بهزراعی و بهنژادی
مریم سرافراز؛ حمید دهقان زاده؛ امیر فرید هاشمی
چکیده
برای بررسی تأثیر کودهای زیستی و شیمیایی فسفر و اسید جیبرلیک بر عملکرد و اجزای آن و اسانس مریمگلی (Salvia officinalis L.) در منطقه قرهچای استان مرکزی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سوپر فسفات تریپل در سه سطح (30، 70 و 100 درصد مقدار توصیه شده)، کود فسفر بیولوژیک بارور-2 در دو ...
بیشتر
برای بررسی تأثیر کودهای زیستی و شیمیایی فسفر و اسید جیبرلیک بر عملکرد و اجزای آن و اسانس مریمگلی (Salvia officinalis L.) در منطقه قرهچای استان مرکزی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سوپر فسفات تریپل در سه سطح (30، 70 و 100 درصد مقدار توصیه شده)، کود فسفر بیولوژیک بارور-2 در دو سطح (کاربرد و عدم کاربرد) و اسید جیبرلیک در سه سطح (0، 100 و ppm200) بودند. نتایج نشان داد که تأثیر کود بارور-2، اسید جیبرلیک و سوپر فسفات تریپل بر تمام صفات عملکرد و اجزای آن و اسانس معنیدار بود. کود بارور-2 بهترتیب منجر به افزایش 7.7، 18.2 درصدی عملکرد اسانس و درصد اسانس و افزایش جزئی ترکیبهای عمده اسانس نسبت به شاهد شد. همچنین، مصرف ppm200 اسید جیبرلیک بهترتیب موجب افزایش 23.5 و 40.5 درصدی درصد اسانس و عملکرد اسانس در مقایسه با شاهد شد. بیشترین عملکرد بیولوژیک و عملکرد اسانس بهترتیب به میزان 3751 و 15.52 کیلوگرم در هکتار با کاربرد همزمان 100% سوپر فسفات تریپل توصیه شده، کود بارور-2 و ppm200 اسید جیبرلیک بدست آمد. بیشترین درصد آلفا-توجون (27.91%) بهعنوان مهمترین ترکیب اسانس با کاربرد همزمان 100% سوپر فسفات تریپل توصیه شده، کود بارور-2 و ppm100 اسید جیبرلیک بدست آمد. کاربرد همزمان اسید جیبرلیک و بارور-2 منجر به کاهش مصرف کود شیمیایی فسفر برای حصول خصوصیات رویشی بهتر و عملکرد و درصد اسانس بالا گردید، بهطوری که در بسیاری از صفات، کاربرد70% سوپر فسفات تریپل توصیه شده در تلفیق با کود بارور-2 و اسید جیبرلیک، اختلاف معنیداری با مصرف 100% سوپر فسفات تریپل توصیه شده نداشت. بنابراین میتوان با کاربرد همزمان ppm200 اسید جیبرلیک و بارور-2، بدون اینکه کاهش معنیداری در عملکرد و اسانس گیاه مریمگلی ایجاد شود، میزان مصرف کود فسفر را تا 30% کاهش داد.
شهریار سعیدیان؛ یوسف ولیزاده؛ زینب امکی
چکیده
ریشه گیاه مریمگلی با نام علمی (Salvia officinalis L.) از خانواده نعناعیان از گذشته بسیار دور، بهدلیل خواص دارویی مورد استفاده قرارگرفته است. در این تحقیق، نمونه گیاه مریمگلی و مریمگلی تیمار شده با کیتوزان را پس از خشککردن با استفاده از اتانول 96% عصارهگیری نموده و حلال اتانول با استفاده از دستگاه روتاری از عصاره جدا گردید. برای انجام ...
بیشتر
ریشه گیاه مریمگلی با نام علمی (Salvia officinalis L.) از خانواده نعناعیان از گذشته بسیار دور، بهدلیل خواص دارویی مورد استفاده قرارگرفته است. در این تحقیق، نمونه گیاه مریمگلی و مریمگلی تیمار شده با کیتوزان را پس از خشککردن با استفاده از اتانول 96% عصارهگیری نموده و حلال اتانول با استفاده از دستگاه روتاری از عصاره جدا گردید. برای انجام تحقیق از 60 سر موش سفید آزمایشگاهی بزرگ نژاد ویستار نر بالغ استفاده شد. موشها به 6 گروه 10 تایی تقسیمبندی شدند که عصاره خوراکی مریمگلی و تیمار کیتوزان را با دوز 200 میلیگرم بر کیلوگرم و برای القاء اثر اکسیداتیو از داروی ایزونیازید با دوز 50 میلیگرم بر کیلوگرم بهصورت گاواژ استفاده شد، همچنین برای مقایسه اثرات آنتیاکسیدانی عصاره مریمگلی و مریمگلی تیمار شده با کیتوزان از روش DPPH به کمک ماده 2،2-دیفنیل 1-پیکریل هیدرازیل استفاده گردید. استفاده از عصاره الکلی گیاه مریمگلی باعث کاهش تریگلیسیرید، کلسترول، LDL و ALP گردید و از سویی باعث افزایش HDL سرم شد. همچنین عصاره مریمگلی تیمار شده با کیتوزان باعث کاهش LDL، ALT و باعث افزایش HDL سرم گردید. ازاینرو با توجه به این اثرات مثبت استفاده از گیاه مریمگلی و مریمگلی تیمار شده با کیتوزان نتیجهگیری شد که اثرات بهبوددهنده فاکتورهای ارزیابیشده قابلتوجه است. همچنین در پایان آزمایش DPPH مشخص گردید که اثرات آنتیاکسیدانی عصاره الکلی مریمگلی تیمار شده با کیتوزان در مقایسه با مریمگلی بهمراتب بالاتر بود که حکایت از اثر مثبت تیمار کیتوزان بر میزان آنتیاکسیدانهای مریمگلی داشت. نتایج این تحقیق نیز مهر تأییدی بر اثرات مخرب داروی ایزونیازید بر سلولهای بدن بود.
مصطفی گواهی؛ امیر قلاوند؛ فرزاد نجفی؛ علی سروشزاده
چکیده
مریمگلی یک گیاه دارویی متداول است که بهطور گستردهای در صنایع غذایی و داروسازی مورد استفاده قرار میگیرد. بهمنظور بررسی کودهای آلی و بیولوژیک بر خصوصیات فیزیولوژیکی، عملکرد و میزان اسانس گیاه دارویی مریمگلی (Salvia officinalis L.) در شرایط مختلف رطوبتی، آزمایشی بهصورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 15 تیمار و سه تکرار ...
بیشتر
مریمگلی یک گیاه دارویی متداول است که بهطور گستردهای در صنایع غذایی و داروسازی مورد استفاده قرار میگیرد. بهمنظور بررسی کودهای آلی و بیولوژیک بر خصوصیات فیزیولوژیکی، عملکرد و میزان اسانس گیاه دارویی مریمگلی (Salvia officinalis L.) در شرایط مختلف رطوبتی، آزمایشی بهصورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 15 تیمار و سه تکرار در سال 1391 در دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل آبیاری (I) در سه سطح: آبیاری پس از مصرف 40% رطوبت قابل استفاده در عمق توسعه ریشه (I1)، آبیاری پس از مصرف 60% رطوبت قابل استفاده در عمق توسعه ریشه (I2)، آبیاری پس از مصرف 80% رطوبت قابل استفاده در عمق توسعه ریشه (I3) و سامانههای حاصلخیزی خاک در پنج سطح: عدم مصرف کود (F0)، کود شیمیایی اوره (Ur)، باکتریهای آزادزی تثبیتکننده نیتروژن (NFB)، ورمیکمپوست (V) و ورمیکمپوست + باکتریهای آزادزی تثبیتکننده نیتروژن (V+NFB) بودند که تیمار آبیاری در کرتهای اصلی و سامانههای حاصلخیزی خاک در کرتهای فرعی قرار داده شدند. نتایج آزمایش نشان داد که تمام صفات مورد بررسی بهطور معنیداری (01/0P ) تحت تأثیر رژیمهای مختلف آبیاری و سامانههای حاصلخیزی خاک قرار گرفت. با افزایش تنش خشکی کلروفیل a، b، کل و عملکرد خشک کاهش یافت، اما مقدار قند، پرولین و مقدار اسانس افزایش یافت. بررسی نتایج نشان داد که بالاترین مقادیر کلیه صفات اندازهگیری شده مربوط به تیمار ورمیکمپوست+باکتریهای تثبیتکننده نیتروژن بود. همچنین نتایج آزمایش نشان داد که بالاترین مقدار اسانس (10/1%) و عملکرد اسانس (l ha-150/20) از تیمار ورمیکمپوست + باکتریهای تثبیتکننده نیتروژن تحت تنش متوسط (I2) بدست آمد.