سمیه دهقان کوهستانی؛ امین باقی‌زاده؛ غلامعلی رنجبر؛ نادعلی باباییان جلودار
دوره 24، شماره 4 ، بهمن 1387، ، صفحه 414-427
چکیده
Bunium persicum (Boiss.) B. Fedtsch. یک گیاه دارویی متعلق به خانواده Apiaceae (جعفری) است که به نام زیره کوهی یا زیره پارسی معروف است. در این تحقیق، تنوع ژنتیکی ژرم پلاسم زیره استان کرمان با استفاده از نشانگر مولکولی RAPD مورد ارزیابی قرار گرفت. میوه‌های زیره پارسی از 43 رویشگاه مختلف در استان کرمان جمع‌آوری شد. استخراج DNA به روش CTAB تغییر یافته از میوه انجام ...
بیشتر
Bunium persicum (Boiss.) B. Fedtsch. یک گیاه دارویی متعلق به خانواده Apiaceae (جعفری) است که به نام زیره کوهی یا زیره پارسی معروف است. در این تحقیق، تنوع ژنتیکی ژرم پلاسم زیره استان کرمان با استفاده از نشانگر مولکولی RAPD مورد ارزیابی قرار گرفت. میوه‌های زیره پارسی از 43 رویشگاه مختلف در استان کرمان جمع‌آوری شد. استخراج DNA به روش CTAB تغییر یافته از میوه انجام شد. از 27 آغازگر تصادفی که در واکنش PCR استفاده شد، تعداد 19 آغازگر که نوارهای بهتری تولید کردند، جهت آنالیز انتخاب شدند. از این تعداد آغازگر، 446 قطعه چند شکل بدست آمد و امتیازدهی شد. ماتریس صفر و یک حاصل توسط نرمافزار NTSYS-pc، با استفاده از ضریب تشابه دایس به ماتریس فاصله تبدیل شد و سپس با استفاده از الگوریتم میانگین فاصله (UPGMA) دندروگرام مربوطه رسم شد. بر این اساس 43 جمعیت مورد بررسی در 7 گروه جایابی شدند. کلاستر حاصله تا حدودی با تنوع جغرافیایی همخوانی داشت. نتایج تجزیه به مؤلفههای اصلی با نتایج تجزیه کلاستر تقریباً مشابه بود. نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از تکنیک RAPD برای ارزیابی تنوع مولکولی بین این تودهها مناسب میباشد.
محمدرضا کدوری؛ سیدرضا طبایی عقدایی
دوره 23، شماره 1 ، اردیبهشت 1386، ، صفحه 100-110
چکیده
به منظور ارزیابی عملکرد گل محمدی در استان کرمان تعداد نه اکسشن گل محمدی (Rosa damascena Mill.) از نقاط مختلف استان جمع‌آوری و در قالب یک طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1384-1383 در ایستگاه تحقیقات منابع طبیعی استان کرمان کشت گردید. عملکرد گل در هکتار، درصد ماده خشک، نسبت ماده خشک گل، نسبت وزن گلبرگ به گل، تعداد گل در بوته، وزن تر گل و ...
بیشتر
به منظور ارزیابی عملکرد گل محمدی در استان کرمان تعداد نه اکسشن گل محمدی (Rosa damascena Mill.) از نقاط مختلف استان جمع‌آوری و در قالب یک طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1384-1383 در ایستگاه تحقیقات منابع طبیعی استان کرمان کشت گردید. عملکرد گل در هکتار، درصد ماده خشک، نسبت ماده خشک گل، نسبت وزن گلبرگ به گل، تعداد گل در بوته، وزن تر گل و عملکرد گل در بوته در سال 1385 مورد مقایسه قرار گرفت. ارزیابی دادههای مربوط به صفات مورد مطالعه با استفاده از تجزیه واریانس و مقایسه میانگینها تجزیه و تحلیل گردیدند. اکسشن‌های مورد مطالعه اختلاف معنیداری از نظر کلیه صفات مورد بررسی داشتند. مقایسه میانگین صفات، اکسشنها را در گروههای مختلف قرار داد. همچنین همبستگی معنیداری در میان صفات مختلف وجود داشت، که بالاترین همبستگی با عملکرد گل در هکتار مربوط به تعداد کل در بوته و عملکرد تک بوته بود. در مجموع و با توجه به نتایج بدست آمده، اکسشن رفسنجان از نظر عملکرد گل نسبت به سایر اکسشنها برتری داشت.
محمدرضا کدوری؛ کیومرث کلارستاقی؛ داوود درویشی زیدآبادی
دوره 19، شماره 4 ، بهمن 1382، ، صفحه 411-423
چکیده
به منظور بررسی اثر تاریخ کاشت و رقم برعملکرد و اجزا عملکرد گلرنگ بهاره در شهرستان کرمان آزمایشی در سال زراعی 81-80 در ایستگاه تحقیقات منابع طبیعی مرکز تحقیقات کرمان به اجراء در آمد. آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. کرتهای اصلی شامل چهار تاریخ کاشت (25 اسفند، 10 فروردین، 25 فروردین، 9 اردیبهشت) ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر تاریخ کاشت و رقم برعملکرد و اجزا عملکرد گلرنگ بهاره در شهرستان کرمان آزمایشی در سال زراعی 81-80 در ایستگاه تحقیقات منابع طبیعی مرکز تحقیقات کرمان به اجراء در آمد. آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. کرتهای اصلی شامل چهار تاریخ کاشت (25 اسفند، 10 فروردین، 25 فروردین، 9 اردیبهشت) و کرتهای فرعی شامل سه رقم ( توده محلی کرمان ، رقم اراک 2811، رقم محلی اصفهان) بودند. طول دوره از کاشت تا وقوع کلیه مراحل نمو شامل جوانه زنی ،ساقه دهی، 50 درصد غنچه دهی، 100 درصد غنچه دهی، 50 درصد گلدهی ، 100 درصد گلدهی و رسیدگی تحت تأثیر تاریخ کاشت قرار گرفت و با تأخیر در کاشت کاهش یافت. اثر تاریخ کاشت بر ارتفاع گیاه، تعداد شاخه فرعی، تعداد طبق در بوته، وزن هزار دانه ، وزن خشک بوته، عملکرد دانه و عملکرد گلچه معنی دار بوده و تأخیر در کاشت باعث کاهش آنها گردید. تأخیر در کاشت موجب افزایش درصد پروتئین دانه و تسریع در کاشت موجب افزایش درصد روغن دانه گردید. با توجه به نتایج بدست آمده اثر متقابل تاریخ کاشت در رقم بر تمامی مراحل از کاشت تا وقوع کلیه مراحل نمو، ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی، تعداد طبق در بوته، تعداد دانه در طبق, وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیکی، عملکرد دانه، درصد روغن و درصد پروتئین معنی دار و برای شاخص برداشت معنی دار نبود. تاریخ کاشت دوم (10 فروردین) و توده محلی کرمان از نظر عملکرد دانه و رقم محلی اصفهان از نظر میزان روغن دانه وعملکرد روغن در شرایط آب و هوایی کرمان قابل کشت و توصیه می باشند.
