بیوتکنولوژی
یوسف قاسمی؛ فرشته حیدرقلی نژاد؛ صدیقه کلیج؛ مجتبی ایمانی راستابی
چکیده
تمشک سیاه حاوی موادی مانند الاژیک اسید، آنتوسیانین، کمپفرول و سالیسیلیک اسید است. بههمین دلیل دارای فعالیت آنتیاکسیدانی بالایی است که میتواند غیرفعالکننده رادیکال آزاد باشد و از بروز بسیاری از بیماریها ازجمله سرطان جلوگیری کند. بهینهسازی روشهای کشت بافت برای تولید انبوه و انتقال ژن در تمشک سیاه بسیار حائز اهمیت است. ...
بیشتر
تمشک سیاه حاوی موادی مانند الاژیک اسید، آنتوسیانین، کمپفرول و سالیسیلیک اسید است. بههمین دلیل دارای فعالیت آنتیاکسیدانی بالایی است که میتواند غیرفعالکننده رادیکال آزاد باشد و از بروز بسیاری از بیماریها ازجمله سرطان جلوگیری کند. بهینهسازی روشهای کشت بافت برای تولید انبوه و انتقال ژن در تمشک سیاه بسیار حائز اهمیت است. هدف از این تحقیق، تعیین اثر غلظتهای مختلف تنظیمکنندههای رشد گیاهی بر باززایی و ریشهزایی و همچنین غلظتهای مختلف ساکارز بر ریشهزایی درون شیشهای تمشک سیاه بیخار (Rubus occidentalis) است. در مرحله اول اثر متقابل BA با غلظتهای 0.2، 0.5، 1، 1.5 و 2 میلیگرم در لیتر و IBA در غلظتهای 0 و 0.1 میلیگرم در لیتر بر باززایی ریزنمونه جوانه جانبی بررسی شد. در مرحله ریشهزایی اثر IBA، NAA و غلظتهای مختلف ساکارز بررسی شد. غلظت تنظیمکنندههای رشد در چهار سطح 0.2، 0.5، 0.75 و 1 میلیگرم در لیتر و از ساکارز در سطوح 1، 1.5، 3 و 4.5 درصد استفاده شد. بهترین تیمار مربوط به غلظتهای 1 و 1.5 میلیگرم در لیتر BA همراه با غلظت 1/0 میلیگرم در لیتر IBA با 100% میزان باززایی، میانگین تعداد شاخه (4.6) و طول شاخه (1.30 سانتیمتر) بود. نتایج نشان داد که محیط کشت حاوی NAA (با غلظت 0.75 میلیگرم در لیتر) و ساکارز 3% و 4.5% با ریشهدهی (100%)، تعداد (7.5) و طول ریشه (2.88 سانتیمتر) برای ریشهدهی مناسب بود.
محمدامین شهرکی؛ عباسعلی امام جمعه؛ محرم ولی زاده؛ لیلا فهمیده
چکیده
کنگرفرنگی (Cynara scolymus L.) بهعنوان یک گیاه دارویی دارای ارزش اقتصادی، با سطح گستردهای از زمینهای کم آب و شور روبرو میباشد. بنابراین شناسایی روش مناسب کشت بافت برای این گیاه، میتواند بهمنظور گزینش ارقام متحمل به شوری مفید باشد. این پژوهش با هدف شناسایی ریزنمونه و روش مناسب برای کشت بافت این گیاه بهعنوان گام اول در پژوهشهای ...
بیشتر
کنگرفرنگی (Cynara scolymus L.) بهعنوان یک گیاه دارویی دارای ارزش اقتصادی، با سطح گستردهای از زمینهای کم آب و شور روبرو میباشد. بنابراین شناسایی روش مناسب کشت بافت برای این گیاه، میتواند بهمنظور گزینش ارقام متحمل به شوری مفید باشد. این پژوهش با هدف شناسایی ریزنمونه و روش مناسب برای کشت بافت این گیاه بهعنوان گام اول در پژوهشهای آینده بهمنظور تولید ارقام مقاوم به شوری کنگرفرنگی انجام شد. در این پژوهش، ابتدا اقدام به تهیه گیاهچههای سترون از بذرهای گیاه گردید. سپس مریستم انتهایی بهعنوان ریزنمونه مناسب طی یک پیش آزمایش، انتخاب و ارزیابی درون شیشهای برای تحمل به شوری با پنج غلظت مختلف کلریدسدیم (صفر، 20، 40، 60 و 80 میلیمولار) در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. این آزمایش در مرکز پژوهشی گیاهان دارویی دانشگاه سیستان و بلوچستان در سال 1396 انجام شد. شوری باعث کاهش برخی از خصوصیات مورفولوژیکی (طول ساقه، طول ریشه، وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه) گیاهچههای رشد کرده از ریزنمونه مریستم انتهایی گردید. با افزایش غلظت کلریدسدیم به 60 و 80 میلیمولار، میزان قندهای محلول و پرولین روند افزایشی نشان داد. کمترین میزان قندهای محلول (33 میلیگرم بر گرم وزن خشک) و پرولین (50 میکرومول) مربوط به غلظتهای صفر و 20 میلیمولار کلریدسدیم بود. نتایج حکایت از آن دارد که این گیاه نسبت به سطوح مختلف شوری حساس میباشد، هرچند که تا حدودی نسبت به سطوح کم و متوسط شوری مقاومت نشان میدهد.
یاسمن شکوری؛ بهاره کاشفی
چکیده
شناسه دیجیتال (DOR):98.1000/1735-0905.1398.35.437.95.3.1576.32 با توجه به اهمیت گیاه ترخون (Artemisia dracuunculus L.) از نظر دارویی و مشکلات موجود برای تکثیر آن میتوان از تکنیک کشت بافت برای ازدیاد آن استفاده نمود. هدف از اجرای این مطالعه مقایسه محیط کشتهای متفاوت و محرکهای شیمیایی بر صفات رشدی و ترکیبهای بیوشیمیایی ترخون بود. تیمارهای آزمایش شامل محیط کشتهای ...
بیشتر
شناسه دیجیتال (DOR):98.1000/1735-0905.1398.35.437.95.3.1576.32 با توجه به اهمیت گیاه ترخون (Artemisia dracuunculus L.) از نظر دارویی و مشکلات موجود برای تکثیر آن میتوان از تکنیک کشت بافت برای ازدیاد آن استفاده نمود. هدف از اجرای این مطالعه مقایسه محیط کشتهای متفاوت و محرکهای شیمیایی بر صفات رشدی و ترکیبهای بیوشیمیایی ترخون بود. تیمارهای آزمایش شامل محیط کشتهای موراشیگ و اسکوگ (MS)، گامبورگ (B5) و شنک و هیلدبرانک (SH) و همچنین تنظیمکنندههای رشد کینتین، NAA، 2,4-D به تنهایی و ترکیب NAA + کینتین و ترکیب 2,4-D + کینتین با غلظت 0.5 میلیگرم در لیتر بودند. این تحقیق به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام گردید. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که تیمارهای محیط کشت و تنظیمکنندههای رشد اثر معنیداری بر خصوصیات کالوس، گیاهچه باززایی شده، ترکیبهای بیوشیمیایی کالوس، اسانس گیاه و ترکیبهای آن داشت. محیط کشت MS سبب شد درصد بالاتر کالزایی و وزن تر و خشک آن به میزان بیشتری افزایش یابد. بیشترین درصد باززایی (35.5%)، طول ریشه (1.28 سانتیمتر)، وزن خشک ریشه (6.5 گرم) و وزن خشک ساقه (2.6 گرم) در محیط کشت MS، NAA+ کینتین و 2,4-D+ کینتین حاصل شد. همچنین میزان فلاونوئید، میزان فنول و ترکیبهای فنولی در کالوس ترخون در محیط کشت MS، NAA+ کینتین و 2,4-D+ کینتین بالاتر بود. میزان اسانس (2.42%) و اوسیمون (5.78%) در محیط کشت MS، NAA+ کینتین و 2,4-D+ کینتین بیشتر از سایر تیمارها بود. همچنین درصد استراگول با کاربرد 2,4-D افزایش یافت و NAA سبب افزایش درصد اوسیمون، لیمونن و لینانول موجود در اسانس گردید. درصد لیمونن با کاربرد تنهای NAA و درصد لینانول در تیمار 2,4-D+ کینتین بیشتر از سایر تیمارها بود. نتایج نشان داد که بالاترین شاخص رشدی، ترکیب بیوشیمیایی و اسانس در محیط کشت پایه MS حاوی (تنظیمکنندههای رشد) مشاهده شد. همچنین کاربرد کینتین به همراه NAA و 2,4-D سبب بهبود رشد کالوس، باززایی، اسانس و برخی ترکیبهای موجود در اسانس ترخون گردید.
مرتضی ابراهیمی؛ آرش مختاری؛ رسول امیریان
چکیده
بهمنظور دستیابی به روشی اقتصادی برای تکثیر گیاه استویا (Stevia rebaudiana Bertoni) با استفاده از کشت بافت، تأثیر محیط کشت پایه و تنظیمکنندههای رشد بر تکثیر درون شیشه گیاه استویا مطالعه شد. ریزنمونههای تک گره بدون برگ در محیطهای کشت پایه MS، B5 و LS حاوی غلظتهای مختلف بنزیل آمینو پورین به همراه ایندول استیک اسید و یا ایندول بوتریک اسید کشت ...
بیشتر
بهمنظور دستیابی به روشی اقتصادی برای تکثیر گیاه استویا (Stevia rebaudiana Bertoni) با استفاده از کشت بافت، تأثیر محیط کشت پایه و تنظیمکنندههای رشد بر تکثیر درون شیشه گیاه استویا مطالعه شد. ریزنمونههای تک گره بدون برگ در محیطهای کشت پایه MS، B5 و LS حاوی غلظتهای مختلف بنزیل آمینو پورین به همراه ایندول استیک اسید و یا ایندول بوتریک اسید کشت شدند. تأثیر تیمارهای فیزیکی دما (22، 25 و 27 درجه سانتیگراد) و شدت نور (μmol m-2 s-155 و 110) در این آزمایش ارزیابی شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که تیمارهای مورد بررسی تفاوت معنیداری بر ریزازدیادی گیاه استویا داشتهاند. سپس در آزمایشی دیگر، تأثیر غلظتهای مختلف متاتوپولین بر تکثیر استویا، با بهترین ترکیب از تیمارهای آزمایش اول، مقایسه گردید. مقایسه میانگینها در این آزمایش نشان داد که غلظت بهینه متاتوپولین 1 میلیگرم بودهاست. در ارزیابی تنوع ژنتیکی با استفاده از نشانگر مولکولی AFLP، 12 ترکیب پرایمری بر روی دو نمونه از والدین اولیه با 6 نمونه از نتاج بررسی شد. در این مطالعه 231 باند در محدوده 500-50 جفت باز مشاهده گردید که نتایج آنالیز آنها بیانگر شباهت کامل نتاج با والدین اولیه بود.
مریم پیروز؛ حمزه امیری؛ بهروز دوستی
چکیده
آویشن دنایی با نام علمی Thymus daenensis Celak.، گیاهی از تیره نعناعیان و از گونههای اندمیک جنس آویشن در ایران میباشد. با وجود نیاز روزافزون برای تکثیر انبوه این گیاه بهدلیل وجود انواع متابولیتهای ثانویه مفید، اطلاعات کمی در مورد روشهای ازدیاد آن وجود دارد. در این تحقیق برهمکنش بعضی از تیمارهای هورمونی بهمنظور ایجاد کشت درون شیشه ...
بیشتر
آویشن دنایی با نام علمی Thymus daenensis Celak.، گیاهی از تیره نعناعیان و از گونههای اندمیک جنس آویشن در ایران میباشد. با وجود نیاز روزافزون برای تکثیر انبوه این گیاه بهدلیل وجود انواع متابولیتهای ثانویه مفید، اطلاعات کمی در مورد روشهای ازدیاد آن وجود دارد. در این تحقیق برهمکنش بعضی از تیمارهای هورمونی بهمنظور ایجاد کشت درون شیشه برای کالزایی و ریزازدیادی گیاه آویشن دنایی در محیط کشت MS با غلظتهای مختلف از هورمونهای اندولاستیک اسید (IAA)، بنزیل آمینوپورین (BAP)، کینتین (Kin) و در حضور یا عدم حضور آسکوربیک اسید (AS) بررسی شد. نتایج نشان داد که شاخص کالوس، وزن تر و وزن خشک در قطعات میانگرهای نسبت به قطعات مریستم رأسی مناسبترند. باززایی گیاه از کالوس بدست آمده از جداکشتهای مریستم رأسی و میانگرهای واجد اختلاف معنیداری بوده و بهترین ترکیبهای هورمونی برای باززایی گیاه شامل NAA-Kin بهترتیب با غلظت (5/4-5/1) و NAA-BAP بهترتیب با غلظتهای (6-9) میلیگرم بر لیتر بود. تولید کالوس در قطعات میانگرهای اختلاف معنیداری نسبت به مریستم رأسی نشان داد و در ترکیب هورمونی Kin-NAA (9-3) میلیگرم بر لیتر و NAA-BAP (6-9) میلیگرم بر لیتر در حضور آسکوربیک اسید بهترین تراکم تولید کالوس بدست آمد. در مجموع از میان تیمارهای بکار برده شده، تیمار شاهد و تیمارهای هورمونی NAA و Kin اثرات مطلوبتری بر باززایی داشته و نیز کالزایی در قطعات میانگرهای بهتر انجام شده است.
میترا پارسا؛ امینه زینالی
چکیده
تروپان آلکالوئیدهایی مانند آتروپین و اسکوپولامین بهدلیل اثر آنتیکولینرژیک، کاربردهای وسیعی در درمان بیماریهایی مانند آسم و تشنج دارند. در این تحقیق، اثرات الیسیتور سالیسیلیک اسید بر میزان تروپان آلکالوئیدهای آتروپین و اسکوپولامین در ریشههای حاصل از کشت بافت و ریشه مویین گیاه Hyoscyamus niger L. انجام شد. ریشهها، تحت تأثیر الیسیتور ...
بیشتر
تروپان آلکالوئیدهایی مانند آتروپین و اسکوپولامین بهدلیل اثر آنتیکولینرژیک، کاربردهای وسیعی در درمان بیماریهایی مانند آسم و تشنج دارند. در این تحقیق، اثرات الیسیتور سالیسیلیک اسید بر میزان تروپان آلکالوئیدهای آتروپین و اسکوپولامین در ریشههای حاصل از کشت بافت و ریشه مویین گیاه Hyoscyamus niger L. انجام شد. ریشهها، تحت تأثیر الیسیتور سالیسیلیک اسید با غلظتهای 0، 1/0، 1، 2 و 4 میلیمولار و هر یک در تیمارهای زمانی 24، 96 و 168ساعت کشت شدند. در نهایت میزان تروپان آلکالوئیدها با استفاده از HPLC سنجش و مقایسه شدند. همچنین سرعت رشد ریشهها نیز در این تیمارها مورد بررسی قرار گرفت. بیشترین مقدار آتروپین و اسکوپولامین در ریشههای حاصل از کشت بافت، بهترتیب در غلظت 1 میلیمولار و تیمار زمانی 168 ساعت و 2 میلیمولار الیسیتور سالیسیلیک اسید و پس از گذشت 96 ساعت مشاهده شد. مقدار اسکوپولامین در این غلظت نسبت به شاهد بیش از 13 برابر افزایش (53/649 میکروگرم بر گرم وزن خشک) نشان داد. در ریشههای مویین، بیشترین مقدار آتروپین در غلظت 2 میلیمولار و پس از گذشت 96 ساعت و بالاترین مقدار اسکوپولامین در محیط کشت حاوی 1/0 میلیمولار و در مدت زمان 168 ساعت مشاهده شد. بهطور کلی، نسبت آتروپین به اسکوپولامین در ریشههای مویین بیشتر بود، در حالیکه در ریشههای حاصل از کشت بافت نسبت اسکوپولامین به آتروپین بیشتر بود. همچنین رشد ریشهها در هر دو الیسیتور با افزایش غلظت، کاهش یافت.
الهام افشاری؛ غلامعلی رنجبر؛ سیدکمال کاظمیتبار؛ مهرناز ریاست؛ حسین کاظمی پشتمساری
چکیده
به منظور مطالعه پینهزایی، جنینزایی بدنی و باززایی گیاه شنبلیله (Trigonella foenum-graecum L.)، آزمایشی در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در سال 1387 انجام شد. در این مطالعه از دو محیط کشت پایه MS و B5، چهار ریزنمونه ساقه، برگچه حاوی دمبرگ، جنین و هیپوکوتیل و 5 نوع هورمون شامل: 2,4-D (در سه سطح)، Kin (در چهار سطح)، NAA (در چهار سطح)، BAP (در چهار سطح) ...
بیشتر
به منظور مطالعه پینهزایی، جنینزایی بدنی و باززایی گیاه شنبلیله (Trigonella foenum-graecum L.)، آزمایشی در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در سال 1387 انجام شد. در این مطالعه از دو محیط کشت پایه MS و B5، چهار ریزنمونه ساقه، برگچه حاوی دمبرگ، جنین و هیپوکوتیل و 5 نوع هورمون شامل: 2,4-D (در سه سطح)، Kin (در چهار سطح)، NAA (در چهار سطح)، BAP (در چهار سطح) و IBA (در سه سطح) استفاده شد. نتایج نشان داد در بررسی اثر متقابل دو هورمون 2,4-D و Kin، محیط حاوی 2 میلیگرم بر لیتر 2,4-D و 5/0 میلیگرم بر لیتر Kin، بهترین ترکیب هورمونی جهت القاء پینه در هر دو محیط کشت B5 و MS است. بهترین ریزنمونهها از نظر بیشترین وزن کالوس القایی در محیط MS، جنین و در محیط B5، برگچه حاوی دمبرگ و جنین بود. در مطالعه جنینزایی بدنی، ترکیب هورمونی شامل 5/0 میلیگرم بر لیتر NAA و 5/2 میلیگرم بر لیتر BAP، با بالاترین درصد جنینزایی، بهعنوان ترکیب برتر در هر دو محیط کشت شناخته شد. از بین ریزنمونهها، ریزنمونه جنین، بیشترین میزان جنینزایی را نشان داد. باززایی از طریق جنینزایی بدنی و تنها در ریزنمونه جنین مشاهده شد. ترکیب هورمونی شامل 5/0 میلیگرم بر لیتر NAA و 5/1 میلیگرم بر لیتر BAP، بهترین ترکیب هورمونی جهت القاء اندام هوایی در هر دو محیط کشت بود. نتایج نشان داد که مناسبترین ترکیب هورمونی جهت القاء ریشه در محیط کشت MS، محیط حاوی 1 میلیگرم بر لیتر هورمون IBA بود.
پانتهآ سرخیل؛ منصور امیدی؛ سیدعلی پیغمبری؛ سعید دوازده امامی
چکیده
به منظور بررسی تأثیر تیمارهای هورمونی بر کالزایی و باززایی در گیاه رازیانه، پنج ریزنمونه (برگ، هیپوکوتیل، مریستم انتهایی، ریشه و طوقه) انتخاب شد. بذر گیاه رازیانه بعد از استریل به محیط آب در لوله آزمایش روی پل کاغذی کشت و در دمایoC24 با 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی قرار داده شد و بعد از گذشت 15 روز که گیاه به ارتفاع حدود 10 سانتیمتر رسید ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر تیمارهای هورمونی بر کالزایی و باززایی در گیاه رازیانه، پنج ریزنمونه (برگ، هیپوکوتیل، مریستم انتهایی، ریشه و طوقه) انتخاب شد. بذر گیاه رازیانه بعد از استریل به محیط آب در لوله آزمایش روی پل کاغذی کشت و در دمایoC24 با 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی قرار داده شد و بعد از گذشت 15 روز که گیاه به ارتفاع حدود 10 سانتیمتر رسید ریزنمونهها تهیه شدند. القای کالوس با کشت ریزنمونهها روی محیط MS½ با 9 تیمار هورمونی شامل هورمون 2,4-D (2، 4 و 8 میلیگرم در لیتر) و BAP (25/0، 5/0 و 1 میلیگرم در لیتر) تحت شرایط 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی و دمای oC24 انجام شد. اندازه کالوس، وزن کالوس و درصد کالزایی در هر یک از تیمارهای بکار رفته اندازهگیری شد. با درنظر گرفتن صفات فوق هورمونی 2 و 4 میلیگرم در لیتر 2,4-D و 25/0 و 5/0 میلیگرم در لیتر BAP بهترین ترکیبهای هورمونی و نیز هیپوکوتیل و مریستم انتهایی بهترین ریزنمونهها شناخته شدند. در مرحله باززایی کالوس محیط MS½ با 9 ترکیب هورمونی یاد شده به همراه 2,4-D (2/0 میلیگرم در لیتر) و BAP (5/0، 2، 4، 15، 20 و 25 میلیگرم در لیتر) و TDZ (15 و 20 میکرولیتر) و محیط MS½ بدون هورمون در نظر گرفته شد که محیط MS ½ بدون هورمون بهترین محیط باززایی را نشان داد. به منظور مطالعه تولید اسانس در فاز کشت سوسپانسیون سلولی بهترین تیمار در فاز کالزایی انتخاب شد و کالوس به محیط سوسپانسیون سلولی به محیط کشت MS ½ شامل 2,4-D (2 میلیگرم در لیتر) و BAP (25/0 میلیگرم در لیتر) منتقل و در شرایط تاریکی در دمای oC24 روی شیکر با 100 دور در دقیقه قرار داده شدند. بعد از 4 هفته طیفنگاری جرمی انجام شد که تولید موادی همچون آلفا-پینن و لیمونن در محیط کشت بافت گزارش شد.
فرشاد رخشندهرو؛ امیر مدرسی؛ حمیدرضا زمانیزاده
چکیده
گزنه دو پایه (Urtica dioica L.)، دارای خاصیت درمانی در معالجه بیماریهای مزمن انسان میباشد. در این پژوهش اثر ضد ویروسی عصارههای آبی و الکلی گزنه در مهار ویروسهای بیماریزای ایجاد کننده موزائیک گل رُز در محیط کشت مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 530 نمونه از گونههای مختلف رُز دارای علائم موزائیک و یا بدون علائم از مناطق محتلف تهران و حومه جمعآوری ...
بیشتر
گزنه دو پایه (Urtica dioica L.)، دارای خاصیت درمانی در معالجه بیماریهای مزمن انسان میباشد. در این پژوهش اثر ضد ویروسی عصارههای آبی و الکلی گزنه در مهار ویروسهای بیماریزای ایجاد کننده موزائیک گل رُز در محیط کشت مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 530 نمونه از گونههای مختلف رُز دارای علائم موزائیک و یا بدون علائم از مناطق محتلف تهران و حومه جمعآوری شد. نمونهها توسط آزمونهای سرولوژیک الیزای مستقیم و غیرمستقیم برای عوامل ویروسی موزائیک آرابیس Arabis mosaic virus و لکه حلقوی نکروتیک درختان میوه هستهدار Prunus necrotic ringspot virus مورد بررسی قرار گرفتند. تعداد 20 قلمه از نمونههای رُز آلوده به هر دو ویروس به محیط کشت MS انتقال داده شدند. سه غلظت (0/5، 2 و 5 میلیگرم اسانس 0/1 میلیلیتر از محیط کشت) از عصارههای آبی و اتانولی تهیه شده از بافت خشک برگ و ریشه گیاه گزنه به محیطهای کشت حاوی قلمههای آلوده اضافه شد. قلمههای تیمار شده 30 روز پس از تیمار از لحاظ غلظت آلودگیهای ویروسی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج این بررسی نشان داد که عصاره آبی گزنه در مقایسه با عصاره الکلی از توان بیشتری در مهار عوامل ویروسی موزائیک رُز برخوردار است. عصارههای آبی گزنه با غلظتهای 2 و 5 و الکلی (اتانول) با غلظتهای mg/ml5/0 و mg/ml2 موجب حذف بهترتیب 90% آلودگی ویروس ArMV و 42% آلودگی PNRSV از قلمههای رُز مورد بررسی شدند. نتایج این بررسی نشان میدهد عصارههای آبی و الکی گزنه دارای اثر منفی در تکثیر عوامل ویروسی ایجاد کننده موزائیک در رُز میباشند و این احتمال وجود دارد که بتوان جهت عاریسازی گونههای رُز از آلودگیهای ویروسی در محیطهای کشت از آنها استفاده نمود.
محمدباقر رضایی؛ فرانسواز برنار؛ سید احمد شفیعی دارابی
دوره 17، شماره 1 ، بهمن 1381، ، صفحه 1-73
چکیده
با توجه به اهمیت گیاهان دارویی در عصر حاضر و لزوم شناخت همه جانبه آنها درجهت بهره برداری هرچه بیشتر و به روز رسانی اطلاعات گذشته، جنبههای گوناگون گیاه باریجه بهعنوان یکی از گیاهان دارویی ارزشمند و مؤثر در طب سنتی، شامل خصوصیات گیاه شناختی، مشخصات رویشی و اکولوژیکی، نحوه بهره برداری، کشت زراعی، ترکیبهای شیمیایی، و مصارف پزشکی ...
بیشتر
با توجه به اهمیت گیاهان دارویی در عصر حاضر و لزوم شناخت همه جانبه آنها درجهت بهره برداری هرچه بیشتر و به روز رسانی اطلاعات گذشته، جنبههای گوناگون گیاه باریجه بهعنوان یکی از گیاهان دارویی ارزشمند و مؤثر در طب سنتی، شامل خصوصیات گیاه شناختی، مشخصات رویشی و اکولوژیکی، نحوه بهره برداری، کشت زراعی، ترکیبهای شیمیایی، و مصارف پزشکی و درمانی آن مورد بررسی قرار گرفته و در هر مورد نیز بررسیهای مؤلف بهطور اختصار ذکر شده است. در جهت توسعه مطالعات بیوتکنولوژیکی با هدف تولید متابولیتهای ثانویه در شرایط آزمایشگاهی و بررسی و اصلاح آن در شرایط طبیعی، کشت بافت گیاه باریجه با استفاده از ریشهچه و ساقهچههای حاصل از بذرهای تازه جوانه زده، در محیط پایه MS همراه با ویتامینهای و هیدرولیز کازیین (mgL-1 200)، در تیمارهای هورمونی IBA (1) ,NAA (1) و یا1)) BAP، و در دمای Cْ25 انجام شده و القای ریشه از کالوسهای بدست آمده در محیط پایه فوق همراه با تیمار هورمونیNAA ) 0.1 ،1 ( و دمای 4 درجه انجام شد. بررسیهای انجام شده نشان میدهد که کالوس باریجه در تیمارهای هورمونی متفاوت بهخوبی رشد میکند ولی از ترکیبهای اسانس و یا رزینی (ترکیبهای ضد باکتریایی) مناسبی برخوردار نیست. کشت ریشه این گیاه از ریشهچه حاصل از دانه رستهای آن انجام شده که رشد آن با رشد ریشه در گیاهان طبیعی قابل مقایسه میباشد.