موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران
1735-0905
2383-1243
28
1
2012
04
20
مقایسه ترکیبهای شیمیایی اسانس بومادران زرد (Achillea biebersteinii Afan.) استان خراسان
با استفاده از روشهای آماری چند متغیره
1
13
FA
سید فاضل
میراحمدی
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم باغبانی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
mirahmadif@ut.ac.ir
محمدرضا
حسندخت
استادیار، گروه علوم باغبانی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
mrhassan@ut.ac.ir
فاطمه
سفیدکن
0000-0001-7170-0002
استاد، بخش تحقیقات گیاهان دارویی و محصولات فرعی، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
sefidkon@rifr-ac.ir
محمداسماعیل
حسنی
استادیار، پارک علم و فناوری دانشکده کشاورزی، صنایع غذایی و منابع طبیعی دانشگاه سیدنی، استرالیا
10.22092/ijmapr.2012.3056
بومادران زرد (<em>Achillea biebersteinii</em> Afan.) گیاهی متعلق به تیره Astraceae میباشد که در اروپا، ترکیه، ایران و آسیای مرکزی یافت میشود. علاوه بر کاربرد در طب سنتی، این گیاه به سبب ویژگیهای اسانس در طب نوین و استفاده در صنایع مختلف بسیار قابلتوجه میباشد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی اجزای اسانس نُه جمعیت مختلف بومادران زرد استان خراسان بود. بدین منظور، پس از استخراج اسانس و محاسبه عملکرد آن در هر جمعیت بر مبنای وزن خشک گیاه، ترکیبهای اسانس آنها با استفاده از دستگاههای کروماتوگراف گازی (GC) و کروماتوگراف گازی متصل به طیفسنج جرمی (GC/MS) شناسایی شدند. متوسط عملکرد اسانس جمعیتها با سه تکرار تعیین شد که توده گلول و چلمیر بهترتیب با 62/1% و 6/1% بالاترین عملکرد را در بین سایر تودهها به خود اختصاص دادند. در مجموع 23 ترکیب در تمام اسانسها شناسایی گردید که مونوترپنهای اکسیژنه (1/73- 9/47%) اصلیترین گروه اجزای اسانس را در میان تودههای مورد مطالعه به خود اختصاص دادند. 1،8-سینئول، مشتقات نپتالاکتون، پارا-سیمن، آلفا-ترپینن و سیس-کریزانتیل استات، بهترتیب سهم هر ترکیب در تشکیل درصد کل اجزای اسانس جمعیتهای مختلف مورد بررسی، بهعنوان اجزای عمده بودند و لاواندولیل 2-متیل بوتیرات و سیس-کریزانتنول بهعنوان نادرترین ترکیبهای اسانس جمعیتهای مختلف شناسایی شدند و تنها در دو جمعیت مورد مطالعه وجود داشتند. با توجه به بازده اسانس بالا و غنی بودن از سه ترکیب پارا-سیمن، 1،8-سینئول و نپتالاکتون (4aα-7α,7a-β-Nepetalactone) که دارای اثرهای بیولوژیکی شناخته شده میباشند، دو توده گلول و ازغد مناسبترین نمونهها جهت استفاده در صنایع مختلف، بهویژه دارویی بهشمار میروند.
Achillea biebersteinii Afan,اسانس,1,8-سینئول,نپتالاکتون,پارا-سیمن
https://ijmapr.areeo.ac.ir/article_3056.html
https://ijmapr.areeo.ac.ir/article_3056_f7e9a71abd827a8779e58f959899f583.pdf
موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران
1735-0905
2383-1243
28
1
2012
04
20
اثر تنش شوری و برهمکنش آن با آسکوربات بر میزان فعالیت آنزیمهای کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز،
پرولین و مالون دیآلدئید در گیاه زیره سبز (Cuminum cyminum L.) چهار هفته بعد از جوانهزنی
14
27
FA
مهلقا
قربانلی
استاد، گروه زیستشناسی، دانشگاه آزاد واحد گرگان
mghorbanli@gorganiau.ir
فریده
احمدی
دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه پیام نور، تهران
اعظم
منفرد
استادیار، دانشگاه پیام نور، تهران
dmonfared@gmail.com
غلامحسین
بخشیخانیکی
استاد، دانشگاه پیام نور، تهران
10.22092/ijmapr.2012.3063
آسکوربات بهعنوان یک آنتیاکسیدان قوی اثرهای زیستی قابلتوجهی بر روی رشد و نمو گیاهان دارد، ازجمله باعث افزایش تحمل گیاهان به تنشهای محیطی میشود. در پژوهش حاضر اثر تنش شوری و برهمکنش آن با آسکوربات روی مقدار پرولین، آنزیمهای کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز و مالون دیآلدئید در گیاه زیره سبز (<em>Cuminum cyminum</em> L.)، مورد بررسی قرار گرفت. گیاهان مورد مطالعه در گلدانهای حاوی شن، رس و خاک برگ (به نسبت 1: 1: 1) کاشته شده و گیاهان سه هفته بعد از جوانهزنی تحت غلظتهای مختلف کلریدسدیم (0، 25، 50، 75، 100، 125 میلیمولار) و آسکوربات (9 میلیمولار) قرار گرفتند. در گیاهان تحت تیمار شوری با افزایش غلظتهای NaCl میزان پرولین، کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز و مالون دیآلدئید افزایش یافت و گیاهانی که همزمان تحت تأثیر کلریدسدیم و آسکوربات قرار گرفتند در میزان غلظتهای یکسان NaCl میزان پرولین، کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز افزایش بیشتری نشان دادند. مقدار افزایش مالون دیآلدئید کاهش معنیداری داشت که نشاندهنده اثر آسکوربات بر کاهش خسارت اکسیداتیو است.
کلرید سدیم,آسکوربات,زیره سبز (Cuminum cyminum L.),پرولین,کاتالاز,آسکوربات پراکسیداز,مالون دیآلدئید
https://ijmapr.areeo.ac.ir/article_3063.html
https://ijmapr.areeo.ac.ir/article_3063_336249d4410a33d611e0a9dccf445fea.pdf
موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران
1735-0905
2383-1243
28
1
2012
04
20
بررسی ترکیبهای شیمیایی اسانس ساقه، گل و برگ گیاه
پونهسای شیرازی (Nepeta schiraziana Boiss.)
28
34
FA
محمدرضا
اخگر
استادیار، دانشکده علوم، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمان
akhgar@iauk.ac.ir
مهران
مرادعلیزاده
استادیار، دانشکده علوم، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمان
10.22092/ijmapr.2012.3064
جنس <em>Nepeta</em> (تیره نعناع) با نام فارسی "پونهسا" در ایران شامل 67 گونه است که پونهسای شیرازی با نام علمی<em>Nepeta schiraziana </em>Boiss. از گونههای انحصاری آن میباشد. هدف از این مطالعه، شناسایی ترکیبهای شیمیایی موجود در اسانس ساقه، گل و برگ گونه <em>Nepeta schiraziana</em> بود. بدین منظور، این گیاه از منطقه سپیدان واقع در شمال غرب استان فارس جمعآوری گردید و از ساقه، گل و برگ آن بهطور جداگانه به روش تقطیر با آب اسانسگیری شد. ترکیبهای تشکیلدهنده روغنهای اسانسی با استفاده از دستگاههای کروماتوگراف گازی (GC) و کروماتوگراف گازی متصل به طیفسنج جرمی (GC/MS) جداسازی و شناسایی شدند. در هر یک از روغنهای اسانسی ساقه و گل، 14 ترکیب شناسایی شد که 8،1-سینئول (6/45% و 4/39%)، جرماکرن D (4/17% و 8/15%) و بتا-کاریوفیلن (7/11% و 6/10%) ترکیبهای عمده، بهترتیب در اسانس ساقه و گل بودند. از طرف دیگر، از میان 18 ترکیب شناسایی شده در اسانس برگ، 8،1-سینئول (5/38%)، بتا-کاریوفیلن (2/14%) و کاریوفیلن اکسید (7/11%) ترکیبهای اصلی اسانس را تشکیل میدادند. در نتیجه در هر سه اندام مورد بررسی، 8،1-سینئول بیشترین درصد اسانس را به خود اختصاص داده و ایزومرهای نپتالاکتون که در بسیاری از گونههای <em>Nepeta</em> گزارش شده، در گونه <em>Nepeta schiraziana</em> شناسایی نشد. <br />
پونهسای شیرازی (Nepeta schiraziana Boiss.),روغن اسانسی,8,1-سینئول,بتا-کاریوفیلن,جرماکرن D,کاریوفیلن اکسید
https://ijmapr.areeo.ac.ir/article_3064.html
https://ijmapr.areeo.ac.ir/article_3064_1611641c9f8f9de4315e3ab37582dfca.pdf
موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران
1735-0905
2383-1243
28
1
2012
04
20
بررسی تنوع ژنتیکی در بین و درون برخی از جمعیتهای آویشن آذربایجانی
(Thymus migricus Klokov & Desj.-Shost) با استفاده از نشانگرهای مولکولی RAPD
35
47
FA
علیرضا
یاوری
دانشجوی کارشناسیارشد، گروه علوم باغبانی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
وحیده
ناظری
دانشیار، گروه علوم باغبانی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
nazeri@ut.ac.ir
فاطمه
سفیدکن
0000-0001-7170-0002
استاد، بخش تحقیقات گیاهان دارویی و محصولات فرعی، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
sefidkon@rifr-ac.ir
ذبیحاله
زمانی
دانشیار، گروه علوم باغبانی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
zzamani@ut.ac.ir
محمداسماعیل
حسنی
استادیار، گروه علوم باغبانی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
10.22092/ijmapr.2012.3065
در مطالعه حاضر نشانگرهای مولکولی RAPD جهت بررسی تنوع ژنتیکی ژرمپلاسم برخی از جمعیتهای وحشی آویشن آذربایجانی (<em>Thymus migricus</em> Klokov & Desj.-Shost) در ایران بکار برده شد. از تعداد 21 آغازگر ده نوکلئوتیدی بکار برده شده، در مجموع 310 نوار با وضوح بالا تولید شد که از این تعداد، 14 نوار مونومورفیک و 296 نوار دارای چند شکلی (پلیمورفیسم) بودند. بهطور میانگین تعداد 76/14 نوار بهازای هر آغازگر بدست آمد که تعداد 09/14 نوار از آنها چند شکل بودند. ماتریس فاصله جمعیتها توسط روش نی محاسبه شد و براساس تجزیه خوشهای حاصل از این ماتریس، دندروگرام به روش UPGMA ترسیم گردید. تجزیه واریانس دادههای مولکولی (AMOVA) انجام شد. تجزیه خوشهای نشان داد که در بین جمعیتهای آویشن آذربایجانی، جمعیتهای بند (استان آذربایجان غربی) و جلفا (استان آذربایجانشرقی) با میزان فاصله 130/0 بیشترین تفاوت را نشان دادند. جمعیتهای نازلو و بند (هر دو جمعیت آویشن آذربایجانی) از استان آذربایجانغربی با میزان فاصله 081/0 بیشترین شباهت را در بین جمعیتهای مورد مطالعه داشتند. میانگین تنوع ژنتیکی نی (h) و شاخص اطلاعاتی شانون (I) نشان دادند که بیشترین تنوع در درون جمعیت جلفا (294/0 =I و 196/0 =h) و کمترین تنوع ژنتیکی در جمعیت قوشچی (209/0 =I و 139/0 =h) دیده میشود. میانگین شاخصهای Fst و Nm که میزان جریان ژنی بین جمعیتها را نشان میدهند، بهترتیب 30/0 و 14/1 بدست آمد که بیانگر بالا بودن تبادل ژنی بین پنج رویشگاه آویشن آذربایجانی مورد مطالعه در این بررسی میباشد. نتایج این تحقیق بیانگر وجود تنوع قابل توجه برای جمعیتهای آویشن آذربایجانی در ایران میباشد که میتواند در برنامههای اصلاحی مورد استفاده قرار گیرد.
تنوع ژنتیکی,جمعیت,آویشن آذربایجانی (Thymus migricus Klokov & Desj.-Shost),نشانگرهای RAPD
https://ijmapr.areeo.ac.ir/article_3065.html
https://ijmapr.areeo.ac.ir/article_3065_dc92c7ee3b3195f2f6136a03559b7942.pdf
موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران
1735-0905
2383-1243
28
1
2012
04
20
اثر تیمارهای خراشدهی سرما و پسرسی در شکستن خواب بذر هشت اکوتیپ از چهار گونه مرزه (Satureja) به روش استاندارد جوانهزنی
48
58
FA
علیاکبر
حسینپور قزوینی
دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تاکستان
khooshe_talaee@yahoo.com
محمدعلی
علیزاده
استادیار، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
alizadeh@rifr-ac.ir
علیاشرف
جعفری
دانشیار، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
aajafari@rifr-ac.ir
علیرضا
ولدآبادی
دانشیار، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر قدس (شهریار)
10.22092/ijmapr.2012.3066
بهمنظور مطالعه شکستن خواب و تشدید جوانهزنی، بذر اکوتیپهای 3 گونه مرزه (<em>Satureja sahendica</em> Bornm.، <em>S. bachtiarica</em> Bunge و <em>S. khuzistanica</em> Jamzad) از عرصههای منابع طبیعی و بذر <em>S. hortensis</em> L. از یکی از مزارع تحت کشت در خوزستان جمعآوری شدند و در آزمایشگاه تکنولوژی بذر مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور در قالب آزمایش فاکتوریل با طرح پایه کاملاً تصادفی با فاکتورهای 8 اکوتیپ و 5 تیمار مورد ارزیابی قرار گرفتند. تیمارهای مورد مطالعه شامل سرمادهی، پسرسی، خراشدهی شیمیایی (با استفاده از الکل 70%)، خراشدهی مکانیکی (کاغذ سمباده) و شاهد بودند. پس از اعمال تیمارهای خوابشکنی بذر اکوتیپها در سه تکرار کشت شدند. جوانهزنی در شرایط استاندارد ژرمیناتور با دمای °C2 ± 20 و 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی انجام شد. خصوصیات جوانهزنی شامل درصد و سرعت جوانهزنی، طول ریشهچه و ساقهچه، شاخصبنیه، وزن تر و خشک اندازهگیری شد. در بین گونهها از لحاظ کلیه صفات تفاوت معنیداری وجود داشت. شاخص بنیه بذر در گونه <em>S. khuzistanica</em> از سایر گونهها بیشتر بود. اکوتیپهای مرزه خوزستان (<em>S. khuzistanica</em>) نسبت به سایر اکوتیپها از خصوصیات جوانهزنی و بنیهای بذر و اندازه گیاهچه بزرگتری برخوردار بودند. در اکوتیپهای با منشأ سردسیری تیمار سرما موجب افزایش درصدجوانهزنی، سرعت جوانهزنی و شاخص بنیه بذر گردید.
مرزه (Satureja),خواب بذر,سرما,پسرسی,خراشدهی فیزیکی و شیمیایی,جوانهزنی,شاخص بنیه بذر
https://ijmapr.areeo.ac.ir/article_3066.html
https://ijmapr.areeo.ac.ir/article_3066_fe690f461cc2bf4713292e62b75472a1.pdf
موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران
1735-0905
2383-1243
28
1
2012
04
20
بررسی اثر استخراج ترکیبهای فنولی میوه بلوط (Quercus branti var persica Lindl.)
با حلالهای مختلف بر فعالیت آنتیاکسیدانی آنها در ثبات اکسیداتیو روغن آفتابگردان
59
72
FA
مریم
قادری قهفرخی
کارشناس ارشد، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
mghaderi_gh@yahoo.com
مهران
اعلمی
استادیار، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
علیرضا
صادقی ماهونک
استادیار، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
محمدحسین
عزیزی
دانشیار، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس
azizit_m@modares.ac.ir
محمد
قربانی
استادیار، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
10.22092/ijmapr.2012.3755
بلوط (<em>Quercus branti var</em> persica Lindl.) متعلق به خانواده Fagaceae و جنس <em>Quercus</em> میباشد. میوه بلوط از دیرباز کاربرد زیادی در طب سنتی داشتهاست و برای درمان بیماریهایی نظیر اسهال، درد معده، بواسیر، نرمی استخوان، کمخونی، سوختگی، اگزما و واریس مورد استفاده قرار میگیرد. هدف از این مطالعه استخراج ترکیبهای فنولی میوه بلوط (<em>Q. branti</em> var persica) با سامانههای مختلف حلال و بررسی فعالیت آنتیاکسیدانی آنها در ثبات اکسیداتیو روغن آفتابگردان بود. ترکیبهای فنولی عصارهها با حلالهای متانول (80%)، اتانول (70%) و آب با روش غوطهوری استخراج و میزان ترکیبهای فنولی آنها با روش فولین سیوکالتو اندازهگیری شد. جهت بررسی فعالیت آنتیاکسیدانی، عصارهها در 3 سطح غلظت 250، 500 و 1000 پیپیام، BHA و BHT در دو سطح 100 و 200 پیپیام و TBHQ با غلظت 200 پیپیام به روغن آفتابگردان بدون آنتیاکسیدان افزوده و نمونهها به مدت 12 روز در گرمخانه با دمای C<sup>°</sup>70 نگهداری شدند. اثر محافظتکنندگی عصارهها با اندازهگیری اعداد پراکسید و تیوباربیتوریک اسید در فواصل زمانی مشخص مورد ارزیابی قرار گرفت. مقدار کل ترکیبهای فنولی در عصارههای آبی، اتانولی و متانولی بهترتیب 28/79، 49/138 و 96/183 میلیگرم معادل تانیک اسید در گرم عصاره بود. عدد پراکسید نمونه شاهد از 23/26 به 88/328 میلیاکیوالان و عدد تیوباربیتوریک از 073/0 به 58/0 میلیگرم در کیلوگرم رسید. نمونههای روغن حاوی TBHQ بیشترین ثبات اکسیداتیو را طی روزهای آزمایش داشتند. با افزایش غلظت عصاره، فعالیت آنتیاکسیدانی افزایش یافت. البته از بین عصارههای فنولی نیز عصاره متانولی (500 و 1000 پیپیام) بهترین عملکرد را داشت و بهتر از BHT قابل رقابت بود. سایر عصارهها نیز با BHA و BHT در سطوح مختلف قابل رقابت بودند. بنابراین میوه بلوط میتواند بهعنوان منبعی سرشار از ترکیبهای آنتیاکسیدانی در صنایع دارویی و غذایی مورد توجه قرار بگیرد. <br />
میوه بلوط (Quercus branti var persica Lindl.),ترکیبهای فنولی,فعالیت آنتیاکسیدانی,روغن آفتابگردان
https://ijmapr.areeo.ac.ir/article_3755.html
https://ijmapr.areeo.ac.ir/article_3755_1632503f5b622844e278aadd67095fe9.pdf
موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران
1735-0905
2383-1243
28
1
2012
04
20
تأثیر کودهای بیولوژیک بر صفات مورفولوژیک، فیزیولوژیک و میزان اسانس گیاه دارویی
ریحان (Ocimum basilicum L.)
73
87
FA
وریا
ویسانی
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه کردستان
سعیده
رحیمزاده
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه کردستان
یوسف
سهرابی
استادیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه کردستان
y.sohrabi@uok.ac.ir
10.22092/ijmapr.2012.4014
مدیریت کود یک عامل مهم در موفقیت کشت گیاهان دارویی میباشد. کاربرد کودهای زیستی در تولید این گیاهان با هدف حذف یا کاهش قابلملاحظه مصرف نهادههای شیمیایی و همچنین افزایش حاصلخیزی خاک و بهبود رشد و کیفیت گیاه، از اهمیت زیادی برخوردار است. به همین منظور آزمایشی بهصورت گلدانی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار و 5 تیمار در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه کردستان بر روی گیاه دارویی ریحان (<em>Ocimum basilicum</em> L.) به اجرا درآمد. تیمارهای این آزمایش شامل کود بیولوژیک نیتروکسین، فسفاته بارور-2، مخلوط نیتروکسین با فسفاته بارور-2، کود شیمیایی (NP) و تیمار شاهد (عدم مصرف کود) بود. نتایج بدست آمده نشان داد که تیمارهای کودی اثر معنیداری بر صفات وزن خشک کل اندام هوایی، ارتفاع بوته، تعداد برگ، وزن خشک برگ، وزن خشک ریشه، تعداد سرشاخه گلدار فتوسنتز، تعرق و میزان و عملکرد اسانس در سطح احتمال 1% و صفت میزان کلروفیل در سطح احتمال 5% داشت، اما صفات طول ریشه، وزن خشک ساقه و CO<sub>2</sub> زیر روزنهای اختلاف معنیداری را نشان ندادند. کود شیمیایی و تیمار مخلوط نیتروکسین با فسفاته بارور-2 بیشترین تأثیر را در افزایش صفات یاد شده داشتند. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که کودهای بیولوژیک میتوانند بهعنوان جایگزینی مناسب برای بخشی از کودهای شیمیایی در سیستمهای کشاورزی پایدار مورد استفاده قرار گیرند.
اسانس,مورفولوژیک,فیزیولوژیک,ریحان (Ocimum basilicum L.),کودهای بیولوژیک
https://ijmapr.areeo.ac.ir/article_4014.html
https://ijmapr.areeo.ac.ir/article_4014_19cc7398441fa6d76b35b7370236ebac.pdf
موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران
1735-0905
2383-1243
28
1
2012
04
20
افزایش بیان دائم ژن کدئینون ردوکتاز در گیاه تراریخت شقایق الیفرا (Papaver somniferom L.)
88
102
FA
بهمن
حسینی
استادیار، دانشگاه ارومیه
b.hosseini@urmia.ac.ir
هاله
هاشمیسهی
استادیار، پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و بیوتکنولوژی
فرجالله
شهریاری
دانشیار، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی، مشهد
اسماعیل
دهقان
دانشجوی دکتری بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی، مشهد
es.dehghanshahreza@gmail.com
10.22092/ijmapr.2012.4015
امروزه گیاه <em>Papaver</em><em> somniferom</em> L. بهعنوان منبع تجاری آلکالوئیدهای ارزشمند مورفین و کدئین محسوب میشود. آنزیم کدئینون ردوکتاز (Codeinone<em> </em>reductase) با قابلیت تبدیل کدئینون به کدئین و مورفینون به مورفین از آنزیمهای کلیدی جهت مهندسی متابولیک مسیر بیوسنتز این ترکیبها محسوب میشود. در این تحقیق ابتدا بهینهسازی انتقال ژن از طریق <em>Agrobacterium tumefaciens</em> دارای پلاسمید pBI121 (حاوی ژن گزارشگر <em>gus</em>) انجام گردید. جداسازی ژن مربوط به بیوسنتز کدئینون ردوکتاز براساس توالی موجود در بانک اطلاعاتی (NCBI) انجام و در ناقل بیانی تحت کنترل پروموتر CaMV35S کلون گردید. پس از آمادهشدن سازه، ریزنمونههای هیپوکوتیلی شقایق توسط آگروباکتریوم حامل سازه نوترکیب، تلقیح شده و با استفاده از روش مولکولی PCR و آغازگرهای اختصاصی پیشرو ژن cor و برگشتی ژن nos الحاق ژن در ژنوم گیاهان تأیید گردید. آنالیز HPLC نشاندهنده تغییر میزان، نوع و درصد ترکیبهای آلکالوئیدی در نمونههای تراریخته نسبت به گیاهان شاهد بود. نتایج تحقیق حاضر نشاندهنده اهمیت دستورزی ژنتیکی آنزیمهای مسیر بیوسنتزی مورفین در تغییر الگوی تولید متابولیتهای ارزشمند بنزیلایزوکوئینولین میباشد.
کدئینون ردوکتاز,مهندسی متابولیک,HPLC,Papaver somniferum L,Agrobacterium tumefaciens
https://ijmapr.areeo.ac.ir/article_4015.html
https://ijmapr.areeo.ac.ir/article_4015_5d3142f80066dee3a0ee4501dfea4496.pdf
موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران
1735-0905
2383-1243
28
1
2012
04
20
بررسی اثر تاریخ کشت دیم بر صفات کمّی و کیفی زیره سبز (Cuminum cyminum L.)
103
108
FA
عهدیه
کالیراد
کارشناس ارشد، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
kalirad@rifr-ac.ir
10.22092/ijmapr.2012.4017
به منظور بررسی اثر تاریخ کشت در شرایط دیم بر صفات کمّی و کیفی زیره سبز (<em>Cuminum cyminum</em> L.) آزمایشی در پنج تاریخ کشت (15 بهمن بهعنوان شاهد، 25 بهمن، 5، 15 و 25 اسفند) در قالب بلوکهای کامل تصادفی با 4 تکرار طی سه سال در ایستگاه تحقیقات منابع طبیعی منطقه بلبلوئیه سیرچ اجرا گردید. صفات مورفولوژیکی (شامل زمان گلدهی، پنجهزنی، تشکیل ساقه، تشکیل بذر و …)، همچنین میزان تولید بذر (عملکرد) یادداشتبرداری شد. نتایج نشان داد که تمامی صفات مورد بررسی از نظر تاریخ کشت در سطح 1% با هم اختلاف معنیداری را نشان میدهند. همچنین تمامی صفات از نظر سال دارای اختلاف معنیداری در سطح 1% بودند، بجز صفت زمان گلدهی که در سطح 5% معنیدار بود و وزن بذرهای تولیدی اختلاف معنیداری را در سالهای مختلف نشان نداد. در مقایسه میانگین صفات مشخص گردید که تاریخ کاشت شاهد (15 بهمن) برای صفات گلدهی، تشکیل بذر، بذردهی، پنجهزنی و تشکیل ساقه دارای بیشترین مقدار بود، اما میزان بذر و وزن بذر تولیدی در تاریخ کاشت 5 اسفند دارای بیشترین مقدار نسبت به سایر زمانهای کاشت بود. با توجه به نتایج بدستآمده جهت تولید محصول بیشتر تاریخ کاشت 5 اسفند توصیه میگردد، همچنین معنیدار بودن اختلاف صفات در سالهای متفاوت نشاندهنده تغییرات بالای آب و هوایی و شرایط اقلیمی در منطقه سیرچ است.
زیره سبز (Cuminum cyminum L.),تاریخ کشت,بذر,عملکرد
https://ijmapr.areeo.ac.ir/article_4017.html
https://ijmapr.areeo.ac.ir/article_4017_7f81a6512988946be1250e82ca524b99.pdf
موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران
1735-0905
2383-1243
28
1
2012
04
20
ارزیابی ویژگیهای نونهالی در گز روغن (Moringa peregrine (Forssk.) Fiori)
با بررسی روابط بین صفات رویشی گیاه
109
120
FA
هاشم
کنشلو
مربی پژوهشی، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، تهران
hkeneshlo@yahoo.com
حسین
میرزایی ندوشن
0000-0002-1021-9220
استاد، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، تهران
nodoushan2003@yahoo.com
فرشته
اسدیکرم
کارشناس ارشد، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، تهران
asadi344@rifr-ac.ir
یوسف
آچاک
کارشناس، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان سیستان و بلوچستان، ایرانشهر
10.22092/ijmapr.2012.4018
گز روغن (<em>Moringa peregrina </em>(Forssk.) Fiori) یکی از گونههای مغفول از جنس مورینگاست که در عرصه وسیعی از مناطق جنوبشرقی کشور ما رویش دارد. این تحقیق با مطالعه ویژگیهای نونهالی در 310 نهال گز روغن در پی بررسی روابط علت و معلولی این صفات و تأثیر احتمالی آنها بر قدرت رویش نهال، انجام گردید. ازاینرو با جمعآوری بذر از روی 21 تکپایه این گونه از عرصههای جنوبی کشور تعداد زیادی نهال از هر پایه تولید شده و در شرایط گلخانه نگهداری شدند و پس از رشد و استقرار اولیه از برخی از ویژگیهای رویشی نهالهای استقرار یافته یادداشتبرداری گردید. دادهها در قالب طرح آماری کامل تصادفی تجزیه واریانس شدند تا اختلاف بین پایههای مادری ارزیابی گردد. با تأیید اختلافات معنیدار بین پایههای بذرگیری شده، کلیه همبستگیهای دوگانه بین صفات تخمینزده شد. با انتخاب صفاتی که در مدل رگرسیون چندگانه قرار گرفتند تجزیه علّیت انجام شد تا روابط مستقیم و غیرمستقیم صفات منتخب بهعنوان صفات مستقل با ارتفاع گیاه، بهعنوان صفت وابسته بررسی شود. از تجزیه به مؤلفههای اصلی نیز در جهت ارزیابی ارتباط ویژگیهای رویشی مورد نظر استفاده شد. برای دستهبندی و سنجش قرابت پایههای بذرگیری شده، مؤلفههای اول و دوم حاصل از تجزیه به مؤلفههای اصلی در مقابل هم پلات شدند و نتیجه آن با نتیجه حاصل از تجزیه کلاستر مقایسه شد. همه صفات با ارتفاع، حداقل در سطح 1% همبستگی مثبت و معنیدار داشتند. تجزیه اثرهای همبستگی دوگانه به اثرهای مستقیم و غیرمستقیم نشان داد که برخی از صفاتی که همبستگی مستقیم و مثبت با ارتفاع نهال دارند به صورت غیرمستقیم و از طریق سایر صفات بر ارتفاع نهال اثر منفی میگذارند. همینطور صفاتی نظیر عرض برگچه که همبستگی دوگانه مثبت با ارتفاع نهال نشان داد، دارای اثر مستقیم منفی بر این صفت بود.
گز روغن,تجزیه علّیت,همبستگی,ویژگیهای نونهالی
https://ijmapr.areeo.ac.ir/article_4018.html
https://ijmapr.areeo.ac.ir/article_4018_d4491c2e207d2ab767f495c561383e12.pdf
موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران
1735-0905
2383-1243
28
1
2012
04
20
تأثیر تنش خشکی و زمان برداشت بر عملکرد دانه و تولید اسانس انیسون (Pimpinella anisum L.)
121
130
FA
نرگس
حیدری
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان
narges.heidari2010@yahoo.com
مجید
پوریوسف
استادیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان
pouryousef@znu.ac.ir
افشین
توکلی
استادیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان
tavakoli@znu.ac.ir
جلال
صبا
استادیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان
10.22092/ijmapr.2012.4019
به منظور بررسی تأثیر تنش خشکی و زمان برداشت بر عملکرد و اجزای عملکرد انیسون (<em>Pimpinella anisum </em>L.)، آزمایشی در بهار 1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان به اجرا درآمد. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. در این آزمایش تأثیر تنش خشکی در سه سطح شامل شاهد (آبیاری کامل)، تنش خشکی در مراحل گلدهی و پُرشدن دانه و زمان برداشت در دو سطح شامل مرحله خمیری سفت و رسیدگی کامل مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایش نشان داد که تأثیر تنش خشکی بر عملکرد دانه، وزن هزاردانه، زیستتوده، تعداد چتر در بوته، تعداد چترک در چتر، تعداد دانه در چترک، شاخص برداشت، درصد اسانس و عملکرد اسانس معنیدار (05/0p≤) بود. بهاستثنای درصد اسانس، تمامی صفات مذکور در شرایط تنش خشکی بهطور معنیداری (05/0p≤) کاهش یافتند، اما درصد اسانس افزایش یافت. بیشترین عملکرد دانه (622 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد اسانس (95/20 کیلوگرم در هکتار) از تیمار شاهد (آبیاری کامل) حاصل شد. همچنین نتایج نشان داد که تأثیر زمان برداشت بر عملکرد دانه، وزن هزاردانه و زیستتوده، شاخص برداشت و درصد اسانس دانه معنیدار (05/0p≤) میباشد. بهطوری که بیشترین عملکرد دانه (83/16 کیلوگرم در هکتار) و درصد اسانس (85/3%) بهترتیب از برداشت در مراحل خمیری سفت و رسیدگی کامل بدست آمد.
انیسون (Pimpinella anisum L.),تنش خشکی,زمان برداشت,اسانس
https://ijmapr.areeo.ac.ir/article_4019.html
https://ijmapr.areeo.ac.ir/article_4019_e90aa4cadfa51379b15e1a4c0a343545.pdf
موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران
1735-0905
2383-1243
28
1
2012
04
20
اثر اسموپرایمینگ بذر و دور آبیاری بر عملکرد کمّی و میزان اسانس
زیره سبز (Cuminum ciminum L.)
131
141
FA
اصغر
رحیمی
استادیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه ولیعصر (عج) رفسنجان
rahimiasg@gmail.com
10.22092/ijmapr.2012.4020
به منظور بررسی اثر پیشتیمار خشکی و دور آبیاری بر عملکرد کمّی و کیفی بذرهای پیشتیمار شده زیره سبز<br /> (<em>Cuminum</em> <em>ciminum</em> L.)، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه ولیعصر (عج) رفسنجان در سال 1387 انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی انجام شد که در آن فاکتور اول شامل 4 سطح پیشتیمار بذر (شاهد و پیشتیمار بذر با محلول پلیاتیلن گلیکول (PEG-8000) 3/0- و 9/0- مگاپاسگال (Mpa)) و فاکتور دوم شامل سطح دور آبیاری<br /> (5، 7، 9 و 11 روزه) بود. نتایج نشان داد که عملکرد بذر با افزایش شدت تنش بهطور معنیداری کاهش یافت و این کاهش بیشتر مربوط به کاهش تعداد چتر و تعداد بذر در چتر بود. با افزایش طول دور آبیاری (در هفت و نه روزه) درصد اسانس افزایش و در دور آبیاری یازده روزه کاهش یافت. وزن هزاردانه و شاخص برداشت تحت تأثیر دور آبیاری و پیشتیمار قرار نگرفت. بیشترین تعداد چتر در بوته و تعداد دانه در چتر در پیشتیمار بذر با محلول پلیاتیلن گلیکول 3/0- مگاپاسگال (P<sub>3</sub>) و دور آبیاری پنج و هفت روزه بدست آمد. بهطور کلی حداکثر عملکرد دانه (7/682 کیلوگرم در هکتار) در پیشتیمار P<sub>3</sub> و دور آبیاری پنج روزه و بالاترین درصد اسانس (62/3%) در پیشتیمار P<sub>2</sub> (پیشتیمار با آب مقطر) و دور آبیاری هفت روزه بدست آمد.
زیره سبز (Cuminum ciminum L.),پیشتیمار بذر,دور آبیاری
https://ijmapr.areeo.ac.ir/article_4020.html
https://ijmapr.areeo.ac.ir/article_4020_b1b7afe2df8cdde0b4cedd2c929dfd80.pdf
موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران
1735-0905
2383-1243
28
1
2012
04
20
تعیین منحنیهای همدمای جذب رطوبت برگ گیاه علف چای (.Hypericum perforatum L)
142
152
FA
حسین
احمدی چناربن
استادیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین-پیشوا
h.ahmadi@iauvaramin.ac.ir
سعید
مینایی
دانشیار، گروه مهندسی مکانیک ماشینهای کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
minaee@modares.ac.ir
علیرضا
بصیری
استادیار، گروه مهندسی شیمی، سازمان تحقیقات و پژوهشهای علمی و صنعتی ایران
مرتضی
الماسی
استاد، گروه مهندسی مکانیزاسیون کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
اکبر
عرب حسینی
دانشیار، گروه مهندسی مکانیک ماشینهای کشاورزی، پردیس ابوریحان دانشگاه تهران
10.22092/ijmapr.2012.4021
علف چای (<em>Hypericum perforatum </em>L.) یکی از مهمترین انواع گیاهان دارویی بوده که مهمترین ویژگی گونههای ایرانی آن، بالا بودن درصد هیپریسین در برگ و گلهای آن است. منحنیهای همدما، رابطه تعادلی بین فعالیت آبی و مقدار رطوبت محصول در دمای ثابت را نشان میدهند و آگاهی از آنها در فرایند انبارمانی و خشک کردن محصول ضروریست. در این تحقیق رطوبت تعادلی همدمای جذب برگ علف چای در چهار دمای 40، 50، 60 و 70 درجه سلسیوس و در محدوده فعالیت آبی 11/0 تا 84/0 به روش وزنسنجی ایستا تعیین گردید. پنج مدل ریاضی (هندرسون، هالسی، ازوین، چانگ فاست و گاب) برای برازش دادههای حاصل از آزمایش مورد استفاده قرار گرفتند. براساس نتایج حاصل از برازش انجام شده در تعیین منحنیهای همدمای جذب رطوبت، مدل چانگ فاست دارای بهترین برازش بود.
علف چای (Hypericum perforatum L.),رطوبت تعادلی,منحنی جذب
https://ijmapr.areeo.ac.ir/article_4021.html
https://ijmapr.areeo.ac.ir/article_4021_a272e08b00c33f83139774f45e6d7807.pdf
موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران
1735-0905
2383-1243
28
1
2012
04
20
شناسایی و تعیین مقدار ترکیبهای آنتیاکسیدانی روغن دانه کاپاریس اسپینوزا
(Capparis spinosa L.) در ایران
153
160
FA
سارا
صفارپور
کارشناس ارشد، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران
محمدهادی
گیویانراد
استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران
givianradh@yahoo.com
پیمان
بهشتی
کارشناس ارشد، عضو باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه آزاد اسلامی، واحد پارسآباد مغان
10.22092/ijmapr.2012.4022
این مقاله اولین مطالعه در ایران پیرامون شناسایی و تعیین کمّیت ترکیبهای دارای خواص آنتیاکسیدانی در روغن دانه گیاه غذایی و دارویی کاپاریس اسپینوزا (<em>Capparis</em> <em>spinosa</em> L.) که از منطقه دشت مغان جمعآوری شده میباشد. نتایج بدستآمده بهصورت میانگین در سه تکرار گزارش میشوند. در روغن دانه استخراج شده به روش سوکسله با استفاده از حلال هگزان درصد کل ترکیبهای غیرصابونی شونده برابر با 36/2% اندازهگیری شد. شناسایی و تعیین کمّیت تعدادی از اجزای تشکیلدهنده ترکیبهای غیرقابل صابونیشونده روغن که دارای خواص آنتیاکسیدانی میباشند نشان میدهد که مقدار 27/0% روغن مربوط به استرولها بوده که غالب این دسته را بتاسیتوسترول 60%، کمپسترول 13% و استیگمااسترول 10% شامل میشود. همچنین محتوی پتانسیل خوبی از منبع 7% 5 اونااسترول میباشد. ترکیب استرولی روغن دانه کاپاریس اسپینوزا با روغن بادامزمینی و روغن زیتون قابلمقایسه است. مقدار ppm93 در روغن، مجموع توکوفرولها و توکوترینولها اندازهگیری شد که این میزان بسیار به روغن زیتون نزدیک است و نیز غنی از ایزومر گاماتوکوفرول میباشد. این روغن غنی از بتا-کاروتن ppm 280 است که این میزان نزدیک به حداقل مقدار موجود در روغن پالم رنگبری نشدهاست. میزان کل ترکیبهای فنولیک در روغن ppm 61/86 ، بود که بسیار ناچیز میباشد.
کاپاریس اسپینوزا (Capparis spinosa L.),روغن دانه,ترکیبهای آنتیاکسیدان
https://ijmapr.areeo.ac.ir/article_4022.html
https://ijmapr.areeo.ac.ir/article_4022_ee94666e0ade8a4325877a83352736f4.pdf
موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران
1735-0905
2383-1243
28
1
2012
04
20
مقایسه ترکیبهای شیمیایی اسانس سه گونه از جنس پونهسا (Nepeta L.)
در منطقه کاشان
161
175
FA
حسین
بتولی
استادیار، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان (باغ گیاهشناسی کاشان)
ho_batooli@yahoo.com
جواد
صفائی قمی
دانشیار، دانشکده شیمی، دانشگاه کاشان
10.22092/ijmapr.2012.4023
جنس پونهسا (<em>Nepeta</em> L.) متعلق به خانواده نعناعیان، دارای گونههای دارویی و اسانسدار بسیار ارزشمندی است که تاکنون بالغ بر250 گونه از این جنس در جهان و 67 گونه از ایران گزارش شدهاست. در این تحقیق ترکیبهای شیمیایی اسانس سه گونه از جنس پونهسای منطقه کاشان به نامهای پونهسای یزدی (<em>Nepeta gloeocephala </em>Rech. F.)، پونهسای قهرودی (<em>N. sessilifolia </em>Bunge) و پونهسای تنک (<em>N. laxiflora</em> Benth.) مورد بررسی قرار گرفتهاند. این گونهها انحصاری ایران بوده و بهترتیب در ارتفاعات درین، قهرود و مشهد اردهال کاشان دارای رویشگاههای طبیعی میباشند. سرشاخههای گلدار گونههای یادشده در بهار و تابستان سال 1384 جمعآوری و در شرایط آزمایشگاه خشک شدند و به روش تقطیر با آب (Hydrodistillation) اسانسگیری شدند. برای شناسایی ترکیبهای تشکیلدهنده اسانس، از دستگاههای گاز کروماتوگرافی (GC) و گاز کروماتوگرافی متصلشده به طیفسنج جرمی (GC/MS) استفاده شد. 29 ترکیب در اسانس گیاه پونهسای یزدی شناسایی شد که اجزای اصلی آن 1،8-سینئول (2/35%)، بتا-پینن (7/21%)، سابینن (7/7%)، ترانس-بتا-اوسیمن (1/7%)، آلفا-پینن (1/7%) و سیس-اوسیمن (9/6%) بودند. 33 ترکیب در اسانس گیاه پونهسای قهرودی شناسایی شد که اجزای اصلی آن اسپاتولنول (7/25%)، لاواندولیل استات (7/16%)، لیمونن (4/6%) و ژرانیلاستات (2/4%) بودند. همچنین تعداد 30 ترکیب در اسانس پونهسای تنک شناسایی شد که بیشترین ترکیبهای تشکیلدهنده اسانس این گیاه بهترتیب شامل: آلفا-پینن (7/19%)، 8،1-سینئول (8/11%)، آلفا-بیسابولول (9/6%) و دلتا-کادینن (82/6%) میباشند.
پونهسای یزدی (Nepeta gloeocephala Rech. F.),پونهسای قهرودی (N. sessilifolia Bunge),پونهسای تنک (N. laxiflora Benth.),گیاهان دارویی و معطر,نعناعیان,اسانس
https://ijmapr.areeo.ac.ir/article_4023.html
https://ijmapr.areeo.ac.ir/article_4023_90e01f2ba8086c68df0c29e3384e180f.pdf
موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران
1735-0905
2383-1243
28
1
2012
04
20
مدلسازی سطح برگ گیاه دارویی بادرشبی (Dracocephalum moldavica L.)
با استفاده از روشهای تخریبی و غیرتخریبی
176
186
FA
زهرا
کریمیان فریمان
دانشجوی دکتری باغبانی، دانشگاه فردوسی مشهد
zkarimianf@gmail.com
آزاده
موسوی بزاز
دانشجوی دکتری باغبانی، دانشگاه فردوسی مشهد
محمد
بنایان اول
دانشیار، گروه زراعت، دانشگاه فردوسی مشهد
10.22092/ijmapr.2012.4024
سطح برگ یک متغیر کلیدی برای مطالعات فیزیولوژیکی است، بنابراین مدلهای دقیق و سادهای که بتوانند سطح برگ گیاهان را تعیین کنند در موارد زیادی اهمیت دارند. سطح برگ در گیاه بادرشبی (<em>Dracocephalum moldavica </em>L.) نیز چه بهعنوان یک گیاه دارویی و چه بهعنوان یک سبزی برگی یکی از مهمترین اجزای این گیاه است و اندازهگیری آن اهمیت زیادی دارد. به این منظور آزمایشی در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد در مورد گیاه دارویی بادرشبی انجام شد. برای تخمین سطح برگ این گیاه، وزن تر، وزن خشک و ابعاد برگ (طول و عرض برگ) اندازهگیری شدند. آنالیز رگرسیون سطح برگ با وزن تر، وزن خشک و ابعاد برگ مدلهای متعددی را ایجاد کردند که میتوانند برای تخمین سطح برگ انفرادی بادرشبی مورد استفاده قرار گیرند. بین تمام مدلهای حاصل در این آزمایش دو مدل توانی <sup>946/0</sup>(L×W)510/0 =LA و <sup>473</sup><sup>/0</sup>(L<sup>2</sup>×W<sup>2</sup>)510/0 =LA که مبتنی بر مقادیر طول و عرض برگ هستند، بهترتیب دقیقترین تخمین (656/0 =RMSE، 877/0 =R<sup>2</sup> و 655/0 =RMSE، 877/0 =R<sup>2</sup>) را برای تعیین سطح برگ بادرشبی داشتند. میتوان این گونه استنباط نمود که رگرسیونهای حاصل از L × W و L<sup>2</sup> × W<sup>2</sup> میتوانند بهطور مناسبتری سطح برگ را تخمین بزنند، ولی طول و عرض برگ به تنهایی تخمین مناسبی از سطح برگ ارائه ندادند. در بخش تأیید مدل نیز اثبات شد که مدل منتخب میتواند سطح برگ را در گیاه بادرشبی با دقت و سرعت نسبتاً بالا تخمین بزند.
سطح برگ,طول برگ,عرض برگ,مدلسازی,وزن تر,وزن خشک
https://ijmapr.areeo.ac.ir/article_4024.html
https://ijmapr.areeo.ac.ir/article_4024_31fd8c2a63641973c93bfaf6364294ed.pdf