ندا انصاری دزفولی؛ نادر حسن‌زاده؛ محمدباقر رضایی
چکیده
یکی از رویکردهای نوین برای کنترل بیولوژیک بیماری لکه قهوه‌ای قارچ تکمه‌ای Pseudomonas tolaasii استفاده از اسانس‌های گیاهیست. در این ارتباط اثر ضدمیکروبی اسانس و عصاره آبی و آلی حاصل از برگ گیاه اکالیپتوس (Eucalyptus camaldulensis) بر روی باکتری مذکور در شرایط In vitro و In vivo مورد ارزیابی قرار گرفت. عصاره‌گیری از گیاه با حلال‌های آب، متانول، استون ...
بیشتر
یکی از رویکردهای نوین برای کنترل بیولوژیک بیماری لکه قهوه‌ای قارچ تکمه‌ای Pseudomonas tolaasii استفاده از اسانس‌های گیاهیست. در این ارتباط اثر ضدمیکروبی اسانس و عصاره آبی و آلی حاصل از برگ گیاه اکالیپتوس (Eucalyptus camaldulensis) بر روی باکتری مذکور در شرایط In vitro و In vivo مورد ارزیابی قرار گرفت. عصاره‌گیری از گیاه با حلال‌های آب، متانول، استون و اتانول به روش ماسراسیون به مقدار 3/0گرم بر میلی‌لیتر تهیه شد. استخراج اسانس از اندام هوایی با روش تقطیر با آب (Hydro-distillation) انجام گردید. روش بیوسنجش با اسانس در رقت‌های (بدون رقت، 1/0، 01/0، 001/0 و 0001/0 mg/ml) روی دو محیط کشت نوترینت آگار (NA) و کینگس B KB)) با ایجاد چاهک در شرایط آزمایشگاه صورت گرفت. با جداسازی و شناسایی اجزای اصلی موجود در اسانس به‌وسیله دستگاه گاز کروماتوگراف (GC/MS) مشخص گردید که از بین ترکیب‌های شناخته شده ضدمیکروبی اسانس اکالیپتوس، دو ترکیب 8،1-سینئول (1/58%) و آلفا-فلاندرن (6%) از درصد بالایی برخوردار بودند. در بررسی تأثیر اسانس و عصاره اکالیپتوس مشخص گردید که اسانس خالص اکالیپتوس با تشکیل mm17 قطر هاله بازدارندگی روی محیط کشت KB و عصاره متانولی گیاه فوق در محیط کشت NA با قطر هاله بازدارندگی mm8 به‌ترتیب دارای بیشترین اثر ضدباکتریایی علیه Pseudomonas tolaasii بودند که در مقایسه با آنتی‌بیوتیک‌های اریترومایسین، پنی‌سیلین و جنتامایسین در محدوده غلظت mg/ml1/0 و 01/0 قطر هاله عدم رشد بیشتر ولی در مقایسه با تتراسایکلین، عصاره متانولی قطر هاله کوچکتری را نشان داد. همچنین نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های اریترومایسین و پنی‌سیلین در غلظت‌های mg/ml10-5-1 قدرت مهارکنندگی اسانس و عصاره متانولی بیشتر ولی در مقایسه با آنتی‌بیوتیک‌های تتراسایکلین و جنتامایسین عصاره متانولی قدرت مهارکنندگی پایین‌تری را نشان داد. در آزمون مربوط به مدیریت بیماری در شرایط In vivo، اسانس و عصاره متانولی اکالیپتوس در دو رقت mg/ml1/0 و 01/0 در مقایسه با نمونه تلقیح‌شده با باکتری دارای بازدارندگی بود. با این تفاوت که در رقت mg/ml1/0همزمان با گیاه‌سوزی کلاهک قارچ خوراکی بود که به‌ترتیب در اسانس و عصاره متانولی بیشتر بود، ولی در رقت mg/ml01/0گیاه‌سوزی اسانس نسبت به عصاره متانولی خیلی کمتر مشاهده شد. بنابراین چنین به نظر می‌رسد که غلظت مطلوب برای مدیریت این بیماری برای اسانس اکالیپتوس رقت mg/ml01/0 می‌باشد.
زهرا رفیعی؛ سید مهدی جعفری؛ مهران اعلمی؛ مرتضی خمیری
چکیده
هدف از این پژوهش، بررسی اثر استخراج به روش خیساندن و استخراج به کمک امواج مایکروویو بر میزان ترکیب‌های فنولی برگ‌های زیتون (Olea Europaea L.) واریته میشن با حلال‌های آب، متانول 80% و استون بود. عصاره متانولی در روش استخراج به کمک مایکروویو بیشترین میزان ترکیب‌های فنولی (13/0±385/211 میلی‌گرم معادل تانیک‌اسید در گرم عصاره) را ...
بیشتر
هدف از این پژوهش، بررسی اثر استخراج به روش خیساندن و استخراج به کمک امواج مایکروویو بر میزان ترکیب‌های فنولی برگ‌های زیتون (Olea Europaea L.) واریته میشن با حلال‌های آب، متانول 80% و استون بود. عصاره متانولی در روش استخراج به کمک مایکروویو بیشترین میزان ترکیب‌های فنولی (13/0±385/211 میلی‌گرم معادل تانیک‌اسید در گرم عصاره) را به خود اختصاص داد. در مقایسه دو روش استخراج، عصاره‌های مایکروویوی در مورد هر سه حلال مورد آزمون کارایی استخراج بالاتری داشتند. در بررسی فعالیت ضدمیکروبی عصاره برگ زیتون، کمترین غلظت بازدارندگی (315 میکروگرم در میلی‌لیتر) و کمترین غلظت کشندگی (2500 میکروگرم در میلی‌لیتر) در برابر Staphylococcus aureus به‌ترتیب مربوط به عصاره استونی حاصل از روش مایکروویو و عصاره‌های متانولی در مورد هر دو روش استخراج بود. در مورد باکتری Escherichia coli کمترین میزان غلظت بازدارندگی، 625 میکروگرم در میلی‌لیتر بود و کمترین غلظت کشندگی (5000 میکروگرم در میلی‌لیتر) برای نابودی این باکتری در عصاره‌های آبی و متانولی استخراجی به کمک روش مایکروویو بدست آمد. در مورد Salmonella typhi کمترین غلظت بازدارندگی و کمترین غلظت کشندگی به‌ترتیب 315 و 10000 میکروگرم در میلی‌لیتر بود. بنابراین مشخص شد که S. typhi مقاومترین باکتری نسبت به عصاره‌ها بوده و در بیشتر موارد، عصاره‌های مایکروویوی نسبت به عصاره‌های استخراج شده با روش خیساندن، فعالیت ضدمیکروبی بیشتری داشتند.
