TY - JOUR ID - 119719 TI - بررسی اثر چهار تنظیم‌‌کننده رشد بر عملکرد، رنگدانه‌های فتوسنتزی و صفات کیفی زعفران (Crocus sativus L.) در شرایط گلخانه‌ای JO - تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران JA - IJMAPR LA - fa SN - 1735-0905 AU - حیدری, فاطمه AU - شکاری, فرید AU - عندلیبی, بابک AU - صبا, جلال AD - دانشجوی دکترای فیزیولوژی گیاهان زراعی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران AD - دانشیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران AD - استادیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران AD - استاد، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران Y1 - 2019 PY - 2019 VL - 35 IS - 4 SP - 703 EP - 715 KW - زعفران (Crocus sativus L.) KW - پاکلوبوترازول KW - جیبرلیک اسید KW - سالیسیلیک اسید KW - کلرومکوات کلراید DO - 10.22092/ijmapr.2019.125155.2494 N2 - شناسه دیجیتال (DOR):98.1000/1735-0905.1398.35.704.96.4.1576.1610 به‌منظور بررسی اثر تنظیم‌‌کننده‌‌های رشد بر عملکرد و صفات زراعی زعفران (Crocus sativus L.)،‌ آزمایشی در قالب بلوک‌‌های کامل تصادفی در گلخانه تحقیقاتی دانشکده ‌کشاورزی دانشگاه زنجان اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل پرایم بنه‌ها با ‌جیبرلیک اسید (250، 500 و 750 میکرو‌مولار)، سالیسیلیک اسید (700، 1400 و 2100 میکرومولار)، پاکلوبوترازول (50، 100 و 150 میکرومولار) و کلرمکوات کلراید (500، 1000 و 1500 میکرومولار)، هیدروپرایم (آب‌مقطر) و یک تیمار بدون استفاده از تنظیم‌‌کننده‌‌های رشد (شاهد) بودند. در بین تیمارهای بکار برده شده تأثیر جیبرلیک اسید مشهودتر از سایر تنظیم‌‌کننده‌‌های رشد بود، به‌طوری که بیشترین میزان عملکرد خشک گل و کلاله در تیمار با جیبرلیک اسید و به‌ویژه در تیمار 500 میکرو‌مولار جیبرلیک اسید مشاهده شد. کمترین عملکرد گل و کلاله مربوط به تیمار بنه‌ها با دو تنظیم‌کننده کلرومکوات کلراید و پاکلوبوترازول بودند. از سوی دیگر، کاربرد کلرمکوات کلراید و پاکلوبوترازول موجب گردید تا میزان رنگیزه‌های کلروفیل در مقایسه با دیگر تیمارها افزایش پیدا کند. در مقابل، استفاده از جیبرلیک اسید و سالیسیلیک اسید موجب کاهش کلروفیل شد. تیمار هیدروپرایم اختلاف معنی‌داری با شاهد نشان نداد. تیمار بنه‌ها با سالیسیلیک اسید موجب افزایش سافرانال (عطر) و کروسین (رنگ) کلاله‌های تولید گردید. بیشترین اثر روی پیکروکروسین (طعم) در تیمار با کلرمکوات کلراید حاصل شد. UR - https://ijmapr.areeo.ac.ir/article_119719.html L1 - https://ijmapr.areeo.ac.ir/article_119719_5e7902c5b7539e0145b37e8b7f7a048c.pdf ER -