مریم بهداد؛ نعمتالله اعتمادی؛ ابراهیم بهداد؛ حسین زینلی
چکیده
برای کنترل آلودگیهای قارچی محصولات باغبانی گاهی از محلولهای قارچکش استفاده میشود که برای سلامت انسان مضر هستند. هدف از این تحقیق بررسی اسانسهای ضدقارچی چند گیاه دارویی در کنترل این قارچها و جایگزین کردن آنها به جای قارچکشهای شیمیایی بود. مهمترین قارچ بیماریزا در دوره پس از برداشت توتفرنگی، Rhizopus stolonifer ...
بیشتر
برای کنترل آلودگیهای قارچی محصولات باغبانی گاهی از محلولهای قارچکش استفاده میشود که برای سلامت انسان مضر هستند. هدف از این تحقیق بررسی اسانسهای ضدقارچی چند گیاه دارویی در کنترل این قارچها و جایگزین کردن آنها به جای قارچکشهای شیمیایی بود. مهمترین قارچ بیماریزا در دوره پس از برداشت توتفرنگی، Rhizopus stolonifer است که برای کنترل آن، اثر ضدقارچی اسانسهای مرزه (Satureja hortensis)، آویشن شیرازی (Zataria multiflora)و زنیان (Carum copticom) مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش به دو صورت in vitro و in vivo انجام شد. اسانسها با غلظتهای 10000، 2000، 1000، 500، 300، 200 و 100 پیپیام در محیط کشت PDA و روی میوههای توتفرنگی برداشت شده علیه قارچ Rhizopus انجام شد. آزمایش in vivo شامل 6 تیمار (3 اسانس، 1 قارچکش و 2 شاهد) و هر تیمار شامل سه تکرار و هر تکرار شامل 5 عدد میوه (حدود 70 گرم) بود. میوهها را پس از ضدعفونی سطحی در سوسپانسیون 106 (اسپور در میلیلیتر) Rhizopus بهطور جداگانه فرو برده و بعد در سوسپانسیون 3 اسانس ذکر شده و قارچکش ایپرودیون + کاربندازیم 5/52% (پودر وتابل) فرو برده شد و در شرایط حرارت اتاق حدود 1 ± 24 درجه سانتیگرادقرار گرفت. نتایج آزمایش روی آگار نشان داد که غلظت مهارکننده رشد میسلیوم قارچ ریزوپوس برای مرزه و زنیان 300 پیپیام و برای آویشن شیرازی 500 پیپیام بود. همچنین نتایج آزمایش در شرایط in vivo نشان داد که بیشترین میزان آلودگی بهترتیب در اسانس شاهد، سپس زنیان، آویشن شیرازی و مرزه بود.
سیدحسین میردهقان؛ سعید زیدآبادی؛ حمیدرضا روستا
چکیده
افزایش کیفیت و طول عمر گلهای بریده، یکی از مباحث مهم در فیزیولوژی پس از برداشت و صنعت گلکاری است. بهطور کلی گلهای بریده عمر پس از برداشت کوتاهی دارند و اعمال برخی تیمارها میتواند طول عمر گل بریده را افزایش دهد. بهمنظور بررسی اثر برخی از اسانسها بر کیفیت و دوام گل بریده رز آزمایشی بهصورت فاکتوریل با طرح پایه بهطور ...
بیشتر
افزایش کیفیت و طول عمر گلهای بریده، یکی از مباحث مهم در فیزیولوژی پس از برداشت و صنعت گلکاری است. بهطور کلی گلهای بریده عمر پس از برداشت کوتاهی دارند و اعمال برخی تیمارها میتواند طول عمر گل بریده را افزایش دهد. بهمنظور بررسی اثر برخی از اسانسها بر کیفیت و دوام گل بریده رز آزمایشی بهصورت فاکتوریل با طرح پایه بهطور کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. گلهای بریده رز ابتدا با نیتراتنقره (mg/l2) و کلرید کلسیم (1%) به مدت 24 ساعت تیمار کوتاه مدت شده و بعد در محلولهای حاوی 2 میلیگرم در لیتر اسانس آویشن (Thymus vulgaris)، مرزه (Saturia hortensis)، زنیان (Carum copticum) و آب مقطر (شاهد) + ساکاروز 2% در دمای3 ± 25 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 5 ± 65% به مدت 9 روز قرار گرفتند. عاملهای مختلف شامل وزن گل، قطر گل، قطر ساقه، پژمردگی گل و برگ، جذب محلول نگهدارنده و عمر گلجایی هر 3 روز یکبار طی دوره نگهداری اندازهگیری گردید. نتایج حاصل بیانگر آن بود که استفاده همزمان آویشن و نیتراتنقره با افزایش جذب محلول نگهدارنده سبب بهبود قطر و وزن گل میشود و همچنین پژمردگی گلها و برگ را کاهش میدهد. بنابراین عمر گلجایی بهطور معنیداری در این تیمار در مقایسه با شاهد افزایش مییابد. در مقابل، پیشتیمار کلرید کلسیم و متعاقب آن نگهداری در اسانسهای گیاهی با صدمه به ساقه گل ویژگیهای مربوط به کیفیت گل بریده رز و عمر گلجایی آن را کاهش داد.
حسین جعفری؛ نعمت الله غیبی؛ اسماعیل عباسی؛ سید روح الله میری؛ محسن خلیلی نجف آبادی؛ مینو شهیدی؛ سمیرا یادگاری؛ سید مسعود نبوی
چکیده
در این تحقیق، پس از تهیه میوه گیاه زنیان (Trachyspermum copticum L.) از ارتفاعات 1100 متری بین ایذه و ده دز در خوزستان ، عصاره گیاه در غلظتهای 10، 100 و 1000 برابر رقیق شده توسط دستگاه سوکسله تهیه شد. بعد از آزمایشهای اولیه چهار گروه هشت تایی موش صحرایی نر نژاد اسپیراگ داولی با میانگین وزنی 300-250 گرم با تزریق مرفین به صورت زیر جلدی معتاد شدند. پس از حصول ...
بیشتر
در این تحقیق، پس از تهیه میوه گیاه زنیان (Trachyspermum copticum L.) از ارتفاعات 1100 متری بین ایذه و ده دز در خوزستان ، عصاره گیاه در غلظتهای 10، 100 و 1000 برابر رقیق شده توسط دستگاه سوکسله تهیه شد. بعد از آزمایشهای اولیه چهار گروه هشت تایی موش صحرایی نر نژاد اسپیراگ داولی با میانگین وزنی 300-250 گرم با تزریق مرفین به صورت زیر جلدی معتاد شدند. پس از حصول اطمینان از اعتیاد حیوانات، یک گروه به عنوان شاهد که یک میکرولیتر سالین، 3 گروه دریافت کننده عصاره آبی زنیان در غلظتهای 10، 100 و 1000 برابر رقیق شده که به روش استریوتاکسیک در هسته PGI تزریق شد. در کلیه گروههای مورد مطالعه پس از تزریق نالوکسان به صورت داخل صفاقی نشانههای کمی سندرم که شامل کاهش وزن، پرش، ایستادن روی دوپا، صعود کردن و انقباضات شکمی بود، در بازههای زمانی 45 دقیقه مورد سنجش قرار گرفتند. نتایج نشان داد که غلظتهای متفاوت زنیان به طور معنیداری نسبت به گروه شاهد سبب کاهش علائم سندرم ترک میشود، به طوری که بیشترین تأثیر را غلظتهای بیشتر یعنی دوز 10 برابر رقیق شده به دنبال داشته است. به طور خلاصه میتوان نتیجه گرفت که تزریق عصاره آبی زنیان در هسته PGi یک کاهش وابسته به دوز (از طریق اعمال اثر برگیرنده های اختصاصی PGi) در بیشتر علائم کمی سندرم ترک (به جز کاهش وزن ) نشان می دهد.
احمد اکبرینیا؛ محمود خسرویفرد؛ محمدباقر رضایی؛ ابراهیم شریفی عاشورآبادی
چکیده
به منظور بررسی امکان کاشت پاییزه ویا بهاره گیاهان دارویی رازیانه Foeniculum vulgare، زنیان Carum copticum، انیسون Pimpinella anisumو سیاه دانه Nigella sativa و تاثیر آن بر عملکرد دانه این گیاهان در شرایط فاریاب و دیم، آزمایشی در سالهای زراعی 77-1376 و 78–1377 در ایستگاه تحقیقات گیاهان دارویی الموت مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی قزوین در قالب طرح بلوکهای کامل ...
بیشتر
به منظور بررسی امکان کاشت پاییزه ویا بهاره گیاهان دارویی رازیانه Foeniculum vulgare، زنیان Carum copticum، انیسون Pimpinella anisumو سیاه دانه Nigella sativa و تاثیر آن بر عملکرد دانه این گیاهان در شرایط فاریاب و دیم، آزمایشی در سالهای زراعی 77-1376 و 78–1377 در ایستگاه تحقیقات گیاهان دارویی الموت مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی قزوین در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در 4 تکرار به اجرا درآمد. برای هریک از گیاهان فوق آزمایش جداگانه ای اجرا گردید و اثر4 تیمار کاشت پاییزه آبی،پاییزه دیم، بهاره آبی و بهاره دیم بر روی آنها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایش نشان داد که گیاهان فوق به فصل کاشت واکنش متفاوتی داشتند. رازیانه و سیاه دانه به علت استقرار بهتر در پاییز، مقاومت به سرما، شروع زودتر رشد بهاره و در نتیجه شاخ و برگ و وزن دانه بیشتر، عملکرد دانه بالاتری داشتند. در حالی که به علت از بین رفتن گیاهچههای سبزشده زنیان و انیسون در اثر سرمای زمستان، کاشت پاییزه آنها موفقیتآمیز نبود و در منطقه مورد تحقیق امکان کاشت این دو گیاه تنها در فصل بهار میباشد. تمامی گیاهان فوق در شرایط دیم عملکرد دانه کمتری در مقایسه با شرایط فاریاب تولید نمودند. اما در این خصوص نیز واکنش گیاهان متفاوت بود و کمترین کاهش عملکرد مربوط به گیاه رازیانه بود. ارتفاع بوته و وزن هزار دانه تمامی گیاهان در شرایط فاریاب بیشتر از دیم بود. همچنین این صفات در کاشت پاییزه رازیانه و سیاه دانه در مقایسه با کاشت بهاره آنها بیشتر بود. عملکرد رازیانه و سیاه دانه با کاشت پاییزه فاریاب به ترتیب 1703 و 1298، پاییزه دیم به ترتیب 985 و 447، کاشت بهاره فاریاب زنیان و انیسون به ترتیب 1147 و 1120 و بهاره دیم به ترتیب 312 و 361 کیلوگرم در هکتار بود. ضرایب همبستگی صفات مورد بررسی در مورد سیاه دانه نشان داد که بین آنها همبستگی معنی داری وجود داشت.
احمد اکبری نیا؛ امیر قلاوند؛ زین العابدین طهماسبی؛ فاطمه سفیدکن؛ ابراهیم شریفی عاشورآبادی؛ محمدباقر رضایی
دوره 18، شماره 1 ، اسفند 1381، ، صفحه 89-109
چکیده
به منظور مطالعه تأثیر کودهای شیمیایی، آلی و تلفیق آنها بر عملکرد و میزان اسانس دانه گیاه دارویی زنیان (Carum copticum) تحقیقی در سالهای زراعی 1381-1380 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی قزوین در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 12 تیمار شامل: مقادیر مختلف نیتروژن (اوره) و فسفر (فسفات آمونیم) به صورت مخلوط در 4 سطح (روش تغذیه متداول)، مقادیر مختلف کود ...
بیشتر
به منظور مطالعه تأثیر کودهای شیمیایی، آلی و تلفیق آنها بر عملکرد و میزان اسانس دانه گیاه دارویی زنیان (Carum copticum) تحقیقی در سالهای زراعی 1381-1380 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی قزوین در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 12 تیمار شامل: مقادیر مختلف نیتروژن (اوره) و فسفر (فسفات آمونیم) به صورت مخلوط در 4 سطح (روش تغذیه متداول)، مقادیر مختلف کود دامی در 3 طرح (روش تغذیه ارگانیک)، مخلوطی از کودهای شیمیایی فوق و کود دامی در 4 سطح (روش تغذیه تلفیقی) و شاهد در سه تکرار اجرا گردید. اسانس دانه با استفاده از روش تقطیر با آب استخراج و اندازهگیری شد. عملکرد دانه، درصد اسانس و عمکلرد اسانس مود تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که با افزایش مقادیر نیتروژن و فسفر به ترتیب تا 90 و 60 کیلوگرم در هکتار عملکرد دانه افزایش یافت. کودهای شیمیایی تأثیری بر میزان اسانس دانه نداشت. در روش تغذیه ارگانیک با افزایش مقدار کود دامی عملکرد دانه و میزان اسانس افزایش یافت که بیشترین آن مربوط به تیمار 30 تن کود دامی در هکتار بود. تیمارهای تلفیق کودهای شیمیایی و کود دامی در مقایسه با بکارگیری جداگانه هر یک از آنها عملکرد دانه، درصد اسانس و عملکرد اسانس بیشتری داشت. تیمارهای 60 کیلوگرم نیتروژن و 40 کیلوگرم فسفر به همراه 25 تن کود دامی و 90 کیلوگرم نیتروژن و 60 کیلوگرم به همراه 15 تن کود دامی در هکتار بیشترین عملکرد دانه و عمکلرد اسانس را تولید نمود.
