بهمن مصلینژاد؛ رضا آویزه؛ حسین نجفزاده ورزی؛ مهدی پورمهدی
چکیده
در مطالعه حاضر، اثر سیلیمارین بهعنوان یک داروی محافظتکننده از کبد، در مقابل مسمومیت حاد کبدی ناشی از تجویز مبندازول در سگهای نژاد ژرمن شفرد (مخلوط) ارزیابی گردید. 25 قلاده سگ سالم بهطور تصادفی به 5 گروه مساوی تقسیمبندی شدند. سگهای گروه A مبندازول را با تک دوز 150 میلیگرم/کیلوگرم بهصورت خوراکی دریافت کردند. سگهای ...
بیشتر
در مطالعه حاضر، اثر سیلیمارین بهعنوان یک داروی محافظتکننده از کبد، در مقابل مسمومیت حاد کبدی ناشی از تجویز مبندازول در سگهای نژاد ژرمن شفرد (مخلوط) ارزیابی گردید. 25 قلاده سگ سالم بهطور تصادفی به 5 گروه مساوی تقسیمبندی شدند. سگهای گروه A مبندازول را با تک دوز 150 میلیگرم/کیلوگرم بهصورت خوراکی دریافت کردند. سگهای گروه B سیلیمارین را با تک دوز 30 میلیگرم/کیلوگرم به شکل خوراکی و همزمان با مبندازول دریافت کردند. گروههای C، D و E مشابه گروه B درمان شده بودند، اما سیلیمارین بهترتیب 2، 12 و 24 ساعت بعد از تجویز مبندازول، دریافت کرده بودند. غلظت آنزیمهای سرمی آلانین آمینوترانسفراز (ALT)، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST)، آلکالین فسفاتاز (ALP)، لاکتات دهیدروژناز (LDH) و بیلیروبین توتال و مستقیم قبل از تجویز مبندازول، 2، 12، 24 و 72 ساعت بعد، بهعنوان شاخص آسیبهای کبدی اندازهگیری شدند. در سگهای گروه A، تک دوز خوراکی مبندازول، به شکل معنیداری غلظتهای سرمی ALP، AST، ALT و LDH را در تمام موارد (05/0 > p) و بعد از 24 ساعت افزایش داد. در هر دو گروه B و C، میزان فعالیت آنزیمهای سرمی در محدوده نرمال قرار گرفتند. تفاوت بین گروههای B و C با گروه A معنیدار بود (05/0 > p). میزان فعالیت آنزیمهای سرمی، در سه قلاده از سگهای گروه D و در تمام موارد از گروه E، بالاتر از محدوده نرمال قرار گرفتند. این مطالعه نشان داد که سیلیمارین میتواند بافت کبد را از عوامل استرس اکسیداتیو، در سگهای دچار مسمومیت با مبندازول، بهویژه در اولین 2 ساعت بعد از در معرض قرار گرفتن، محافظت نماید.
حسین نجفزاده ورزی؛ صالح اسماعیلزاده؛ حسن مروتی؛ رضا آویزه؛ معصومه عزتی گیوی
چکیده
نارسایی کلیوی از بیماریهای رایج در سگ محسوب میشود. آمینوگلیکوزیدها ازجمله جنتامایسین بدلیل واکنشهای اکسیداتیو و آسیب به سلولهای توبول کلیهها میتوانند موجب سمیت کلیوی گردند. با توجه به رویکرد قابلتوجه به داروهای آنتیاکسیدان در کاهش عارضه فوق، هدف از مطالعه حاضر مقایسه اثر سیلیمارین (عصاره دانه گیاه خارمریم) با ویتامین ...
بیشتر
نارسایی کلیوی از بیماریهای رایج در سگ محسوب میشود. آمینوگلیکوزیدها ازجمله جنتامایسین بدلیل واکنشهای اکسیداتیو و آسیب به سلولهای توبول کلیهها میتوانند موجب سمیت کلیوی گردند. با توجه به رویکرد قابلتوجه به داروهای آنتیاکسیدان در کاهش عارضه فوق، هدف از مطالعه حاضر مقایسه اثر سیلیمارین (عصاره دانه گیاه خارمریم) با ویتامین E بر روی تغییرات پاتولوژیک بافت کلیه ناشی از جنتامایسین در سگ بود. آزمایش در 25 قلاده سگ در 5 گروه 5تایی به مدت 9 روز به صورت زیر انجام شد: گروه 1 بدون دریافت دارو (شاهد)، گروه 2 جنتامایسین، گروه 3 جنتامایسین+ ویتامین E، گروه 4 جنتامایسین+ سیلیمارین و گروه 5 جنتامایسین+ سیلیمارین+ ویتامین E را دریافت کردند. جنتامایسن به میزان mg/kg 20 و ویتامین E به میزان mg/kg25 و سیلیمارین به میزان mg/kg 20 به صورت خوراکی و روزانه تجویز شد. بعد از 9 روز، کلیهها در کالبدگشایی، از نظر ماکروسکوپی و در مقاطع پاتولوژیک از نظر تغییرات بافتی ارزیابی شدند. در بررسی هیستوپاتولوژیک بافت کلیه تغییرات متعددی ازجمله گلومرولونفریت در همه گروهها بجز گروه کنترل مشاهده شد. اما این ضایعه در گروه 4 مشاهده نشد. این نتایج نشان داد که سیلیمارین و ویتامین E تقریباً اثر مشابهی در سمیت کلیوی ناشی از جنتامایسین دارند. اما در بررسی هیستوپاتولوژیک، سیلیمارین اثر بهتری از ویتامین E و یا ترکیب این دو داشت.
حسن مروتی؛ حسین نجفزاده ورزی؛ رضا آویزه؛ نسیم خدیوی کاشانی
دوره 24، شماره 3 ، آبان 1387، ، صفحه 363-373
چکیده
سمیت شنوایی ناشی از داروها یکی از عوامل مهم کاهش شنوایی میباشد. آمینوگلیکوزیدها از جمله جنتامایسین میتوانند در سگ سمیت شنوایی ایجاد کنند که استرس اکسیداتیو میتواند در این سمیت دخالت داشته باشد. سیلیمارین موجود در عصاره دانه خار مریم یک آنتیاکسیدان قوی است. در این مطالعه اثر سیلیمارین و ویتامین E بر روی سمیت شنوایی ناشی از جنتامایسین ...
بیشتر
سمیت شنوایی ناشی از داروها یکی از عوامل مهم کاهش شنوایی میباشد. آمینوگلیکوزیدها از جمله جنتامایسین میتوانند در سگ سمیت شنوایی ایجاد کنند که استرس اکسیداتیو میتواند در این سمیت دخالت داشته باشد. سیلیمارین موجود در عصاره دانه خار مریم یک آنتیاکسیدان قوی است. در این مطالعه اثر سیلیمارین و ویتامین E بر روی سمیت شنوایی ناشی از جنتامایسین در سگ مقایسه شد. مطالعه روی 5 گروه از سگها انجام شد. گروه اول به عنوان گروه شاهد نگهداری شدند. در گروههای دیگر جنتامایسین روزانه و به مدت 9 روز تجویز شد. ویتامین E و سیلیمارین بهترتیب در گروه 3 و 4 و ترکیب سیلیمارین- ویتامین E در گروه 5 استفاده شد. بعد از 9 روز سگها آسانکشی شدند و نمونه گوش داخلی گرفته شد. گوش در محلول کلسیمگیری قرار داده شد. نمونهها بعد از کلسیمگیری بهروش روتین مقطعگیری شدند و با رنگآمیزی هماتوکسیلین- آئوزین و بهوسیله میکروسکوپ نوری بافت گوش داخلی بررسی شد. اندام کورتی، غشای تکتوریال، لیمبوس اسپیرال، عقده عصبی اسپیرال، سلولهای بین دندانی، سلولهای پشتیبان و سلولهای مویی تیپ I و II در قسمتهای حلزونی و دهلیزی شناسایی شدند. این اجزای بافتی در گروه سگهای شاهد و گروه 4 مشاهده شدند. به دلیل تخریب شدید سلولها ناشی از جنتامایسین امکان شناسایی اجزای فوق در گروه 2 و3 و 5 میسر نبود. بنابراین احتمالاً سیلیمارین با خاصیت آنتیاکسیدانی میتواند ضایعات گوش داخلی ناشی از جنتامایسین را کاهش دهد.