سیما کاظمیان؛ وحید زرین نیا؛ محمود خسروشاهلی؛ نادر حسنزاده
چکیده
شناسه دیجیتال (DOR):98.1000/1735-0905.1398.35.54.93.1.1575.1610 قارچ Botrytis cinerea از مهمترین بیمارگرهای گوجهفرنگی و عامل بیماری کپک خاکستری است. امروزه استفاده از نانوذرات برای مهار بیماریهای گیاهی مورد توجه ویژه قرار گرفته است. در این پژوهش، تأثیر نانو ذره اکسید مس بیوسنتز شده توسط گیاه اکالیپتوس بر مهار رشد قارچ B. cinerea، طی سه آزمایش بررسی شد. در آزمایش ...
بیشتر
شناسه دیجیتال (DOR):98.1000/1735-0905.1398.35.54.93.1.1575.1610 قارچ Botrytis cinerea از مهمترین بیمارگرهای گوجهفرنگی و عامل بیماری کپک خاکستری است. امروزه استفاده از نانوذرات برای مهار بیماریهای گیاهی مورد توجه ویژه قرار گرفته است. در این پژوهش، تأثیر نانو ذره اکسید مس بیوسنتز شده توسط گیاه اکالیپتوس بر مهار رشد قارچ B. cinerea، طی سه آزمایش بررسی شد. در آزمایش اول اثر غلظتهای 100، 200، 400 و 600 قسمت در میلیون و در آزمایش دوم اثر غلظتهای 400، 600، 800 و 1200 قسمت در میلیون نانوذرات اکسید مس بر شدت بیماری کپک خاکستری در شرایط گلخانهای بررسی شد. در آزمایش سوم اثر غلظتهای 400، 600 و 800 قسمت در میلیون نانوذرات اکسید مس بر شدت بیماری کپک خاکستری روی برگهای بریده مورد تحقیق قرار گرفت. نتایج هر سه آزمایش بیانگر آن بود که نخست نانوذرات اکسید مس قادر به کنترل رشد قارچ B. cinerea و بیماری کپک خاکستری در شرایط درون شیشه و درون زیوه هستند. درثانی در هر سه آزمایش بین میزان غلظت نانو ذرات اکسید مس و میزان بازدارندگی از رشد قارچ و کنترل بیماری یک رابطه معکوس و معنیدار در سطح احتمال 1% (P≤1%) وجود دارد. به گونهای که در شرایط درون شیشه غلظتهای 400 و 600 قسمت در میلیون و در شرایط درون زیوه شامل آزمایشهای گلخانهای غلظتهای 800 و 1200 قسمت در میلیون و در آزمون برگهای بریده بهترتیب غلظتهای 600 و 800 قسمت در میلیون نانو ذرات مؤثرترین غلظتها در کنترل قارچ و بیماری حاصل از آن بودند. بر این اساس با افزایش غلظت نانو ذرات اکسید مس میزان رشد کلنی قارچ کمتر و میزان شدت بیماری نیز کاهش یافت. در نهایت نتایج نشانگر آن بود که نانوذرات اکسید مس بر مهار قارچ B. cinerea و میزان گسترش بیماری کپک خاکستری حاصل از این قارچ مؤثر است و کاربرد آن توصیه میگردد.
فریبا یوسفی؛ نادر حسنزاده
چکیده
بررسی اثر اسانس گلهای اسطوخودوس (Lavandula angustifolia Mill.)، بذرهای رازیانه (Foeniculum vulgare Miller.) و زیره سبز (Cuminum cyminum L.) و پیکره رویشی نعناع فلفلی (Mentha piperita L.) روی قارچ Botrytis cinereaعامل بیماری کپک خاکستری توتفرنگی در محیط کشت PDA نشان داد که اسانسهای رازیانه و زیره سبز دارای بیشترین فعالیت ضد قارچی بودهاند. ترکیبهای موجود در اسانسها ...
بیشتر
بررسی اثر اسانس گلهای اسطوخودوس (Lavandula angustifolia Mill.)، بذرهای رازیانه (Foeniculum vulgare Miller.) و زیره سبز (Cuminum cyminum L.) و پیکره رویشی نعناع فلفلی (Mentha piperita L.) روی قارچ Botrytis cinereaعامل بیماری کپک خاکستری توتفرنگی در محیط کشت PDA نشان داد که اسانسهای رازیانه و زیره سبز دارای بیشترین فعالیت ضد قارچی بودهاند. ترکیبهای موجود در اسانسها با استفاده از دستگاههای گاز کروماتوگرافی (GC) و گاز کروماتوگرافی متصل به طیفسنج جرمی (GC/MS) جداسازی و شناسایی گردیدند. نتایج روی میوههای مایهزنی شده با سوسپانسیون 105×1 اسپور قارچ در میلیلیتر آب مقطر استریل نشان داد که اثر اسانس زیره سبز نسبت به رازیانه در کنترل قارچ B. cinerea روی میوه توتفرنگی بیشترین تأثیر را داشته است. تیمار با اسانس زیره سبز به روش غوطهورسازی در کنترل پوسیدگی خاکستری میوه توتفرنگی بیشترین میزان کنترلکنندگی را نشان داد و در مقایسه با قارچکش تیابندازول (5/1 در هزار) در یک گروه آماری قرار گرفت.
ندا انصاری دزفولی؛ نادر حسنزاده؛ محمدباقر رضایی
چکیده
یکی از رویکردهای نوین برای کنترل بیولوژیک بیماری لکه قهوهای قارچ تکمهای Pseudomonas tolaasii استفاده از اسانسهای گیاهیست. در این ارتباط اثر ضدمیکروبی اسانس و عصاره آبی و آلی حاصل از برگ گیاه اکالیپتوس (Eucalyptus camaldulensis) بر روی باکتری مذکور در شرایط In vitro و In vivo مورد ارزیابی قرار گرفت. عصارهگیری از گیاه با حلالهای آب، متانول، استون ...
بیشتر
یکی از رویکردهای نوین برای کنترل بیولوژیک بیماری لکه قهوهای قارچ تکمهای Pseudomonas tolaasii استفاده از اسانسهای گیاهیست. در این ارتباط اثر ضدمیکروبی اسانس و عصاره آبی و آلی حاصل از برگ گیاه اکالیپتوس (Eucalyptus camaldulensis) بر روی باکتری مذکور در شرایط In vitro و In vivo مورد ارزیابی قرار گرفت. عصارهگیری از گیاه با حلالهای آب، متانول، استون و اتانول به روش ماسراسیون به مقدار 3/0گرم بر میلیلیتر تهیه شد. استخراج اسانس از اندام هوایی با روش تقطیر با آب (Hydro-distillation) انجام گردید. روش بیوسنجش با اسانس در رقتهای (بدون رقت، 1/0، 01/0، 001/0 و 0001/0 mg/ml) روی دو محیط کشت نوترینت آگار (NA) و کینگس B KB)) با ایجاد چاهک در شرایط آزمایشگاه صورت گرفت. با جداسازی و شناسایی اجزای اصلی موجود در اسانس بهوسیله دستگاه گاز کروماتوگراف (GC/MS) مشخص گردید که از بین ترکیبهای شناخته شده ضدمیکروبی اسانس اکالیپتوس، دو ترکیب 8،1-سینئول (1/58%) و آلفا-فلاندرن (6%) از درصد بالایی برخوردار بودند. در بررسی تأثیر اسانس و عصاره اکالیپتوس مشخص گردید که اسانس خالص اکالیپتوس با تشکیل mm17 قطر هاله بازدارندگی روی محیط کشت KB و عصاره متانولی گیاه فوق در محیط کشت NA با قطر هاله بازدارندگی mm8 بهترتیب دارای بیشترین اثر ضدباکتریایی علیه Pseudomonas tolaasii بودند که در مقایسه با آنتیبیوتیکهای اریترومایسین، پنیسیلین و جنتامایسین در محدوده غلظت mg/ml1/0 و 01/0 قطر هاله عدم رشد بیشتر ولی در مقایسه با تتراسایکلین، عصاره متانولی قطر هاله کوچکتری را نشان داد. همچنین نسبت به آنتیبیوتیکهای اریترومایسین و پنیسیلین در غلظتهای mg/ml10-5-1 قدرت مهارکنندگی اسانس و عصاره متانولی بیشتر ولی در مقایسه با آنتیبیوتیکهای تتراسایکلین و جنتامایسین عصاره متانولی قدرت مهارکنندگی پایینتری را نشان داد. در آزمون مربوط به مدیریت بیماری در شرایط In vivo، اسانس و عصاره متانولی اکالیپتوس در دو رقت mg/ml1/0 و 01/0 در مقایسه با نمونه تلقیحشده با باکتری دارای بازدارندگی بود. با این تفاوت که در رقت mg/ml1/0همزمان با گیاهسوزی کلاهک قارچ خوراکی بود که بهترتیب در اسانس و عصاره متانولی بیشتر بود، ولی در رقت mg/ml01/0گیاهسوزی اسانس نسبت به عصاره متانولی خیلی کمتر مشاهده شد. بنابراین چنین به نظر میرسد که غلظت مطلوب برای مدیریت این بیماری برای اسانس اکالیپتوس رقت mg/ml01/0 میباشد.
سحر صیاد؛ نادر حسنزاده؛ ابوالقاسم قاسمی؛ عیسی ناظریان
چکیده
بهمنظور کنترل عامل باکتریایی پوسیدگی نرم گیاه زینتی سینگونیوم (Pectobacterium carotovorum)، تعدادی اسانس و آنتیبیوتیک در شرایط آزمایشگاه و گلخانه مورد بررسی قرار گرفتند. در سطح آزمایشگاه پس از تعیین حداقل میزان بازداری و تهیه رقتهای مختلف شش اسانس مورد استفاده به نامهای آویشن، مرزه، زنیان، اکالیپتوس، شوید و زیره سبز، اسانس آویشن در ...
بیشتر
بهمنظور کنترل عامل باکتریایی پوسیدگی نرم گیاه زینتی سینگونیوم (Pectobacterium carotovorum)، تعدادی اسانس و آنتیبیوتیک در شرایط آزمایشگاه و گلخانه مورد بررسی قرار گرفتند. در سطح آزمایشگاه پس از تعیین حداقل میزان بازداری و تهیه رقتهای مختلف شش اسانس مورد استفاده به نامهای آویشن، مرزه، زنیان، اکالیپتوس، شوید و زیره سبز، اسانس آویشن در غلظت خالص با 15 میلیمتر هاله بازدارندگی و از بین رقتهای مختلف دو آنتیبیوتیک اریترومایسین و استرپتومایسین، آنتیبیوتیک اریترومایسین با غلظت mg/disk15 با 15 میلیمتر هاله بازدارندگی دارای بیشترین تأثیر علیه باکتری عامل پوسیدگی نرم در مقایسه با سایر ترکیبها بودند. هاله بازدارنده تشکیل شده در رقت mg/ml400 اریترومایسین، 5-3 میلیمتر و بهطور تقریبی مشابه با هاله تشکیل شده با رقت mg/ml01/0 اسانس آویشن در سطح آزمایشگاه بود. بعکس، در شرایط گلخانه در بین رقتهای مناسب بکار رفته، اریترومایسین در رقت mg/ml400 با میزان رشد ریشه 70 میلیمتر و میزان متوسط 3 میلیمتر پوسیدگی نسبت به رقت mg/ml01/0 اسانس آویشن که بهترتیب بهطور متوسط 32 و 7 میلیمتر میزان رشد و پوسیدگی ریشه بود و در مقایسه با سایر تیمارها هم از بیشترین کارآیی برخوردار بود که این موضوع نشاندهنده تأثیر مثبت هر دو ماده اریترومایسین و اسانس آویشن در کنترل بیماری میباشد.
جواد اشرفی؛ نادر حسنزاده
چکیده
نمونههای خاک و بافت آلوده به باکتری عامل سرطان طوقه از تاکستانهای استان قزوین اخذ و پس از تهیه سوسپانسیون، نمونهها روی محیط کشت نوترینت آگار (NA) کشت و خالصسازی شد. در راستای کنترل عامل بیماری، تأثیر 15 اسانس گیاهی در مقایسه با دو سم مسی از نظر قدرت بازدارندگی مورد بررسی قرارگرفت. بهطوری که از میان اسانسهای آزمون شده، اسانس مرزه ...
بیشتر
نمونههای خاک و بافت آلوده به باکتری عامل سرطان طوقه از تاکستانهای استان قزوین اخذ و پس از تهیه سوسپانسیون، نمونهها روی محیط کشت نوترینت آگار (NA) کشت و خالصسازی شد. در راستای کنترل عامل بیماری، تأثیر 15 اسانس گیاهی در مقایسه با دو سم مسی از نظر قدرت بازدارندگی مورد بررسی قرارگرفت. بهطوری که از میان اسانسهای آزمون شده، اسانس مرزه که دارای بالاترین هاله بازدارندگی (9 سانتیمتر) بود جهت مطالعات تکمیلی انتخاب شد و میزان بازدارندگی آن در سه غلظت خالص، 1-10 و 2-10 در مقایسه با سموم بوردو (5/0 درصد) و اکسی کلرور مس (3 در هزار) مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمونها در سه سطح آزمایشگاهی (آزمون برش هویج)، شرایط گلخانهای (تیمار گیاهچههای جوان آفتابگردان) و آزمایش میدانی در یکی از تاکستانهای استان قزوین انجام شد. نتایج بدست آمده نشان داد که میزان بازدارندگی اثر اسانس مرزه در مقایسه با دو سم مورد آزمایش دو برابر بوده است.
