همکاری با انجمن علمی گیاهان دارویی ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار میکروبیولو‍ژی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گرگان

2 کارشناس ارشد میکروب شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان

3 استادیار ویروس شناسی، دانشگاه علوم پزشکی گرگان

4 دکتری داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی گرگان

5 استادیار علوم گیاهی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان

6 کارشناس میکروب شناسی، دانشگاه علوم پزشکی گرگان

چکیده

مقاومت روزافزون استافیلوکوکوس اورئوس به انواع آنتی بیوتیکها به ویژه پنی سیلین و متی سیلین سبب شده است که توجه زیادی به یافتن داروهای جدید معطوف گردد.در مطالعه آزمایشگاهی (in vitro) مشخص گردید که عصاره الکلی گیاه به لیمو می تواند از رشد استافیلوکوکو س اورئوس جلوگیری نماید، به همین دلیل بر آن شدیم تا اثر این عصاره را در درمان ضایعات جلدی استافیلوکوکی در موش آزمایشگاهی (in vivo) بررسی نماییم. برروی کتف 63سر موش سوری نر 20-25 گرمی، 200میکرولیتر از سوسپانسیون میکروبی با کدورت معادل لوله 0.5 مک فارلند حاوی استافیلوکوکوس اورئوس را  تلقیح نمودیم  ،سپس موشها را به  4 گروه تقسیم کردیم،دو گروه کنترل :گروه کنترل منفی (بدون درمان)، گروه کنترل مثبت (درمان با موپیروسین) و دو گروه مورد: گروه مورد تحت درمان با فرم پمادی عصاره الکلی و گروه مورد تحت درمان با فرم تزریقی عصاره الکلی. وضعیت زخم و میزان بهبودی هر روز تا 8 روز  و نیز وجود کانون چرکی در محل تزریق بعد از تشریح موشها، بررسی و ثبت گردید و با یکدیگر مقایسه شد. زخمهای ایجاد شده  در روز دوم آزمایش  در گروه کنترل منفی بیش از 3 گروه دیگر بود.توانایی میوپیروسین و عصاره پمادی به لیمو در جلوگیری از ایجاد عفونت زخم تا روز دوم بیشتر از عصاره تزریقی بود. در84.2%گروه کنترل  بدون درمان تا روز نهائی بررسی زخم وجود داشت، میزان دوام زخم در موشهای تحت درمان با فرم تزریقی به لیمو بیش از دو گروه دیگر تحت درمان بود. نتایج این مطالعه نشان می دهد که فرم تزریقی عصاره اتانولی گیاه به لیمو نمی تواند در  پیشگیری ودرمان عفونت ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس مفید باشد، ولی پماد تهیه شده از این عصاره قادر است بروز عفونت را در محل آلوده به تاخیر بیاندازد، ولی قادر به جلوگیری از بروز عفونت زخم نمی باشد.

کلیدواژه‌ها

- زرگری، ع.، 1375. گیاهان داروئی. جلد سوم، انتشارات دانشگاه تهران.
- زعفرانیه، ز.، 1382. بررسی اثر بخشی عصاره گیاهان شیرین بیان، بابونه و به لیمو بر روی میکوباکتریوم توبرکلوزیس. پایان نامه دوره کارشناسی ارشد میکروبشناسی. دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان.
- مجاب، ف.، جاوید نیا، ک.، رزقی، ا. و یار محمدی، م.، 1381. بررسی ترکیبات شیمیائی  اسانس گیاه به لیمو، فصلنامه گیاهان داروئی. 4: 41-45.
- American Botanical Council's Herb-Ed-WebTM.1992. Latin American Antimicrobials. Herbal Gram. 27: 21-22
- Carnat, A., Carnat, A.P., Fraiss, D. and Lamaison, J.L., 1999. The aromatic and polyphenolic composition of lemon verbena tea. Fitoterapia, 70(1): 44–49.
- Cooper, J.A., Medely, G.F., Dukworth, G.Y., Lai, R. and Ebrahim, S., 2003. Systemic review of isolation policies in the hospital management of Methicillin resiastant Staphylococcus aureus: a review of the literature with epidemiological and economic modeling. Health Technology assessment. 7.
- Cowan, M.M., 1999. Plant products as antimicrobial agents. Clinical Microbiology Reviews, 12(4): 564-582.
- Dulger, B., Gonuz, A., 2004. Antimicrobial activity of certain plants used in Turkish traditional medicine. Asian Journal of plant sciences, 3(1): 104-107.
- Farnsworth, N.R., Akerele, O., Bingel, A.S., Soejarta, D.D. and Eno, Z., 1985. Medicinal plants in therapy. Bulletin of World Health Organization, 63(6): 965-981.
- Martindale, 1999. The complete Drug reference. Vol: 2, 32th edition. 1382-3, 1487, 1786-91.
- Martin, K.W. and Ernst, E., 2003. Herbal medicines for treatment of bacterial infections: a review of controlled clinical trials. Journal of Antimicrobial Chemotherapy, 51: 241–246.
- Moerman, D.E., 1996. An analysis of the food plants and drug plants of native North. American Journal of Ethnopharmacology, 52: 1-2.
- Neeling, A.J., Leeuwen, W.J., Schouls, M.S., Veen-Rutgems, A., Beuders, A.J., Buiting, M., Hol, C., Sabbe, J.M., 1995. Resistance of staphylococci in the Netherlands: Surveillance by an electronic network during 1989–1995. Journal of Antimicrobial Chemistry, 41: 93-101.
- Rich, J., Lee, J.C., 2005. The pathogenesis of Staphylococcus aureus infection in the diabetic NOD mouse. Diabetes, 54: 2904-2910.
- Sartoratto, A., Machado, A.M., Delarmelina, C., Figueira, G.M., Duarte, M.T., and Rehder, G., 2004. Composition and antimicrobial activity of essential oils from aromatic plants used in Brazil. Brazilian Journal of Microbiology, 35(4): 54-59.
- Smet, P., 2005. Herbal Medicine in Europe - Relaxing Regulatory Standards. New England Journal of Medicine. 352: 12.
- Timersmam E.W., Bronzwaer, S.L., LyYtikainen, O., Degerner, J., Schriy, E., Nemakers, P., Bruinsma, M., Monen, J., Witte, W. and Grundmann, H., 2002. Methicillin resistant Staphylococcus aureus in Europe. Emergency Infection  Disease. 10(9): 1627-1634.
- Trish, M., 2002. Intra nasal Mupirucin to prevent postoperative Staphylococcus aureus infections. New England Journal of Medicine, 346: 1871-1877.
- Voss, A., Milatoric, D., Schwarz, C.W., Rosdahl, V.T. and Brarenny, L., 1994. Methicillin resistant Staphylococcus aureus in Europe. European Journal of Clinical Microbiology and Infectious Disease, 13: 50-55.
- World Health Organization (WHO). 1978. The promotion and development of traditional medicine. Technical report series, 622.
- Zamorano-Poncem, E., Morales, C. and Ramosa, D., 2006. Anti-genotoxic effect of Aloysia triphylla infusion against acrylamide-induced DNA damage as shown by the comet assay technique. Mutation Research/Genetic Toxicology and Environmental Mutagenesis, 603(2): 145-150.