محمدمهدی عطارپور یزدی؛ محمد کمالی‌نژاد؛ نسیم‌سادات فلوایی‌کوچک؛ صادق منصوری
چکیده
زخم سوختگی محل مناسبی برای بروز عفونتهای مقاوم به درمان می‌باشد. بنابراین تحقیق در زمینه بدست آوردن داروهای مؤثر بر باکتریهای مولد این عفونت ضروری به نظر می‌رسد. هدف از انجام این مطالعه، شناسایی اثر ضد باکتریایی عصاره متانولی میوه گیاه گارم زنگی (Terminalia Catappa L.) بر باکتریهای جدا شده از عفونت زخم سوختگی و مقایسه آن با اثر آنتی‌بیوتیکهای ...
بیشتر
زخم سوختگی محل مناسبی برای بروز عفونتهای مقاوم به درمان می‌باشد. بنابراین تحقیق در زمینه بدست آوردن داروهای مؤثر بر باکتریهای مولد این عفونت ضروری به نظر می‌رسد. هدف از انجام این مطالعه، شناسایی اثر ضد باکتریایی عصاره متانولی میوه گیاه گارم زنگی (Terminalia Catappa L.) بر باکتریهای جدا شده از عفونت زخم سوختگی و مقایسه آن با اثر آنتی‌بیوتیکهای منتخب برای هر باکتری بود. ابتدا عصاره متانولی میوه این گیاه تهیه شد و بعد فعالیت ضد باکتریایی آن بر علیه 8 نوع باکتری جدا شده از عفونت زخم سوختگی 100 بیمار ابتدا به روش انتشار در آگار (چاهک) در غلظت mg/ml40 و بعد رقت‌های متوالی در آگار در رقت‌های mg/ml20-039/0 بررسی شد و MIC (Minimal Inhibitory Concentration) گیاه برای انواع حساس تعیین شد. اثر آنتی‌بیوتیکهای منتخب بر باکتریها نیز به روش دیسک بررسی شد. برای مقایسه اثر عصاره و آنتی‌بیوتیکها از آزمون Onava تک متغیره استفاده شد. نتایج بدست آمده از آزمایشها نشان داد که عصاره متانولی یاد شده، بر علیه 100% از Pseudomonas aeruginosa و Acinetobacter spp.، بیش از 80% از سه گونه Staphylococcus و 50% از Escherichia coli بدست آمده از نمونه‌های بالینی با MIC=20mg/ml مؤثر است. این در حالی است که بیشتر نمونه‌ها به آنتی‌بیوتیکها مقاوم بودند. تفاوت اثر آنتی‌بیوتیک و گیاه برای Pseudomonas aeruginosa (P<0/001)، Acinetobacter spp. (P<0/05) و انواع Staphylococcus (P<0/05) معنی‌دار بود. این مطالعه نشان می‌دهد که عصاره متانولی Terminalia Catappa اثر ضد باکتریایی بسیار خوبی بر علیه اغلب باکتریهای مولد عفونت زخم سوختگی دارد. بنابراین می‌توان این عصاره را پس از مطالعاتی با طیف وسیعتر به صورت آزمایشگاهی و بالینی، به‌عنوان یک داروی ضد باکتریایی مورد توجه قرار داد.
سحر فرج‌نیا؛ مهیار جان احمدی؛ حبیب عباسی‌پور؛ جعفر وطن‌پرست؛ محمد کمالی‌نژاد
دوره 24، شماره 2 ، مرداد 1387، ، صفحه 225-236
چکیده
ترخون (Artemisia dracunculus)، گیاه چند ساله‌ای از خانواده Asteraceae است که به دلیل بوی خوش برگهایش به‌عنوان چاشنی غذا استفاده می‌شود. در طب ایران باستان، بخشهای هوایی خشک شده این گیاه به‌صورت خوراکی برای درمان صرع بکار می‌رفته است. صرع یکی از رایج‌ترین بیماریهای نورولوژیک است. در مطالعه حاضر، با استفاده از ثبت داخل سلولی اثر عصاره الکلی ترخون ...
بیشتر
ترخون (Artemisia dracunculus)، گیاه چند ساله‌ای از خانواده Asteraceae است که به دلیل بوی خوش برگهایش به‌عنوان چاشنی غذا استفاده می‌شود. در طب ایران باستان، بخشهای هوایی خشک شده این گیاه به‌صورت خوراکی برای درمان صرع بکار می‌رفته است. صرع یکی از رایج‌ترین بیماریهای نورولوژیک است. در مطالعه حاضر، با استفاده از ثبت داخل سلولی اثر عصاره الکلی ترخون و مکانیسم سلولی احتمالی اثر آن بر ضد فعالیت صرع‌زایی پنتیلن تترازول (PTZ) ارزیابی شده است. در حضور عصاره گیاه ترخون (1/0%)، افزایش فعالیت الکتریکی انفجاری (burst) ناشی از پنتیلن تترازول از بین رفت. پتانسیل غشاء سلول به میزان 8/ 67 درصد نسبت به گروه کنترل دپلاریزه‌تر شد. همچنین، فرکانس شلیک پتانسیل عمل به‌ترتیب به میزان5/62 درصد و 8/83 درصد نسبت به گروه کنترل و در حضور PTZ کاهش یافت. دامنه پتانسیل هیپرپلاریزاسیون متعاقب نیز نسبت به شرایط کنترل 36% کاهش یافت، ولیکن در مقایسه با PTZ تغییر چندانی نداشت. ازطرف دیگر، کاربرد عصاره به تنهایی، موجب بروز دپلاریزاسیون پتانسیل غشاء سلول به میزان 69/16 درصد شد. درحالیکه فرکانس شلیک پتانسیل عمل کاهش یافت و به 3/77 درصد کنترل رسید و دامنه پتانسیل عمل و AHP تغییر معنی‌داری نداشت. الگوی فعالیت الکتریکی سلول از حالت تونیک منظم در حالت کنترل به فرم نامنظم تغییر یافت. همچنین، کاربرد عصاره قبل از PTZ نتوانست به‌طور کامل از بروز اثرهای صرع‌زایی ناشی از آن جلوگیری نماید. نتایج بدست آمده نشان می‌دهد که احتمالاً عصاره ترخون از طریق دپلاریزاسیون پتانسیل غشاء باعث کاهش تحریک‌پذیری سلولهای عصبی می‌شود.
