صدیقه عسگری؛ پریوش رحیمی؛ پروین محزونی؛ نجمه کبیری
چکیده
دیابت یک ناهنجاری متابولیکی است که با هیپرگلیسمی ناشی از نقص در ترشح انسولین، عمل انسولین و یا هر دو مشخص می‌شود. گردو (Juglans regia L.) در طب سنتی ایران برای درمان دیابت کاربرد داشته است. به‌طوری که در این مطالعه اثر کاهندگی قند خون توسط عصاره برگ گردو در موش‌های صحرایی مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق 18 موش صحرایی نر سفید با وزن متوسط ...
بیشتر
دیابت یک ناهنجاری متابولیکی است که با هیپرگلیسمی ناشی از نقص در ترشح انسولین، عمل انسولین و یا هر دو مشخص می‌شود. گردو (Juglans regia L.) در طب سنتی ایران برای درمان دیابت کاربرد داشته است. به‌طوری که در این مطالعه اثر کاهندگی قند خون توسط عصاره برگ گردو در موش‌های صحرایی مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق 18 موش صحرایی نر سفید با وزن متوسط 220-180 گرم به‌طور تصادفی در سه گروه 6تایی تقسیم شدند: گروه اول (کنترل غیر دیابتی)، گروه دوم (کنترل دیابتی) و گروه سوم (رت‌های دیابتی تیمار شده با عصاره برگ گردو به میزان 200 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن). تزریقات به صورت درون صفاقی انجام شد. قبل از خون‌گیری، رت‌ها برای 16 ساعت ناشتا بوده و بعد نمونه خون ناشتا در لوله‌های هپارینه جمع‌‌آوری شد. خون‌گیری از سینوس اوربیتال برای تعیین میزان قند و سایر فاکتورهای خونی انجام گردید. پس از خون‌گیری در پایان دوره آزمایشی، پانکراس رت‌ها از بدن خارج و مقاطع بافتی تهیه و اندازه جزایر مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حکایت از تفاوت معنی‌دار قند و هموگلوبین گلیکوزیله در گروه دیابتی تیمار شده با عصاره گردو نسبت به گروه دیابتی داشت (05/0P<). در بررسی هیستومورفولوژیک جزایر پانکراسی نشان داد که اندازه جزایر در میان گروه‌های آزمایشی متفاوت است. میانگین اندازه جزایر در گروه کنترل دیابتی در مقایسه با سایر گروهها تفاوت معنی‌داری را نشان داد (05/0p<). این تحقیق نشان‌داد که استفاده از عصاره گردو می‌تواند بر بازسازی و ترمیم جزایر پانکراسی آسیب‌دیده در رت‌های دیابتی مؤثر باشد. عصاره میزان تکثیر سلولی را افزایش می‌دهد. به‌طوری که به‌نظر می‌رسد افزایش اندازه جزایر در نتیجه تکثیر سلول‌های باقی مانده در جزایر صورت می‌گیرد که تأثیر این عصاره می‌تواند به دلیل وجود فلاونوئیدها و خواص آنتی‌اکسیدانی آنها باشد.
غلامعلی نادری؛ نرگس جعفری دینانی؛ نیکو نجابت؛ مریم کلاردشت؛ عباس جعفریان دهکردی؛ صدیقه عسگری؛ راهله شامی
چکیده
اختلالات هموستاتیک منجر به ایجاد لخته‌های نابجا و ترومبوآمبولی می‌گردد. داروهای فیبرینولیتیک نظیر استرپتوکیناز و اوروکیناز برای درمان ترومبوآمبولی بکار می‌روند. این داروها محدودیت‌هایی دارند و سبب ایجاد اثرهای ناخواسته و گاهی مرگبار می‌شوند. ترکیبهای گیاهی به‌عنوان ترکیبهایی سالم و بدون اثر جانبی در نظر گرفته می‌شوند. با ...
بیشتر
اختلالات هموستاتیک منجر به ایجاد لخته‌های نابجا و ترومبوآمبولی می‌گردد. داروهای فیبرینولیتیک نظیر استرپتوکیناز و اوروکیناز برای درمان ترومبوآمبولی بکار می‌روند. این داروها محدودیت‌هایی دارند و سبب ایجاد اثرهای ناخواسته و گاهی مرگبار می‌شوند. ترکیبهای گیاهی به‌عنوان ترکیبهایی سالم و بدون اثر جانبی در نظر گرفته می‌شوند. با نظر به اینکه چهار گیاه زردچوبه (Curcuma domestica Valet.)، آویشن شیرازی (Zataria multiflora Boiss.)، دارچین (Cinnamomum verum J.Presl) و گلپر (Heracleum persicum Desf. Ex Fischer) در طب سنتی به‌عنوان گیاهان ضد انعقاد و رقیق‌کننده خون معرفی شده‌اند، در این مطالعه اثرهای فیبرینولیتیک این گیاهان مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی اثر فیبرینولیتیک، فیبرینوژن نشاندار شده با FITC با پلاسمای انسانی مخلوط و به آن ca+2 اضافه گردید. عصاره پلی‌فنلی تهیه شده چهار گیاه ذکر شده در غلظت‌های 05/0، 5/0، 5 و 50 (mg/ml) به تنهایی و همراه با استرپتوکیناز به لخته نشاندار اضافه شدند و 10، 20، 40 و 60 دقیقه پس از اضافه نمودن عصاره‌ها فلورسانس ناشی از FITC تعیین گردید (510Em= و 478Ex=). نتایج نشان می‌دهند که عصارههای آویشن شیرازی، دارچین و زردچوبه دارای اثر فیبرینولیتیک می‌باشند. این اثرها معنی‌دار (05/0p≤) و وابسته به دوز می‌باشند. عصاره گلپر اثر فیبرینولیتیک معنی‌داری ندارد. اثر فیبرینولیتیکی ناشی از استرپتوکیناز در حضور عصاره آویشن شیرازی به صورت وابسته به دوز افزایش می‌یابد. در حضور عصاره زردچوبه و دارچین فقط در غلظت‌های 5 و 50 (mg/ml) اثر فیبرینولیتیکی ناشی از استرپتوکیناز به صورت معنی‌دار افزایش می‌یابد (05/0p≤). عصاره گلپر تأثیری بر اثر فیبرینولیتیک استرپتوکیناز ندارد. بنابراین می‌توان گفت که آویشن شیرازی دارای بیشترین اثر فیبرینولیتیک و پس از آن به‌ترتیب دارچین و زردچوبه دارای اثر فیبرینولیتیک معنی‌دار هستند و می‌توانند در شرایط آزمایشگاهی سبب حل لخته شوند. در پایان، پیشنهاد می‌شود که ترکیبهای موجود در این گیاهان که سبب حل لخته می‌شوند بررسی و همچنین خصوصیت حل لخته توسط این گیاهان در محیط In vivo در تحقیقات آینده شناسایی شوند.
نجمه کبیری؛ صدیقه عسگری؛ حسین مدنی؛ پریوش رحیمی
دوره 24، شماره 3 ، آبان 1387، ، صفحه 304-312
چکیده
بیماریهای قلبی عروقی همواره موجب مرگ انسانهای زیادی در جهان می‌شود وخسارتهای جانی و مالی زیادی را به دنبال دارد. فاکتورهای التهابی و انعقادی از ریسک فاکتورهای مهم بیماریهای قلبی عروقی می‌باشند. در این مطالعه، اثر ترکیب عصارههای دو گیاه گل‌راعی (Hypericum perforatum L.) و تاج‌خروس (Amaranthus caudates L.) بر روی برخی از فاکتورهای التهابی و انعقادی ...
بیشتر
بیماریهای قلبی عروقی همواره موجب مرگ انسانهای زیادی در جهان می‌شود وخسارتهای جانی و مالی زیادی را به دنبال دارد. فاکتورهای التهابی و انعقادی از ریسک فاکتورهای مهم بیماریهای قلبی عروقی می‌باشند. در این مطالعه، اثر ترکیب عصارههای دو گیاه گل‌راعی (Hypericum perforatum L.) و تاج‌خروس (Amaranthus caudates L.) بر روی برخی از فاکتورهای التهابی و انعقادی در بیماری قلبی و عروقی در خرگوشهای هایپرکلسترولمی بررسی شده است. همچنین برای مقایسه اثر این عصاره با داروهای شیمیایی از لوستاتین استفاده شد. بدین منظور 20 خرگوش نر بالغ از نژاد نیوزیلندی به طور تصادفی در چهار گروه پنج‌تایی تقسیم شدند. این گروهها به مدت 60 روز با رژیمهای غذایی پایه، پرکلسترول، رژیم پرکلسترول به همراه ترکیب عصارههای دو گیاه گل‌راعی و تاج‌خروس هر کدام به طور مساوی با دوز mg/kgbw 75، پرکلسترول به همراه لوستاتین با دوز mg/kgbw 10، تیمار شدند. در ابتدا، اواسط و پایان دوره از خرگوشها خون‌گیری بعمل آمد و فاکتورهای سرمی آنها مورد بررسی قرار گرفت.نتایج نشان داد که ترکیب عصاره‌ها و همچنین لوستاتین سبب کاهش سطح CRP، WBC، فیبرینوژن و پلاکت نسبت به گروه پرکلسترول می‌گردد. بنابراین عصاره با کاهش اکسیداسیون LDL و عوامل التهابی و انعقادی اثرهای بسیار مفید و مطلوبی در کاهش ریسک فاکتورهای بیماری قلبی عروقی دارد. همچنین نتایج تأثیر مؤثرتر عصاره را بر کاهش این ریسک فاکتورهای قلبی- عروقی در مقایسه با لوستاتین نشان داد.
نرگس جعفری دینانی؛ صدیقه عسگری؛ حسین مدنی؛ غلامعلی نادری؛ پروین محزونی
دوره 23، شماره 1 ، اردیبهشت 1386، ، صفحه 1-12
چکیده
آترواسکلروز که اساساً در سرخرگهای بزرگ و متوسط اتفاق می‌افتد یکی از عوامل اصلی در ایجاد بیماریهای قلبی عروقی می‌باشد. مطالعات اپیدمیولوژیک نشان می‌دهند، در جوامعی که از گیاهان دارویی استفاده می‌کنند بیماریهای قلبی عروقی و از جمله آترواسکلروز کمتر دیده می‌شود. شیرین‌بیان (Glycyrrhiza glabra) گیاهی از خانواده نخود است که وجود ترکیبهای ...
بیشتر
آترواسکلروز که اساساً در سرخرگهای بزرگ و متوسط اتفاق می‌افتد یکی از عوامل اصلی در ایجاد بیماریهای قلبی عروقی می‌باشد. مطالعات اپیدمیولوژیک نشان می‌دهند، در جوامعی که از گیاهان دارویی استفاده می‌کنند بیماریهای قلبی عروقی و از جمله آترواسکلروز کمتر دیده می‌شود. شیرین‌بیان (Glycyrrhiza glabra) گیاهی از خانواده نخود است که وجود ترکیبهای هیپولیپیدمیک و فلاونوئیدهای با فعالیت آنتی‌اکسیدان قوی در این گیاه به اثبات رسیده‌است. هدف این تحقیق بررسی اثرات عصاره شیرین‌بیان بر لیپیدهای سرم و ایجاد آترواسکلروز در خرگوشهای تغذیه شده با رژیم پر کلسترول می‌باشد. در این تحقیق 15 سر خرگوش نر به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. گروه رژیم معمولی، گروه کنترل پر کلسترول (1% کلسترول) و گروه پر کلسترول + شیرین‌بیان (مصرف یک روز در میان عصاره شیرین‌بیان با میزان mg/kg body weight50). غلظت کلسترول تام (TC)، تری گلیسرید (TG)، LDL کلسترول و HDL کلسترول سرم در زمان شروع آزمایش، پایان ماه اول و پایان ماه دوم در خرگوشها تعیین شده‌است. در پایان مطالعه خرگوشها با میزان بالای کلروفرم کشته و آئورت آنها برای تعیین شدت ضایعات آترواسکلروتیک برداشته شد. شیرین‌بیان به طور معنی‌دار سطح TC،TG و LDLکلسترول را کاهش و سطح HDL کلسترول را افزایش می‌دهد و سبب کاهش ضایعات آترواسکلروتیک در آئورت می‌شود (p-value<0.05). نتایج بیانگر آن است که عصاره شیرین‌بیان برای جلوگیری از پیشرفت بیماری آترواسکلروز در خرگوش مؤثر می‌باشد. بنابراین مطالعات گسترده جهت بررسی این اثرات در انسان به منظور مصرف شیرین‌بیان در پیشگیری و درمان آترواسکلروز مورد نیاز است.
صدیقه عسگری؛ غلامعلی نادری؛ نازیلا عسکری
چکیده
فلاونوئیدها ترکیبهایی پلی‌فنولیکی هستند که در همه غذاها با سرچشمه گیاهی وجود دارند. آثار آنتی‌اکسیدانی آنها به اثبات رسیده است، به‌طوری که مصرف سبزیجات و گیاهان از بروز سرطان و بیماریهای قلبی و عروقی نظیر آترواسکلروز جلوگیری می‌کند. از طرفی امروزه مصرف آنتی اکسیدان‌های سنتتیک به دلیل سمیت آنها محدود گشته است و توجه جوامع پزشکی ...
بیشتر
فلاونوئیدها ترکیبهایی پلی‌فنولیکی هستند که در همه غذاها با سرچشمه گیاهی وجود دارند. آثار آنتی‌اکسیدانی آنها به اثبات رسیده است، به‌طوری که مصرف سبزیجات و گیاهان از بروز سرطان و بیماریهای قلبی و عروقی نظیر آترواسکلروز جلوگیری می‌کند. از طرفی امروزه مصرف آنتی اکسیدان‌های سنتتیک به دلیل سمیت آنها محدود گشته است و توجه جوامع پزشکی به استفاده و یافتن آنتی اکسیدان‌های طبیعی معطوف گشته است. اثرات آنتی اکسیدانی یک ترکیب توسط روشهای مختلف مورد مطالعه قرار می‌گیرد یکی از آنها بررسی اثرات یک ترکیب بر حفاظت گلبول قرمز از همولیز می‌باشد.در این مطالعه اثرات فلاونوئیدهای کامفرول،کوئرستین، مورین، روتین بر همولیز گلبول‌های قرمز و تأثیر آنها بر ظرفیت -SH غشاء گلبول‌های قرمز به عنوان شاخص محافظت از غشاء مورد بررسی قرار گرفته است. در ابتدا محلول‌های فلاونوئیدی تهیه گردید. میزان همولیز گلبول‌های قرمز و نیزظرفیت -SH غشاء گلبول‌ها با استفاده از روش اسپکتروفتومتری تعیین گردید جهت القاء پراکسیداسیون گلبول‌های قرمز از2 و'2 آزوبیس (2 آمیدینو پروپان) دی‌هیدروکلرید (AAPH) استفاده شد. اثرهر فلاونوئید بر همولیز گلبول‌های قرمز خون درسه غلظت (10 ، 5 و 0.5) میکروگرم بر میلی‌لیتر مورد بررسی قرار گرفت. در مورد تأثیر بر میزان گروه‌های -SH تنها بالاترین غلظت یعنی 10 میکروگرم بر میلی‌لیتر از هر فلاونوئید استفاده گردید. در تمامی موارد خاصیت آنتی‌اکسیدانی با افزایش غلظت، افزایش یافته است بیشترین تأثیر بر مهار همولیز گلبول قرمز را روتین به میزان 5/42 درصد داشته است همچنین کامفرول، روتین و مورین باعث حفاظت‌گروه‌های -SH به ترتیب به میزان 6 درصد و 233 درصد و 26.4 درصد گردیده‌اند. نتایج حاصل نشان می‌دهد که می‌توان از فلاونوئیدهای مزبور و گیاهان حاوی آن به عنوان مواد آنتی‌اکسیدان طبیعی در پیشگیری و یا درمان بسیاری از بیماری‌هایی‌که پاتوژنز آن پراکسیداسیون لیپید باشد استفاده نمود.
