نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 استادیار گروه فیزیولوژی- تهران، دانشگاه شاهد، دانشکده پزشکی، گروه فیزیولوژی
2 دانشیار گروه فیزیولوژی- تهران، دانشگاه علوم پزشکی ایران، دانشکده پزشکی، گروه فیزیولوژی
3 دانشجوی پزشکی- تهران، دانشگاه شاهد، دانشکده پزشکی
چکیده
دراین پژوهش اثر ضد دردی عصاره متانولی دانه گشنیز در موشهای صحرایی نر مبتلا به دیابت قندی القائ شده توسط استرپتزوتوسین با استفاده از آزمون فرمالین مورد بررسی قرار کرفته است.برای این منظور از موش صحرایی نر نزاد Wistar در محدوده وزنی 350 250 گرم استفاده شد.موشها به طور کاملا تصادفی به سه گروه کنترل، گروه دیابتی و گروه دیابتی درمان شده با دانه گشنیز تقسیم شدند.برای دیابتی کردن حیوانات از داروی استرپتوزوسین (STZ) به صورت تک دوز به میزان mg/kg 60 استفاده گردید. پس از گذشت یک ماه، آزمونفرمالین بر روی موشها انجام گرفت. نتایج آزمون فرمالین نشان داد که میزان درد در موشهای دیابتی پس از گذشت یک ماه در فاصله دوم از مرحله حاد آزمون فرمالین (افزایش زمانی 5-10) افزایش معنی داری (p<0.001) را نسبت به گروه کنترل نشان می دهد (افزایش 76%) در حالی که تفاوت موجود بین دو گروه کنترل و دریافت کننده عصاره متانولی دانه گشنیز در همین فاصله زمانی کمتر معنی دار (P<0.05) می باشد.با این وجود میزان درد در موشهای دیابتی دریافت کننده عصاره در دو مرحله حاد و مزمن آزمون فرمالین هیچ گونه تفاوت معنی داری را نسبت به هم نشان نداد.نتایج تحقیق حاضر نشان داد که تجویز عصاره الکلی دانه گشنیز به میزان 100 mg/Kg به مدت یک ماه به موشهای دیابتی کاهش معنی داری را درمیان گلوکز خون و میزان احساس درد در مراحل حاد و مزمن آزمون فرمالین بوجود نمی آورد.
کلیدواژهها