دوره 25، شماره 1 ، اردیبهشت 1388
محمدتقی درزی؛ امیر قلاوند؛ فرهاد رجالی
دوره 25، شماره 1 ، اردیبهشت 1388، صفحه 1-19
چکیده
به منظور بررسی اثر کودهای بیولوژیک بر روی جذب عناصر نیتروژن (N)، فسفر (P)، پتاسیم (K) و عملکرد دانه در گیاه دارویی رازیانه (Foeniculum vulgare Mill.)، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل سه عاملی با استفاده از عاملهای قارچ میکوریزایی (تلقیح و عدم تلقیح)، کود فسفات زیستی (0، 30 و 60 کیلوگرم در هکتار) و ورمی‌کمپوست (0، 5 و 10 تن در هکتار) در قالب طرح پایه بلوکهای کامل ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر کودهای بیولوژیک بر روی جذب عناصر نیتروژن (N)، فسفر (P)، پتاسیم (K) و عملکرد دانه در گیاه دارویی رازیانه (Foeniculum vulgare Mill.)، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل سه عاملی با استفاده از عاملهای قارچ میکوریزایی (تلقیح و عدم تلقیح)، کود فسفات زیستی (0، 30 و 60 کیلوگرم در هکتار) و ورمی‌کمپوست (0، 5 و 10 تن در هکتار) در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با هیجده تیمار و سه تکرار و در دو سال زراعی 1384 و 1385 در ایستگاه تحقیقات همندآبسرد (وابسته به مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور) به اجرا درآمد. مقایسه میانگینها توسط آزمون چند دامنه‌ای دانکن در سطح احتمال پنج درصد انجام شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که بیشترین غلظت نیتروژن (62/2%)، فسفر (21/1%) و پتاسیم در دانه (54/1%) و عملکرد دانه (1367 کیلوگرم در هکتار) در تلقیح با میکوریزا حاصل شد. کود فسفات زیستی نیز تأثیر معنی‌داری بر روی صفات یاد شده داشت. به‌طوری که بیشترین غلظت نیتروژن (64/2%) با کاربرد 60 کیلوگرم و بالاترین غلظت فسفر (20/1%) و پتاسیم در دانه (52/1%) و عملکرد دانه (1316 کیلوگرم در هکتار) با کاربرد 30 کیلوگرم از آن بدست آمد. همچنین بیشترین غلظت نیتروژن (82/2%)، فسفر (25/1%) و پتاسیم در دانه (66/1%) و عملکرد دانه (1689 کیلوگرم در هکتار) با مصرف 10 تن ورمی‌کمپوست حاصل شد. اثر متقابل هم‌افزایی و مثبت نیز در بین عوامل مشاهده شد که می‌توان به اثر متقابل بین تلقیح میکوریزایی و کود فسفات زیستی بر غلظت نیتروژن در دانه و اثر متقابل میان کود فسفات زیستی و ورمی‌کمپوست بر غلظت فسفر در دانه اشاره کرد.
محمد مقتدر؛ عبدالرضا ایرج منصوری؛ حسن سالاری؛ آرمیتا فرهمند
دوره 25، شماره 1 ، اردیبهشت 1388، صفحه 20-28
چکیده
برای شناسایی ترکیبهای شیمیایی و بررسی اثر ضد میکروبی، بذرهای زیره (Bunium persicum Boiss.) از رویشگاه طبیعی آن در خرداد ماه 1385 از لاله‌زار کرمان جمع‌آوری شد و پس از تمیز کردن بذرها، اسانس‌گیری با روش تقطیر با آب انجام شد. بازده اسانس بذر زیره سیاه 2/4% بود. ترکیبهای موجود در اسانس با استفاده از کروماتوگرافی گازی تجزیه‌ای (GC) و گاز کروماتوگراف ...
بیشتر
برای شناسایی ترکیبهای شیمیایی و بررسی اثر ضد میکروبی، بذرهای زیره (Bunium persicum Boiss.) از رویشگاه طبیعی آن در خرداد ماه 1385 از لاله‌زار کرمان جمع‌آوری شد و پس از تمیز کردن بذرها، اسانس‌گیری با روش تقطیر با آب انجام شد. بازده اسانس بذر زیره سیاه 2/4% بود. ترکیبهای موجود در اسانس با استفاده از کروماتوگرافی گازی تجزیه‌ای (GC) و گاز کروماتوگراف متصل به طیف‌سنج جرمی (GC/MS) مورد شناسایی قرار گرفت. با توجه به نتایج بدست آمده، 26 ترکیب در اسانس زیره (Bunium persicum) مورد شناسایی قرار گرفت که 7/99% اسانس را به خود اختصاص دادند. در میان ترکیبهای شناسایی‌شده به‌ترتیب ترکیبهای گاما-ترپینن-7-آل (91/26%)، کومین آلدئید (3/23%) و گاما-ترپینن (0/22%) بالاترین مقدار را به خود اختصاص دادند. از سایر ترکیبهای اصلی می‌توان از پارا-سیمن (3/7%)، 2-کارن-10-آل (9/6%) و لیمونن (8/4%) را نام برد. برای بررسی اثر ضد میکروبی اسانس بر روی 9 سوش باکتری نیز با روش Disk diffusion که شامل دو نوع باکتری گرم مثبت (استافیلوکوکوس آرئوس و استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس) و هفت نوع باکتری گرم منفی (سودوموناس آئروجینوزا، شیگلا فلکسنری، کلبسیلا پنومونی، سالمونلاتیفی، سراشیا مارسسنس و دو سوش اشرشیاکلی) با اندازه‌گیری قطر هاله عدم رشد بررسی شد. نتایج نشان داد که اسانس زیره سیاه مورد مطالعه دارای اثر ضد میکروبی قابل توجهی می‌باشد. با توجه به مقدار بالای ترکیبهای ترپینن و کومین آلدئید موجود در اسانس با خواص ضد میکروبی که دارند، از اسانس Bunium persicum می‌توان جهت مقابله با میکروبهای بیماری‌زای خاص استفاده کرد و جایگزین بی‌ضرر برای آنتی‌بیوتیک‌ها پیدا نمود.
نجمه کبیری؛ صدیقه عسگری؛ حسین مدنی؛ پروین محزونی؛ پریوش رحیمی
دوره 25، شماره 1 ، اردیبهشت 1388، صفحه 29-38
چکیده
هیپرکلسترولمیا و فشارهای اکسیداتیو موجب افزایش سطح کلسترول و LDL-C و در نتیجه موجب افزایش خطر پیشرفت آترواسکلروز می‌شود. آنتی‌اکسیدانها نقش مهمی در بازدارندگی و جمع‌آوری رادیکالهای آزاد دارند و در جلوگیری از افزایش بیماریهای قلبی و عروقی در افراد مؤثر می‌باشند. در این مطالعه اثر ضد آترواسکلروزی مخلوط عصارههای هیدروالکلی سرشاخه ...
بیشتر
هیپرکلسترولمیا و فشارهای اکسیداتیو موجب افزایش سطح کلسترول و LDL-C و در نتیجه موجب افزایش خطر پیشرفت آترواسکلروز می‌شود. آنتی‌اکسیدانها نقش مهمی در بازدارندگی و جمع‌آوری رادیکالهای آزاد دارند و در جلوگیری از افزایش بیماریهای قلبی و عروقی در افراد مؤثر می‌باشند. در این مطالعه اثر ضد آترواسکلروزی مخلوط عصارههای هیدروالکلی سرشاخه گلدار دو گیاه گل‌راعی (Hypericum perforatum L.) و تاج‌خروس (Amaranthus caudatus L.) بر روی برخی از فاکتورهای مؤثر در ایجاد آترواسکلروز در خرگوشهای هیپرکلسترولمی بررسی شده است. همچنین برای مقایسه این عصاره با داروهای شیمیایی بر پیشگیری از آترواسکلروز از لوستاتین استفاده شد. در این مطالعه 20 خرگوش نر بالغ از نژاد نیوزیلندی به‌طور تصادفی در چهار گروه پنج‌تایی تقسیم شدند. این گروهها با رژیمهای غذایی پایه، پرکلسترول، رژیم پرکلسترول به همراه مخلوط عصارههای دو گیاه گل‌راعی و تاج‌خروس (هر عصاره به‌طور مساوی با دوز mg/kgbw 75) و نیز پرکلسترول به همراه لوستاتین با دوز mg/kgbw 10، به مدت 60 روز تیمار شدند. در ابتدا، اواسط و پایان دوره از خرگوشها خون‌گیری بعمل آمد و فاکتورهای سرمی (کلسترول، LDL-C، HDL-C، TG) آنها مورد بررسی قرار گرفت. در پایان مطالعه، آئورت برای عملیات بافت‌شناسی نمونه‌برداری شد تا تشکیل پلاک‌های آترواسکلروز مورد مطالعه قرار گیرد. نتایج نشان داد که مخلوط عصارهها و همچنین لوستاتین سبب کاهش معنی‌دار سطح کلسترول، تری گلیسرید، LDL-C و افزایش معنی‌دار سطح HDL-C نسبت به گروه پرکلسترول می‌شود. این تحقیق به‌طور مشخصی اثر مؤثر عصاره را در کاهش معنی‌دار فاکتورهای بیوشیمیایی مانند TG، کلسترول و کاهش معنی‌دار ضایعه نسبت به گروه دریافت‌کننده لوستاتین نشان داد. مصرف مخلوط عصارههای دو گیاه گل‌راعی و تاج‌خروس در کاهش سطح فاکتورهای خطر بیماریهای قلبی عروقی در خرگوشهای پرکلسترول مؤثرتر از لوستاتین می‌باشد.
زریر تیموری‌زاده؛ شعبان رحیمی؛ محمد‌امیر کریمی ترشیزی؛ رضا امیدبیگی
دوره 25، شماره 1 ، اردیبهشت 1388، صفحه 39-48
چکیده
این مطالعه به منظور مقایسه اثر سه نوع عصاره گیاهی و آنتی‌بیوتیک ویرجینیامایسین به‌عنوان بهبود دهنده‌های رشد مورد استفاده در صنعت طیور، بر جمعیت میکروفلور روده و سیستم ایمنی جوجههای گوشتی انجام شد. 480 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه به گروههای جیره پایه (کنترل) و جیره پایه با ppm150 آنتی‌بیوتیک، 1/0 درصد عصاره آویشن باغی (Thymus vulgaris L.)، ...
بیشتر
این مطالعه به منظور مقایسه اثر سه نوع عصاره گیاهی و آنتی‌بیوتیک ویرجینیامایسین به‌عنوان بهبود دهنده‌های رشد مورد استفاده در صنعت طیور، بر جمعیت میکروفلور روده و سیستم ایمنی جوجههای گوشتی انجام شد. 480 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه به گروههای جیره پایه (کنترل) و جیره پایه با ppm150 آنتی‌بیوتیک، 1/0 درصد عصاره آویشن باغی (Thymus vulgaris L.)، سرخارگل (Echinacea purpurea (L.) Moench.)، سیر (Allium sativum L.) و مخلوطی از عصارهها با دوز مشابه تقسیم شدند. شمارش E. coli محتویات ایلئو- سکوم در گروه مخلوط عصارهها به‌طور معنی‌داری کمتر از گروه شاهد بود. به هر حال، اختلاف معنی‌داری در شمارشE. coli در مخلوط عصارهها و دیگر گروهها بجز گروه کنترل وجود نداشت. شمارش باکتریهای اسید لاکتیک در تیمار آویشن به‌طور معنی‌داری از دیگر گروهها بجز سرخارگل بیشتر بود. وزن بورس فابریسیوس در تیمار سیر افزایش معنی‌داری را در مقایسه با سایر گروهها نشان داد، اما وزن طحال تحت تأثیر قرار نگرفت. پاسخ به افزایش حساسیت بازوفیل‌های پوستی (تزریق فیتوهماگلوتنین) و همچنین عیار پادتن بر علیه گلبول قرمز گوسفند در دو دوره 27 و 42 روزگی در تیمار سرخارگل به‌طور معنی‌داری بالاتر بود (05/0>p). عیار پادتن بر علیه ویروس واکسن نیوکاسل در هر دو دوره 36 و 42 روزگی تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفت، اما تیمار س
فریبا بیات؛ علی‌احسان نصرتی
دوره 25، شماره 1 ، اردیبهشت 1388، صفحه 49-63
چکیده
برای نگهداری سیر در انبار افزون بر زمان و روش برداشت، نوع توده سیر و شرایط خشک کردن پس از برداشت نیز ضروریست. به این منظور توده‌های سیر سفید (Allium sativum L.) همدان پس از آخرین آبیاری، در سه مرحله (مرحله زرد شدن نوک برگها، مرحله زرد شدن کامل برگها و مرحله قهوه‌ای و خشک شدن برگها) برداشت و بعد در دو شرایط مصنوعی (دماهای 35، 45 و 55 درجه سانتی‌گراد) ...
بیشتر
برای نگهداری سیر در انبار افزون بر زمان و روش برداشت، نوع توده سیر و شرایط خشک کردن پس از برداشت نیز ضروریست. به این منظور توده‌های سیر سفید (Allium sativum L.) همدان پس از آخرین آبیاری، در سه مرحله (مرحله زرد شدن نوک برگها، مرحله زرد شدن کامل برگها و مرحله قهوه‌ای و خشک شدن برگها) برداشت و بعد در دو شرایط مصنوعی (دماهای 35، 45 و 55 درجه سانتی‌گراد) و طبیعی خشک شدند. کلیه تیمارها برای مدت 6 ماه در انبار نگهداری شدند و هر دو ماه یک مرتبه پیرووات، رنگ، سفتی بافت، افت وزنی و فساد آنها اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد بین مقادیر پیرووات، رنگ و سفتی بافت سیر پس از برداشت در سه مرحله اختلاف معنی‌دار وجود ندارد. بنابراین برداشت آنها از مرحله زرد شدن نوک برگها امکان‌پذیر است ولی به دلیل رطوبت بالای گردن و پوسته‌های پیاز سیر، خشک کردن پس از برداشت آنها ضروریست. مقایسه خشک کردن پیازهای سیر در دو شرایط مصنوعی و طبیعی نشان داد که مدت زمان خشک کردن با تأخیر در برداشت و افزایش دما کاهش می‌یابد. طی فرایند خشک کردن، مقدار رطوبت سیرچه‌ها تغییرات کمی دارد ولی رطوبت ساقه و پوسته سیرچه‌ها کاهش یافته و به‌ترتیب به میانگین 4±15 و 2±20 درصد می‌رسد. افزایش دمای خشک کردن و تأخیر در برداشت سیر سبب افزایش تغییر رنگ می‌شود. مقدار پیرووات نیز با کاهش دمای خشک کردن و تأخیر در برداشت افزایش می‌یابد ولی بین مقدار سفتی بافت پیازهای سیر اختلاف معنی‌دار وجود ندارد. پس از 6 ماه نگهداری سیر در انبار افت وزنی و فساد پیازهای سیر مرحله‌های اول و دوم برداشت و دماهای 35 و 45 درجه سانتی‌گراد کمترین مقدار را دارد. مقادیر اسید پیروویک و تغییر رنگ نیز در طول مدت نگهداری، افزایش و سفتی بافت کاهش می‌یابد. کمترین مقدار پیرووات و رنگ در مرحله اول برداشت، در شرایط مصنوعی با دمای 35 درجه سانتی‌گراد و شرایط طبیعی خشک کردن و در مرحله دوم برداشت، در شرایط مصنوعی با تیمارهای 35 و 45 درجه سانتی‌گراد و شرایط طبیعی خشک کردن مشاهده می‌شود.
الهام فتحی؛ فاطمه سفیدکن؛ غلامرضا بخشی خانیکی؛ زهرا آبروش؛ محمدحسن عصاره
دوره 25، شماره 1 ، اردیبهشت 1388، صفحه 64-74
چکیده
در این تحقیق برگهای جوان گونه‌ای اکالیپتوس با نام علمی Eucalyptus largiflorens در فصل بهار از شهرستان کاشان در استان اصفهان (نواحی مرکزی ایران) جمع‌آوری شد. برگهای جمع‌آوری شده تحت پنج تیمار مختلف شامل آون Cº30، آون Cº40، آون Cº50، آفتاب و سایه خشک شدند. پس از خشک کردن برگها، با استفاده از روش تقطیر با آب، اسانس آنها در مدت دو ساعت استخراج شد ...
بیشتر
در این تحقیق برگهای جوان گونه‌ای اکالیپتوس با نام علمی Eucalyptus largiflorens در فصل بهار از شهرستان کاشان در استان اصفهان (نواحی مرکزی ایران) جمع‌آوری شد. برگهای جمع‌آوری شده تحت پنج تیمار مختلف شامل آون Cº30، آون Cº40، آون Cº50، آفتاب و سایه خشک شدند. پس از خشک کردن برگها، با استفاده از روش تقطیر با آب، اسانس آنها در مدت دو ساعت استخراج شد و به‌وسیله دستگاههای کروماتوگرافی گازی (GC) و کروماتوگرافی متصل به طیف‌سنج جرمی (GC/MS) مورد تجزیه و شناسایی قرار گرفت. بازده اسانس این گونه در تیمار خشک شده در آون Cº50 (59/1%) به‌ترتیب بیش از آون Cº40 (58/1%) و آون Cº30 (37/1%) بدست آمد. بازده اسانس نمونه خشک شده در آفتاب (31/1%) تقریباً برابر با نمونه خشک شده در سایه (32/1%) بود. اجزای عمده اسانس شامل 8،1-سینئول (0/25%، 2/26%، 6/40%، 7/29% و 6/24%)، پارا-سیمن (2/17%، 4/17%، 3/20%، 5/20% و1/17%) و آلفا-پینن (2/16%، 6/12%، 4/14%، 2/7% و 9/9%) به‌ترتیب در آون Cº30، آون Cº40، آون Cº50، آفتاب و سایه بودند. با توجه به بالاتر بودن بازده اسانس و بیشتر بودن درصد 8،1-سینئول در آون Cº50 می‌توان برای این گونه خشک کردن در آون Cº50 را توصیه نمود. در بخش دیگری از تحقیق برگهای خشک شده در سایه، علاوه بر روش تقطیر با آب با استفاده از دو روش تقطیر دیگر یعنی تقطیر با آب و بخار و تقطیر با بخار آب مستقیم، اسانس آنها در مدت دو ساعت استخراج و به‌وسیله دستگاههای GC و GC/MS مورد تجزیه و شناسایی قرار گرفت. بازده اسانس در روش تقطیر با آب 32/1%، در روش تقطیر با آب و بخار 92/0% و در روش تقطیر با بخار مستقیم 77/0% بود. بالاترین درصد ترکیب عمده اسانس یعنی 8،1-سینئول از روش تقطیر با آب و بخار بدست آمد (4/31%). به این ترتیب مشاهده می‌شود که در روش تقطیر با آب بازده اسانس بالاتر می‌باشد و بیشترین درصد 8،1-سینئول از روش تقطیر با آب و بخار بدست می‌آید.
مریم پیوندی؛ آذر رفعتی؛ مهدی میرزا
دوره 25، شماره 1 ، اردیبهشت 1388، صفحه 75-84
چکیده
در این تحقیق اثر کودهای شیمیایی ازت و فسفر بر میزان رشد، کیفیت و کمیت اسانس در گیاه درمنه شیرین (Artemisia annua L.) مطالعه شد. برای این منظور اثر کودهای نیتروژن (46% به فرم اوره) و فسفر (48% به فرم سوپر فسفات تریپل) هر کدام در چهار سطح به مقادیر صفر، 40، 80 و 120 کیلوگرم در هکتار روی رشد رویشی و تغییرات کمی و کیفی اسانس برگ درمنه شیرین بررسی شد. این آزمایش ...
بیشتر
در این تحقیق اثر کودهای شیمیایی ازت و فسفر بر میزان رشد، کیفیت و کمیت اسانس در گیاه درمنه شیرین (Artemisia annua L.) مطالعه شد. برای این منظور اثر کودهای نیتروژن (46% به فرم اوره) و فسفر (48% به فرم سوپر فسفات تریپل) هر کدام در چهار سطح به مقادیر صفر، 40، 80 و 120 کیلوگرم در هکتار روی رشد رویشی و تغییرات کمی و کیفی اسانس برگ درمنه شیرین بررسی شد. این آزمایش به صورت بلوکهای کامل تصادفی، با 16 تیمار و در سه تکرار اجرا شد. بررسی شاخصهای رشد نشان داد که اختلاف میانگین ارتفاع بوتهها، تعداد شاخههای فرعی و وزن خشک بوتهها در تیمارهای مختلف فسفر و نیتروژن در 5%≥P معنی‌دار است. به‌طوری که بیشترین ارتفاع بوته و شاخههای فرعی در تیمارهای N80P40 و N40P40 بدست آمد. افزایش فسفر بیش از 80 کیلوگرم در هکتار در همه تیمارها باعث کاهش معنی‌دار رشد شد. اسانس برگهای گیاه در زمان گلدهی با روش تقطیر با بخار استخراج شد. درصد اسانس در تیمار N80Po و N40P0 افزایش معنی‌داری را نسبت به سایر تیمارها نشان داد. بررسی کیفی ترکیبهای اسانس برگها با GC/MS حضور 24 ترکیب را در همه تیمارها نشان داد که از این میان آرتمیزیا کتون، کامفور، 8،1-سینئول، آرتمیزیا الکل، ویریدیفلورن و آلفا-پینن عمدهترین ترکیبهای تشکیلدهنده اسانس این گیاه بودند.
حسین آذرنیوند؛ مرضیه علی‌خواه اصل؛ حسین ارزانی؛ غلامرضا امین؛ محمد جعفری؛ سیدسعید موسوی
دوره 25، شماره 1 ، اردیبهشت 1388، صفحه 85-91
چکیده
اسانس قسمتهای هوایی گیاه گرز (Diplotaenia cachrydifolia Boiss.) در دو حالت سبز و خشک از نظر میزان و درصد ترکیبهای موجود در آن، مورد بررسی قرار گرفت تا علت غیر خوش‌خوراک بودن و سمیت آن در حالت سبز و خوش‌خوراک شدن آن برای دام در حالت خشک، مشخص شود. استخراج اسانس به روش تقطیر با آب انجام شد. اسانس استخراج شده توسط دستگاه گاز گروماتوگرافی متصل به طیف‌سنج ...
بیشتر
اسانس قسمتهای هوایی گیاه گرز (Diplotaenia cachrydifolia Boiss.) در دو حالت سبز و خشک از نظر میزان و درصد ترکیبهای موجود در آن، مورد بررسی قرار گرفت تا علت غیر خوش‌خوراک بودن و سمیت آن در حالت سبز و خوش‌خوراک شدن آن برای دام در حالت خشک، مشخص شود. استخراج اسانس به روش تقطیر با آب انجام شد. اسانس استخراج شده توسط دستگاه گاز گروماتوگرافی متصل به طیف‌سنج جرمی (GC/MS) بررسی و سپس اجزاء آن شناسایی گردید. براساس نتایج بدست آمده، بازده اسانس در حالت سبز 7/2% و در حالت خشک 4/0% بود. در حالت سبز، 18 ترکیب (4/91%) در اسانس شناسایی شد که لیمونن (6/49%)، سیس- بتا-اوسیمن (6/12%)، دیل آپیول (8/10%) و آلفا-فلاندرن (3/4%) ترکیبهای عمده بودند. در حالت خشک 17 ترکیب (6/91%) شناسایی گردید که ترکیبهای عمده را لیمونن (7/50%)، دیل آپیول (3/18%)، سیس-بتا-اوسیمن (3/10%) و آلفا-پینن (1/4%) تشکیل می‌دادند. براساس نتایج حاصل شده، بالا بودن میزان اسانس یکی از عوامل کاهنده خوش‌خوراکی گیاه در حالت سبز می‌باشد. همچنین ترکیبهای بتا-میرسن و آلفا-فلاندرن که دارای عوارض مضر بیولوژیکی هستند و مقدارشان در حالت خشک کاهش نشان داد، به‌عنوان ترکیبهای ضد کیفیت معرفی می‌شوند. در مجموع، بالا بودن میزان اسانس گیاه و بعضی ترکیبهای موجود در اسانس می‌توانند از عوامل ضد کیفیت، به‌حساب آیند.
فرحناز هوشیدری
دوره 25، شماره 1 ، اردیبهشت 1388، صفحه 92-103
چکیده
هدف از اجرای این تحقیق جمع‌آوریگیاهان دارویی استان کردستان، شناسایی و تکمیل اطلاعات علمی در زمینه گیاهان دارویی استان بود. برای این منظور، ضمن مراجعه مکرر به مناطق مختلف استان نسبت به جمع‌آوری گیاهان دارویی موجود و گیاهان مورد مصرف افراد محلی اقدام شد و ضمن تهیه نمونه هرباریومی از نمونه‌های جمع‌آوری شده، موارد مصرف آنها ثبت و ...
بیشتر
هدف از اجرای این تحقیق جمع‌آوریگیاهان دارویی استان کردستان، شناسایی و تکمیل اطلاعات علمی در زمینه گیاهان دارویی استان بود. برای این منظور، ضمن مراجعه مکرر به مناطق مختلف استان نسبت به جمع‌آوری گیاهان دارویی موجود و گیاهان مورد مصرف افراد محلی اقدام شد و ضمن تهیه نمونه هرباریومی از نمونه‌های جمع‌آوری شده، موارد مصرف آنها ثبت و در زمان مناسب نسبت به جمع‌آوری بذر آنها نیز اقدام شد. نتیجه این تحقیق جمع‌آوری و شناسایی 144 گونه گیاه دارویی بود. بیشترین گونهها به‌ترتیب تعداد متعلق به خانوادههای Compositae با 18 گونه، Umbelliferae با 16 گونه، Papilionaceae با 11 گونه، Rosaceae با 10 گونه، Labiatae با 8 گونه، Cruciferae با 6 گونه، Solanaceae با 4 گونه، Rannculaceae با 4 گونه، Alliaceae با 3 گونه، Liliacea با 3 گونه و Malvaceae با 3 گونه بود. بقیه خانوادهها بجز Anacardiaceae، Linacea، Caryophyllaceae، Moraceae، Chenopodiaceae، Papaveraceae، Orchidaceae، Tamaricaceae و Polygonaceae تنها یک گونه دارویی را شامل میشدند.
سیدحسن حجازیان؛ علی فتاحی بافقی؛ سیدمجید مهدوی
دوره 25، شماره 1 ، اردیبهشت 1388، صفحه 104-112
چکیده
یکی از اهداف تحقیقات بیولوژیکی یافتن موادی جهت کاهش و تسکین درد می‌باشد که به‌وسیله بیماریهای مختلف بروز می‌کند. در این راستا استفاده از گیاهان دارویی اهمیت دارد. گیاه زنیان (Carum copticum (L.) C. B. Clarke) که در طب سنتی ایران به عنوان یک ماده تسکین دهنده معرفی شده، در کنترل دردهای با منشأ عصبی و سر درد استفاده می‌شود. مطالعه حاضر تحقیقی است که ...
بیشتر
یکی از اهداف تحقیقات بیولوژیکی یافتن موادی جهت کاهش و تسکین درد می‌باشد که به‌وسیله بیماریهای مختلف بروز می‌کند. در این راستا استفاده از گیاهان دارویی اهمیت دارد. گیاه زنیان (Carum copticum (L.) C. B. Clarke) که در طب سنتی ایران به عنوان یک ماده تسکین دهنده معرفی شده، در کنترل دردهای با منشأ عصبی و سر درد استفاده می‌شود. مطالعه حاضر تحقیقی است که با استفاده از تست فرمالین بر روی اثر ضد دردی بخش غیر روغنی میوه گیاه زنیان صورت گرفته و با بخش روغنی آن مقایسه شده است. در این بررسی آزمون فرمالین به عنوان یک آزمون استاندارد ایجاد کننده درد مورد استفاده قرار گرفت و اثر ضد دردی آن با تزریق داخل صفاقی بخش غیر روغنی عصاره زنیان با غلظت 20 میلیلیتر/کیلوگرم به مدت یک ساعت بررسی شد. نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشان می‌دهد که بخش آبی زنیان بر درد ناشی از فرمالین در یک ساعت اثری نداشته و در مقایسه با گروه کنترل معنی‌دار نمیباشد (P>0.05). بنابراین با توجه به اثر ضد دردی اسیدهای چرب ضروری که در بخش روغنی و عصاره تام وجود دارد، عدم وجود اثر ضد دردی در این بخش از عصاره ممکن است ناشی از فقدان روغن در آن باشد.
کرامت‌الله سعیدی؛ رضا امیدبیگی
دوره 25، شماره 1 ، اردیبهشت 1388، صفحه 113-119
چکیده
گیاه Kelussia odoratissima Mozaff. از خانواده چتریان می‌باشد که ارزش دارویی و غذایی بالایی دارد و برای درمان بیماریهای مختلف از آن استفاده می‌شود. این آزمایش به منظور تعیین میزان و ترکیب اسیدهای چرب، میزان کل مواد فنولیکی و میزان اسانس بذر گیاه دارویی کلوس انجام شد. استخراج ترکیبهای فنولیکی با استفاده از روش Folin-Ciocalteu انجام شد و جذب در طول موج 750 ...
بیشتر
گیاه Kelussia odoratissima Mozaff. از خانواده چتریان می‌باشد که ارزش دارویی و غذایی بالایی دارد و برای درمان بیماریهای مختلف از آن استفاده می‌شود. این آزمایش به منظور تعیین میزان و ترکیب اسیدهای چرب، میزان کل مواد فنولیکی و میزان اسانس بذر گیاه دارویی کلوس انجام شد. استخراج ترکیبهای فنولیکی با استفاده از روش Folin-Ciocalteu انجام شد و جذب در طول موج 750 نانومتر بوسیله دستگاه اسپکتروفتومتر قرائت شد. براساس نتایج بدستآمده میزان ترکیبهای فنولیکی در بذر کلوس mg GAE/g DW 15/288 بود. برای اسانس‌گیری از روش تقطیر با آب و دستگاه کلونجر استفاده شد. میزان اسانس بدست آمده 1/2 درصد بود. به منظور تعیین میزان روغن بذر گیاه، روغنگیری به روش سوکسله انجام شد و ترکیب اسیدهای چرب آن با استفاده از دستگاه GC تعیین شد. بذر حاوی 25 درصد روغن بود و مهمترین اسید چرب بذر، C18:1 شامل: C18:1(n-12) (اسید پتروسلینیک) و C18:1(n-9) (اسید اولئیک) به میزان 35/75 درصد بود. سایر اسیدهای چرب بذر اسید لینولئیک 14/19 درصد، اسید پالمتیک 65/6 درصد، اسید استئاریک 9/1 درصد و اسید لینولنیک 95/ درصد بودند.
الهام نیکخواه؛ مسعود خیامی؛ رضا حیدری
دوره 25، شماره 1 ، اردیبهشت 1388، صفحه 120-128
چکیده
گونه‌های اکسیژن فعال ROS و نیتروژن فعال RNS اشکال مولکولهای فعالی هستند که می‌توانند موجب آسیب به DNA شده و در نهایت منجر به جهش گردند. در واقع رادیکالهای آزاد نقش عمده‌ای در ایجاد اختلال در سلامتی انسان دارند که شامل فرایند‌های پیری، سرطان و آترواسکلروزیس می‌باشد. به‌عکس، آنتی‌اکسیدانها به روشهای مختلف می‌توانند رادیکالهای آزاد ...
بیشتر
گونه‌های اکسیژن فعال ROS و نیتروژن فعال RNS اشکال مولکولهای فعالی هستند که می‌توانند موجب آسیب به DNA شده و در نهایت منجر به جهش گردند. در واقع رادیکالهای آزاد نقش عمده‌ای در ایجاد اختلال در سلامتی انسان دارند که شامل فرایند‌های پیری، سرطان و آترواسکلروزیس می‌باشد. به‌عکس، آنتی‌اکسیدانها به روشهای مختلف می‌توانند رادیکالهای آزاد را مهار نمایند. مهار آزاد‌سازی رادیکالهای آزاد به‌خصوص رادیکالهای نیتریک اکسید که جزء RNSها می‌باشند، یک راهبرد بالقوه جهت کنترل التهاب می‌باشد. بسیاری از داروهای ضد التهابی، گوارشی و حفاظت‌کننده عصبی، مکانیسمهای آنتی‌اکسیدانی و یا جمع‌کنندگی رادیکال را دارند. مطالعات بسیاری فعالیتهای آنتی‌اکسیدانی و فواید سلامتی آنتوسیانین‌های موجود در میوه‌ها و سبزیجات را شرح می‌دهند. آنتوسیانین‌ها مشتقات گلیکوزیله پلی‌هیدروکسی و پلی‌متوکسی از نمکهای فلاویلیوم بوده و به‌عنوان رنگهای طبیعی از خانواده فلاونوئید‌ها می‌باشند و به‌طور گسترده‌ای در گلها، میوه‌ها و سبزیجات وجود دارند. انگورها و توتها منابع غذایی اصلی آنتوسیانین‌ها هستند. توتها غنی از آنتوسیانین هستند که این ترکیبها موجب ایجاد رنگ در میوه شده و همچنین به‌عنوان آنتی‌اکسیدانهای طبیعی محسوب می‌شوند. مطالعات اولیه نشان داده که آنتوسیانین‌ها در کاهش پیری همراه با آسیبهای اکسیداتیو مفیدند. هدف از این مطالعه، سنجش میزان فعالیت مهاری آنتوسیانین‌های سه گونه توت در برابر رادیکالهای نیتریت بود. برای این کار عصاره آنتوسیانینی با استفاده از روش Francis و Cribago استخراج شده و سپس این عصاره آنتوسیانینی جهت سنجش مهار رادیکالهای نیتریت توسط واکنش Griess Illosvoy بکار گرفته شد. در کل نمونه‌ها مشاهده شد که ظرفیت مهار نیتریت توسط عصاره آنتوسیانینی توتها همزمان با افزایش غلظت عصاره افزایش می‌یابد. این نتایج تأییدی بر فعالیت آنتی‌اکسیدانی آنتوسیانین‌ها می‌باشد.
محمدحسین دشتی رحمت‌آبادی؛ مرتضی انوری؛ محمد رضایی صدرآبادی؛ حمید فلاح‌تفتی؛ سمیرا زنبق؛ صادق یادگاری
دوره 25، شماره 1 ، اردیبهشت 1388، صفحه 129-138
چکیده
امروزه به‌منظور تسکین دردهای مزمن، مسکن‌های ضد التهابی غیراستروئیدی و اپیوئیدی به‌طور وسیعی مصرف می‌شوند. برای دستیابی به داروهای مسکن جدید مطالعه بر روی گیاهان دارویی مطرح در طب سنتی مورد توجه خاصی قرار گرفته است. در این پژوهش اثر عصاره بادمجان (Solanum melongena L.) بر درد مزمن در موش سوری مورد بررسی قرار گرفته و با اثر مورفین مقایسه ...
بیشتر
امروزه به‌منظور تسکین دردهای مزمن، مسکن‌های ضد التهابی غیراستروئیدی و اپیوئیدی به‌طور وسیعی مصرف می‌شوند. برای دستیابی به داروهای مسکن جدید مطالعه بر روی گیاهان دارویی مطرح در طب سنتی مورد توجه خاصی قرار گرفته است. در این پژوهش اثر عصاره بادمجان (Solanum melongena L.) بر درد مزمن در موش سوری مورد بررسی قرار گرفته و با اثر مورفین مقایسه شده است. این مطالعه از نوع مداخله‌ای و به روش کارآزمایی تجربی بر روی 8 دسته‌ی ۵تایی موش سوری نر انجام شده‌است. ۱۵ دقیقه پس از تزریق داخل صفاقی عصاره، مورفین یا سالین، ۲۵ میکرولیتر فرمالین ۲/۵ درصد به کف پای چپ هر کدام از موشها تزریق شد و بلافاصله حیوان به محفظه دستگاه مشاهده منتقل شده و به مدت یک ساعت هر ۱۵ثانیه، امتیاز درد متناسب با شدت ظهور علامت درد، به حیوان نسبت داده شد. این پژوهش نشان داد که از بین دوزهای مختلف عصاره بادمجان، تنها دوز mg/kg1000 در مرحله اول (درد حاد) و دوم (درد مزمن) از آزمون فرمالین موجب کاهش درد شد که این اثر در فاصله زمانی ۲۰ تا۴۰ دقیقه نسبت به گروه کنترل تفاوت قابل ملاحظه‌ای نشان داد (p= 000). اثر ضد دردی این دوز عصاره بادمجان در همین فاصله زمانی با دوز mg/kg 4 مورفین تفاوت معنی‌داری نداشت (P= 0.146). براساس یافته‌های این پژوهش، عصاره بادمجان درد مزمن ناشی از تزریق فرمالین را کاهش می‌دهد.
