تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران

همکاری با انجمن علمی گیاهان دارویی ایران

شماره جاری

بر اساس شماره‌های نشریه

بر اساس نویسندگان

بر اساس موضوعات

نمایه نویسندگان

نمایه کلیدواژه ها

درباره نشریه

اهداف و چشم انداز

اصول اخلاقی انتشار مقاله

بانک ها و نمایه نامه ها

پیوندهای مفید

پرسش‌های متداول

فرایند پذیرش مقالات

اطلاعات آماری نشریه

اخبار و اعلانات

بررسی اثر اسانس بنه (Pistacia atlantica Desf.) بر روی لیشمانیا ماژور در شرایط In vivo و In vitro

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناسی ارشد، گروه انگل‌شناسی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

2 استاد، گروه انگل‌شناسی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

3 استادیار، بخش تحقیق و تشخیص بیماری‌های انگلی، مؤسسه تحقیقات واکسن و سرم‌سازی رازی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران

4 دانشجوی دکترا، گروه انگل‌شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی دزفول، دزفول، ایران

5 استادیار، مرکز تحقیقات علوم آزمایشگاهی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران

چکیده

شناسه دیجیتال (DOR):
98.1000/1735-0905.1398.35.44.93.1.1576.111

لیشمانیوز جلدی از بیماری‌های اندمیک و شایع در بعضی از نقاط کشورمان می‌باشد. استفاده از ترکیب‌های آنتی‌موان پنج ظرفیتی به‌عنوان داروهای خط اول درمان لیشمانیازیس جلدی همراه با محدودیت‌ها و عوارض جانبی متعدد است. داروهایی با منشأ گیاهی می‌توانند جایگزین مناسبی باشند. به همین منظور در این پژوهش تأثیر اسانس بنه (Pistacia atlantica Desf.) که از گیاهان بومی کشور است بر رشد لیشمانیای ماژور در شرایط in vivo و in vitro بررسی شد. ابتدا اسانس بنه با رقت‌های mg/ml 1.50 تا 1.3200 بر پروماستیگوت‌های لیشمانیای ماژور، ماکروفاژهای غیر آلوده و ماکروفاژهای آلوده به آماستیگوت انگل در شرایط in vitro با آزمون‌های MTT و فلوسایتومتری بررسی شد. میزان دوز مؤثر IC50 بر روی پروماستیگوت‌های سوش استاندارد لیشمانیا ماژور (MRHO/IR/75/ER)، مشخص گردید. اسانس بنه به‌صورت پمادی برای درمان استفاده شد. سپس موش‌های نژاد BALB/c به 3 گروه 5تایی تحت درمان با اسانس بنه به‌صورت پمادی و گروه درمان با گلوکانتیم به‌صورت تزریقی و گروه کنترل بدون درمان چهار هفته درمان، یک‌بار در روز در یک زمان مشخص انجام شد و برای بررسی میزان تأثیر دارو هر هفته قطر زخم، وزن موش‌ها و میزان مرگ و میر موش‌ها بررسی شد. به‌طوری که اسانس به‌صورت پمادی از افزایش قطر زخم‌ها جلوگیری کرد. نتایج فلوسایتومتری نشان داد که بنه توانست در 10% پروماستیگوت‌ها ایجاد آپوپتوز کند. نتایج بدست‌آمده نشان داد اسانس بنه در از بین بردن لیشمانیای ماژور در ماکروفافاژ و محیط کشت فعالیت ضد لیشمانیایی مطلوبی دارد. همچنین میزان بقاء موش‌هایی که تحت درمان قرار گرفتند با گروه کنترل اختلاف معنی‌داری داشت.

کلیدواژه‌ها

مراجع
- Alvar, J., Velez, I.D., Bern, C., Herrero, M., Desjeux, P., Cano, J., Jannin, J. and den Boer, M., 2012. Leishmaniasis worldwide and global estimates of its incidence. PLoS One, 7(5): e35671.
- Bozorgi, M., Memariani, Z., Mobli, M., Salehi Surmaghi, M.H., Shams-Ardekani, M.R. and Rahimi, R., 2013. Five Pistacia species (P. vera, P. atlantica, P. terebinthus, P. khinjuk and P. lentiscus): A Review of their traditional uses, phytochemistry and pharmacology. Hindawi Publishing Corporation The Scientific World: 33p.
- Handman, E., Hocking, R.E., Mitchell, G.F. and Spithill, T.W., 1983. Isolation and characterization of infective and non-infective clones of Leishmania tropica. Molecular and Biochemical Parasitology, 7(2): 111-126.
- Kayser, O., Kiderlen, A.F. and Croft, S.L., 2003. Natural products as antiparasitic drugs. Parasitology Research, 90(2): 55-62.
- King, D.L. and Turco, S.J. 1988. A ricin agglutinin-resistant clone of Leishmania donovani deficient in lipophosphoglycan. Molecular and Biochemical Parasitology, 28(3): 285-293.
- Kink, J.A. and Chang, K.P., 1987. Tunicamycin-resistant Leishmania mexicana amazonensis: expression of virulence associated with an increased activity of N-acetylglucosaminyltransferase and amplification of its presumptive gene. Proceedings of the National Academy of Sciences, 84(5): 1253-1257.
- Meshnick, S.R., 2002. Artemisinin: mechanisms of action, resistance and toxicity. International Journal for Parasitology, 32(13): 1655-1660.
- Pourreza, M., Shawb, J.D. and Zangeneh, H., 2008. Sustainability of wild pistachio (Pistacia atlantica Desf.) in Zagros forests, Iran. Forest Ecology and Management, 255: 3667-3671.
- Sacks, D.L., 1989. Metacyclogenesis in Leishmania promastigotes. Experimental Parasitology, 69(1): 100-103.
- Tabatabaii, F., Ghaffarifar, F. and Dalimi A., 2005. Effects of new herbal formulation of Euphorbia mysinites, Alkanna tinctoria and Peganum harmala combination against experimental leishmaniasis in BALB/c mice. Medical Daneshvar Journal, 57: 37-46.
- Yousefi, R., Ghaffarifar, F. and Dalimi, A., 2009. The effect of Alkanna tincturia and Peganum harmala extraction on Leishmania major (MRHO/IR/75/ER) in vitro.Iranian Journal of Parasitology, 4(1): 40-47.
- Zakizadeh, M., Nabavi, S. and Ebrahimzadeh, M., 2011. In vitro antioxidant activity of flower, seed and leaves of Alcea hyrcana Grossh. European review for Medical and Pharmacological Sciences, 15(4): 406-412.
تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران
دوره 35، شماره 1 - شماره پیاپی 93
فروردین و اردیبهشت 1398
صفحه 44-53
فایل ها
هم رسانی
ارجاع به این مقاله
آمار