مهدی زارعی؛ محمد مریخی؛ محمدجمال سحرخیز
چکیده
کاربرد همزمان مواد آلی و قارچهای میکوریز آربوسکولار رشد و عملکرد گیاهان را تحت تأثیر قرار میدهد. بهمنظور ارزیابی تأثیر قارچ Funneliformis mosseae، تفاله شیرینبیان و کاربرد همزمان آنها بر ویژگیهای مورفولوژیک و فیزیولوژیک گیاه همیشهبهار (Calendula officinalis L.) آزمایش گلخانهای در قالب آزمون فاکتوریل (قارچ میکوریز آربوسکولار در دو سطح مایهزنی ...
بیشتر
کاربرد همزمان مواد آلی و قارچهای میکوریز آربوسکولار رشد و عملکرد گیاهان را تحت تأثیر قرار میدهد. بهمنظور ارزیابی تأثیر قارچ Funneliformis mosseae، تفاله شیرینبیان و کاربرد همزمان آنها بر ویژگیهای مورفولوژیک و فیزیولوژیک گیاه همیشهبهار (Calendula officinalis L.) آزمایش گلخانهای در قالب آزمون فاکتوریل (قارچ میکوریز آربوسکولار در دو سطح مایهزنی با قارچ و عدم مایهزنی، و تفاله شیرینبیان در چهار سطح 0، 5، 10 و 20 درصد حجمی) با طرح پایه کاملاً تصادفی در 3 تکرار انجام شد. ویژگیهای مورفولوژیک، میزان کلروفیل، فلاونوئید کل، کلنیزاسیون ریشه، مقدار جذب نیتروژن، فسفر و پتاسیم گیاه میکوریزی در مقایسه با گیاه غیرمیکوریزی بهطور معنیداری بالاتر بود. کاربرد تیمارهای 5% و 10% حجمی تفاله شیرینبیان ویژگیهای مورفولوژیک و میزان جذب عناصر را بهطور معنیداری در مقایسه با شاهد افزایش داد. بیشترین میزان فلاونوئید در سطح کاربرد 10% حجمی تفاله شیرینبیان بدست آمد. کاهش صفات کمّی گیاه همیشهبهار بجز میزان کلروفیل و کلنیزاسیون ریشه در سطح مصرف 20% حجمی تفاله شیرینبیان مشاهده گردید. اثر قارچ در مقایسه با مصرف تفاله شیرینبیان بر همه صفات کمّی گیاه بجز میزان فلاونوئید بیشتر بود. کاربرد همزمان قارچ و تفاله شیرینبیان تأثیر مثبت بر بیشتر صفات مورد ارزیابی داشت. البته تأثیر مثبت قارچ بر صفات کمّی گیاه در سطوح کاربرد 10% و 20% حجمی تفاله شیرینبیان بیشتر بود.
حسن دلاور؛ محمدجمال سحرخیز؛ نرگس خاتون کازرانی
چکیده
بهمنظور بررسی ترکیبها و خواص آللوپاتیک گیاه دارویی آنغوزه (Ferula assa-foetida L.)، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. فاکتور اول متشکل از 6 غلظت اسانس آنغوزه شامل 0، 200، 400، 600، 800 و 1000 میکرولیتر در لیتر و فاکتور دوم شامل 5 گونه گیاهی، سه گونه علف هرز به نامهای خردل وحشی (Sinapis arvensis)، تلخه (Acroptilo repens) و ازمک (Cardaria ...
بیشتر
بهمنظور بررسی ترکیبها و خواص آللوپاتیک گیاه دارویی آنغوزه (Ferula assa-foetida L.)، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. فاکتور اول متشکل از 6 غلظت اسانس آنغوزه شامل 0، 200، 400، 600، 800 و 1000 میکرولیتر در لیتر و فاکتور دوم شامل 5 گونه گیاهی، سه گونه علف هرز به نامهای خردل وحشی (Sinapis arvensis)، تلخه (Acroptilo repens) و ازمک (Cardaria draba) همراه با دو گونه زراعی گندم (Triticum aestivum) و جو (Hordeum vulgare) بودند. اسانس مورد استفاده در این پژوهش با استفاده از روش تقطیر با آب از شیرابه گیاه آنغوزه استخراج شد. نتایج آنالیز اسانس با استفاده از دستگاه GC و GC-MS نشان داد که 13 ترکیب قابل شناسایی در اسانس وجود دارد که عمدهترین آنها شامل آلفا-پینن (3/21%)، بتا-پینن (1/47%) و 2،1-دی تیولان (6/18%) بودند. صفات مورد اندازهگیری جهت ارزیابی اثر آللوپاتیک اسانس بر گونههای مورد بررسی شامل: درصد جوانهزنی، طول ساقهچه و ریشهچه، وزن تر و خشک ساقهچه و ریشهچه و درصد ناهنجاری گیاهچهها بود. مقایسه میانگینها نشان داد که واکنش گیاهان نسبت به اسانس آنغوزه بهطور معنیداری (p ≤ 0.05) متفاوت میباشد. بیشترین درصد جوانهزنی در غلظتهای مختلف اسانس آنغوزه مربوط به گیاه زراعی گندم بدست آمد، در حالیکه در گیاه زراعی جو نسبت به گندم حساسیت بیشتری مشاهده شد. بهطور کلی کمترین حساسیت به اثرات آللوپاتیک اسانس مربوط به گونه زراعی گندم بود که در تمام صفات مشاهده شد. از طرفی گونه زراعی جو، علف هرز تلخه و ازمک بیشترین حساسیت را به اسانس آنغوزه نشان دادند. البته اثر بازدارندگی آنغوزه بر علف هرز تلخه و ازمک نسبت به خردل وحشی بیشتر بود.
