تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران

همکاری با انجمن علمی گیاهان دارویی ایران

شماره جاری

بر اساس شماره‌های نشریه

بر اساس نویسندگان

بر اساس موضوعات

نمایه نویسندگان

نمایه کلیدواژه ها

درباره نشریه

اهداف و چشم انداز

اصول اخلاقی انتشار مقاله

بانک ها و نمایه نامه ها

پیوندهای مفید

پرسش‌های متداول

فرایند پذیرش مقالات

اطلاعات آماری نشریه

اخبار و اعلانات

آت اکولوژی گونه دارویی انزروت (Astragalus fasciculifolius Bioss.) در برخی از رویشگاهای طبیعی جنوب استان سیستان و بلوچستان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانش‌آموخته کارشناسی ارشد گیاهان دارویی، گروه باغبانی و فضای سبز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران

2 استاد، گروه اصلاح نباتات و بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران

3 دانشیار، گروه اصلاح نباتات و بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران

4 استادیار، گروه اصلاح نباتات و بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران

5 استادیار، گروه گیاهان دارویی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران

چکیده

توسعه و اجرایی شدن برنامه‌های اثربخش و مفید در راستای احیاء، حفاظت و بهره‌برداری مناسب از گونه‌های دارویی تنها با شناسایی ویژگی‌های گیاهی و اکولوژیکی میسر است. گیاه انزروت (Astragalus fasciculifolius Bioss) از خانواده بقولات (Fabaceae) گونه دارویی ارزشمندی است که از نظر ترکیب‌هایی مانند ساپونین‌ها، فلاونوییدها و پلی‌ساکاریدها نقش مؤثری در درمان بیماری‌های قلبی، بازدارندگی رشد سلول‌های سرطانی و از بین بردن اثرات شیمی درمانی دارد. در این بررسی نقشه پراکندگی این گونه با استفاده از منابع موجود تهیه گردید. سپس خصوصیات اقلیمی، تجزیه فیزیکی و شیمیایی خاک، مراحل مختلف فنولوژیکی و گیاهان همراه در منطقه ثبت شد. نتایج این بررسی نشان داد این گیاه در شهرستان‌های خاش، سراوان، سوران و مهرستان پراکنش دارد. پهنه‌بندی اقلیمی این مناطق در بلوچستان براساس ضریب خشکی دومارتن از نوع اقلیم خشک می‌باشد. متوسط میزان بارندگی سالیانه این رویشگا‌ها 52 میلی‌متر، رطوبت نسبی 20% و دمای متوسط آن ºC25 است. این گونه به‌طور عمده در ارتفاع 1300 تا 1500 متر از سطح دریا، در دامنه‌ها و عمدتاً در آبراهه‌ها در بستر رودخانه‌های فصلی و در تمامی جهات به‌ویژه جهت شمالی و شیب صفر تا 75% پراکنش دارد. خاک رویشگاه عمدتاً دارای بافت شنی لومی با اسیدیته 6.73 تا 8.23، هدایت الکتریکی dS/m0.56 تا 06/1 و مقدار آهک 30.64 تا 50.62% می‌باشد. انزروت گونه‌ای مقاوم به خشکی است و در شرایط اقلیمی خشک با متوسط بارندگی سالیانه کمتر از30 میلی‌متر قادر به رویش است.

کلیدواژه‌ها

مراجع
- Ahmadi, A., Shahmoradi, A.A., Zarehnia, S., Ahmadi, E. and Nateghi, S., 2013.Autecology stady ranegeland astragalus effuse in western Azarbaijan province. Iranian Journal Pasture and Desert, 20(1): 172-181.
- Allison, L.E., Bollen, W.B. and Moodie, C.D., 1965. Total carbon: 1346-1366. In: Page A.L., Miller, R.H. and Keemey, D.R., (Eds.).Methods of Soil Analysis. Part 2, Chemical and Microbiological Properties. American Society of Agronomy, Soil Science Society of America, 1572p.
- Azemi, M., Borougerdnia, M.G., Namjooyan, F., Saeidian, H., Naanaei, S.Y. and Hemmati, A., 2011. Evaluation of hydroalcoholic extract of Astragalus fasciculifolius Boiss. on immunological factors IFN-γ, IL-4 in early sensitized mice induced by Ovalbumin. Planta Medica, 77(12): PM137.‏
- Corwin, D.L. and Yemoto, K., 1996. Salinity: Electrical conductivity and total dissolved solids. Methods of Soil Analysis Part 3 Chemical Methods, 2: 417-435.
- Ghahreman, A., 1993. Plant Systematic; Cormophytes of Iran. University Publication Center, Tehran, 842p.
- Klute, A. and Dirksen, C., 1986. Hydraulic conductivity and diffusivity: laboratory metals: 687-734. In: Kulte, A., (Ed.). Methods of soil Analysis, Part 1, Physical and Mineralogical Methods. American Society of Agronomy, Soil Science Society of America, 1188p.
- Li, X., Qu, L., Dong, Y., Han, L., Liu, E., Fang, S., Zhang, Y. and Wang, T., 2014. A review of recent research progress on the Astragalus genus. Molecules, 19(11): 18850-18880.‏
- Mesdagi, M., 2015. Herbal Ecology. Mashhad University Press, 184p.
- Mozaffarian, V.A., 2004. Iranian Trees and Shrubs. Tehran Publication, Contemporary Culture, 991p.
- Olsen, S.R., Sommers, L.E. and Page, A.L., 1982. Methods of soil analysis. Part 2. Chemical and microbiological properties of phosphorus. ASA Monograph, 9: 403-430.
- Oshib Netaj, M., Shekcchi, H., Akbarzadeh, M. and Keshavarzi, M., 2011. Study of the ecology of Lolium gaud rigidum in Mazandaran province. Journal of Plant Biology, 3(10): 37-46.
- Page, A.L., Miler, R.H. and Keeney, D.R., 1982. Methods of Soil Analysis. Part 2. Chemical and Microbiological Properties. American Society of Agronomy, Soil Science Society of America, 345p.
- Pistelli, L., Giachi, I., Lepori, E. and Bertoli, A., 2003. Further saponins and flavonoids from Astragalus verrucosus Moris. Pharmaceutical Biology, 41(8): 568-572.
- Royal Botanic Garden Edinburgh, 2018a. Royal Botanic Garden Edinburgh Herbarium (E). Occurrence Dataset ypoair accessed via GBIF. https://www.gbif.org/occurrence/575027331.
- Royal Botanic Garden Edinburgh, 2018b. Royal Botanic Garden Edinburgh Herbarium (E). Occurrence Dataset ypoair accessed via GBIF. https://www.gbif.org/occurrence/575230524.
- Royal Botanic Garden Edinburgh, 2018c. Royal Botanic Garden Edinburgh Herbarium (E). Occurrence Dataset ypoair accessed via GBIF. https://www.gbif.org/occurrence/1144552095.
- Safa, O., Soltanipoor, M.A., Rastegar, S., Kazemi, M., Dehkordi, K.N. and Ghannadi, A., 2013. An ethnobotanical survey on Hormozgan province, Iran. Avicenna Journal of Phytomedicine, 3(1): 64-81.‏
- Saligheh, M. and Burimani, F., 2008. Climatic regionalization of Sistan and Baluchestan province. Geography and Development, 6(12): 101-106.
- Shanechi, M., 1993. Plant Ecology. Imam Reza Publication, 509p.
- Walkley, A. and Black, I.A., 1934. An examination of the Degtjareff method for determining soil organic matter, and a proposed modification of the chromic acid titration method. Soil Science, 37(1): 29-38.
تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران
دوره 34، شماره 4 - شماره پیاپی 90
مهر و آبان 1397
صفحه 662-671
فایل ها
هم رسانی
ارجاع به این مقاله
آمار