علی صارمی راد؛ عبداله محمدی
چکیده
شناسه دیجیتال (DOR):98.1000/1735-0905.1398.36.509.101.3.1576.1610 گلمحمدی (Rosa damascena Mill.) ازجمله گیاهان مهم در صنعت دارویی و عطرسازی میباشد. این پژوهش بهمنظور دستیابی به یک دستورالعمل باززایی کارا و مؤثر، برای بکارگیری در برنامههای بهنژادی در شرایط آزمایشگاهی این گیاه با ارزش از نظر اقتصادی انجام شد. بدینمنظور از دو ژنوتیپ گلمحمدی در دو محیط کشت ...
بیشتر
شناسه دیجیتال (DOR):98.1000/1735-0905.1398.36.509.101.3.1576.1610 گلمحمدی (Rosa damascena Mill.) ازجمله گیاهان مهم در صنعت دارویی و عطرسازی میباشد. این پژوهش بهمنظور دستیابی به یک دستورالعمل باززایی کارا و مؤثر، برای بکارگیری در برنامههای بهنژادی در شرایط آزمایشگاهی این گیاه با ارزش از نظر اقتصادی انجام شد. بدینمنظور از دو ژنوتیپ گلمحمدی در دو محیط کشت MS و WPM استفاده شد. در مرحله پرآوری اثر تنظیمکننده رشد بنزیلآمینوپورین (BAP) در شش سطح صفر (شاهد)، 1، 2، 3، 4 و 5 میلیگرم در لیتر و در مرحله ریشهزایی تأثیر غلظتهای صفر (شاهد)، 0.01، 0.05، 0.1 و 0.2 میلیگرم در لیتر از تنظیمکننده رشد ایندول بوتیریک اسید (IBA) بررسی گردید. براساس نتایج حاصل از تجزیه واریانس دادههای پرآوری، از نظر تعداد شاخساره ژنوتیپ کاشان در محیط MS (2.72) و ژنوتیپ اصفهان در محیط WPM (2.50) دارای بیشترین تعداد شاخهزایی بود. بیشترین میزان شاخهزایی در محیط MS با 5 میلیگرم در لیتر BAP حاصل شد. ژنوتیپ کاشان در محیط MS با غلظت 5 میلیگرم در لیتر BAP بالاترین میانگین طول شاخساره (2.93 سانتیمتر) را بهخود اختصاص داد. از نظر وزن تر گیاه، ژنوتیپ اصفهان در محیط WPM با غلظت 5 میلیگرم در لیتر از تنظیمکننده رشد BAP بیشترین وزن را داشت؛ اثر متقابل ژنوتیپ × محیط کشت × BAP روی وزن خشک معنیدار نبود. بیشترین تعداد و میانگین طول ریشه در هر دو ژنوتیپ اصفهان و کاشان در محیط کشت WPM دارای 2/0 میلیگرم بر لیتر IBA مشاهده شد. شاخسارههای ریشهدار شده، به گلدانهای حاوی مخلوطی از خاک باغبانی، پیتماس و پرلیت با نسبت حجمی یکسان (1:1:1) انتقال داده شدند و براساس مشاهدات ضریب زندهمانی گیاهچههای ریشهدار کشت شده هر یک از ژنوتیپها بیش از 80% برآورد شد.