اثرات بیولوژیک اسانس‌ها و عصاره‌ها
سمانه ملک پور؛ سیمین نصرتی؛ بیتا بهبودیان؛ جلال غلام نژاد؛ محمد آرمین
چکیده
در مطالعه حاضر، ابتدا تأثیر عصاره آبی گیاهان آویشن باغی (Thymus vulgaris L.)، رازیانه (Foeniculum vulgare Mill.)، رزماری (Rosmarinus officinalis L.) و نعناع فلفلی (Mentha piperita L.)، بر کاهش رشد عامل بیماری پوسیدگی فوزاریومی خیار (Fusarium oxysporum f. sp. radicis-cucumerinum (forc)) در شرایط درون شیشه‌ای، به‌وسیله آزمون دیسک کاغذی بررسی شد. براساس نتایج، به‌ترتیب عصاره آبی آویشن باغی، رازیانه، ...
بیشتر
در مطالعه حاضر، ابتدا تأثیر عصاره آبی گیاهان آویشن باغی (Thymus vulgaris L.)، رازیانه (Foeniculum vulgare Mill.)، رزماری (Rosmarinus officinalis L.) و نعناع فلفلی (Mentha piperita L.)، بر کاهش رشد عامل بیماری پوسیدگی فوزاریومی خیار (Fusarium oxysporum f. sp. radicis-cucumerinum (forc)) در شرایط درون شیشه‌ای، به‌وسیله آزمون دیسک کاغذی بررسی شد. براساس نتایج، به‌ترتیب عصاره آبی آویشن باغی، رازیانه، رزماری و نعناع فلفلی در غلظت ppm250 با 24.66، 17.33، 11.66 و 10.33 میلیمتر قطر ناحیه بازدارندگی حداکثر فعالیت ضدقارچی را نسبت به شاهد (3.66 میلیمتر قطر ناحیه بازدارندگی) نشان دادند. سپس تأثیر عصاره‌های آبی آویشن باغی و رازیانه روی گیاه خیار رقم ناگین تیمار شده با عامل بیماری F. oxysporum در شرایط گلخانه مورد بررسی قرار گرفت. عصاره آبی آویشن باغی در غلظت ppm200 با 31% شاخص بیماری بیشترین کاهش علایم بیماری را نسبت به شاهد بیمار با 82.66% و تیمار رازیانه با 42% شاخص بیماری نشان داد. بررسی فعالیت آنزیم‌های پلی‌فنل اکسیداز، بتا- 1، 3-گلوکاناز و پراکسیداز در شرایط گلخانه نشان داد که فعالیت هر سه آنزیم روند افزایشی داشته است، به‌طوری که میزان فعالیت آنزیم‌ها در تیمار توأم عصاره آبی آویشن باغی (ppm200) و بیمارگر به‌ترتیب از ΔOD/min/mg protein 1.12، 1.11 و 0.27 در روز اول پس از مایه‌زنی به ΔOD /min/mg protein 5.25، 4.81 و 2.88 در روز دوازدهم افزایش یافت و دارای اختلاف معنی‌دار با شاهد بود. با توجه به نتایج این تحقیق مشخص شد که عصاره آبی آویشن باغی علاوه بر اثر مستقیم قارچ‌کشی قادر به افزایش فعالیت آنزیم‌های دفاعی در گیاه خیار است، در نتیجه القای مقاومت گیاه میزبان در برابر بیمارگر اتفاق می‌افتد.
هدی میرزاییان؛ فاطمه غفاری فر؛ جاوید صدرایی؛ امیر عبدلی
چکیده
شناسه دیجیتال (DOR):98.1000/1735-0905.1398.35.276.94.2.1576.1610توکسوپلاسموز یکی از شایعترین عفونت‌های انگلی زئونوز در جهان می‌باشد. هدف این مطالعه بررسی تأثیرات ضدتوکسوپلاسمایی عصاره‌های آبی و الکلی گیاه مورد (Myrtus communis L.) در شرایط in vitro بوده است. در این تحقیق تأثیر ضدتوکسوپلاسمایی عصاره‌های آبی و الکلی گیاه مورد بر روی تاکی‌زوئیت‌های توکسوپلاسما ...
بیشتر
شناسه دیجیتال (DOR):98.1000/1735-0905.1398.35.276.94.2.1576.1610توکسوپلاسموز یکی از شایعترین عفونت‌های انگلی زئونوز در جهان می‌باشد. هدف این مطالعه بررسی تأثیرات ضدتوکسوپلاسمایی عصاره‌های آبی و الکلی گیاه مورد (Myrtus communis L.) در شرایط in vitro بوده است. در این تحقیق تأثیر ضدتوکسوپلاسمایی عصاره‌های آبی و الکلی گیاه مورد بر روی تاکی‌زوئیت‌های توکسوپلاسما گوندی و تأثیر آن بر مهار تکثیر داخل سلولی انگل در سلولهای ماکروفاژ موشی J774 با تست MTT و روش مستقیم بررسی گردید. نتایج نشان داد که عصاره آبی گیاه مورد با غلظتهای 12.5 و 25 µg/ml بالاترین درصد کشندگی (87% و 81%) را بر روی تاکی‌زوئیت‌های انگل داشته است، در حالی‌که اثر کشندگی آنها بر روی سلولهای ماکروفاژ غیرآلوده به انگل کمتر از بقیه رقّتها بود. این مطالعه نشان داد که عصاره آبی و الکلی مورد اثرهای قابل توجهی بر مهار تکثیر تاکی‌زوئیت‌های توکسوپلاسما و تکثیر داخل سلولی انگل دارد.
اطهر علی‌شیری؛ فرشاد رخشنده‌رو
چکیده
سرخاب یا علف‌پوک (pokeweed) (Phytolacca americana L.) گیاه بومی کشورهای مختلف قاره آمریکا بوده و با وجود احتمال سمّیت گوارشی، از توان کنترل‌کنندگی برخی عوامل بیماریزای انسانی و گیاهی برخوردار است. این ویژگی به‌دلیل حضور پروتئین غیرفعال‌کننده ریبوزوم (RIPs) در این گیاه می‌باشد. در این تحقیق، اثر عصاره آبی برگ و ساقه گیاه سرخاب در کنترل ویروس وای ...
بیشتر
سرخاب یا علف‌پوک (pokeweed) (Phytolacca americana L.) گیاه بومی کشورهای مختلف قاره آمریکا بوده و با وجود احتمال سمّیت گوارشی، از توان کنترل‌کنندگی برخی عوامل بیماریزای انسانی و گیاهی برخوردار است. این ویژگی به‌دلیل حضور پروتئین غیرفعال‌کننده ریبوزوم (RIPs) در این گیاه می‌باشد. در این تحقیق، اثر عصاره آبی برگ و ساقه گیاه سرخاب در کنترل ویروس وای سیب‌زمینی (Potato virus Y-PVY) که از مهمترین ویروسهای آلودهکننده سیب‌زمینی است، در گیاه مدل توتون مورد بررسی قرار گرفت و حضور پروتئین ضدویروسی گیاه سرخاب (PAP) در عصاره با استفاده از SDS-PAGE تأیید شد. نتایج آزمون سرولوژیکی الایزا (DAS-ELISA) حکایت از کاهش میانگین جذب سرولوژیکی چاهکهای مربوط به نمونههای تیمار شده با عصاره آبی سرخاب در مقایسه با چاهک شاهد (نمونههای آلوده به ویروس که با عصاره علف پوک تیمار نشدهاند) در آزمون الایزا داشت. نتایج نشان داد که عصاره آبی گیاه سرخاب در غلظت ppm14/0 قادر است میزان آلودگی ویروس وای سیب‌زمینی را در گیاهان آلوده کاهش دهد. به‌طوری که بیشترین میزان کنترل‌کنندگی عصاره تا چهار روز بعد از تیمار توتونهای آلوده به ویروس با عصاره سرخاب مشاهده شد.
عبدالحسین دلیمی؛ محسن اربابی؛ راضی ناصری‌فر
چکیده
لیشمانیازیس جلدی یک بیماری عفونی آندمیک و از معضلات مهم بهداشتی در بسیاری از کشورها ازجمله ایران می‌باشد. به‌دلیل عدم وجود واکسن مؤثر بروز بیماری در اکثر نقاط دنیا رو به افزایش است. استفاده از ترکیبهای آنتی‌موان پنج ظرفیتی به‌عنوان داروهای خط اول درمان، همراه با محدودیت‌ها و عوارض جانبی متعددی می‌باشد. از این رو نیاز ...
بیشتر
لیشمانیازیس جلدی یک بیماری عفونی آندمیک و از معضلات مهم بهداشتی در بسیاری از کشورها ازجمله ایران می‌باشد. به‌دلیل عدم وجود واکسن مؤثر بروز بیماری در اکثر نقاط دنیا رو به افزایش است. استفاده از ترکیبهای آنتی‌موان پنج ظرفیتی به‌عنوان داروهای خط اول درمان، همراه با محدودیت‌ها و عوارض جانبی متعددی می‌باشد. از این رو نیاز به ساخت داروهای جدید ارزان، قابل دسترس و با عوارض کم جهت جایگزینی ترکیبهای شیمیایی موجود کاملاً احساس می‌گردد. داروهای با منشأ گیاهی می‌تواند به مرور جایگزین مناسبی باشد. به همین منظور در پژوهش حاضر، تأثیر دو گیاه بومی درمنه Artemisia sieberi Besser و تشنه‌داری Scrophularia striata Boiss. بر رشد لیشمانیا ماژور در شرایط In vitro مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور غلظتهای مختلف عصاره آبی گیاه درمنه و تشنه‌داری در شرایط In vitro روی رشد پروماستیگوت‌های لیشمانیا ماژور در داخل پلیت و رشد آماستیگوت‌ها در ماکروفاژها مورد بررسی قرار گرفت. طبق یافته‌های این بررسی، پروماستیگوت‌های لیشمانیا ماژور در محیط کشت RPMI تحت تأثیر غلظتهای 20% و 25% درمنه، در همان روز اول به‌طور کامل از بین رفتند. در حالی‌که تشنه‌داری در غلظت 25% و در روز سوم باعث مرگ انگل گردید. کاهش رشد انگل در محیط کشت RPMI تحت تأثیر درمنه در هر 3 غلظت به‌طور معنی‌داری بیشتر از تشنه‌داری بود. غلظتهای 20% درمنه در روز دوم و غلظت 25% تشنه‌داری در روز سوم باعث از بین بردن کامل آماستیگوت‌های لیشمانیا ماژور درون ماکروفاژ گردید.
رضا باقری؛ محمدجواد ارجمند تاج‌الدینی
چکیده
بعضی از گیاهان به رشد و نمو گیاهان مجاور از طریق ترشح ترکیبهای شیمیایی موسوم به ترکیبهای بازدارنده، آسیب وارد می‌سازند. به‌منظور کشت دو گونه با ارزش آویشن کرمانی (Thymus caramanicus. Jalas) و بادام کوهی (Amygdalus scoparia Spach) در کشتزارها (اگروفارستری)، این تحقیق جهت تعیین اثر آللوپاتیک عصاره آبی اندام هوایی گیاه آویشن کرمانی بر شاخص‌های مهم رویشی ...
بیشتر
بعضی از گیاهان به رشد و نمو گیاهان مجاور از طریق ترشح ترکیبهای شیمیایی موسوم به ترکیبهای بازدارنده، آسیب وارد می‌سازند. به‌منظور کشت دو گونه با ارزش آویشن کرمانی (Thymus caramanicus. Jalas) و بادام کوهی (Amygdalus scoparia Spach) در کشتزارها (اگروفارستری)، این تحقیق جهت تعیین اثر آللوپاتیک عصاره آبی اندام هوایی گیاه آویشن کرمانی بر شاخص‌های مهم رویشی بادام کوهی، در شرایط آزمایشگاهی در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که غلظتهای مختلف عصاره آبی اندام هوایی آویشن کرمانی بر شاخص وزن تر و خشک اندام زیرزمینی بادام کوهی اثر معنی‌داری نداشت، ولی شروع (آستانه) اثر بازدارندگی آن بر شاخص‌های درصد جوانه‌زنی و وزن تر اندام هوایی بادام کوهی به‌ترتیب در غلظت 50 و 100 گرم در لیتر و بر سایر شاخص‌های رویشی (شامل سرعت جوانه‌زنی، طول ریشه‌چه و وزن خشک اندام هوایی) در غلظت 25 گرم در لیتر مشاهده شد. وجود آستانه تأثیر برای خاصیت بازدارندگی گیاه آویشن کرمانی (در مرحله گلدهی) بر بیشتر شاخص‌های مورد مطالعه در این تحقیق آزمایشگاهی، ضرورت بررسی اثر آللوپاتی این گونه را در شرایط طبیعی در سایر مراحل فنولوژیک، جهت تصمیمگیری قاطعتر، ایجاب می‌کند.
مینا رمضانی؛ سیما نصری؛ نرگس یاسا
دوره 24، شماره 4 ، بهمن 1387، ، صفحه 437-443
چکیده
از آنجایی که در پزشکی سنتی اثر ضد التهابی به گیاه کرفس نسبت داده شده است، در این مطالعه به‌منظور یافتن فراکسیون مؤثر، اثر ضد التهابی عصاره آبی و هگزانی دانه کرفس مورد بررسی قرار گرفت. جهت ارزیابی التهاب از روش ایجاد تورم در گوش موش توسط گزیلن استفاده شد. موشهای نر نژاد NMRI به سه گروه کنترل مثبت (دگزا متازون mg/kg15)، کنترل منفی (نرمال سالین) ...
بیشتر
از آنجایی که در پزشکی سنتی اثر ضد التهابی به گیاه کرفس نسبت داده شده است، در این مطالعه به‌منظور یافتن فراکسیون مؤثر، اثر ضد التهابی عصاره آبی و هگزانی دانه کرفس مورد بررسی قرار گرفت. جهت ارزیابی التهاب از روش ایجاد تورم در گوش موش توسط گزیلن استفاده شد. موشهای نر نژاد NMRI به سه گروه کنترل مثبت (دگزا متازون mg/kg15)، کنترل منفی (نرمال سالین) و تجربی تقسیم شدند. به موشهای گروه تجربی دوزهای 100، 200، 300، 400 و 500 میلیگرم بر کیلوگرم عصاره آبی و هگزانی به‌صورت درون صفاقی تجویز شد. سپس برای یافتن ماده مؤثره عصاره، کروماتوگرافی TLC انجام شد. نتایج نشان داد که اثر ضد التهابی تمامی دوزهای mg/kg 500-100 عصاره آبی و هگزانی نسبت به کنترل معنی‌دار است و نسبت به دگزا متازون اختلاف معنی‌داری ندارد. عصاره آبی و هگزانی کرفس دارای اثرهای قوی ضد التهابی حتی در دوزهای پایین است که احتمالاً به دلیل وجود فلاونوئید، فتالید و کومارین در دانه کرفس است.
مریم مکی‌زاده تفتی؛ میشا سلیمی؛ روزبه فرهودی
دوره 24، شماره 4 ، بهمن 1387، ، صفحه 463-471
چکیده
این تحقیق با هدف بررسی اثر آللوپاتیک عصاره آبی گیاه دارویی سداب (Ruta graveolens L.) بر جوانه‌زنی بذر 3 گونه علف هرز تاج‌خروس، خاکشیر و خرفه به‌صورت آزمایشگاهی و در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل عصاره‌های آبی گیاه سداب در 6 غلظت 5/0، 1، 5/2، 5، 10، 15 درصد و آب مقطر (شاهد) بود. نتایج نشان داد جوانه‌زنی بذر تاج‌خروس تحت عصاره‌هایی ...
بیشتر
این تحقیق با هدف بررسی اثر آللوپاتیک عصاره آبی گیاه دارویی سداب (Ruta graveolens L.) بر جوانه‌زنی بذر 3 گونه علف هرز تاج‌خروس، خاکشیر و خرفه به‌صورت آزمایشگاهی و در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل عصاره‌های آبی گیاه سداب در 6 غلظت 5/0، 1، 5/2، 5، 10، 15 درصد و آب مقطر (شاهد) بود. نتایج نشان داد جوانه‌زنی بذر تاج‌خروس تحت عصاره‌هایی با غلظت 5% به بالا متوقف می‌شود. غلظت 5/2% عصاره گیاه سداب سرعت جوانه‌زنی بذر تاج‌خروس را به‌طور معنی‌داری (59/2 بذر در روز) کاهش می‌دهد. همچنین غلظتهای بیشتر از 1% عصاره گیاه سداب طول ریشه‌چه و ساقه‌چه تاج‌خروس را به‌طور معنی‌داری نسبت به شاهد کاهش می‌دهد. نتایج نشان داد درصد جوانه‌زنی بذر خرفه تحت غلظتهای مختلف عصاره گیاه دارویی سداب به‌طور معنی‌داری کاهش می‌یابد، به‌طوری که غلظت 5/0% عصاره گیاه سداب درصد جوانه‌زنی بذر خرفه را به میزان 67/40% و غلظت 1% عصاره گیاه سداب درصد جوانه‌زنی بذر خرفه را به میزان 34/75% نسبت به شاهد کاهش می‌دهد. غلظتهای مختلف عصاره گیاه دارویی سداب کاهش معنی‌داری در سرعت جوانه‌زنی و طول ریشه‌چه و ساقه‌چه بذر خرفه ایجاد می‌کند. نتایج نشان داد جوانه‌زنی بذر خاکشیر تحت عصاره‌هایی با غلظت 5/2% به بالا متوقف می‌شود. نتایج سرعت جوانه‌زنی بذر خاکشیر نشان می‌دهد که با افزایش غلظت عصاره گیاه سداب از 5/0% به 1% سرعت جوانه‌زنی بذر خاکشیر به‌طور معنی‌داری از 91/5 بذر در روز به 97/2 بذر در روز کاهش می‌یابد. همچنین غلظتهای مختلف عصاره گیاه دارویی سداب تأثیر معنی‌داری بر طول ریشه‌چه خاکشیر دارد. بررسی نتایج نشان می‌دهد عصاره گیاه سداب دارای اثر آللوپاتیکی قوی بوده و از جوانه‌زنی بذر علفهای هرز تاج‌خروس، خاکشیر و خرفه جلوگیری می‌نماید که این امر می‌تواند در تولید علف‌کش‌هایی با منشأ طبیعی مورد استفاده قرار گیرد.
محمدامین سلطانی‌پور؛ عبدالحمید حاجبی؛ عبدالمجید دستجردی؛ سلیمه ابراهیمی
دوره 23، شماره 1 ، اردیبهشت 1386، ، صفحه 51-58
چکیده
در پژوهش حاضر، توانایی دگر آسیبی گیاه مورخوش (Zhumeria majdae Rech. f. & Wendelbo) مطالعه شد. اثر عصاره آبی برگ گیاه مورخوش بر درصد و سرعت جوانه‌زنی بذرهای هفت گونه از سبزیجات گوجه فرنگی Lycopersicon) esculentum)، کاهوLactuca sativa))، کلم Brassica oleracea))، تره (Allium porrum)، تربچه (Raphanus sativus)، پیاز (Alliumcepa) و شاهی Lipidium sativum)) مورد بررسی قرار گرفت. عصاره آبی برگ گیاه مورخوش، اثرات ...
بیشتر
در پژوهش حاضر، توانایی دگر آسیبی گیاه مورخوش (Zhumeria majdae Rech. f. & Wendelbo) مطالعه شد. اثر عصاره آبی برگ گیاه مورخوش بر درصد و سرعت جوانه‌زنی بذرهای هفت گونه از سبزیجات گوجه فرنگی Lycopersicon) esculentum)، کاهوLactuca sativa))، کلم Brassica oleracea))، تره (Allium porrum)، تربچه (Raphanus sativus)، پیاز (Alliumcepa) و شاهی Lipidium sativum)) مورد بررسی قرار گرفت. عصاره آبی برگ گیاه مورخوش، اثرات بازدارندگی چشمگیری بر جوانه‌زنی بذرها نشان داد به طوری که در شاهی و کلم جوانه‌زنی بذرها به صفر تنزل یافت. مقایسه آماری نشان داد که درصد جوانه‌زنی بذرها در تیمار عصاره آبی نسبت به شاهد (آب مقطر) در گیاهان شاهی، کلم و پیاز در سطح یک درصد و در گیاهان کاهو و تره در سطح پنج درصد معنی‌دار است. همچنین سرعت جوانه‌زنی در گیاهان شاهی، کلم، پیاز، کاهو، تره و گوجه فرنگی در سطح یک درصد و در گیاه تربچه در سطح پنج درصد معنی‌دار بود.
تینا دادگر؛ عزت الله قائمی؛ مهدی آسمار؛ معصومه مازندرانی؛ مسعود بازوری
دوره 23، شماره 1 ، اردیبهشت 1386، ، صفحه 73-85
چکیده
استافیلوکوکوس اورئوس از عوامل مهم عفونت‌های کسب شده از بیمارستانها و اجتماع می‌باشد. عفونت‌های ایجاد شده توسط استافیلوکوکوس اورئوس‌های مقاوم به متی‌سیلین به طور عمده با منشأ بیمارستانی هستند که در بسیاری از کشورهای جهان در حال افزایش است. به همین دلیل محققان نیز تلاش‌های زیادی جهت یافتن ترکیبهای جدید به عنوان جایگزین مناسب این ...
بیشتر
استافیلوکوکوس اورئوس از عوامل مهم عفونت‌های کسب شده از بیمارستانها و اجتماع می‌باشد. عفونت‌های ایجاد شده توسط استافیلوکوکوس اورئوس‌های مقاوم به متی‌سیلین به طور عمده با منشأ بیمارستانی هستند که در بسیاری از کشورهای جهان در حال افزایش است. به همین دلیل محققان نیز تلاش‌های زیادی جهت یافتن ترکیبهای جدید به عنوان جایگزین مناسب این آنتی بیوتیکها انجام داده‌اند. در این تحقیق اثر ضد باکتریایی عصاره آبی و جوشانده گیاهان مختلف به روش انتشار در آگار و به کمک دیسک انجام شد. هر آزمون سه بار تکرار گردید و میانگین قطر هاله عدم رشد بر روی محیط مولر هینتون آگار اندازه‌گیری و ثبت شد وسپس خاصیت ضد باکتریایی عصاره‌ها با هم مقایسه شد. از بین 6 گونه گیاه مورد بررسی، عصاره آبی اکالیپتوس، انار و درمنه و جوشانده گیاهان اکالیپتوس، انار، درمنه، گز و گل راعی بهترین اثر ضد باکتریایی را در روش دیسک دیفیوژن داشتند و عصاره آبی و جوشانده گیاه زرشک، هیچ اثر ضد باکتریایی نداشت .در مقایسه اثر ضد باکتریایی عصاره آبی و جوشانده گیاهان، جوشانده آنها اثر ضد باکتریایی مطلوب‌تری علیه سویه‌های مورد بررسی داشته و در برخی از گیاهان مانند انار تأثیر بهتر عصاره در مقایسه با آنتی‌بیوتیک و انکومایسین علیه سویه‌های MRSA و MSSA مشاهده شد.
مسعود خیامی؛ امیر برجیان
دوره 19، شماره 1 ، اردیبهشت 1382، ، صفحه 101-110
چکیده
استفاده بیش از حد از آنتی بیوتیکها اغلب مقاومت روزافزون باکتریها به این داروها شده است. از طرف دیگر مصرف بی رویه آنتی بیوتیکها اغلب با عوارض جانبی در بدن انسان همراه است. از آنجاییکه برخی از گیاهان خاصیت ضد میکروبی دارند، می‌توان از آنها برای مقابله با میکروبهای بیماریزای خاص استفاده کرد و جایگزینی بی ضرر برای آنتی بیوتیکها پیدا نمود. ...
بیشتر
استفاده بیش از حد از آنتی بیوتیکها اغلب مقاومت روزافزون باکتریها به این داروها شده است. از طرف دیگر مصرف بی رویه آنتی بیوتیکها اغلب با عوارض جانبی در بدن انسان همراه است. از آنجاییکه برخی از گیاهان خاصیت ضد میکروبی دارند، می‌توان از آنها برای مقابله با میکروبهای بیماریزای خاص استفاده کرد و جایگزینی بی ضرر برای آنتی بیوتیکها پیدا نمود. در این کار پژوهشی اثرات ضد باکتریایی عصاره آبی و الکلی پیاز سه گونه به نامهای,Allium kharputens ,Allium hirtifoliumAllium chrysantherum روی سه باکتری بیماریزای انسانی (Escherichia coli, Staphylococcus epidermidis, Staphylococcus aureus) مورد آزمایش قرار گرفته است. این گیاهان به ترتیب از اطراف ارومیه، مهاباد و منطقه سردشت در آذربایجان غربی جمع آوری گردیده، سپس پیاز آنها در شرایط طبیعی خشک و پودر شدند. عصاره الکلی این پودر به روش پرکولاسیون تهیه شد. بدین معنی که به 20 گرم از پودر گیاه مورد نظر الکل 96 درجه اضافه شد و در یک قیف دکانتور به مدت 48 ساعت در حرارت آزمایشگاه نگه داشته شد تا الکل عصاره را استخراج کند. برای تهیه عصاره آبی 25 گرم از پودر گیاهی با 100 میلی لیتر آب مقطر مخلوط و به مدت 34 ساعت با شیکر به هم زده شد سپس محلول از روی کاغذ صافی عبور داده شد. برای تعیین خاصیت ضد باکتریایی عصاره ها از روش انتشار دیسک استفاده شد. دیسک های بلانک به قطر 6 میلیمتر (ساخت شرکت پادتن طب) در سه غلظت مختلف عصاره های گیاهان مورد آزمایش غوطه ور شدند. باکتریهای مورد آزمایش که از مرکز کلکسیون قارچها و باکتری های ایران (PTCC) تهیه شده بودند، روی محیط کشت مولر هینتون آگار در پطری دیش هایی به قطر 12 سانتیمتر کشت داده شدند. دیسک های حاوی عصاره های گیاهی روی آن قرار داده شد. همزمان دیسک های شاهد منفی و آنتی بیوتیکهای رایج ضد باکتریها نیز برای مقایسه بکار گرفته شد. پطری دیش ها به مدت 24 ساعت در انکوباتور 37 درجه سانتیگراد قرار داده شد و سپس قطر هاله ممانعت رشد باکتریها با کولیس اندازه گرفته شد. نتایج بدست آمده نشان می‌دهند که هم عصاره آبی و هم عصاره الکلی پیاز A.hirtifolium در حد بالایی روی باکتری های مورد آزمایش موثر بوده و عصاره آبی دو گونه دیگر اثر معنی داری روی باکتریهای مورد آزمایش نداشته است.
