نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 گروه اصلاح نباتات و بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران
2 گروه اصلاح نباتات و بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی شهرکرد، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران
3 هیات علمی دانشکده منابع طبیعی دانشگاه صنعتی اصفهان
4 دانشیار گروه علوم باغبانی دانشگاه شهرکرد
چکیده
سابقه و هدف: سیاهدانه (.Nigella sativa L) از گیاهان دارویی مهم میباشد که در صنایع غذایی و دارویی بسیار استفاده میشود. باتوجه به نیاز روزافزون به گیاهان دارویی در جهان و لزوم تولید ارقام زراعی و اصلاح شده، نیاز است که ذخایر ژنتیکی آن بررسی شود. بازدهی ناشی از انتخاب برای یک صفت به اهمیت نسبی عوامل ژنتیکی در بروز تفاوتهای فنوتیپی واریتهها بستگی دارد، بهعبارت دیگر موفقیت برنامههای اصلاحی به میزان تنوع ژنتیکی و قابلیت توارث صفات بستگی دارد. ازاینرو، این مطالعه برای بررسی تنوع ژنتیکی و وراثتپذیری صفات عملکرد دانه و اجزاء عملکرد در ژنوتیپهای مختلف سیاهدانه و شناسایی ژنوتیپهای مطلوب برای استفاده در برنامههای بهنژادی انجام شد.
مواد و روشها: در این مطالعه، بهمنظور بررسی تنوع ژنتیکی صفات عملکرد دانه و اجزاء عملکرد در 20 ژنوتیپ مختلف سیاهدانه (ایرانی و خارجی) از نظر صفات مختلف زراعی آزمایشی بهصورت طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه پژوهشی-تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد اجرا گردید. کشت ژنوتیپها در اواخر اسفندماه و بهصورت دستی انجام شد. هر ژنوتیپ در هر تکرار بهصورت 4 ردیف1.5 متری کشت شد که فاصله بین ردیفهای کشت 30 سانتیمتر، فاصله بذرها روی ردیف 15 سانتیمتر و عمق کاشت 2-1 سانتیمتر در نظر گرفته شد. صفات مورد مطالعه شامل عملکرد دانه، تعداد کپسول در بوته، تعداد دانه در کپسول، وزن هزاردانه، قطر کپسول، تعداد شاخه در بوته و ارتفاع بوته بود. براساس امید ریاضی، اجزاء واریانس، مقادیر واریانس محیطی و واریانس ژنتیکی و واریانس فنوتیپی محاسبه گردید و بعد ضریب تغییرات فنوتیپی ضریب تغییرات ژنتیکی و مقدار وارثتپذیری عمومی برآورد شد. تجزیههای آماری شامل تجزیه واریانس و مقایسه میانگین صفات بین ژنوتیپها با استفاده از آزمون حداقل تفاوت معنیدار (LSD) با استفاده از نرمافزار SAS 9.0 انجام شد. همبستگی پیرسون بین صفات و تجزیه خوشهای ژنوتیپها با روش وارد (Ward) و بر مبنای فاصله اقلیدسی با استفاده از نرمافزاز 3.6.1 R انجام گردید. همچنین، برای اطمینان از صحت گروهبندی آزمونهای چند متغیره و آزمون تجزیه واریانس، براساس طرح کاملاً تصادفی نامتعادل انجام شد.
نتایج: نتایج تجزیه واریانس نشان داد که بین ژنوتیپهای مورد مطالعه از نظر همه صفات زراعی اندازهگیری شده تفاوت معنیداری در سطح احتمال 1% وجود دارد. ارتفاع بوته در ژنوتیپهای مورد بررسی از 22 سانتیمتر (Nige7) تا 58.4 سانتیمتر (Nige1) متغیر بود. بیشترین تعداد کپسول در بوته در ژنوتیپ Nige53 با 20.45 کپسول و کمترین تعداد کپسول در بوته در ژنوتیپ Nige63 با5.3 کپسول مشاهده شد. از نظر صفت تعداد شاخه در بوته، دامنه تغییرات از 11.5-3.9 شاخه در بوته بود، دامنه تغییرات عملکرد در محدوده 263.56 کیلوگرم در هکتار (Nige3) تا 1409.39 کیلوگرم در هکتار ( ژنوتیپ Nige78) متغیر بود. ضریب تغییرات فنوتیپی در محدوده 48.58% (عملکرد دانه) تا 5.20 (قطر کپسول) و ضریب تغییرات ژنوتیپی در محدوده 48.29% (عملکرد دانه) تا 4.7 (قطر کپسول) تنوع نشان داد. میزان وراثتپذیری برآورد شده برای صفات مورد ارزیابی از 73.81 برای صفت تعداد شاخه در بوته تا 98.8% برای عملکرد دانه متغیر بود. برای صفت تعداد کپسول در بوته نیز وراثتپذیری 91.19% برآورد گردید. با توجه به نتایج ضریب همبستگی، عملکرد دانه در بوته با صفات تعداد کپسول در بوته (**0.87=r) و تعداد شاخه در بوته (*0.54=r) همبستگی مثبت و معنیداری نشان داد. در تجزیه خوشهای، ژنوتیپهای مورد مطالعه در چهار گروه مختلف قرار گرفتند که نتایج آنالیزهای چند متغیره حکایت از گروهبندی مناسب و اختلافهای چشمگیری برای مقدار عملکرد دانه و اجزای عملکرد در بین گروههای حاصل از تجزیه خوشهای داشت.
نتیجهگیری: تنوع ژنتیکی بالا در بین ژنوتیپهای مورد مطالعه بیانگر کارایی بالای این ژرمپلاسم برای پیشرفت ژنتیکی عملکرد دانه و صفات مختلف و کارایی بالای انتخاب در سیاهدانه میباشد. ژنوتیپهای Nige53، Nige78 و Nige60 دارای عملکرد دانه بالایی نسبت به سایر ژنوتیپها بودند که میتوان از این ژنوتیپها بهمنظور اصلاح و افزایش عملکرد دانه در سیاهدانه استفاده کرد.
کلیدواژهها
موضوعات