بیوتکنولوژی
نیما خالدی؛ فرشید حسنی
چکیده
گیاه دارویی آویشن باغی (Thymus vulgaris L.) سرشار از مونوترپنهای فنولی ازجمله ترکیبهای تیمول و کارواکرول است. قارچهای بذرزاد میتوانند با تأثیر روی سلامت بذر، منجر به کاهش کمّیت و کیفیت محصول و همچنین تغییر در میزان و نوع متابولیتهای ثانویه در گیاهان شوند. هدف از این پژوهش، جداسازی و شناسایی قارچهای بذرزاد از نمونههای بذری آویشن ...
بیشتر
گیاه دارویی آویشن باغی (Thymus vulgaris L.) سرشار از مونوترپنهای فنولی ازجمله ترکیبهای تیمول و کارواکرول است. قارچهای بذرزاد میتوانند با تأثیر روی سلامت بذر، منجر به کاهش کمّیت و کیفیت محصول و همچنین تغییر در میزان و نوع متابولیتهای ثانویه در گیاهان شوند. هدف از این پژوهش، جداسازی و شناسایی قارچهای بذرزاد از نمونههای بذری آویشن باغی و ارزیابی تأثیر آلودگی بذرها روی میزان تولید و بیان ژنهای دخیل در مسیر بیوسنتز ترکیبهای تیمول و کارواکرول است. برای شناسایی قارچهای بذرزاد از نمونههای بذری آویشن باغی جمعآوری شده از مزارع استان البرز، نمونهبرداری بر اساس ضوابط انجمن بینالمللی آزمون بذر صورت گرفت. میزان ترکیبهای تیمول و کارواکرول با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارآیی بالا اندازهگیری و بررسی بیان ژنهای TvTPS1، DXR، CYP178 و CYP180 با روش واکنش زنجیرهای پلیمراز با رونویسی معکوس انجام شد. براساس ویژگیهای ریختشناختی و مولکولی شش جدایه Alternaria brassicicola شناسایی شدند. تجزیهوتحلیل فعالیت آنزیمهای مخرب دیواره سلولی نشان داد که سلولاز و پکتیناز در مقایسه با زایلاناز و کیتیناز اهمیت بیشتری روی میزان بیماریزایی و قدرت تهاجم جدایهها دارند. آلودگی بذر به قارچ A. brassicicola بهطور قابل توجهی روی شاخصهای بنیه و جوانهزنی بذر تأثیرگذار بود. یافتههای این پژوهش نشان داد که میزان بیماریزایی و قدرت تهاجمی جدایههای قارچی A. brassicicola از طریق سازوکارهای مختلفی ازجمله تولید آنزیمهای خارج سلولی میتواند در گیاهچههای حاصل از پیشتیمارهای بذری با جدایههای مختلف باعث تغییر در سطح بیان ژنهای مختلف رمزکننده ترکیبهای تیمول و کارواکرول و در نتیجه موجب افزایش (جدایههای Ab4 و Ab5) و یا کاهش (جدایههای Ab1، Ab6، Ab2 و Ab3) میزان تولید و انباشت مونوترپنهای فنولی در گیاهچههای آویشن باغی شود. این اولین گزارش در مورد شناسایی قارچ بذرزاد A. brassicicola از نمونههای بذری آویشن باغی در ایران و نقش آلودگی بذرها روی میزان تولید و بیان ژنهای دخیل در مسیر بیوسنتز تیمول و کارواکرول است.
کریم چعب؛ شعبان رحیمی؛ پژواک خاکی
چکیده
این آزمایش بهمنظور بررسی اثر گیاهان دارویی، اسید آلی و آنتیبیوتیک بر عملکرد جوجههای گوشتی انجام شد. گروههای آزمایشی شامل: گروه اول کنترل منفی (غیرآلوده)، گروه دوم کنترل مثبت (آلوده)، گروههای سوم، چهارم و پنجم بهترتیب شامل عصارههای گیاهی آویشن، سیر و بومادران (هر یک به میزان 1/0% در طول دوره)، گروه ششم اسید آلی (Selko-pH به میزان ...
بیشتر
این آزمایش بهمنظور بررسی اثر گیاهان دارویی، اسید آلی و آنتیبیوتیک بر عملکرد جوجههای گوشتی انجام شد. گروههای آزمایشی شامل: گروه اول کنترل منفی (غیرآلوده)، گروه دوم کنترل مثبت (آلوده)، گروههای سوم، چهارم و پنجم بهترتیب شامل عصارههای گیاهی آویشن، سیر و بومادران (هر یک به میزان 1/0% در طول دوره)، گروه ششم اسید آلی (Selko-pH به میزان 1/0%، در دو هفته اول بهصورت 24 ساعت و در ادامه دوره 8-7 ساعت در روز) در آب آشامیدنی و گروه هفتم آنتیبیوتیک (اکسی تتراسایکلین به میزان 100 گرم در تن) بودند. در روز 21 تمام گروهها بجز کنترل منفی با باکتری کمپیلو باکتر ژژونی چالش (1 میلیلیتر) داده شدند. نتایج در 42 روزگی نشان داد که بالاترین عیار آنتیبادی علیه گلبولهای قرمز خون گوسفند مربوط به تیمار اسید آلی بود که نسبت به تیمار شاهد تفاوت معنیداری داشت (P<0.05). البته تیمارها بر روی ترکیبهای بیوشیمیایی خون تأثیر معنیداری گذاشتند (P<0.05)، بهطوری که تیمار آویشن باعث کاهش کلسترول سرم و تیمار سیر نیز کمترین میزان تریگلیسرید را نشان داد که از لحاظ آماری با تیمار شاهد تفاوت معنیداری داشتند (P<0.05). تیمارها تأثیر معنیداری بر مورفولوژی روده داشتند، بهطوری که بالاترین ارتفاع پرز و بیشترین عمق کریپتها بهترتیب در تیمارهای سیر و آویشن مشاهده شد که از لحاظ آماری با تیمار شاهد تفاوت معنیداری داشت (P<0.05). همچنین تیمارها بر موضعی شدن باکتری کمپیلو باکتر ژژونی تأثیر معنیداری داشتند (P<0.05)، بهطوری که کمترین جمعیت کلونی این باکتری در تیمار آنتیبیوتیک مشاهده شد و تیمار بومادران نیز باکتری را نسبت به تیمار شاهد بهصورت معنیداری کاهش داد.
فریدون صالحی؛ محمد امین سمیع
چکیده
پسیل معمولی پسته با نام علمیAgonoscena pistaciae Burkhardt and Lauterer (Hem.: Aphalaridae)، بهعنوان یکی از مهمترین آفات باغهای پسته ایران شناخته شدهاست. روشهای مختلفی مثل استفاده از آفتکشها برای کنترل این آفت استفاده شدهاست، اما به دلیل خطرات زیست محیطی و محافظت از منابع طبیعی بهخصوص در مدیریت سیستمهای آب و خاک و استفاده از زنجیره غذایی استفاده ...
بیشتر
پسیل معمولی پسته با نام علمیAgonoscena pistaciae Burkhardt and Lauterer (Hem.: Aphalaridae)، بهعنوان یکی از مهمترین آفات باغهای پسته ایران شناخته شدهاست. روشهای مختلفی مثل استفاده از آفتکشها برای کنترل این آفت استفاده شدهاست، اما به دلیل خطرات زیست محیطی و محافظت از منابع طبیعی بهخصوص در مدیریت سیستمهای آب و خاک و استفاده از زنجیره غذایی استفاده از روشهای دیگر ضروریست. در سالهای اخیر، استفاده از عصارههای گیاهی به دلیل خواص حشرهکشی که دارند برای کنترل آفات مورد توجه قرار گرفتهاند. در این تحقیق تأثیر عصارههای اتانولی گیاه آویشن، رزماری، کرچک و تلخهبیان روی سن پنجم پورگی پسیل در دمای ºC2±26 و رطوبت نسبی 5±65% و دوره نوری 16: 8 (روشنایی: تاریکی) ارزیابی شد. در آزمایشهای زیستسنجی دیسکهای برگی در غلظتهای مختلف عصارهها با استفاده از برج پاشش روی پورههای سن پنجم پسیل پسته پاشیده شد و آب مقطر و اتانول بهعنوان شاهد مورد استفاده قرارگرفت و 36 و 72 ساعت بعد از تیمار کردن مرگ و میر محاسبه شد. این آزمایش در قالب طرح کامل تصادفی با 3 تکرار برای هر تیمار انجام شد. غلظت کشنده 50% برای عصارههای آویشن، رزماری، کرچک، گل تلخهبیان و برگ تلخهبیان در 36 ساعت پس از تیمار بهترتیب 642/386، 207/322، 338/314، 127/25 و 367/94 گرم بر لیتر) محاسبه شد. براساس این نتایج عصاره گل و برگ گیاه تلخهبیان در مقایسه با سایر عصارهها روی آفت مؤثرتر است و میتواند بهعنوان گزینه پیشنهادی از میان عصارههای بررسی شده مورد توجه قرار گیرد.
مریم محمدامینی؛ فرید شریعتمداری؛ سیدعبدالله حسینی
چکیده
بهمنظور تعیین اثرات سه نوع پودر گیاهی (زردچوبه، آویشن و دارچین) بر عملکرد رشد و فراسنجههای مرتبط با آسیت در جوجههای گوشتی، آزمایشی با 800 قطعه جوجه گوشتی سویه تجارتی آرین، به روش فاکتوریل 2×4 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 8 تیمار و 4 تکرار و 25 مشاهده در هر تکرار به مدت 42 روز انجام شد. برای افزایش سرعت رشد و ایجاد آسیت از انرژی و پروتئین ...
بیشتر
بهمنظور تعیین اثرات سه نوع پودر گیاهی (زردچوبه، آویشن و دارچین) بر عملکرد رشد و فراسنجههای مرتبط با آسیت در جوجههای گوشتی، آزمایشی با 800 قطعه جوجه گوشتی سویه تجارتی آرین، به روش فاکتوریل 2×4 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 8 تیمار و 4 تکرار و 25 مشاهده در هر تکرار به مدت 42 روز انجام شد. برای افزایش سرعت رشد و ایجاد آسیت از انرژی و پروتئین بالا در جیره استفاده گردید. جیرههای آزمایشی شامل دو شاهد (متشکل از دو غلظت غنی و رقیق)، و سه گیاه دارویی (زردچوبه، آویشن و دارچین) به میزان 5 گرم/کیلوگرم در جیره غنی و رقیق بود. مواد افزودنی به جیره پایه اضافه شد. وزن بدن، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی اندازهگیری شدند. درصد شکنندگی اسموتیکی گلبولهای قرمز، هماتوکریت، میزان هورمونهای تیروئیدی و نسبت وزن بطن راست به وزن مجموع دو بطن بهعنوان پارامترهای فیزیولوژیک مرتبط با آسیت مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج مطالعه نشان داد که گیاهان دارویی اثری بر میزان خوراک مصرفی، ضریب تبدیل، میانگین وزن بدن و درصد ماندگاری نداشتند. از طرف دیگر نتایج تحقیق بیانگر آن است که گیاهان دارویی اثر معنیداری بر درصد هماتوکریت، هورمون T4، نسبت هورمون T3 به هورمون T4 و RV/TV دارند. بهطوری که استفاده از گیاهان دارویی مورد آزمایش باعث بهبود فراسنجههای خونی مانند درصد هماتوکریت، میزان هورمون تیروئیدی و شاخص قلبی آسیت شد.
سیدحسین میردهقان؛ سعید زیدآبادی؛ حمیدرضا روستا
چکیده
افزایش کیفیت و طول عمر گلهای بریده، یکی از مباحث مهم در فیزیولوژی پس از برداشت و صنعت گلکاری است. بهطور کلی گلهای بریده عمر پس از برداشت کوتاهی دارند و اعمال برخی تیمارها میتواند طول عمر گل بریده را افزایش دهد. بهمنظور بررسی اثر برخی از اسانسها بر کیفیت و دوام گل بریده رز آزمایشی بهصورت فاکتوریل با طرح پایه بهطور ...
بیشتر
افزایش کیفیت و طول عمر گلهای بریده، یکی از مباحث مهم در فیزیولوژی پس از برداشت و صنعت گلکاری است. بهطور کلی گلهای بریده عمر پس از برداشت کوتاهی دارند و اعمال برخی تیمارها میتواند طول عمر گل بریده را افزایش دهد. بهمنظور بررسی اثر برخی از اسانسها بر کیفیت و دوام گل بریده رز آزمایشی بهصورت فاکتوریل با طرح پایه بهطور کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. گلهای بریده رز ابتدا با نیتراتنقره (mg/l2) و کلرید کلسیم (1%) به مدت 24 ساعت تیمار کوتاه مدت شده و بعد در محلولهای حاوی 2 میلیگرم در لیتر اسانس آویشن (Thymus vulgaris)، مرزه (Saturia hortensis)، زنیان (Carum copticum) و آب مقطر (شاهد) + ساکاروز 2% در دمای3 ± 25 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 5 ± 65% به مدت 9 روز قرار گرفتند. عاملهای مختلف شامل وزن گل، قطر گل، قطر ساقه، پژمردگی گل و برگ، جذب محلول نگهدارنده و عمر گلجایی هر 3 روز یکبار طی دوره نگهداری اندازهگیری گردید. نتایج حاصل بیانگر آن بود که استفاده همزمان آویشن و نیتراتنقره با افزایش جذب محلول نگهدارنده سبب بهبود قطر و وزن گل میشود و همچنین پژمردگی گلها و برگ را کاهش میدهد. بنابراین عمر گلجایی بهطور معنیداری در این تیمار در مقایسه با شاهد افزایش مییابد. در مقابل، پیشتیمار کلرید کلسیم و متعاقب آن نگهداری در اسانسهای گیاهی با صدمه به ساقه گل ویژگیهای مربوط به کیفیت گل بریده رز و عمر گلجایی آن را کاهش داد.
زریر تیموریزاده؛ شعبان رحیمی؛ محمدامیر کریمی ترشیزی؛ رضا امیدبیگی
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی مقایسه عصارههای آویشن باغی (Thymus vulgaris L.)، سرخارگل (Echinacea purpurea (L.) Moench.)، سیر (Allium sativum L.) و آنتیبیوتیک ویرجینیامایسین بهعنوان بهبود دهندههای رشد بر عملکرد جوجههای گوشتی انجام شد. تعداد 480 قطعه جوجه یک روزه از سویه رأس 308 در قالب طرح کامل تصادفی با 6 تیمار (شامل عصارههای آویشن باغی، سرخارگل، سیر، مخلوط عصارهها ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی مقایسه عصارههای آویشن باغی (Thymus vulgaris L.)، سرخارگل (Echinacea purpurea (L.) Moench.)، سیر (Allium sativum L.) و آنتیبیوتیک ویرجینیامایسین بهعنوان بهبود دهندههای رشد بر عملکرد جوجههای گوشتی انجام شد. تعداد 480 قطعه جوجه یک روزه از سویه رأس 308 در قالب طرح کامل تصادفی با 6 تیمار (شامل عصارههای آویشن باغی، سرخارگل، سیر، مخلوط عصارهها با دوز 1/0 درصد، ویرجینیامایسین با دوز 15/0 درصد و گروه کنترل) و 4 تکرار و 20 جوجه در هر تکرار بهطور تصادفی بین قفسهها تقسیم گردید. در پایان آزمایش از هر تکرار 2 قطعه پرنده با وزنی نزدیک به میانگین وزنی تکرار انتخاب و جهت بررسی درصد لاشه (100 × وزن لاشه خالی/ وزن زنده پرنده)، درصد چربی بطنی و وزن اندامهای گوارشی، کشتار گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که در پایان هر دو مقطع 21 و 42 روزگی بیشترین و کمترین وزن بدن و افزایش وزن بدن بهترتیب مربوط به جوجههای تغذیه شده با جیره غذایی آنتیبیوتیک و سرخارگل بود. ویرجینیامایسین مصرف خوراک را افزایش داد، اما این اختلاف بجز با گروه سرخارگل با دیگر گروهها معنیدار نبود (05/0P>). در کل دورۀ پرورشی (42-1 روزگی) نیز کمترین و بیشترین ضریب تبدیل بهترتیب مربوط به تیمار آنتیبیوتیک و سرخارگل بود (05/0>P)، هر چند که در این دوره ضریب تبدیل در گروه آویشن باغی تفاوت معنیداری با گروه آنتیبیوتیک نشان نداد (05/0P>). درصد لاشه، درصد چربی بطنی و وزن اندامهای گوارشی بجز روده تفاوت معنیداری بین تیمارها نداشت. بهطوری که کمترین و بیشترین وزن روده بهترتیب متعلق به تیمارهای آنتیبیوتیک و کنترل بود.
عبدالله قاسمی پیربلوطی؛ احمدرضا گلپرور؛ مجید ریاحی دهکردی؛ علیرضا نوید
چکیده
به منظور بررسی اثر تیمارهای مختلف بر جوانه زنی نمونه های بذری گونه آویشن دنایی Thymus daenensis از منطقه استان چهارمحال و بختیاری، آزمایشی در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی (CRD) در 3 تکرار و 6 تیمار مختلف شامل اسید جیبرلیک (GA3) با 3 غلظت مختلف 100 ، 500 و 1000 قسمت در میلیون (PPM)، نیترات پتاسیم (KNO3) با غلظت 2000 قسمت درمیلیون (PPM)، تیوره 1 مولار و شاهد ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر تیمارهای مختلف بر جوانه زنی نمونه های بذری گونه آویشن دنایی Thymus daenensis از منطقه استان چهارمحال و بختیاری، آزمایشی در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی (CRD) در 3 تکرار و 6 تیمار مختلف شامل اسید جیبرلیک (GA3) با 3 غلظت مختلف 100 ، 500 و 1000 قسمت در میلیون (PPM)، نیترات پتاسیم (KNO3) با غلظت 2000 قسمت درمیلیون (PPM)، تیوره 1 مولار و شاهد (آبیاری با آب مقطر) انجام گرفت. توده های بذر پس از اعمال تیمارهای مورد نظر به مدت 15 روز در داخل دستگاه ژرمیناتور با تناوب نوری 8/16 (8 ساعت روشنایی و 16 ساعت تاریکی) و حرارتی 15/25 (8 ساعت دمای 25 و 16 ساعت دمای 15 درجه سانتیگراد) و رطوبت بالای 95 درصد قرار داده شدند. پس از شمارش تعداد دانه رستهای طبیعی و تعیین درصد جوانه زنی عمل تبدیل داده به روش Arc Sin ÖY بر روی داده های حاصل انجام شد و در نهایت توسط نرم افزار Minitab مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس آزمایش نشان داد که اثر تیمارهای مختلف بر درصد جوانه زنی بذر گونه دارویی آویشن بسیار معنی دار بود (P < 0.01). به طوری که حداکثر درصد بذرهای جوانه زده گونه آویشن از تیمار نیترات پتاسیم و حداقل تعداد دانه رستهای طبیعی در گونه مذکور از تیمار تیوره بدست آمد (LSD =12.35). اثر مثبت محرکهای رشد مانند جیبرلین و نیترات پتاسیم احتمالاً مربوط به تعادل رساندن نسبت هورمونی در بذر و کاهش مواد بازدارنده رشد می باشد. کاهش درصد جوانهزنی ناشی از تیمار تیوره شاید به دلیل اثر توان اسمزی این ترکیب در غلظت بالای آن در محیط کشت بذرها باشد.
شهین مهرپور؛ فاطمه سفیدکن؛ حسین میرزایی ندوشن؛ احمد مجد
دوره 20، شماره 2 ، مرداد 1383، ، صفحه 159-169
چکیده
به منظور بررسی کمی و کیفی اسانس سرشاخه های گلدار گیاه (Thymus kotschyanus ) در شرایط کشت گلخانه و مزرعه، بذر چهار جمعیت از این گونه از مناطق آذربایجان شرقی، سیراچال تهران، میانه و تبریزجمع آوری و پس از کشت در گلخانه و مزرعه موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه ها در گلخانه در طرح کاملا تصادفی با سه تکرار و ده گلدان برای ...
بیشتر
به منظور بررسی کمی و کیفی اسانس سرشاخه های گلدار گیاه (Thymus kotschyanus ) در شرایط کشت گلخانه و مزرعه، بذر چهار جمعیت از این گونه از مناطق آذربایجان شرقی، سیراچال تهران، میانه و تبریزجمع آوری و پس از کشت در گلخانه و مزرعه موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه ها در گلخانه در طرح کاملا تصادفی با سه تکرار و ده گلدان برای هر واحد آزمایشی و در مزرعه در بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار کاشته شدند. برای جداسازی اسانس گیاهان از دستگاه تقطیر با آب ( کلونجر) استفاده شد و بعد توسط دستگاهGC وGC/MS ترکیبهای اسانس، مورد آنالیز و شناسایی قرار گرفتند. ترکیبهای عمده موجود در اسانس شامل تیمول (Thymol )، کارواکرول (Carvacrol ) و پارا- سایمن (r-cymen ) بود. مقدار ماکزیمم تیمول برابر 65.94 درصد در جمعیت مربوط به آذربایجان شرقی و ماکزیمم مقدار کارواکرول 53.14 درصد در جمعیت مربوط به سیراچال و بالاترین مقدار پارا- سایمن برابر 20.4 درصد در جمعیت آذر بایجان شرقی اندازه گیری شد. در نمونه های مزرعه بازده اسانس نسبت به نمونه های گلخانه بیشتر ولی درصد ترکیبهای عمده تیمول و کارواکرول کاهش یافت، و مونوترپنهادرصد بیشتری از وزن اسانس را نسبت به گلخانه به خود اختصاص دادند.مقدار ترکیب پارا- سایمن در مزرعه افزایش یافته در صورتیکه گاما- ترپینن درصد بسیار ناچیزی را تشکیل داد. که این مسئله می تواند به دلیل مسیر مشترک تشکیل این ترکیبها در گیاهان وابسته باشد که به دلیل اختلاف شرایط آب و هوایی در دو محیط باعث تبدیلاتی در ترکیبهای اسانسها می شود.
جمال حسنی
دوره 20، شماره 1 ، اردیبهشت 1383، ، صفحه 1-18
چکیده
استفاده از گیاهان اسانس دار در ایران از سابقه ای بسیار طولانی برخوردار است و با توجه به اهمیت این گیاهان ضرورت دارد تا مطالعات جامعی در مورد آنها انجام شود. در استان کردستان گونه های متنوعی از گیاهان اسانس دار می رویند. در این مطالعه دو جنس از گیاهان معطر شامل Thymus وZiziphora به منظور شناسایی گونه ها، زیرگونه ها و بررسی ویژگیهای اکولوژیکی ...
بیشتر
استفاده از گیاهان اسانس دار در ایران از سابقه ای بسیار طولانی برخوردار است و با توجه به اهمیت این گیاهان ضرورت دارد تا مطالعات جامعی در مورد آنها انجام شود. در استان کردستان گونه های متنوعی از گیاهان اسانس دار می رویند. در این مطالعه دو جنس از گیاهان معطر شامل Thymus وZiziphora به منظور شناسایی گونه ها، زیرگونه ها و بررسی ویژگیهای اکولوژیکی رویشگاههای آنها مورد بررسی قرار گرفتند. بدین منظور ابتدا با مراجعه به منابع علمی شامل بانکهای اطلاعاتی، کتابها و هرباریوم، اطلاعات مورد نیاز در مورد گیاهان اسانس دار به ویژه جنسهای مورد نظر بدست آمد. پراکنش آنها در نقاط مختلف استان، شامل محل پراکنش، ارتفاع محل رویش از سطح دریا ، درصد و جهت شیب، جنس خاک، گونه های همراه و فنولوژی گیاه ثبت شد . نتایج بدست آمده نشان داد که گونه های جنسThymus شامل , kotschyanus, fallax, eriocalyx transcaucasicus, pubescens و daenensis با دو زیر گونه به نامهای daenensis و lancifolia در مناطق مختلف استان در 1560 تا 2200 متر ارتفاع از سطح دریا و به نحو عمده در شیبهای شمال و شمالغربی رویش دارند. گونه چند ساله clinopodioides متعلق به جنس Ziziphora در دامنه ارتفاعی 1450 تا 2000 متر از سطح دریا در نقاط مختلف استان و اغلب همراه گونه های Thymus دیده می شود. گونه های یکساله این جنس در مناطق مختلف استان در کنار جاده ها و داخل مزارع رویش دارند. به طور کلی گیاهان فوق جزو پوشش طبیعی مراتع هستند و به لحاظ تاج پوشش گسترده و وسیعی که دارند علاوه بر نقش دارویی و معطر بودن در حفاظت خاک نیز از اهمیت خاصی برخوردار می باشند . بنابراین ضروری است تا در حفظ و نگهداری آنها کوشش لازم بعمل آید.
فاطمه عسگری؛ فاطمه سفیدکن؛ محمدباقر رضایی
دوره 12، شماره 1 ، خرداد 1381، ، صفحه 87-127
چکیده
جنس آویشن (Tymus) در نقاط مختلف ایران 14 گونه دارد (1). یکی از گونههایی که پراکندگی وسیعی در شمال و غرب کشور دارد Thymus pubescens است. معرفی این گونه بهعنوان گیاهی دارویی و معطر، شناخت ترکیبهای موجود در اسانس آن، مقایسه مقدار و درصد ترکیبهای تشکیلدهنده اسانس در نقاط مختلف، در دو مرحله قبل از گلدهی و گلدهی کامل از اهداف اصلی این طرح است. به علاوه، ...
بیشتر
جنس آویشن (Tymus) در نقاط مختلف ایران 14 گونه دارد (1). یکی از گونههایی که پراکندگی وسیعی در شمال و غرب کشور دارد Thymus pubescens است. معرفی این گونه بهعنوان گیاهی دارویی و معطر، شناخت ترکیبهای موجود در اسانس آن، مقایسه مقدار و درصد ترکیبهای تشکیلدهنده اسانس در نقاط مختلف، در دو مرحله قبل از گلدهی و گلدهی کامل از اهداف اصلی این طرح است. به علاوه، معرفی این گونه بهعنوان گیاهی معطر در جهت تولید تولید اسانس از آن در سطح نیمهصنعتی، از اهداف فرعی این طرح بهشمار میرود.
نمونههای گیاهی از سه نقطه رویشی در دره لار (شرق استان تهران) و در دو مرحله قبل از گلدهی (اواسط اردیبهشت) و گلدهی (اواسط تیرماه) جمعآوری شدند. از اندامهای هوایی خشک شده T. pubescens با روش تقطیر با بخار آب در دستگاههای شیشهای به مدت 45 دقیقه اسانسگیری بعمل آمد. اسانسها پس از آبگیری با کلرید کلسیم در شیشههای تیره رنگ و در یخچال نگهداری شدند.
مقدار اسانس در مرحله رویشی از 0.53% تا 0.93% و در مرحله گلدهی از 1.23% تا 2.03% متغیر بود. در مجموع مقدار اسانس در مرحله رویشی کمتر از مرحله گلدهی بود. در مرحله قبل از گلدهی تفاوت قابل توجهی در بازده اسانس نقاط مختلف مشاهده نشد، درحالیکه این تفاوت در مرحله گلدهی معنیدار بود.
اسانسها جهت تجزیه و شناسایی به دستگاههای GC و GC/MS تزریق شدند. در مجموع 26 ترکیب (0.98% تا 99.3%) در مرحله رویشی و 32ترکیب (97.7% تا 98.5%) در مرحله گلدهی شناسایی شدند. 24 ترکیب در هر دو مرحله مشترک بودند. ترکیبهای شاخص در مرحله قبل از گلدهی کارواکرول (52.6% تا 77.9%)، تیمول (2.7% تا 21.8%)، گاماترپینن (3.3% تا 7.4%)، پاراسیمن (2.2% تا 4.4%) و بتا کاریوفیلن (1.7% تا 2.5%) بودند. ترکیبهای شاخص مرحله گلدهی شامل: کارواکرول (54.7% تا69.2%)، پاراسیمن (6.7% تا 9.7%)، 1و8 سینئول + لیمونن (1.7% تا 3.2%)، متیل کارواکرول (0.6% تا 6.6%) و بورنئول (1.7% تا 5.1%) بودند.
ترکیبهایی مانند تیمیل استات، گامامورولن، سیگماکادینن فقط در مرحله رویشی و آلفافلاندرن، آلفاترپینئول، ترپینن 4-ال، اسپاچونلول، کامفور، لینالول، متیل تیمول، تیموکینون و تیمودیهیدروکینون فقط در مرحله گلدهی وجود داشتند.
فاطمه عسگری؛ مه لقا قربانلی
دوره 7، شماره 1 ، اردیبهشت 1380، ، صفحه 27-53
چکیده
گیاه معطر .Thymus pubescens Boiss. et kotschy et Celak یکی از 14 گونه آویشن موجود در ایران می باشد که پراکنش نسبتا وسیعی در شمال و غرب کشور دارد. جهت تعیین فعالیت آنزیمهای پراکسیداز و نیترات ردوکتاز در شرایط مختلف اکولویک، نمونه برداری از 11 نقطه رویشی در 4 منطقه: دره لار، دماوند، سیراچال و فشم در استان تهران و در دو مرحله رویشی (قبل ...
بیشتر
گیاه معطر .Thymus pubescens Boiss. et kotschy et Celak یکی از 14 گونه آویشن موجود در ایران می باشد که پراکنش نسبتا وسیعی در شمال و غرب کشور دارد. جهت تعیین فعالیت آنزیمهای پراکسیداز و نیترات ردوکتاز در شرایط مختلف اکولویک، نمونه برداری از 11 نقطه رویشی در 4 منطقه: دره لار، دماوند، سیراچال و فشم در استان تهران و در دو مرحله رویشی (قبل از گلدهی) و گلدهی انجام شد.فعالیت آنزیم نیترات ردوکتاز در برگ گیاهان 4 منطقه با روش درزیوه In vivo تعیین شد. فعالیت آنزیم NR در گیاهان دره لار و سیراچال در مرحله گلدهی بیشتر از مرحله رویشی بود. در گیاهان دماوند تغییرات متفاوتی در فعالیت آنزیم مشاهده شد و در گیاهان فشم فعالیت NR در مرحله گلدهی کمتر از مرحله رویشی بود. گیاهان فشم در مرحله رویشی و گیاهان سیراچال در مرحله گلدهی فعالیت بیشتری نسبت به سایر مناطق نشان دادند. در مجموع گیاهان سیراچال و فشم (شمال غرب استان تهران) نسبت به گیاهان دره لار و دماوند (شرق استان تهران) فعالیت بیشتری نشان دادند.فعالیت آنزیم پراکسیداز در گیاهان سیراچال و فشم و در دو مرحله رویشی و گلدهی پس از عصاره گیری با اندازه گیری میزان جذب آنها تعیین شد. فعالیت آنزیمی تمام نمونه ها در مرحله رویشی بیش از مرحله گلدهی بود. علاوه بر این، گیاهان فشم نسبت به گیاهان سیراچال فعالیت آنزیمی بیشتری نشان دادند. افزایش فعالیت آنزیمی در مرحله رویشی نسبت به گلدهی، براساس تحقیقات انجام شده، می تواند به علت درجه حرارت کمتر در مرحله رویشی باشد.