همکاری با انجمن علمی گیاهان دارویی ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه فیزیولوژی- تهران، دانشگاه شاهد، دانشکده پزشکی، گروه فیزیولوژی

2 استادیار گروه فیزیولوژی- تهران، دانشگاه علوم پزشکی ایران، دانشکده پزشکی، گروه فیزیولوژی

3 دانشجوی پزشکی- تهران، دانشگاه شاهد، دانشکده پزشکی

چکیده

با توجه به وجود شواهد در طب سنتی و نوین مبنی بر اثر ضد دیابتی برگ چغندر(Beta vulgaris)، در تحقیق حاضر  اثر تجویز خوراکی این گیاه  (Capsicum frutescens) بر میزان گلوکز، تری‌گلیسیرید، و کلسترول توتال سرم در مدل تجربی دیابت قندی مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور موشهایی صحرایی نر به چهار گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با برگ چغندر، دیابتی، و دیابتی تحت درمان با برگ چغندر تقسیم بندی شدند. برای دیابتی شدن از داروی استرپتوزوتوسین  استفاده گردید. دو گروه تحت تیمار با برگ چغندر نیز پودر برگ چغندر مخلوط شده با غذای استاندارد موش را با یک نسبت وزنی 15/1دریافت نمودند. نتایج نشان داد که میزان گلوکز سرم در گروه دیابتی افزایش معنی داری را در هفته های دوم و جهارم در مقایسه با هفته قبل از آزمایش نشان می دهد (P<0.001) ، در حالی که میزان گلوکز سرم در هفته های دوم و چهارم در گروه دیابتی تحت درمان در مقایسه با گروه دیابتی به طور معنی دارکمتر بود .(P<0.01, P<0.001) همچنین سطح تری گلیسیرید در گروه دیابتی افزایش معنی داری را در هفته چهارم نسبت به هفته قبل بررسی (P<0.05) نشان داد و سطح تری گلیسیرید در هفته چهارم در گروه دیابتی تحت درمان با برگ چغندر در مقایسه با گروه دیابتی به طور معنی دار (P<0. 01) پائینتر بود. به علاوه سطح کلسترول توتال سرم در هفته چهارم در گروه دیابتی تحت درمان با برگ چغندر در مقایسه با گروه دیابتی به طور معنی دار (P<0. 01) پائینتر بود. نتایج این بررسی نشان داد که تجویز خوراکی برگ چغندر در مدل تجربی دیابت قندی می تواند موجب کاهش بارز سطح گلوکز، تری گلیسیرید و کلسترول سرم در موشهای دیابتی گردد. 

کلیدواژه‌ها

- ADA, (1997), Clinical practice recommendation, screening for diabetes. Diabetes Care; 20: 22-24.
- Dijioux, M.G.; Lavaud, C.; Massiot, G. and Le men-Olivier L.,(1995), Falvonoids from Beta vulgaris varieties. Fitoterapia, LXVI, 195.
- Gleckman, R. and Mory, J., (1994), Diabetes-related foot infection. Journal of Contemporary Internal Medicine , 6: 57-62.
- Grover, J.K.; Yadav, S. and Vats, V., (2002), Medicinal plants of India with anti-diabetic potential. Journal of Ethnopharmacology, 81: 81-100.
- Hikino, H.; Kobayashi, M.; Suzuki, Y. and Konno,C., (1989), Mechanisms of hypoglycemic activity of aconitan A, a glycan from Acantium carmichaeli roots. Journal of Ethnopharmacology,  25: 295-304.
- Karawya, M.S. and Wahab, S.A.A., (1984), Diphenylamine, an antihyperglycemic agent from onion and tea. Journal of Natural Products, 47: 775-780.
- Kuhn, M.A. and Winston, D., (2000), Herbal Therapy and supplements: A scientific and traditional approach. Lippincott , pp: 85-88.
- Masayuki, Y. and Shoichi, H., (1997), Extraction of blood glucose lowering saponins from Beta vulgaris. Jpn Kokaia Tokkyo Koho JP , 220: 177.
- Rang,H.P. and Dale, M.M., The endocrine system pharmacology, Second Ed., Longman Group Ltd., UK, 504-508.
- Shimizu, M.; Ito,T. ; Terashima, S.; Mayashi, T.; Arisawa, M.;  Morita, N.; Kurokowa, S.; Ito,K. and Hasimato,Y., (1984), Inhibition of lens aldose reductase by flavonoids. Phytochemistry, 23: 1885-1888.
- Tomoda, M.; Shimada, K.; Konno,C. and  Hikini,H., 1985, “Structure of panaxan B: a hypoglycemic glycan of Panax ginseng roots”, Phytochemistry, 24: 2431-2433.
- Yanardag,R. and Colak,H., 1998, “Effect of chard (Beta vulgaris L. var cicla) on blood glucose levels in normal and alloxan-induced diabetic rabbits”, Pharmacy and Pharmacology Communications 1998; 4: 309-311.
- Yanardag,R.; Bolkent,S.; Ozsoy-Sacan,O.and  Karabulut-Bulan, O., 2002, “The effect of chard (Beta vulgaris L. var. cicla) extract on the kidney tissue, serum urea, and creatinine levels of diabetic rats”, Phytotherapy Research, 16: 758-761.