زهره غنوی؛ سعید ملائی؛ علیرضا بابایی؛ علیرضا قاسم‌پور
چکیده
مامیران (Chelidonium majus L.) گیاهی متعلق به خانواده Papaveraceae است که در مناطق شمالی ایران رویش دارد و به علت داشتن ایزوکینولین آلکالوئیدها دارای خواص ضدسرطان و ضدایدز می‌باشد که ازجمله این ایزوکینولین آلکالوئیدها می‌توان به مورفین، کدئین، تبائین، پاپاورین و نوسکاپین اشاره کرد. هدف این مقاله، اندازه‌گیری کمّی ایزوکینولین آلکالوئیدهای ذکر ...
بیشتر
مامیران (Chelidonium majus L.) گیاهی متعلق به خانواده Papaveraceae است که در مناطق شمالی ایران رویش دارد و به علت داشتن ایزوکینولین آلکالوئیدها دارای خواص ضدسرطان و ضدایدز می‌باشد که ازجمله این ایزوکینولین آلکالوئیدها می‌توان به مورفین، کدئین، تبائین، پاپاورین و نوسکاپین اشاره کرد. هدف این مقاله، اندازه‌گیری کمّی ایزوکینولین آلکالوئیدهای ذکر شده در بالا در نمونههای جمعآوری شده از نواحی شمال ایران با ارتفاعهای متفاوت و بررسی عوامل محیطی در میزان این ترکیبها می‌باشد. از اینرو 5 منطقه از نواحی مختلف شمال، شامل شهرهای مازندران، فیروزکوه و گلستان انتخاب شدند و پس از اندازه‌گیری کمّی، عامل ارتفاع نیز مورد توجه قرار گرفت تا نقش این عامل در میزان ترکیبها مورد ارزیابی قرار گیرد. نتایج نشان داد که بیشینه مقدار آلکالوئیدهای ذکر شده در بالا به‌ترتیب برابر با 25/0، 18/0، 02/0، 14/2 و 27/0 درصد وزنی/وزنی و کمینه مقدار به‌ترتیب 11/0، 00/0، 00/0، 11/0 و 00/0 درصد وزنی/وزنی می‌باشد وارتفاع از سطح دریا ارتباط معکوس و معنیداری در سطح 99% دارد و با افزایش این عامل، میزان این ترکیبها کاهش می‌یابد.
آسیه آوخ؛ کرامت‌اله رضایی؛ جلیل وندیوسفی
چکیده
اغلب ترکیبهای گیاهی نسبت به آنتیبیوتیکها به‌خصوص علیه باکتریهای گرم منفی، خاصیت ضدمیکروبی بسیار پایین‌تری دارند (µg/ml1000-100 = MIC). امروزه دانشمندان معتقدند که پمپ‌های افلوکسی باکتریایی مسئول این مشکل هستند. این پروتئین‌های غشایی قادر به شناسایی و خروج ترکیبهای ضدمیکروبی مختلف ازجمله ترکیبهای گیاهی با ساختارهای شیمیایی ...
بیشتر
اغلب ترکیبهای گیاهی نسبت به آنتیبیوتیکها به‌خصوص علیه باکتریهای گرم منفی، خاصیت ضدمیکروبی بسیار پایین‌تری دارند (µg/ml1000-100 = MIC). امروزه دانشمندان معتقدند که پمپ‌های افلوکسی باکتریایی مسئول این مشکل هستند. این پروتئین‌های غشایی قادر به شناسایی و خروج ترکیبهای ضدمیکروبی مختلف ازجمله ترکیبهای گیاهی با ساختارهای شیمیایی گوناگون از داخل سلول می‌باشند و متعاقباً منجر به بروز مقاومت باکتریها در برابر این مواد می‌گردند. هدف از این تحقیق بررسی علت اصلی خاصیت ضدمیکروبی پایین آلکالوئیدهای نوسکاپین، کافئین و وینکامین علیه سودوموناس آئروجینوزا (نماینده باکتریهای گرم منفی با مقاومت بالای دارویی) بوده‌است. اغلب آلکالوئیدها جزء فیتوآلکسین‌های گیاهی هستند که مقدار آنها در هنگام تهاجم میکروبی افزایش می‌یابد، بدین معنی که عملاً دارای خاصیت ضدمیکروبی هستند، اما آلکالوئیدهای مورد استفاده در این تحقیق در شرایط آزمایشگاهی هیچ خاصیت ضدمیکروبی از خود نشان نمی‌دهند. اثر ضدمیکروبی ذاتی (واکنش بین آلکالوئیدها و فنیل آلانین-آرژینین بتانفتیل‌آمید (PAβN) (مهارکننده پمپ‌های افلوکسی باکتریهای گرم منفی)) و خاصیت مهارکنندگی پمپ‌های افلوکسی (سینرژی بین آلکالوئیدها و لووفلوکساسین (سوبسترای پمپ‌های افلوکسی موجود در سودوموناس آئروجینوزا)) آلکالوئیدهای این تحقیق به‌وسیله آزمایش تیتراسیون چکربورد بررسی شد. نتایج نشان داد که کافئین و وینکامین ذاتاً مواد ضدمیکروبی گیاهی هستند. به‌طوری که با مختل کردن پمپ افلوکسی MexAB-OprM در سویه بسیار مقاوم nalB سودوموناس آئروجینوزا توسط PAβN، خاصیت ضدمیکروبی کافئین و وینکامین به‌ترتیب به مقادیر قابل‌توجه 17 و 8 برابر افزایش یافت. بنابراین می‌توان گفت پمپ‌های افلوکسی باکتریایی مهمترین عامل در تضعیف خاصیت ضدمیکروبی ترکیبهای گیاهی می‌باشند؛ البته به نظر می‌رسد با مهار فعالیت این پمپ‌ها بتوان عملکرد بالینی این مواد طبیعی را به‌طور قابل‌توجهی بهبود بخشید و بدین طریق امید داشت که مواد گیاهی نیز همانند آنتیبیوتیکها به زمینه درمان بالینی راه یابند.
عبدالعزیز رستگار لاری؛ هاجر محمدی؛ فرامرز مسجدیان؛ مسعود محمودیان
دوره 24، شماره 1 ، اردیبهشت 1387، ، صفحه 94-100
چکیده
هر روزه بیماریهای عفونی در جهان سبب گرفتاری میلیونها نفر می‌گردد که روزانه مرگ بیش از هزاران نفر را به دنبال دارد. در سالهای اخیر مقاومت دارویی در باکتریهای بیماری‌زا در سراسر جهان رو به افزایش است. پاتوژنهای باکتریایی مقاوم به دارو نیازمند درمان پیچیده در افراد با نقص سیستم ایمنی، ایدز و بیماران سرطانی می‌باشند. از طرف دیگر، درمان ...
بیشتر
هر روزه بیماریهای عفونی در جهان سبب گرفتاری میلیونها نفر می‌گردد که روزانه مرگ بیش از هزاران نفر را به دنبال دارد. در سالهای اخیر مقاومت دارویی در باکتریهای بیماری‌زا در سراسر جهان رو به افزایش است. پاتوژنهای باکتریایی مقاوم به دارو نیازمند درمان پیچیده در افراد با نقص سیستم ایمنی، ایدز و بیماران سرطانی می‌باشند. از طرف دیگر، درمان عوامل عفونی مقاوم به چندین دارو، نیازمند مواد ضد میکروبی جدید از منابع خاص می‌باشد تا بتوان بوسیله راهکارهایی قدرت و طیف اثر ضد میکروبی را افزایش داده و یا اینکه اثر ضد میکروبی داروهای موجود را به حداکثر رسانده تا مقاومت میکروبی از بین رفته یا به حداقل برسد. در دو دهه اخیر، برای افزایش طیف اثر ضد میکروبی آنتیبیوتیکها از ترکیبهای مختلف، از جمله عصاره گیاهان استفاده شده است، در همین راستا، مطالعه‌ای برای بررسی اثر سینرژیک افلوکساسین با نوسکاپین بر روی سوشهای انتروباکتریاسیه‌های مقاوم به فلوروکینولونها صورت گرفت. برای این منظور پس از تشخیص جنس و گونه باکتریها، تعداد 25 اشریشیاکلی جدا شده از بیماران با استفاده از آنتی‌بیوگرام به روش انتشار در آگار مطابق استاندارد NCCLS مقاوم به افلوکساسین جدا گردید. سپس با استفاده از رقت سریال، میزان MIC (حداقل غلظت بازدارنده از رشد) هر یک از سوشها در برابر نوسکاپین و افلوکساسین به تنهایی و توأم، به روش فوق تعیین گردید. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد کهMIC 25 سوش مورد مطالعه نسبت به افلوکساسین از 8 تا 128 میکروگرم در میلی‌لیتر بوده است. همچنین MIC آنها نسبت به نوسکاپین 5/0 و 1 میکرومول در میلی‌لیتر بوده است. با توجه به نتایج MIC سوشها نسبت به نوسکاپین، از غلظت 25/. میکرومول در میلی‌لیتربرای تعیین اثر سینرژیسم با افلوکساسین مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج بدست آمده از تأثیر توأم این دو ماده نسبت به سوشهای مورد مطالعه کاهش و MIC به میزان 2 تا 8 برابر بوده است که این خود تأثیر نوسکاپین به همراه افلوکساسین را در مهار باکتریهای مقاوم نشان می‌دهد. با انجام مطالعات بیشتر، می‌توان اثر ترکیبهای مشابه را با آنتی‌بیوتیکهای مختلف مورد بررسی قرار داد.
