اثرات بیولوژیک اسانس‌ها و عصاره‌ها
زهرا نوربخش؛ ایمان حاج خدادادی؛ حسینعلی قاسمی؛ محمد حسین مرادی
چکیده
سابقه و هدف: امروزه در صنعت طیور برای دستیابی به بالاترین تولید با کمترین هزینه از افزودنی‌های خوراکی استفاده می‌شود. محرک‌های رشد و افزودنی‌های خوراکی، مجموعه‌هایی از ترکیب‌های شیمیایی، بیولوژیکی یا طبیعی هستند که به آب و خوراک اضافه شده و با فرض بهبود رشد و بهبود کارایی خوراک و بدست آوردن بالاترین و اقتصادی‌ترین تولید استفاده ...
بیشتر
سابقه و هدف: امروزه در صنعت طیور برای دستیابی به بالاترین تولید با کمترین هزینه از افزودنی‌های خوراکی استفاده می‌شود. محرک‌های رشد و افزودنی‌های خوراکی، مجموعه‌هایی از ترکیب‌های شیمیایی، بیولوژیکی یا طبیعی هستند که به آب و خوراک اضافه شده و با فرض بهبود رشد و بهبود کارایی خوراک و بدست آوردن بالاترین و اقتصادی‌ترین تولید استفاده می‌شوند. استفاده از گیاهان دارویی در تغذیه طیور نشان داد که این گیاهان علاوه بر تحریک مصرف خوراک، خاصیت آنتی‌بیوتیکی و ضد کوکسیدیوزی نیز دارند. این مطالعه به منظور بررسی اثرهای سطوح مختلف پودر گیاه دارویی بیلهر بر عملکرد، هماتولوژی، جمعیت تفریقی گلبولهای سفید و کیفیت گوشت ران و سینه در جوجه‌های گوشتی اجرا شد.مواد و روش‌ها: در این مطالعه، تعداد 240 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 با 5 تیمار، 4 تکرار و 12 قطعه جوجه در هر واحد آزمایشی به مدت 42 روز در قالب طرح کاملاً تصادفی پرورش داده شدند. در طول دوره پرورش، دسترسی جوجه‌ها به آب و خوراک آزاد بود و مراقبت‌های لازم منطبق با اصول علمی پرورش و روش‌های توصیه شده کاتالوگ‌های تجاری بود. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: 1- جیره کنترل، 2- جیره کنترل همراه با 0.1% آنتی‌بیوتیک فلاوفسفولیپول، جیره 3، 4 و 5 به‌ترتیب کنترل همراه با 0.1، 0.3 و 0.5 درصد پودر بیلهر (در مرحله آغازین و رشد و 0.05، 0.15 و 0.25 درصد در مرحله پایانی). در طول آزمایش، وزن بدن و مصرف خوراک در پایان دوره‌های آغازین، رشد و پایانی اندازه‌گیری شد. در روز 42، یک قطعه جوجه از هر تکرار بهطور تصادفی انتخاب و از طریق ورید بال خون‌گیری انجام گردید. دو نمونه خون یکی به داخل لوله‌های ونوجکت محتوی cc0.5 ماده ضد انعقاد اتیلن دی آمین تترا استیک اسید (EDTA) جمع‌آوری و بهمنظور اندازه‌گیری فراسنجه‌های هماتولوژی خون (میزان گلبول قرمز، گلبول سفید، هموگلوبین، هماتوکریت و جمعیت تفریقی گلبولهای سفید) و بخش دیگری از خون به داخل لوله‌های عاری از ماده ضد انعقاد به منظور جداسازی سرم خون، برای اندازه‌گیری متابولیت‌های بیوشیمیایی سرم منتقل شد.نتایج: افزودن پودر بیلهر به جیره بهطور معنی‌داری سبب افزایش وزن جوجه‌های گوشتی در روز 24 و 42 پرورش گردید (0.05>P). خوراک مصرفی در دوره‌های آغازین و رشد تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفت (0.05>P)، امّا در دوران پایانی و کل دوره اختلاف معنی‌داری بین تیمارهای آزمایشی مشاهده نشد (05/0<P). افزودن سطوح مختلف پودر بیلهر به جیره بر تعداد گلبولهای قرمز خون تأثیر معنی‌داری نداشت (0.05<P). ولی بر درصد هموگلوبین، درصد هماتوکریت، تعداد گلبول سفید و تعداد ترومبوسیت‌ها تأثیر معنی‌داری داشت (0.05>P). آنتی‌بیوتیک و سطوح مختلف پودر بیلهر بر روی جمعیت تفریقی گلبولهای سفید (درصد لنفوسیت، بازوفیل، مونوسیت، هتروفیل، ائوزینوفیل) و نسبت هتروفیل به لنفوسیت تأثیر معنی‌دار نداشتند (0.05<P). سطوح مختلف پودر بیلهر و آنتی‌بیوتیک بر ارتفاع پرز، ضخامت پرز و مساحت پرز در دئودنوم تأثیر معنی‌دار داشت (0.05>P). ولی عمق کریپت و نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت در دئودنوم از لحاظ آماری بین تیمارها تأثیر معنی‌داری نشان نداد (0.05<P). تیمارهای آزمایشی بر ظرفیت نگهداری آب، اُفت ناشی از خونابه و اُفت ناشی از پخت گوشت سینه تأثیر معنی‌دار نداشتند (0.05<P)، امّا سبب کاهش معنی‌دار pH گوشت سینه شدند (0.05>P). تیمارهای آزمایشی ظرفیت نگهداری آب، اُفت ناشی از خونابه و pH گوشت ران را تحت تأثیر قرار دادند (0.05>P)، ولی سبب تغییر معنی‌داری در اُفت ناشی از پخت گوشت ران نشدند (0.05<P).نتیجه‌گیری: در مورد بیشتر صفات به‌ویژه صفات عملکردی تیمار سه به‌ترتیب0.1، 0.1 و 0.05 درصد بیلهر در دوره آغازین، رشد و پایانی نسبت به تیمار کنترل بهبود داشت. ازاین‌رو می‌توان از این گیاه در سطح اشاره شده به‌عنوان یک افزودنی گیاهی در جیره جوجه‌های گوشتی برای بهبود صفات عملکردی و بافت‌شناسی استفاده کرد.
اثرات بیولوژیک اسانس‌ها و عصاره‌ها
مهدیه محمدزاده؛ محمد سالارمعینی؛ محسن افشارمنش؛ محمد خواجه بمی
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر جنس و پودر دانه شنبلیله (Trigonella foenum-graecum L.) بر عملکرد رشد، پاسخ ایمنی و جمعیت میکروبی و مورفولوژی روده جوجه‌های گوشتی، پژوهشی با 240 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 (120 قطعه نر و 120 قطعه ماده) در قالب طرح کاملاً تصادفی به‌صورت آزمایش فاکتوریل شامل سه سطح پودر دانه شنبلیله (صفر (شاهد)، 0.5 و یک درصد) و دو جنس (نر و ماده) ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر جنس و پودر دانه شنبلیله (Trigonella foenum-graecum L.) بر عملکرد رشد، پاسخ ایمنی و جمعیت میکروبی و مورفولوژی روده جوجه‌های گوشتی، پژوهشی با 240 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 (120 قطعه نر و 120 قطعه ماده) در قالب طرح کاملاً تصادفی به‌صورت آزمایش فاکتوریل شامل سه سطح پودر دانه شنبلیله (صفر (شاهد)، 0.5 و یک درصد) و دو جنس (نر و ماده) با 4 تکرار و 10 جوجه در هر تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد که افزایش وزن بدن، مصرف خوراک، شاخص تولید اروپایی و جمعیت باکتری‌های لاکتوباسیل روده در جنس نر نسبت به جنس ماده بیشتر بود (0.05>P). اثرات اصلی پودر شنبلیله و جنس نشان داد که طول و عرض پرزها و نسبت طول پرز به عمق کریپت در روده جوجه‌های تغذیه شده با جیره حاوی 1% شنبلیله در مقایسه با شاهد و در جنس نر نسبت به جنس ماده بیشتر بود (0.05>P). اثرات متقابل نشان داد که طول و عرض پرزها و نسبت طول پرز به عمق کریپت در روده جوجه‌های نر تغذیه شده با جیره شاهد نسبت به سایر گروهها کمتر بود (0.05>P). تیتر آنتی‌بادی علیه گلبولهای قرمز گوسفند در سرم جوجه‌های تغذیه شده با جیره حاوی 1% شنبلیله در مقایسه با گروه شاهد بیشتر بود (0.05>P). بهطور کلی نتایج نشان داد که افزودن 1% پودر دانه شنبلیله به جیره جوجه‌های گوشتی اثرات مفیدی دارد و می‌تواند سبب بهبود مورفولوژی روده و پاسخ ایمنی شود.
اثرات بیولوژیک اسانس‌ها و عصاره‌ها
سارا مسعود مقدم؛ جمشید مهرزاد؛ امیرحسین علیزاده قمصری؛ رضا بهاری کاشانی؛ جعفر سعیدی
چکیده
این آزمایش برای مقایسه اثرهای چهار افزودنی گیاهی تجاری و یک آنتی‌بیوتیک محرک رشد (ویرجینیامایسین) بر عملکرد، برخی فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون و فعالیت آنزیم‌های کبدی سرم جوجه‌های گوشتی انجام شد. تعداد 900 قطعه جوجه خروس گوشتی یک‌روزه (سویه راس 308) در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و شش تکرار 30 قطعه‌ای مورد استفاده قرار گرفتند. ...
بیشتر
این آزمایش برای مقایسه اثرهای چهار افزودنی گیاهی تجاری و یک آنتی‌بیوتیک محرک رشد (ویرجینیامایسین) بر عملکرد، برخی فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون و فعالیت آنزیم‌های کبدی سرم جوجه‌های گوشتی انجام شد. تعداد 900 قطعه جوجه خروس گوشتی یک‌روزه (سویه راس 308) در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و شش تکرار 30 قطعه‌ای مورد استفاده قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل: جیره‌های حاوی نوی‌هرب®، بیوسنس® و بایواسترانگ® (هر یک به میزان 100 گرم در تن خوراک)، جیره دارای نوی‌گرو® (1000 گرم در تن خوراک) و جیره حاوی ویرجینیامایسین (100 گرم در تن خوراک) به‌عنوان کنترل مثبت بودند. مقدار خوراک مصرفی، وزن بدن، درصد تلفات، ضریب تبدیل غذایی و شاخص اروپایی مرغ گوشتی در دوره 1 تا 42 روزگی محاسبه شد. در سنین 28 و 42 روزگی، از چهار پرنده به ازای هر تکرار خون‌گیری بعمل آمده و فراسنجه‌های خونی شامل: غلظت پروتئین کل، اسید اوریک، آلبومین، گلوکز، تری‌گلیسرید، کلسترول، لیپوپروتئین کم‌چگالی (LDL)، لیپوپروتئین پرچگالی (HDL) و فعالیت آنزیم‌های گاما-گلوتامیل ترانسفراز، آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز و آلکالین فسفاتاز سرم اندازه‌گیری شدند. نتایج نشان داد که اثرهای افزودنی‌های گیاهی مورد آزمایش بر عملکرد و شاخص اروپایی مرغ گوشتی در مقایسه با آنتی‌بیوتیک معنی‌دار نبود. غلظت فراسنجه‌های خون و فعالیت آنزیم‌های کبدی سرم در سنین 28 و 42 روزگی تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. براساس این نتایج، افزودنی‌های مورد ارزیابی می‌توانند بدون اثرگذاری منفی بر عملکرد و فراسنجه‌های بیوشیمیایی سرم جوجه‌های گوشتی جایگزین مناسبی برای آنتی‌بیوتیک محرک رشد باشند.
اثرات بیولوژیک اسانس‌ها و عصاره‌ها
سرور اسفندیاری؛ مژگان مظهری؛ امیدعلی اسماعیلی پور؛ حسین دوماری
چکیده
بهمنظور ارزیابی خواص آنتی‌اکسیدانی پودر برگ گیاه دارویی شبدرترشک (Oxalis corniculata L.) و مقایسه اثر افزودن آن با ویتامین C بر عملکرد و کیفیت گوشت جوجه‌های گوشتی تحت تنش گرمایی یک آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار، 5 تکرار و 10 پرنده در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره پایه ذرت-سویا (شاهد)، جیره پایه + 250 میلی‌گرم در ...
بیشتر
بهمنظور ارزیابی خواص آنتی‌اکسیدانی پودر برگ گیاه دارویی شبدرترشک (Oxalis corniculata L.) و مقایسه اثر افزودن آن با ویتامین C بر عملکرد و کیفیت گوشت جوجه‌های گوشتی تحت تنش گرمایی یک آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار، 5 تکرار و 10 پرنده در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره پایه ذرت-سویا (شاهد)، جیره پایه + 250 میلی‌گرم در کیلوگرم جیره ویتامین C، جیره پایه + 0.5 درصد پودر برگ شبدر ترشک و جیره پایه + یک درصد پودر برگ شبدر ترشک بودند. جهت اعمال تنش گرمایی، جوجه‌ها از 25 تا 42 روزگی به‌مدت 8 ساعت در روز در معرض دمای 2±34 درجه سانتیگراد قرار گرفتند. صفات عملکردی شامل مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب‌تبدیل غذایی در انتهای آزمایش اندازه‌گیری شدند. همچنین در پایان آزمایش، از هر تکرار دو پرنده بهطور تصادفی انتخاب، کشتار و صفات مربوط به کیفیت گوشت اندازه‌گیری شدند. میزان ترکیب‌های فنولی کل در عصاره متانولی گیاه شبدرترشک، 11.73 میلی‌گرم گالیک اسید در هر گرم ماده خشک بود. درصد حذف رادیکال‌های آزاد (ارزیابی DPPH) و میزان ویتامین C این گیاه به‌ترتیب 46.36 درصد و 88 میلی‌گرم در هرگرم ماده خشک به‌دست آمد. مصرف یک درصد پودر برگ گیاه منجر به افزایش مصرف خوراک و وزن جوجه‌های گوشتی در مقایسه با شاهد شد (p <0.05). کمترین ضریب تبدیل خوراک در گروه یک درصد پودر برگ گیاه و ویتامین C مشاهده شد (p <0.05). بیشترین ظرفیت نگهداری آب و رطوبت گوشت در جوجه‌های تغذیه شده با پودر برگ شبدرترشک در مقایسه با شاهد مشاهده گردید (p <0.05). همه تیمارها منجر به کاهش افت پخت و افت خونابه گوشت در مقایسه با شاهد شدند (p <0.05). بنابر نتایج این آزمایش، تیمارهای جیره پایه + 250 میلی‌گرم در کیلوگرم جیره ویتامین C و جیره پایه + یک درصد پودر برگ شبدرترشک توانستند موجب بهبود عملکرد رشد و برخی پارامترهای کیفیت گوشت جوجه‌های گوشتی تحت تنش گرمایی مفید شوند.
اثرات بیولوژیک اسانس‌ها و عصاره‌ها
زهرا تهامی؛ سید محمد حسینی؛ امین ولی‌زاده قلعه بیگ
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر مخلوط عصاره گیاهان دارچین (Cinnamomum cassia (L.) J.Presl)، نعناع (Mentha pulegium L.) و فلفل (Capsicum annuum L.) بر وزن نسبی اندامهای داخلی و گوارشی، اسیدیته دستگاه گوارش، فراسنجه‌های خونی و خصوصیات استخوان درشت‌نی جوجه‌های گوشتی سویه راس 308، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار، 4 تکرار و 8 قطعه جوجه در هر تکرار انجام گردید. تیمارهای ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر مخلوط عصاره گیاهان دارچین (Cinnamomum cassia (L.) J.Presl)، نعناع (Mentha pulegium L.) و فلفل (Capsicum annuum L.) بر وزن نسبی اندامهای داخلی و گوارشی، اسیدیته دستگاه گوارش، فراسنجه‌های خونی و خصوصیات استخوان درشت‌نی جوجه‌های گوشتی سویه راس 308، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار، 4 تکرار و 8 قطعه جوجه در هر تکرار انجام گردید. تیمارهای آزمایشی شامل جیره پایه، جیره پایه+500 میلی‌گرم در کیلوگرم اکسی‌تتراسایکلین، جیره پایه+50 میلی‌گرم در کیلوگرم عصاره مخلوط، جیره پایه+100 میلی‌گرم در کیلوگرم عصاره مخلوط و جیره پایه+200 میلی‌گرم در کیلوگرم عصاره مخلوط بودند. بعد از 42 روز پرورش جوجه‌ها با عصاره مخلوط، نمونه‌گیری بهمنظور ارزیابی صفات موردنظر انجام شد. نتایج نشان داد مصرف 100 میلی‌گرم در کیلوگرم عصاره مخلوط سبب افزایش وزن پانکراس و قلب، طول نسبی ایلئوم و ژژنوم و وزن و طول نسبی استخوان درشت‌نی و کاهش معنی‌دار اسیدیته دئودنوم و ژژنوم نسبت به شاهد شد (0.05>p ). نتایج نشان داد تیمارهای آزمایشی بر روی غلظت عناصر خون جوجه‌های گوشتی تأثیرگذار نبودند، اما میزان عناصر منیزیم و فسفر استخوان درشت‌نی تحت‌تأثیر (0.05>p ) 50 و 100 میلی‌گرم در کیلوگرم عصاره مخلوط قرار گرفتند. بر اساس یافته‌های این مطالعه می‌توان نتیجه گرفت که مصرف 100 میلی‌گرم در کیلوگرم عصاره مخلوط با افزایش طول و وزن نسبی اندامهای گوارشی و کاهش اسیدیته دستگاه گوارش سبب بهبود عملکرد جوجه‌های گوشتی می‌شود.
کریم چعب؛ شعبان رحیمی؛ پژواک خاکی
چکیده
این آزمایش بهمنظور بررسی اثر گیاهان دارویی، اسید آلی و آنتی‌بیوتیک بر عملکرد جوجه‌های گوشتی انجام شد. گروه‌های آزمایشی شامل: گروه اول کنترل منفی (غیرآلوده)، گروه دوم کنترل مثبت (آلوده)، گروه‌های سوم، چهارم و پنجم به‌ترتیب شامل عصاره‌های گیاهی آویشن، سیر و بومادران (هر یک به میزان 1/0% در طول دوره)، گروه ششم اسید آلی (Selko-pH به میزان ...
بیشتر
این آزمایش بهمنظور بررسی اثر گیاهان دارویی، اسید آلی و آنتی‌بیوتیک بر عملکرد جوجه‌های گوشتی انجام شد. گروه‌های آزمایشی شامل: گروه اول کنترل منفی (غیرآلوده)، گروه دوم کنترل مثبت (آلوده)، گروه‌های سوم، چهارم و پنجم به‌ترتیب شامل عصاره‌های گیاهی آویشن، سیر و بومادران (هر یک به میزان 1/0% در طول دوره)، گروه ششم اسید آلی (Selko-pH به میزان 1/0%، در دو هفته اول به‌صورت 24 ساعت و در ادامه دوره 8-7 ساعت در روز) در آب آشامیدنی و گروه هفتم آنتی‌بیوتیک (اکسی تتراسایکلین به میزان 100 گرم در تن) بودند. در روز 21 تمام گروهها بجز کنترل منفی با باکتری کمپیلو باکتر ژژونی چالش (1 میلی‌لیتر) داده شدند. نتایج در 42 روزگی نشان داد که بالاترین عیار آنتی‌بادی علیه گلبولهای قرمز خون گوسفند مربوط به تیمار اسید آلی بود که نسبت به تیمار شاهد تفاوت معنی‌داری داشت (P<0.05). البته تیمارها بر روی ترکیب‌های بیوشیمیایی خون تأثیر معنی‌داری گذاشتند (P<0.05)، به‌طوری که تیمار آویشن باعث کاهش کلسترول سرم و تیمار سیر نیز کمترین میزان تری‌گلیسرید را نشان داد که از لحاظ آماری با تیمار شاهد تفاوت معنی‌داری داشتند (P<0.05). تیمارها تأثیر معنی‌داری بر مورفولوژی روده داشتند، به‌طوری که بالاترین ارتفاع پرز و بیشترین عمق کریپت‌ها به‌ترتیب در تیمارهای سیر و آویشن مشاهده شد که از لحاظ آماری با تیمار شاهد تفاوت معنی‌داری داشت (P<0.05). همچنین تیمارها بر موضعی شدن باکتری کمپیلو باکتر ژژونی تأثیر معنی‌داری داشتند (P<0.05)، به‌طوری که کمترین جمعیت کلونی این باکتری در تیمار آنتی‌بیوتیک مشاهده شد و تیمار بومادران نیز باکتری را نسبت به تیمار شاهد به‌صورت معنی‌داری کاهش داد.
بهجت پورسینا؛ پریسا سلیمانی رودی؛ محمد صدقی؛ علی طیبی‌پور
چکیده
بهمنظور بررسی اثر استفاده از نعناع (Mentha piperita L.)، آویشن (Thymus vulgaris L.) و به‌ویژه کاسنی (Chicorium intybus L.) بر عملکرد و مورفولوژی روده در جوجه‌های گوشتی، آزمایشی با 360 قطعه جوجه گوشتی یک‌روزه از سویه تجاری راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تیمار در 3 تکرار و 40 قطعه جوجه گوشتی در هر تکرار (20 قطعه نر و 20 قطعه ماده) طراحی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر استفاده از نعناع (Mentha piperita L.)، آویشن (Thymus vulgaris L.) و به‌ویژه کاسنی (Chicorium intybus L.) بر عملکرد و مورفولوژی روده در جوجه‌های گوشتی، آزمایشی با 360 قطعه جوجه گوشتی یک‌روزه از سویه تجاری راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تیمار در 3 تکرار و 40 قطعه جوجه گوشتی در هر تکرار (20 قطعه نر و 20 قطعه ماده) طراحی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: جیره شاهد، جیره شاهد به‌علاوه پودر کاسنی و جیره شاهد به‌علاوه مخلوط پودر گیاهان کاسنی، نعناع و آویشن بود. جیره‌های آزمایشی در سه دوره 10-0، 24-11 و 42-25 روزگی استفاده شدند. صفات عملکردی شامل افزایش وزن بدن، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی به‌صورت دوره‌ای اندازه‌گیری شدند. در 42 روزگی، برای بررسی اثر تیمارهای اعمال شده بر طول پرز، عمق کریپت و نسبت آنها در ژئوژنوم و ایلئوم، 6 پرنده از هر تیمار به‌صورت تصادفی کشتار شد. نتایج این مطالعه نشان داد که افزودن کاسنی یا مخلوط کاسنی، نعناع و آویشن سبب افزایش وزن بدن و مصرف خوراک شد (p<0.05) که بیشترین افزایش وزن بدن و کمترین ضریب تبدیل غذایی مربوط به گروهی بود که با جیره حاوی کاسنی تغذیه شده بودند. نتایج حاصل از بافت‌شناسی روده نشان داد که طول پرز، عمق کریپت و نسبت طول پرز به عمق کریپت در ژئوژنوم و ایلئوم تحت تأثیر تیمارهای غذایی قرار نگرفت. بهطور کلی نتایج این آزمایش نشان داد که افزودن گیاه دارویی نعناع، آویشن و به‌ویژه کاسنی سبب بهبود عملکرد جوجه‌های گوشتی شد و بر مورفولوژی بافت روده جوجه‌های گوشتی اثری نداشت.
محبوبه تاج‌الدینی؛ فیروز صمدی؛ سیدرضا هاشمی؛ سعید حسنی؛ عظیم قاسم‌نژاد
چکیده
این آزمایش بهمنظور بررسی اثرات گیاه کنگرفرنگی (Cynara scoolymus L.)، بر عملکرد و عیار آنتی‌بادی علیه نیوکاسل جوجه‌های گوشتی انجام شد. تعداد 300 قطعه جوجه یک روزه از سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی برای مدت 42 روز بر روی بستر پرورش یافتند. یک جیره پایه برای هر یک از دوره‌های آغازین (صفر تا 21 روزگی) و پایانی (21 تا 42 روزگی) با مقادیر 5/1% و 3% پودر ...
بیشتر
این آزمایش بهمنظور بررسی اثرات گیاه کنگرفرنگی (Cynara scoolymus L.)، بر عملکرد و عیار آنتی‌بادی علیه نیوکاسل جوجه‌های گوشتی انجام شد. تعداد 300 قطعه جوجه یک روزه از سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی برای مدت 42 روز بر روی بستر پرورش یافتند. یک جیره پایه برای هر یک از دوره‌های آغازین (صفر تا 21 روزگی) و پایانی (21 تا 42 روزگی) با مقادیر 5/1% و 3% پودر کنگرفرنگی و 300 میلی‌گرم ویتامین E در هر کیلوگرم خوراک مکمل شدند. بنابراین 4 تیمار آزمایشی با 5 تکرار متشکل از 15 قطعه جوجه گوشتی (به‌صورت مخلوط جنسی) وجود داشت. داده‌های عملکرد به‌صورت هفتگی و تیتر آنتی‌بادی علیه نیوکاسل در روزهای 28 و 42 و وزن اندامهای داخلی در پایان دوره آزمایش اندازه‌گیری شدند. از نظر ترکیب‌های مؤثره برگ کنگرفرنگی، میزان فلاونوئید، فنل کل و آنتی‌اکسیدان‌ها به‌ترتیب 614/1، 387/2 و 92/6 برآورد شد. نتایج آزمایش نشان داد که پودر کنگرفرنگی تأثیر معنی‌داری بر افزایش وزن، ضریب تبدیل غذایی و مصرف خوراک جوجه‌های گوشتی ندارد (05/0p>). افزودن کنگرفرنگی، باعث اختلاف معنی‌دار تیتر آنتی‌بادی علیه ویروس نیوکاسل در 42 روزگی گردید و بیشترین تیتر آنتی‌بادی مربوط به پرندگانی بود که با تیمار 5/1% کنگرفرنگی تغذیه شده بودند (05/0p<). از نظر وزن اندامهای داخلی، بجز وزن پانکراس، اختلاف معنی‌داری بین تیمارها مشاهده نشد. با توجه به نتایج این آزمایش پیشنهاد می‌شود که کنگرفرنگی می‌تواند به‌عنوان یک افزودنی غذایی در بهبود تیتر آنتی‌بادی علیه نیوکاسل و تقویت سیستم ایمنی در جوجه‌های گوشتی مورد توجه قرار گیرد.
مریم عالم‌پور؛ شعبان رحیمی؛ محمدامیر کریمی ترشیزی
چکیده
در سال‌های اخیر توجه خاصی به پرورش و تولید طیور گوشتی شده‌است. در این راستا استفاده از گیاهان دارویی به‌عنوان بهبوددهنده‌های رشد مورد توجه قرار گرفت. خاصیت هیپولیپیدیمیک و آنتی‌اکسیدانی بسیاری از گیاهان دارویی و عصاره‌های آنها به اثبات رسید. هدف از این پژوهش، مقایسه اثر هیپولیپیدیمیک پنج عصاره گیاهی و آنتی‌بیوتیک ...
بیشتر
در سال‌های اخیر توجه خاصی به پرورش و تولید طیور گوشتی شده‌است. در این راستا استفاده از گیاهان دارویی به‌عنوان بهبوددهنده‌های رشد مورد توجه قرار گرفت. خاصیت هیپولیپیدیمیک و آنتی‌اکسیدانی بسیاری از گیاهان دارویی و عصاره‌های آنها به اثبات رسید. هدف از این پژوهش، مقایسه اثر هیپولیپیدیمیک پنج عصاره گیاهی و آنتی‌بیوتیک ویرجینیامایسین به‌عنوان بهبوددهنده‌های رشد در صنعت طیور است. تعداد 720 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس بهطور تصادفی به 9 تیمار و 4 تکرار (تعداد 20 پرنده در هر تکرار) تقسیم شدند. تیمارها به‌ترتیب شامل: عصاره آویشن (Thymus vulgaris)، سیر (Allium sativum)، کاکوتی (Thymus kotschyanus)، مریم‌گلی (Salvia officinalis)، نعناع (Mentha piperita)، مخلوط آویشن و نعناع و تیمار مخلوط کاکوتی و مریم‌گلی با دوز مصرف 1%، آنتی‌بیوتیک ویرجینیامایسین با دوز مصرف ppm15 و گروه شاهد بدون هیچ‌یک از افزودنی‌ها بود. کلسترول تام (TC)، تری‌گلیسرید (TG)، -LDL کلسترول (LDL) و HDL-کلسترول (HDL) سرم در پایان دوره پرورش (42 روزگی) تعیین شدند. بین عصاره‌های استفاده شده عصاره سیر بهطور معنی‌داری TC، TG و LDL را کاهش و سطح HDL را افزایش داد. نسبت هتروفیل به لنفوسیت تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت و بالاترین و پایینترین نسبت فوق به‌ترتیب در تیمارهای نعناع و سیر مشاهده شد. البته عصاره‌های گیاهی استفاده شده فاکتورهای خونی را در مقایسه با گروه‌های آنتی‌بیوتیک و شاهد، بهبود دادند.
زریر تیموری‌زاده؛ شعبان رحیمی؛ محمدامیر کریمی ترشیزی؛ رضا امیدبیگی
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی مقایسه عصاره‌های آویشن باغی (Thymus vulgaris L.)، سرخارگل (Echinacea purpurea (L.) Moench.)، سیر (Allium sativum L.) و آنتی‌بیوتیک ویرجینیامایسین به‌عنوان بهبود دهنده‌های رشد بر عملکرد جوجه‌های گوشتی انجام شد. تعداد 480 قطعه جوجه یک روزه از سویه رأس 308 در قالب طرح کامل تصادفی با 6 تیمار (شامل عصاره‌های آویشن باغی، سرخارگل، سیر، مخلوط عصاره‌ها ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی مقایسه عصاره‌های آویشن باغی (Thymus vulgaris L.)، سرخارگل (Echinacea purpurea (L.) Moench.)، سیر (Allium sativum L.) و آنتی‌بیوتیک ویرجینیامایسین به‌عنوان بهبود دهنده‌های رشد بر عملکرد جوجه‌های گوشتی انجام شد. تعداد 480 قطعه جوجه یک روزه از سویه رأس 308 در قالب طرح کامل تصادفی با 6 تیمار (شامل عصاره‌های آویشن باغی، سرخارگل، سیر، مخلوط عصاره‌ها با دوز 1/0 درصد، ویرجینیامایسین با دوز 15/0 درصد و گروه کنترل) و 4 تکرار و 20 جوجه در هر تکرار بهطور تصادفی بین قفسه‌ها تقسیم گردید. در پایان آزمایش از هر تکرار 2 قطعه پرنده با وزنی نزدیک به میانگین وزنی تکرار انتخاب و جهت بررسی درصد لاشه (100 × وزن لاشه خالی/ وزن زنده پرنده)، درصد چربی بطنی و وزن اندامهای گوارشی، کشتار گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که در پایان هر دو مقطع 21 و 42 روزگی بیشترین و کمترین وزن بدن و افزایش وزن بدن به‌ترتیب مربوط به جوجه‌های تغذیه شده با جیره غذایی آنتی‌بیوتیک و سرخارگل بود. ویرجینیامایسین مصرف خوراک را افزایش داد، اما این اختلاف بجز با گروه سرخارگل با دیگر گروهها معنی‌دار نبود (05/0P>). در کل دورۀ پرورشی (42-1 روزگی) نیز کمترین و بیشترین ضریب تبدیل به‌ترتیب مربوط به تیمار آنتی‌بیوتیک و سرخارگل بود (05/0>P)، هر چند که در این دوره ضریب تبدیل در گروه آویشن باغی تفاوت معنی‌داری با گروه آنتی‌بیوتیک نشان نداد (05/0P>). درصد لاشه، درصد چربی بطنی و وزن اندامهای گوارشی بجز روده تفاوت معنی‌داری بین تیمارها نداشت. به‌طوری که کمترین و بیشترین وزن روده به‌ترتیب متعلق به تیمارهای آنتی‌بیوتیک و کنترل بود.
