قادر جلیل‌زاده امین؛ نجمه شمشیری؛ جواد علی‌اکبرلو
چکیده
داروهای گیاهی به‌دلیل طبیعی بودن ترکیب‌های سالمی هستند ولی عوارض سوئی به دنبال استفاده بی‌رویه از آنها اتفاق می‌افتد. هدف این پژوهش ارزیابی سمّیت حاد و فعالیت آنتی‌اکسیدانی اسانس ترخون (Artemisia dracunculus L.) می‌باشد. اسانس ترخون توسط دستگاه کلونجر با روش تقطیر با آب استخراج شد. تمام پروتکل‌های آزمایش برای اسانس تازه و اسانس کهنه که به ...
بیشتر
داروهای گیاهی به‌دلیل طبیعی بودن ترکیب‌های سالمی هستند ولی عوارض سوئی به دنبال استفاده بی‌رویه از آنها اتفاق می‌افتد. هدف این پژوهش ارزیابی سمّیت حاد و فعالیت آنتی‌اکسیدانی اسانس ترخون (Artemisia dracunculus L.) می‌باشد. اسانس ترخون توسط دستگاه کلونجر با روش تقطیر با آب استخراج شد. تمام پروتکل‌های آزمایش برای اسانس تازه و اسانس کهنه که به مدت سه ماه در شرایط آزمایشگاهی نگهداری شده بود، انجام گردید. میزان LD50 براساس روش لورک و با روش آنالیز احتمال و Maximum Likelihood با استفاده از نرم‌افزار MINITAB تعیین شد. برای بررسی مسمومیت حاد و تغییرات رفتاری ایجاد شده از دوزهای (mg/kg) 10، 100، 1000،1600،2900 و 5000 اسانس (به روش خوراکی و تزریق داخل صفاقی) استفاده گردید. فعالیت آنتی‌اکسیدانی اسانس دوزهای مختلف (mg/ml32-1)، با بهره‌گیری از دو روش DPPH و ABTS ارزیابی شد. مقدار LD50 برای اسانس ترخون تازه و کهنه در روش خوراکی به‌ترتیب بیشتر از g/kg5 و mg/kg33/3801 وزن بدن بود. با تزریق داخل صفاقی مقدار LD50 برای اسانس تازه و اسانس کهنه به‌ترتیب 06/4810 و 33/3013 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تعیین شد. اسانس تازه فعالیت آنتی‌اکسیدانی قوی‌تری را در مقایسه با اسانس کهنه در هر دو روش ارزیابی نشان داد. یافته‌های اولیه این تحقیق نشان می‌دهد که اسانس این گیاه غیر سمّی بوده و دارای ترکیب‌های آنتی‌اکسیدانتی است که مؤید استفاده از این گیاه در طب سنتی می‌باشد.
محبوب لطفی؛ بهلول عباس‌زاده؛ مهدی میرزا
چکیده
در این تحقیق اثر تنش خشکی بر صفات مورفولوژیک، انباشت متابولیت‌های سازگاری پرولین، قندهای محلول و عملکرد گیاه ترخون (Artemisia dracunculus L.) در راستای ارزیابی امکان تولید گیاه ترخون به‌عنوان یک گیاه دارویی در شرایط تنش خشکی و تعیین آستانه تحمل تنش بررسی گردید. این آزمایش در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 4 تیمار و 3 تکرار اجرا شد. تیمارهای ...
بیشتر
در این تحقیق اثر تنش خشکی بر صفات مورفولوژیک، انباشت متابولیت‌های سازگاری پرولین، قندهای محلول و عملکرد گیاه ترخون (Artemisia dracunculus L.) در راستای ارزیابی امکان تولید گیاه ترخون به‌عنوان یک گیاه دارویی در شرایط تنش خشکی و تعیین آستانه تحمل تنش بررسی گردید. این آزمایش در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 4 تیمار و 3 تکرار اجرا شد. تیمارهای تنش شامل T1 (100% ظرفیت زراعی)، T2 (80% ظرفیت زراعی)، T3 (60% ظرفیت زراعی) و T4 (40% ظرفیت زراعی) بودند. نتایج تجزیه آماری نشان داد که تنش خشکی بر صفات مورفولوژیک، عملکرد اندام هوایی، پرولین و قندهای محلول اثر معنی‌دار داشت. افزایش تنش موجب کاهش ارتفاع گیاه، قطر تاج پوشش، طول، عرض و سطح برگ، قطر ساقه، طول بلندترین ساقه جانبی، طول و گسترش سطحی ریشه، عملکرد ساقه و برگ خشک شد. مقایسه میانگینها نشان داد که بیشترین ارتفاع گیاه، قطر تاج پوشش، طول، عرض و سطح برگ، قطر ساقه، طول بلندترین ساقه جانبی، طول ریشه، عملکرد ساقه و برگ خشک در تیمار T1 (تیمار شاهد) و بیشترین میزان پرولین و قندهای محلول و گستردگی سطحی ریشه در تیمار T4 (FC 40%) مشاهده شد؛ در نتیجه تنش خشکی بر بیشتر صفات مورفولوژیک و عملکرد سرشاخه‌گلدار و برگ اثر منفی داشت، اما موجب افزایش طول ریشه، میزان پرولین و قندهای محلول در اندام‌های هوایی گردید.
سحر فرج‌نیا؛ مهیار جان احمدی؛ حبیب عباسی‌پور؛ جعفر وطن‌پرست؛ محمد کمالی‌نژاد
دوره 24، شماره 2 ، مرداد 1387، ، صفحه 225-236
چکیده
ترخون (Artemisia dracunculus)، گیاه چند ساله‌ای از خانواده Asteraceae است که به دلیل بوی خوش برگهایش به‌عنوان چاشنی غذا استفاده می‌شود. در طب ایران باستان، بخشهای هوایی خشک شده این گیاه به‌صورت خوراکی برای درمان صرع بکار می‌رفته است. صرع یکی از رایج‌ترین بیماریهای نورولوژیک است. در مطالعه حاضر، با استفاده از ثبت داخل سلولی اثر عصاره الکلی ترخون ...
بیشتر
ترخون (Artemisia dracunculus)، گیاه چند ساله‌ای از خانواده Asteraceae است که به دلیل بوی خوش برگهایش به‌عنوان چاشنی غذا استفاده می‌شود. در طب ایران باستان، بخشهای هوایی خشک شده این گیاه به‌صورت خوراکی برای درمان صرع بکار می‌رفته است. صرع یکی از رایج‌ترین بیماریهای نورولوژیک است. در مطالعه حاضر، با استفاده از ثبت داخل سلولی اثر عصاره الکلی ترخون و مکانیسم سلولی احتمالی اثر آن بر ضد فعالیت صرع‌زایی پنتیلن تترازول (PTZ) ارزیابی شده است. در حضور عصاره گیاه ترخون (1/0%)، افزایش فعالیت الکتریکی انفجاری (burst) ناشی از پنتیلن تترازول از بین رفت. پتانسیل غشاء سلول به میزان 8/ 67 درصد نسبت به گروه کنترل دپلاریزه‌تر شد. همچنین، فرکانس شلیک پتانسیل عمل به‌ترتیب به میزان5/62 درصد و 8/83 درصد نسبت به گروه کنترل و در حضور PTZ کاهش یافت. دامنه پتانسیل هیپرپلاریزاسیون متعاقب نیز نسبت به شرایط کنترل 36% کاهش یافت، ولیکن در مقایسه با PTZ تغییر چندانی نداشت. ازطرف دیگر، کاربرد عصاره به تنهایی، موجب بروز دپلاریزاسیون پتانسیل غشاء سلول به میزان 69/16 درصد شد. درحالیکه فرکانس شلیک پتانسیل عمل کاهش یافت و به 3/77 درصد کنترل رسید و دامنه پتانسیل عمل و AHP تغییر معنی‌داری نداشت. الگوی فعالیت الکتریکی سلول از حالت تونیک منظم در حالت کنترل به فرم نامنظم تغییر یافت. همچنین، کاربرد عصاره قبل از PTZ نتوانست به‌طور کامل از بروز اثرهای صرع‌زایی ناشی از آن جلوگیری نماید. نتایج بدست آمده نشان می‌دهد که احتمالاً عصاره ترخون از طریق دپلاریزاسیون پتانسیل غشاء باعث کاهش تحریک‌پذیری سلولهای عصبی می‌شود.
