., Soltanipoor, M.A. and Tavoosi, S., 2018. Phenological study of Pulicaria aucheri in Dehgin watershed of Hormozgan province. The 13th National Conference on Watershed Management Science & Engineering of Iran and The 3rd National Conference on Conservation of Natural Resources and Environment, Ardabil, Iran, 2 October.
- Javidnia, K., Nairi, A., Zand, F. and Soltanipoor, M.A., 2008. Essential oil composition of Pulicaria aucheri from Iran. Chemistry of Natural Compounds, 44(1):114-115.
- Leps, J. and Smilauer, P., 2003. Multivariate Analysis of Ecological Data using CANOCO. Cambridge University Press, 269p.
- Mirzaei,, F., Dakhili, N., Salehi, M., Janipour, M., Rangriz, E. and Asgarpanah, J., 2015. Volatile oil composition of the fruite of Pulicaria aucheri (Boiss.) Jaub. & Spach. 4th National Congress on Medicinal Plants, Tehran, Iran, 12-13 May.
- Mozaffarian, V.,1996. A dictionary of Iranian plant names. Farhang Moaser Press. 596p.
- Mozaffarian, V., Ghahremaninejad, F., Narimisa, S., Jaffari, E., Kazempour, Sh., Lotfi, E. and Assadi, M., 2020. Flora Iran, Asteraceae. Forest and Rangelands Research Institue, n. 144.
- Najafi Tireshabankareh, K., Ehsani, A. and Assadpour, R., 2013. Investigation of phenological stages of Platychaete aucheri, on the shores of the Persian Gulf and the Sea of Oman, Javengan Geno region. National Conference on Passive Defense in Agriculture, Qeshm Island, Iran.
- Palmer, M.W., 1993. Putting things in even better order: The advantages of canonical correspondence analysis. Ecology, 74: 2215-2230.
- Puppi Branzi, G. and Zanotti, A.L., 1992. Estimate and mapping of the activity of airborne pollen sources. Aerobiologia, 8: 69-74.
- Rashvand, S., Yeganeh, H. and Sanaei, A., 2014. Investigation of phenological stages of two species of Festuca ovina and Bromus tomentellus in Alamut-Qazvin station. Journal of Plant Research, 27(4): 635-646.
- Rechinger, K.H., 1963- 2006. Flora Iranica. Vols: 1-176. Academische Druk-u. Verlagsanstalt. Graz.
- Rechinger, K.H., 1984. Flora Iranica, Compositae. Vol.: 145. Academische Druk-u. Verlagsanstalt. Graz.
- Safaeian, R., Ghanbarian, G. and Yazdanpanah, Z., 2016. An investigation on essential oils of Pulicaria aucheri as an endemic plant in desert ecosystems. Analytical Chemistry Letters, 6(2): 153-158.
- Soltanipoor, M.A. and Babakhanlou, P., 2006. Introduction and ecological investigation of aromatic plants of Hormozgan province. Iranian Journal of Medicinal and Aromatic Plants Research, 22(1): 47-59.
- Soltanipoor, M.A., Assadpour, R. and Zakeri, O., 2016. Suitable Native Plants of Landscape in Bandarabbas. Pardis Zabakadeh Press, 188p.
- Soltanipoor, M.A., Jamzad, Z. and Jalili, A., 2020b. Defining the conservation status of the plant species and ecosystems of Hormozgan province. Hormozgan Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, Bandar Abbas, Hormozgan Province, Iran, 201p.
- Ter Braak, C.J.F., 1987. The analysis of vegetation-environment relationships by canonical correspondence analysis. Vegetatio, 69: 69-77.
- Traoré, S., Zerbo, L., Schmidt, M. and Thiombiano, L., 2012. Acacia communities and species responses to soil and climate gradients in the Sudano-Sahelian zone of West Africa. Journal of Arid Environments, 87: 144-152.
- Yee, T.W. and Mitchell, N.D., 1991. Generalized additive models in plant ecology. Vegetation Science, 2(5): 587-602.
- Zabihi-Nik, T., Hakimi Vala, M. and Bagheri, F., 2017. Investigation of antimicrobial effect of crude extract and three sub-fractions of Pulicaria aucheri (Boiss.) Jaub. & Spach against five standard microbial strains and clinical Escherichia coli isolates. Journal of Herbal Drugs, 8(1): 15-20.
- Zaeifi, M., 2001. Collecting and identifying plants of Hormozgan province in order to complete and equip the herbarium. Hormozgan Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, Bandar Abbas, Hormozgan province, Iran, 182p.
- Zarrin, P., Ghahremaninezhad, F. and Maasoumi, A.A., 2010. The systematic of Pulicaria and Platychaete Genus From Inuleae Tribe (Asteraceae) in Iran.The Journal of Taxonomy and Biosystematic, 3: 27-44.