نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشیار میکروبیولوژی، گروه میکروب شناسی، دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
2 گروه فارماکولوژی، بیمازستان قائم، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
3 دانشجوی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
چکیده
از قدیم الایام و در طب سنتی از پماد حاصل از ریشه گیاه پلمباگو در درمان کچلی استفاده می شده است که اثری قطعی و سریع در بهبود عفونت داشته است. به علاوه در عفونت های جلدی دیگر مانند جرب نیز با احتیاط مصرف می شده است .با توجه به اینکه اثرات عصاره‌های گونه های مختلف این گیاه مورد مطالعه قرار گرفته است، در این مطالعه بر آن شدیم تا اثرات ضدقارچی ریشه گونه اروپایی این گیاه را بررسی نماییم . بدین منظور عصاره متانولی ریشه گیاه را به روش سوکسله تهیه و غلظت های مختلف آنرا بر قارچهای مختلف کاندیدای آلبیکانس و غیرآلبیکانس بیمارستانی و استاندارد به روش سیلندر و رقت آگار بررسی نمودیم. قارچها از نمونه های اعضاء مختلف بدن چون دستگاه ادراری، واژن، حلق، برنش، زخم و نخاع جدا شدند . از کلوتریمازول به عنوان داروی استاندارد و شاهد استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان داد که عصاره 2% متانولی ریشه گیاه به طور صد درصد باعث توقف رشد قارچها در محیط کشت شدند و در غلظت های 1.5، 1، 0.5 و 25% درصد به ترتیب 95، 73، 70 و 61 درصد دچار توقف رشد وجود داشت. نتایج غلظت های مؤثر عصاره بدست آمده در مقایسه با کلوتریمازول به شرح زیر بود: کلوتریمازول ml /gµ10 = %1 ، µg/ml 20 = %5/1 ، g/ml µ 30 = %2 وg/ml µ 40 = %3
کلیدواژه‌ها
)