همکاری با انجمن علمی گیاهان دارویی ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد

2 عضو هیئت علمی گروه باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد

3 عضو هیئت علمی گروه بیوتکنولوژی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

گل راعی(Hypericum perforatum) متعلق به خانواده Hypericaceae، یک گیاه دارویی مهم است که مواد موثر آن یعنی هیپریسین و هیپرفورین دارای خواص مهمی مانند خاصیت ضد افسردگی، ضد ویروس و ضد باکتری می‌باشند و در صنایع دارویی کاربرد فراوانی دارند. دلیل توجه به جنبه‌های مختلف کشت بافت گیاهان دارویی، بهینه نمودن این روشها به عنوان ابزار مهم جهت مطالعات بعدی مربوط به عوامل موثر در بیوسنتز متابولیت‌های ثانویه و همچنین کاربرد آنها در اصلاح گیاهان دارویی می‌باشد. در این تحقیق برای اولین بار نحوه کال‌زایی، شاخه‌زایی و ریشه زایی گل راعی بومی ایران مورد مطالعه قرار گرفت. ماده گیاهی مورد استفاده در این آزمایش بذر گل راعی بومی ایران توده بومی اردبیل بود. محیط کشت مورد استفاده MS و از هورمونهای 2,4-D (0.25 ،0.5 ، 1 ، 2 و 5 میلی‌گرم در لیتر) و BA (0.25 ،0.5 ، 1، 2و 5 میلی‌گرم در لیتر) یا Kin (0.25 ، 0.5 ،1 ،2 و 5 میلی گرم در لیتر) برای کال زایی در بذر و از سطوح مختلف BA (0.5، 1، 2 و 5 میلی‌گرم بر لیتر) به تنهایی و یا یک سطح ثابت NAA (1 میلی گرم بر لیتر) به همراه سطوح مختلف Kin (1 ، 2 و 5 میلی‌گرم بر لیتر) برای شاخه‌زایی استفاده شد. همچنین تیمارهای NAA (صفر، 0.5 ، 1 ، 2 و 5 میلی گرم در لیتر) برای ریشه‌زایی در قلمه تهیه شده از گیاهچه استریل استفاده شد. نمونه‌های کشت شده، در دمای 21 درجه سانتیگراد و روشنایی 16 ساعت قرار گرفتند. پس از گذشت 2 هفته روند کال زایی، شاخه‌زایی و ریشه‌زایی در نمونه‌ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تجزیه داده‌ها در سطح 5 درصد نشان داد که بیشترین مقدار کالوس از نظر وزن در تیمار حاوی 1 میلی گرم در لیتر Kin به همراه 0.25 میلی گرم در لیتر 2,4-D (1937/2 گرم وزن تر کالوس) بود. همچنین بررسی نتایج شاخه زایی و ریشه‌زایی با آزمون دانکن در سطح 5 درصد نشان داد که بیشترین تعداد و طول شاخه در تیمار 1 میلی گرم بر لیترNAA  به همراه 1 میلی‌گرم بر لیتر  Kin (95 شاخه از کالوس و میانگین طول 4 سانتیمتر) و بیشترین ریشه‌زایی از نظر تعداد و طول ریشه در تیمار بدون هورمون (4.7 عدد ریشه در هر قلمه و میانگین طول ریشه‌ها 2.2 سانتیمتر) بود.

کلیدواژه‌ها

- امیدبیگی، ر.، 1374. رهیافتهای تولید و فرآوری گیاهان دارویی. انتشارات فکر روز، 283 صفحه.
- Ayan, A.K., Cirak, C., Kevserolu, K. and Sokmen, A., 2005. Effects of expellant types and different concentrations of sucrose and phytoharmones on plant regeneration and hypericin content in Hypericum perforatum L. Turkish Journal of Agriculture, 29: 197-204.
- Bezo, M. and Stefunova, V., 2001. Indirect regeneration of Hypericum perforatum L. under invitro conditions. Acta Fytotechnica Et Zootechnica, 4: 277-279.
- Buter, B., 2000. Optimization of in vitro androgenesis in Hypericum perforatum. University of Basal Pharmazeutiches Institute, Department of Pharmazeutiches Biologie, schweis. Online: http://www.bbw.admin.ch/html/pages/abstracts/html/cost/c97.0068.htm.
- Carolina, A., Astarita, L.V. and Santarem E.R., 2001. Organogenese  in Hypericum perforatum L. IV Encontro Latino-Americano de Biotechnologin Vegetal , Goiania, Resumos, p 81.
- Fabiane, R., Borre, L., Sato, A. and Apparecida, M., 2001. Micro propagation in vitro of Hypericum perforatum L. University of the River of Janeiro/DCN 1, Laboratory of Vegetal Physiology.
- Li, J., Wang, T., Yang, X. and Zhang, J., 2000. Study on the callus and cell culture of Hypericum perforatum. Zhong Yao Cai, 23(5): 449-451.
- Pretto, R.F. and Santarem, R.E., 2000. Callus formation and plant regeneration from Hypericum perforatum leaves. Plant Cell, Tissue and Organ Culture, 62(2): 107-113.
- Rani, N.S., Balaji, K. and Ciddi, V., 2001. Production of hypericin from tissue culture of Hypericum perforatum. Indian Journal of Pharmaceuticals Science, 63(5): 431-433.