بهزراعی و بهنژادی
علی قادری؛ محمد مقدم؛ شهرام رضوان
چکیده
سابقه و هدف: تحقیقات در زمینه ارتباط بین ویژگیهای ریشه و محتوای گلیکوزیدهای استویول در ژنوتیپهای استویا (Stevia rebaudiana Bertoni) تحت سطوح مختلف تنش خشکی بسیار اندک است. ازاینرو، این پژوهش با هدف ارزیابی ارتباط خصوصیات ریشه با محتوای دو گلیکوزید ربودیوزاید-A و استویوزاید در دو ژنوتیپ استویا تحت تنش خشکی اجرا شد.مواد و روشها: در این پژوهش ...
بیشتر
سابقه و هدف: تحقیقات در زمینه ارتباط بین ویژگیهای ریشه و محتوای گلیکوزیدهای استویول در ژنوتیپهای استویا (Stevia rebaudiana Bertoni) تحت سطوح مختلف تنش خشکی بسیار اندک است. ازاینرو، این پژوهش با هدف ارزیابی ارتباط خصوصیات ریشه با محتوای دو گلیکوزید ربودیوزاید-A و استویوزاید در دو ژنوتیپ استویا تحت تنش خشکی اجرا شد.مواد و روشها: در این پژوهش ارزیابی ارتباط ویژگیهای ریشه و صفات عملکردی با محتوای دو گلیکوزید ربودیوزاید-A و استویوزاید در دو ژنوتیپ استویا (چینی و هندی) در شرایط هیدروپونیک با هفت سطح خشکی (صفر، 2-، 4-، 6-، 8-، 10- و 12- بار با استفاده از پلیاتیلن گلیکول 6000) در سال 1402 بهصورت دو آزمایش کاملاً تصادفی در سه تکرار بررسی گردید. بهمنظور اجرای آزمایش، گلدانهایی با مخلوط پومیس و پرلیت (به نسبت یک به یک) پر و تعداد سه نشاء یکدست در اوایل اردیبهشتماه کشت شدند. در طول آزمایش، تغذیه و اعمال تنش خشکی با استفاده از محلول هوگلند انجام شد. تمامی گلدانها تا قبل از تثبیت گیاهچهها با آب مقطر آبیاری شدند. بعد از اطمینان از تثبیت گیاهچهها، اعمال تیمارهای خشکی با آبیاری سه روز یکبار با 400 میلیلیتر محلول هوگلند با ظرفیت اسمزی متفاوت براساس تیمارهای طراحی شده انجام گردید. پس از گذشت 65 روز از کاشت، تمامی گیاهان داخل گلدانها بهطور کامل خارج شده و اندامهای هوایی و زیرزمینی جدا شدند تا ویژگیهای مورد نظر اندازهگیری شود. اندازهگیری گلیکوزیدهای استویول بهوسیله کروماتوگرافی مایع با فشار بالا (HPLC) با ستون C18 و دتکتور UV-Vis در طول موج 202 نانومتر انجام شد. در نهایت نتایج مربوط به هر ژنوتیپ جداگانه آنالیز و ارائه گردید.نتایج: براساس نتایج صفات عملکردی و رشدی ازجمله ارتفاع بوته، تعداد برگ، وزن تر برگ، عملکرد برگ و عملکرد بیوماس کل تحت تأثیر تنش خشکی در هر دو ژنوتیپ تفاوت معنیداری داشتند و تمامی صفات ذکر شده در اثر تنش کاهش نشان دادند. میزان کاهش صفات عملکرد برگ در سطح 12- بار در مقایسه با شاهد بهترتیب در ژنوتیپ چینی و هندی 59.84% و 87.9% و عملکرد بیوماس کل 52.51% و 64.19% بهدست آمد. از نظر عملکرد برگ در سطح بدون تنش خشکی، ژنوتیپ هندی دارای میانگین بالاتری بود، در حالی که در سطوح بالاتر تنش خشکی (بیشتر از 8- بار)، ژنوتیپ چینی عملکرد بالاتری را نشان داد. میتوان نتیجهگیری کرد که ژنوتیپ چینی در سطوح بالاتر تنش، تحمل بیشتری از نظر عملکرد برگ از ژنوتیپ هندی دارد. براساس نتایج بیشترین میانگین صفات مرتبط با ریشه ازجمله وزن تر و خشک، حجم، طول و چگالی در ژنوتیپ چینی در سطح 4- بار و در ژنوتیپ هندی در 2- بار مشاهده شدند. در هر دو ژنوتیپ تنش جزئی خشکی (2- بار) منجر به افزایش میانگین استویوزاید و ربودیوزاید-A در مقایسه با تیمار بدون تنش شد، بهطوری که بالاترین محتوای ربودیوزاید-A و استویوزاید در همین سطح تنش در ژنوتیپ چینی و هندی (بهترتیب 2.58 و 2.58 درصد و 7.8 و 5.96 درصد) بدست آمد. براساس نتایج رگرسیون گام به گام سطح ریشه و وزن تر برگ و عملکرد بیوماس کل از صفات اثرگذار در افزایش محتوای مجموع ربودیوزاید-A و استویوزاید بودند.نتیجهگیری: براساس نتایج، تنش خشکی شدید منجر به کاهش صفات رشدی، عملکردی، ویژگیهای ریشه و محتوا و عملکرد دو گلیکوزید مورد بررسی شد. محتوای این دو گلیکوزید بهعنوان متابولیت اصلی در گیاه استویا در سطح تنش خشکی جزئی (2- بار) بیشترین سنتز را داشتند که میتوان استنباط کرد که بهعنوان متابولیتهای تأثیرگذار در ایجاد تحمل به تنش ایفای نقش میکنند. بیشترین مقاومت در برابر تنش خشکی در ژنوتیپ چینی مشاهده شد، بهطوری که در برخی از موارد عملکرد و محتوای مجموع ربودیوزاید-A و استویوزاید در این ژنوتیپ بیشتر از ژنوتیپ هندی بود. در مجموع، این مطالعه نشان میدهد که تنش خشکی شدید بهطور مستقیم بر عملکرد و محتوای گلیکوزیدهای ربودیوزاید-A و استویوزاید در گیاه استویا تأثیر کاهنده دارد و برخی از صفات مرتبط با ریشه و صفات عملکردی میتوانند بهعنوان نشانگرهای مناسب برای تحمل به تنش خشکی در این گیاه استفاده شوند.
نرگس حیدری؛ مجید پوریوسف
چکیده
به منظور بررسی تأثیر پیشتیمار بذر با پلیاتیلن گلیکول و کلرید سدیم بر شاخصهای سبز کردن و رشد گیاهچهی انیسون (pimpinella anisum L.)، آزمایشی در پاییز 1388 در گلخانهی تحقیقاتی دانشکدهی کشاورزی دانشگاه زنجان اجرا شد. در این تحقیق تأثیر پیشتیمار بذر با محلول پلیاتیلن گلیکول در سه سطح (5-، 10- و 15- بار)، پیشتیمار بذر با محلول کلرید سدیم در ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر پیشتیمار بذر با پلیاتیلن گلیکول و کلرید سدیم بر شاخصهای سبز کردن و رشد گیاهچهی انیسون (pimpinella anisum L.)، آزمایشی در پاییز 1388 در گلخانهی تحقیقاتی دانشکدهی کشاورزی دانشگاه زنجان اجرا شد. در این تحقیق تأثیر پیشتیمار بذر با محلول پلیاتیلن گلیکول در سه سطح (5-، 10- و 15- بار)، پیشتیمار بذر با محلول کلرید سدیم در سه سطح (5-، 10- و 15- بار) در مقایسه با شاهد (پیش تیمار با آب مقطر) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی (RCBD) با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج آزمایش نشان داد که تأثیر پیشتیمار بذر با پلیاتیلن گلیکول و کلرید سدیم بر بیشتر صفات مورد بررسی شامل درصد سبز کردن، سرعت سبز کردن و وزن خشک گیاهچه معنیدار (05/0p≤) بود. با کاهش پتانسیل آب محلولها درصد و سرعت سبز کردن و وزن خشک گیاهچه (بجز پلیاتیلن گلیکول10 بار) بهطور معنیداری (05/0 ≤ p) کاهش یافت. به علت اینکه نتایج حاصل از پیشتیمار بذر با پلیاتیلن گلیکول10 بار بسیار نزدیک نتایج حاصل از پیشتیمار با آب مقطر بود.
عسکر غنی؛ مجید عزیزی؛ علی تهرانیفر
چکیده
بومادران ازجمله گیاهان دارویی و زینتی متعلق به خانواده کاسنی (Asteraceae) میباشد و گونههای مختلف آن بهصورت وحشی در مناطق مختلف ایران رویش دارند. این گونهها بهعنوان گیاهانی کمتوقع میتوانند در فضای سبز مناطق خشک مورد استفاده قرار گیرند. به منظور بررسی اثر تنش خشکی ناشی از پلیاتیلن گلیکول (PEG) بر روی درصد و سرعت جوانهزنی و طول ...
بیشتر
بومادران ازجمله گیاهان دارویی و زینتی متعلق به خانواده کاسنی (Asteraceae) میباشد و گونههای مختلف آن بهصورت وحشی در مناطق مختلف ایران رویش دارند. این گونهها بهعنوان گیاهانی کمتوقع میتوانند در فضای سبز مناطق خشک مورد استفاده قرار گیرند. به منظور بررسی اثر تنش خشکی ناشی از پلیاتیلن گلیکول (PEG) بر روی درصد و سرعت جوانهزنی و طول ریشهچه 6 گونه بومادران وحشی، آزمایشی بر پایه فاکتوریل و در قالب بلوکهای کامل تصادفی با دو فاکتور و سه تکرار اجرا شد. فاکتور اول شامل پنج سطح خشکی (صفر، 5-، 7-، 9- و20- بار) حاصل از پلیاتیلن گلیکول که پتانسیل صفر بار بهعنوان شاهد در نظر گرفته شد و فاکتور دوم شامل شش گونه بومادران به اسامی A. eriophora، A. millefolium، A. filipendula، A. nobilis، A. wilhelmsii و A. biebersteinii بود. بذر این نمونهها از گونههای وحشی مناطق شیراز، مشهد و کرج جمعآوری شد. نتایج آنالیز واریانس نشان داد که سطوح مختلف خشکی و نوع گونه بر درصد جوانهزنی، سرعت جوانهزنی و طول ریشهچه تأثیر معنیداری (P<0.01) دارد و اثر متقابل خشکی و گونه نیز در مورد صفات فوقالذکر معنیدار شد. نتایج این بررسی نشان داد که در گونههای بومادران طول ریشهچه کمتر تحت تأثیر پتانسیل خشکی قرار گرفته و درصد جوانهزنی نسبت به دیگر مؤلفههای جوانهزنی فاکتور بهتری برای ارزیابی مقاومت به خشکی این گونهها میباشد. بهطور کلی، گونههای A. millefolium و A. eriophora بهترتیب بیشترین مقاومت و گونههای A. biebesteinii و A. nobilis کمترین مقاومت را نسبت به تنش خشکی در مرحله جوانهزنی داشتند و مقاومت گونههای A. wilhelmsii و A. filipendula حد واسط این دو گروه بودند. بومادران، تنش خشکی، پلیاتیلن گلیکول، جوانهزنی.