فاطمه رحیمی ملکشان؛ افشین توکلی؛ مهدی راستگو؛ محمدرضا عظیمی
چکیده
گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) گیاهی سازگار با مناطق خشک و نیمهخشک است که برای تولید دانه و گلبرگ آن کشت میشود. این تحقیق بهمنظور انتخاب ژنوتیپهای مناسب گلرنگ برای تولید دانه و گلبرگ و مطالعه تأثیر زمان برداشت گلبرگ در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان بهصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار ...
بیشتر
گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) گیاهی سازگار با مناطق خشک و نیمهخشک است که برای تولید دانه و گلبرگ آن کشت میشود. این تحقیق بهمنظور انتخاب ژنوتیپهای مناسب گلرنگ برای تولید دانه و گلبرگ و مطالعه تأثیر زمان برداشت گلبرگ در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان بهصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. فاکتور اول زمان برداشت گلبرگها در دو سطح شامل: 1- برداشت گلبرگ در شروع گلدهی که پس از بازشدن طبق، اقدام به برداشت گلبرگها شد و 2- برداشت گلبرگها پس از انجام گردهافشانی و شروع پژمردگی گلبرگها بود. فاکتور دوم آزمایش ژنوتیپهای مختلف گلرنگ بهاره در 5 سطح شامل ژنوتیپهای: گلدشت، سینا، زندهرود، MEC88 و MEC59 بود. در این مطالعه صفات تعداد طبق در بوته، تعداد دانه در طبق، وزن هزاردانه، عملکرد دانه، بیولوژیک و گلبرگ و همچنین رنگ گلبرگها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که از بین ژنوتیپها، MEC59 دارای بالاترین میزان عملکرد دانه و گلبرگ بود، ولی رنگ گلبرگهای آن زرد کم رنگ است و برای تولید گلبرگ مناسب نیست. زمان برداشت تأثیر معنیداری بر عملکرد دانه نداشت، ولی تأخیر در برداشت گلبرگها باعث کاهش عملکرد گلبرگها شد. تعداد طبق در بوته همبستگی مثبت و معنیداری با عملکرد دانه و گلبرگ نشان داد. البته در بین ژنوتیپهای مورد مطالعه رقم زندهرود برای کشت دو منظوره بسیار مناسب است و رقم گلدشت نیز گلبرگهای قرمزتری دارد و برای تولید گلبرگ مناسب است.
سعیدهسادات کرمانی پوربقایی؛ مجید پوریوسف؛ خلیل جمشیدی؛ محمدرضا عظیمی
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر تراکم گیاهی و هرس ساقه اصلی بر عملکرد و اجزای عملکرد کدوی تخمکاغذی (Cucurbita pepo con var. pepo var. styriaca) آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان، در سال 1389 انجام شد. تأثیر تراکم گیاهی در سه سطح شامل8000، 12000 و16000 بوته در هکتار و هرس ساقه اصلی نیز در 3 سطح شامل (عدم ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر تراکم گیاهی و هرس ساقه اصلی بر عملکرد و اجزای عملکرد کدوی تخمکاغذی (Cucurbita pepo con var. pepo var. styriaca) آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان، در سال 1389 انجام شد. تأثیر تراکم گیاهی در سه سطح شامل8000، 12000 و16000 بوته در هکتار و هرس ساقه اصلی نیز در 3 سطح شامل (عدم هرس ساقه، هرس ساقه اصلی پس از تشکیل 14 و 18 گره) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تمامی صفات مورد بررسی به غیر از تعداد دانه در میوه بهطور معنیداری (05/ 0≤ p) تحت تأثیر هرس ساقه قرار گرفتند. بیشترین عملکرد میوه (2/142تن در هکتار) و دانه (3219 کیلوگرم در هکتار) از تیمار هرس ساقه پس از تشکیل 14 گره و کمترین میزان صفات مذکور بهترتیب در مقادیر 9/111 تن در هکتار و 2775 کیلوگرم در هکتار از تیمار عدم هرس ساقه بدست آمد. نتایج همچنین نشان داد که تأثیر تراکم گیاهی بر عملکرد دانه و میوه معنیدار (01/0 ≤ p) بود. بهطوری که بیشترین عملکرد دانه (9/3753 کیلوگرم در هکتار) از تراکم 16000 بوته در هکتار و کمترین آن از تراکم 8000 بوته در هکتار بدست آمد و همچنین بالاترین عملکرد میوه (4/175 تن در هکتار) مربوط به تراکم 16000 بوته در هکتار و کمترین آن (4/93 تن در هکتار) مربوط به تراکم 8000 بوته در هکتار بود. اثر متقابل هرس ساقه و تراکم گیاهی بر هیچکدام از صفات مورد بررسی معنیدار نبود.
فاطمه سلیمی؛ فرید شکاری؛ محمدرضا عظیمی؛ اسماعیل زنگانی
چکیده
به منظور ارزیابی تأثیر متیلجاسمونات و تنش شوری بر برخی خصوصیات غشاء، جذب عناصر یونی و تنظیم اسمزی بابونه آلمانی (Matricaria chamomilla L.)، آزمایشی فاکتوریل در قالب بلوکهای کامل تصادفی با استفاده از فاکتورهای محلولپاشی با متیلجاسمونات (Mµ0، 75، 150، 225 و 300) و شوری dS/m) 1/2، 6، 10 و 14) در یک طرح گلخانهای با سه تکرار انجام گردید. نتایج ...
بیشتر
به منظور ارزیابی تأثیر متیلجاسمونات و تنش شوری بر برخی خصوصیات غشاء، جذب عناصر یونی و تنظیم اسمزی بابونه آلمانی (Matricaria chamomilla L.)، آزمایشی فاکتوریل در قالب بلوکهای کامل تصادفی با استفاده از فاکتورهای محلولپاشی با متیلجاسمونات (Mµ0، 75، 150، 225 و 300) و شوری dS/m) 1/2، 6، 10 و 14) در یک طرح گلخانهای با سه تکرار انجام گردید. نتایج نشان داد که اسپری متیلجاسمونات و اعمال شوری تأثیر معنیداری بر روی خصوصیات ذکر شده داشتهاست، بهطوری که بیشترین پایداری غشاء، محتوای پرولین، K+، Ca++، نسبتK+/Na+، وزن خشک گل و کمترین محتوای Na+ مربوط به گیاهان اسپری شده با غلظت 75 میکرومولار متیلجاسمونات در سطح شوری dS/m6 بود. میتوان گفت بالاتر بودن میزان عاملهای عنوان شده در تیمار dS/m6 نمکطعام نسبت به شاهد با مساعدت متیلجاسمونات در نتیجه سازوکارهایی نظیر جلوگیری از ورود نمک و جذب ترجیحی K+ در شوریهای ملایم باشد. علاوه بر این کاربرد متیلجاسمونات باعث گردید تا بهطور معنیداری میزان پرولین افزایش یابد. افزایش میزان پرولین نیز باعث افزایش قابل توجهی در میزان پایداری غشاء و افزایش مقاومت به شوری گردید.