مبارکه طالع زاده؛ احمد نظامی؛ مهدی پارسا؛ جعفر نباتی؛ رضا توکل افشاری
چکیده
شناسه دیجیتال (DOR): 98.1000/1735-0905.1398.35.551.96.4.1576.41 اهلیسازی، کاشت و تولید زراعی زیره سیاه (Bunium persicum (Boiss.) B. Fedttsch.) برای جلوگیری از کاهش ذخایر ژنتیکی آن از اهمیت ویژهای برخوردار است. در همین راستا آزمایشی با هدف شناسایی بستر و برنامه غذایی مناسب برای استقرار گیاهچه یکساله زیره سیاه بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در شرایط ...
بیشتر
شناسه دیجیتال (DOR): 98.1000/1735-0905.1398.35.551.96.4.1576.41 اهلیسازی، کاشت و تولید زراعی زیره سیاه (Bunium persicum (Boiss.) B. Fedttsch.) برای جلوگیری از کاهش ذخایر ژنتیکی آن از اهمیت ویژهای برخوردار است. در همین راستا آزمایشی با هدف شناسایی بستر و برنامه غذایی مناسب برای استقرار گیاهچه یکساله زیره سیاه بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در شرایط گلخانهای با سه تکرار اجرا شد. عوامل آزمایش شامل سه بستر کوکوپیت، ماسه و خاک زراعی و پنج غلظت محلول هوگلند (صفر (بدون محلول غذایی)، 25، 50، 75 و 100 درصد) بود. نتایج نشان داد که بیشترین درصد سبز (37.67) در بستر کوکوپیت و بدون محلول غذایی حاصل شد. بیشترین شاخص بنیه گیاهچه (773) و سطح سبز (2.14 سانتیمترمربع در بوته) در بستر کوکوپیت و تغذیه با هوگلند 75% و کمترین شاخص بنیه گیاهچه (205) در بستر خاک و تغذیه با هوگلند 75% مشاهده شد. بالاترین درصد غدهدهی (100) در بستر ماسه و تغذیه با محلول هوگلند 50% بدست آمد. بزرگترین غدهها از نظر وزن (76.0 میلیگرم) و حجم (79.2 میلیمترمکعب) در تیمار بستر ماسه و تغذیه با محلول غذایی هوگلند 75% بدست آمد که با تیمار بستر ماسه و تغذیه با محلول هوگلند 50% تفاوت معنیداری نداشت. بهطور کلی انتخاب بستر با تخلخل و ظرفیت نگهداری آب مناسب و تغذیه با محلول هوگلند حداقل 50% در رسیدن به درصد سبز و استقرار بالای گیاهچه زیره سیاه و تولید غده با اندازه مناسب میتواند مؤثر باشد.
بهرام میرشکاری
چکیده
بهمنظور ارزیابی تأثیر پیشتیمار بذر گل همیشهبهار با آهن و بُر روی برخی شاخصهای جوانهزنی و عملکرد آزمایشی در سال 1390 در دو مرحله آزمایشگاهی و مزرعهای در سه تکرار در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز اجرا شد. تیمارهای مورد مطالعه شامل پیشتیمار بذر با آهن و بُر در غلظتهای 5/0%، 1%، 5/1% و 2% همراه با شاهد آب مقطر و دو تیمار ترکیبی ...
بیشتر
بهمنظور ارزیابی تأثیر پیشتیمار بذر گل همیشهبهار با آهن و بُر روی برخی شاخصهای جوانهزنی و عملکرد آزمایشی در سال 1390 در دو مرحله آزمایشگاهی و مزرعهای در سه تکرار در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز اجرا شد. تیمارهای مورد مطالعه شامل پیشتیمار بذر با آهن و بُر در غلظتهای 5/0%، 1%، 5/1% و 2% همراه با شاهد آب مقطر و دو تیمار ترکیبی 5/1% آهن + 1% بُر و 2% آهن + 1% بُر بود. براساس نتایج پیشتیمار بـذر در غلظتهای 1% و 5/1% آهن و بُر به تنهایی یا در تیمارهای ترکیبی درصد جوانهزنی بذر همیشهبهار را در مقایسه با شاهد بهبود بخشید. بذرهای پرایم شده در محلول 5/1% سولفات آهن از شاخص قدرت گیاهچه بالاتر (برابر 3/2) برخوردار بودند. در بذرهای تیمار شده با اسید بوریک شاخص قدرت گیاهچه در صورت افزایش غلظت بُر در محلول غذایی به بیش از 1% محدود شد. البته عملکرد گل در تیمارهای حاوی 5/1% سولفات آهن + 1% اسید بوریک، 5/1% و 2% سولفات آهن و 2% سولفات آهن + 1% اسید بوریک بهترتیب حدود 39%، 34%، 24% و 28% بیشتر از شاهد بود. اسانس روغنی در بین تیمارها از 1/0 میلیلیتر در مترمربع در دو تیمار 5/1% و 1% اسید بوریک تا 27/0 میلیلیتر در مترمربع در تیمار ترکیبی 5/1% سولفات آهن + 1% اسید بوریک از خود تغییر نشان داد. اما از نظر این صفت تیمار 2% سولفات آهن + 1% اسید بوریک با تولید 14/0 میلیلیتر اسانس در کلاس آماری پایینتری نسبت به دیگر تیمار ترکیبی قرار گرفت. بنابراین تیمار بذر با آهن و بُر میتواند بهعنوان روشی برای بهبود عملکرد اسانس گل همیشهبهار توصیه شود.