کریم چعب؛ شعبان رحیمی؛ پژواک خاکی
چکیده
این آزمایش بهمنظور بررسی اثر گیاهان دارویی، اسید آلی و آنتیبیوتیک بر عملکرد جوجههای گوشتی انجام شد. گروههای آزمایشی شامل: گروه اول کنترل منفی (غیرآلوده)، گروه دوم کنترل مثبت (آلوده)، گروههای سوم، چهارم و پنجم بهترتیب شامل عصارههای گیاهی آویشن، سیر و بومادران (هر یک به میزان 1/0% در طول دوره)، گروه ششم اسید آلی (Selko-pH به میزان ...
بیشتر
این آزمایش بهمنظور بررسی اثر گیاهان دارویی، اسید آلی و آنتیبیوتیک بر عملکرد جوجههای گوشتی انجام شد. گروههای آزمایشی شامل: گروه اول کنترل منفی (غیرآلوده)، گروه دوم کنترل مثبت (آلوده)، گروههای سوم، چهارم و پنجم بهترتیب شامل عصارههای گیاهی آویشن، سیر و بومادران (هر یک به میزان 1/0% در طول دوره)، گروه ششم اسید آلی (Selko-pH به میزان 1/0%، در دو هفته اول بهصورت 24 ساعت و در ادامه دوره 8-7 ساعت در روز) در آب آشامیدنی و گروه هفتم آنتیبیوتیک (اکسی تتراسایکلین به میزان 100 گرم در تن) بودند. در روز 21 تمام گروهها بجز کنترل منفی با باکتری کمپیلو باکتر ژژونی چالش (1 میلیلیتر) داده شدند. نتایج در 42 روزگی نشان داد که بالاترین عیار آنتیبادی علیه گلبولهای قرمز خون گوسفند مربوط به تیمار اسید آلی بود که نسبت به تیمار شاهد تفاوت معنیداری داشت (P<0.05). البته تیمارها بر روی ترکیبهای بیوشیمیایی خون تأثیر معنیداری گذاشتند (P<0.05)، بهطوری که تیمار آویشن باعث کاهش کلسترول سرم و تیمار سیر نیز کمترین میزان تریگلیسرید را نشان داد که از لحاظ آماری با تیمار شاهد تفاوت معنیداری داشتند (P<0.05). تیمارها تأثیر معنیداری بر مورفولوژی روده داشتند، بهطوری که بالاترین ارتفاع پرز و بیشترین عمق کریپتها بهترتیب در تیمارهای سیر و آویشن مشاهده شد که از لحاظ آماری با تیمار شاهد تفاوت معنیداری داشت (P<0.05). همچنین تیمارها بر موضعی شدن باکتری کمپیلو باکتر ژژونی تأثیر معنیداری داشتند (P<0.05)، بهطوری که کمترین جمعیت کلونی این باکتری در تیمار آنتیبیوتیک مشاهده شد و تیمار بومادران نیز باکتری را نسبت به تیمار شاهد بهصورت معنیداری کاهش داد.
مینو میرزاوند؛ شعبان رحیمی؛ محمدعلی سحری
چکیده
آنتیبیوتیکها اثر مثبتی بر عملکرد جوجههای گوشتی دارند، اما احتمالاً دارای اثرات منفی مانند ایجاد مقاومتهای میکروبی در انسان و دام میشوند. یکی از جایگزینهای آنتیبیوتیک بهعنوان محرک رشد، گیاهان دارویی هستند. به همین منظور برای بررسی اثرات گیاهان دارویی (نعناع، جعفری، شوید، گشنیز، سیر و ریحان) با آنتیبیوتیک آزمایشی با ...
بیشتر
آنتیبیوتیکها اثر مثبتی بر عملکرد جوجههای گوشتی دارند، اما احتمالاً دارای اثرات منفی مانند ایجاد مقاومتهای میکروبی در انسان و دام میشوند. یکی از جایگزینهای آنتیبیوتیک بهعنوان محرک رشد، گیاهان دارویی هستند. به همین منظور برای بررسی اثرات گیاهان دارویی (نعناع، جعفری، شوید، گشنیز، سیر و ریحان) با آنتیبیوتیک آزمایشی با 480 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه رأس 308 در قالب 8 تیمار و 3 تکرار (هر تکرار شامل 20 پرنده) اجرا شد. تیمارها شامل گروه شاهد (جیره پایه بدون هیچگونه افزودنی)، تیمار گیاهان دارویی و معطر بهترتیب: نعناع، جعفری، شوید، گشنیز، سیر و ریحان هر کدام به میزان 5/1% و تیمار آنتیبیوتیک ویرجینیامایسین به میزان ppm15 بود. وزن زنده، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی، فاکتورهای خونی، سیستم ایمنی و طعم گوشت در پایان دوره مورد اندازهگیری و تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج نشان داد که ویرجینیامایسین وزن بدن و خوراک مصرفی را در کل دوره تحت تأثیر قرار داد (05/0>p)، در حالیکه ضریب تبدیل غذایی تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفت (05/0<p). کمترین میزان کلسترول و LDL سرم در تیمار سیر مشاهده شد (05/0>p). کمترین میزان اسید اوریک خون مربوط به تیمار جعفری بود (05/0>p). عیار آنتیبادی علیه گلبول قرمز گوسفند در پاسخ ثانویه در سیر و شوید بیشترین بود (05/0>p)، البته عیار آنتیبادی علیه ویروس واکسن نیوکاسل تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفت (05/0<p). نسبت هتروفیل به لنفوسیت در سیر کمترین و در کنترل بیشترین بود (05/0>p). وزن نسبی بورس و طحال بهعنوان دو ارگان لنفوئیدی بین تیمارها اندازهگیری شد، که تفاوت معنیداری نداشت (05/0<p). ارتفاع پرز روده در هیچیک از قسمتهای روده معنیدار نبود (05/0<p). نسبت ارتفاع پرز روده به عمق کریپت و نسبت ارتفاع پرز به عرض آن معنیدار بود (05/0>p). بنابراین نتیجهگیری میشود که گشنیز و نعناع بیشترین تأثیر را بر رنگ، طعم، بافت و پذیرش کلی گوشت مرغ داشته (05/0>p) و میتوان از آنها بهعنوان افزودنی غذایی در جیره طیور استفاده کرد.
زریر تیموریزاده؛ شعبان رحیمی؛ محمدامیر کریمی ترشیزی؛ رضا امیدبیگی
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی مقایسه عصارههای آویشن باغی (Thymus vulgaris L.)، سرخارگل (Echinacea purpurea (L.) Moench.)، سیر (Allium sativum L.) و آنتیبیوتیک ویرجینیامایسین بهعنوان بهبود دهندههای رشد بر عملکرد جوجههای گوشتی انجام شد. تعداد 480 قطعه جوجه یک روزه از سویه رأس 308 در قالب طرح کامل تصادفی با 6 تیمار (شامل عصارههای آویشن باغی، سرخارگل، سیر، مخلوط عصارهها ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی مقایسه عصارههای آویشن باغی (Thymus vulgaris L.)، سرخارگل (Echinacea purpurea (L.) Moench.)، سیر (Allium sativum L.) و آنتیبیوتیک ویرجینیامایسین بهعنوان بهبود دهندههای رشد بر عملکرد جوجههای گوشتی انجام شد. تعداد 480 قطعه جوجه یک روزه از سویه رأس 308 در قالب طرح کامل تصادفی با 6 تیمار (شامل عصارههای آویشن باغی، سرخارگل، سیر، مخلوط عصارهها با دوز 1/0 درصد، ویرجینیامایسین با دوز 15/0 درصد و گروه کنترل) و 4 تکرار و 20 جوجه در هر تکرار بهطور تصادفی بین قفسهها تقسیم گردید. در پایان آزمایش از هر تکرار 2 قطعه پرنده با وزنی نزدیک به میانگین وزنی تکرار انتخاب و جهت بررسی درصد لاشه (100 × وزن لاشه خالی/ وزن زنده پرنده)، درصد چربی بطنی و وزن اندامهای گوارشی، کشتار گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که در پایان هر دو مقطع 21 و 42 روزگی بیشترین و کمترین وزن بدن و افزایش وزن بدن بهترتیب مربوط به جوجههای تغذیه شده با جیره غذایی آنتیبیوتیک و سرخارگل بود. ویرجینیامایسین مصرف خوراک را افزایش داد، اما این اختلاف بجز با گروه سرخارگل با دیگر گروهها معنیدار نبود (05/0P>). در کل دورۀ پرورشی (42-1 روزگی) نیز کمترین و بیشترین ضریب تبدیل بهترتیب مربوط به تیمار آنتیبیوتیک و سرخارگل بود (05/0>P)، هر چند که در این دوره ضریب تبدیل در گروه آویشن باغی تفاوت معنیداری با گروه آنتیبیوتیک نشان نداد (05/0P>). درصد لاشه، درصد چربی بطنی و وزن اندامهای گوارشی بجز روده تفاوت معنیداری بین تیمارها نداشت. بهطوری که کمترین و بیشترین وزن روده بهترتیب متعلق به تیمارهای آنتیبیوتیک و کنترل بود.
محمدرضا جلالی ندوشن؛ محمدحسن قوسیان مقدم؛ حسین جعفری؛ نادر فلاح
دوره 24، شماره 1 ، اردیبهشت 1387، ، صفحه 74-81
چکیده
یکی از عفونتهای مهم رودهای بهخصوص در کشورهای در حال توسعه، عفونت با سالمونلا است. با افزایش مقاومت باکتریایی به آنتیبیوتیکها، توجه به توسعه انواع آنتیباکتریالها برای کنترل عفونت افزایش یافته است. یکی از روشهای درمانی و کنترل علائم که از زمانهای قدیم مرسوم بوده، استفاده از گیاهان دارویی میباشد. در این مطالعه، اثر سیر در ...
بیشتر
یکی از عفونتهای مهم رودهای بهخصوص در کشورهای در حال توسعه، عفونت با سالمونلا است. با افزایش مقاومت باکتریایی به آنتیبیوتیکها، توجه به توسعه انواع آنتیباکتریالها برای کنترل عفونت افزایش یافته است. یکی از روشهای درمانی و کنترل علائم که از زمانهای قدیم مرسوم بوده، استفاده از گیاهان دارویی میباشد. در این مطالعه، اثر سیر در درمان و کاهش علائم بالینی عفونت رودهای با سالمونلا تیفیموریوم بررسی شده است. این مطالعه روی 60 خرگوش نژاد Dutch-polish در سه گروه 20 تایی انجام شد. خرگوشها ابتدا با 1011باکتری سالمونلا تیفیموریوم آلوده شدند و 48 ساعت پس از آلودگی گروه 2 و 3 بهترتیب با دوز 20mg/kg و 40mg/kg عصاره آبی سیر سه بار در روز تحت درمان قرار گرفتند. علائم بالینی شامل ضربان قلب، وزن، درجه حرارت و وضعیت مزاجی حیوان 24، 48، 72، 96 و 168 ساعت پس از درمان و در گروه بدون درمان (گروه 1) در زمانهای مشابه مورد ارزیابی قرار گرفت. ضربان قلب، درجه حرارت و وضعیت مزاجی در سه گروه در روزهای مختلف و میان گروههای مختلف اختلاف معنیداری داشت (p=0.000). اما در مورد تغییر وزن، اختلاف آماری معنیداری مشاهده نشد (P>0.05). سیر در تسریع بهبود علایم بالینی عفونت رودهای سالمونلا تیفیموریوم مؤثر بوده و برای استفاده بالینی از این گیاه دارویی مطالعات وسیعتر بهصورت کارآزمایی بالینی توصیه میشود.
محمدرضا جلالیندوشن؛ حسین جعفری؛ پرویز اولیاء؛ نادر فلاح؛ علی دواتی
چکیده
سالمونلوز یکی از شایعترین بیماریهای عفونی در کشورهای در حال توسعه است که برای درمان آن از آنتیبیوتیکها استفاده میگردد. استفاده از آنتیبیوتیک میتواند منجر به عوارض خطرناک ناشی از دارو و مقاومت دارویی گردد. از اینرو، از مدتها قبل برای درمان بسیاری از بیماریهای عفونی از گیاهان دارویی استفاده شده که یکی از این گیاهان سیر است ...
بیشتر
سالمونلوز یکی از شایعترین بیماریهای عفونی در کشورهای در حال توسعه است که برای درمان آن از آنتیبیوتیکها استفاده میگردد. استفاده از آنتیبیوتیک میتواند منجر به عوارض خطرناک ناشی از دارو و مقاومت دارویی گردد. از اینرو، از مدتها قبل برای درمان بسیاری از بیماریهای عفونی از گیاهان دارویی استفاده شده که یکی از این گیاهان سیر است که دارای اثرات متنوعی از جمله، اثرات ضد باکتریایی میباشد. در مورد اثر سیر بهصورت in vivo بر روی سالمونلا تیفیموریوم (Salmonella typhimurium) مطالعه نشده است و در این مطالعه نقش آن در کاهش دفع مدفوعی باکتری مورد مطالعه قرار میگیرد. 60 خرگوش نر از نژاد Dutch polish در سه گروه شامل گروههای آلوده بدون درمان، آلوده با درمان دوز پایین و آلوده با درمان دوز بالای عصاره سیر مورد مطالعه قرار گرفتند. تمام حیوانات با CFU 1011 باکتری سالمونلا تیفیموریوم بهصورت خوراکی آلوده شده و 48 ساعت پس از آلودگی عصاره آبی سیر با دوز mg/kg20 و mg/kg40، سه بار در روز به گروههای تحت درمان بهصورت خوراکی تجویز و کشت مدفوع بدون درمان انجام شد. شمارش کلونی باکتری اختلاف معنیداری را در روزهای مختلف نشان داد و همچنین اختلاف معنیداری در شمارش کلونی بین گروههای تحت درمان و گروه بدون درمان دیده شد (p<0.001)، اما اختلاف معنیداری بین دو گروه تحت درمان وجود نداشت. در مجموع، بهنظر میرسد عصاره آبی سیر دارای اثرات ضد باکتریال روی سالمونلا تیفیموریوم است.
حسین جعفری؛ حسن جهانی هاشمی؛ اسماعیل عباسی؛ مینو شهیدی؛ سید روح الله میری
چکیده
آمارها نشانگر آن است که بیماریهای قلبی - عروقی شایعترین علت مرگ زودرس در جوامع مختلف میباشند. از طرفی در میان داروهای موثر بر قلب و عروق بتا بلو کرها بهطور شایع مورد استفاده قرار میگیرند، با توجه به اثبات اثر بخشی سیر در بیماریهای قلبی- عروقی، بر آن شدیم به مقایسه اثرات عصاره آبی سیر و پروپرانول بر قدرت انقباضی و ضربان دهلیز ایزوله ...
بیشتر
آمارها نشانگر آن است که بیماریهای قلبی - عروقی شایعترین علت مرگ زودرس در جوامع مختلف میباشند. از طرفی در میان داروهای موثر بر قلب و عروق بتا بلو کرها بهطور شایع مورد استفاده قرار میگیرند، با توجه به اثبات اثر بخشی سیر در بیماریهای قلبی- عروقی، بر آن شدیم به مقایسه اثرات عصاره آبی سیر و پروپرانول بر قدرت انقباضی و ضربان دهلیز ایزوله موش صحرایی نر درپی افزایش آدرنالین بپردازیم. در این تحقیق از موش های صحرایی نر نژاد Spragve Dawley نوع آلبینو در محدوده وزنی 250-200 گرم استفاده شد. موشها به طور تصادفی به هفت گروه شاهد، دریافت کننده اپی نفرین، دریافت کننده عصاره سیر با دوز mg/kg10 ، mg/kg20 و mg/kg40، دریافت کننده پروپرانولول، دریافت کننده پروپرانولول و عصاره سیر با دوز mg/kg40 تقسیم شدند. نتایج نشان داد که دوز mg/kg40 از عصاره سیر به صورت معنی داری سبب کاهش سرعت ضربان دهلیز شد، اما کاهش ضربان دهلیزی با افزایش پروپرانولول نسبت به گروه دریافت کننده پروپرانولول و سیر بیشتر می باشد. همچنین عصاره سیر با دوزهای 10، 20 و mg/kg40 قدرت انقباضی دهلیز را در گروه تحت تاثیر آدرنالین کاهش داد. به علاوه کاهش قدرت انقباضی در دو گروه عصاره سیر با دوز mg/kg40 و مجموعه سیر و پروپرانولول تفاوتی نداشت. بنابراین میتوان توصیه نمود که بیمارانی که رژیم غذایی سیر دارند بهتر است از پروپرانولول استفاده نمایند و اگر پروپرانولول را به عنوان دارو مصرف می نمایند بهتر است که سیر دریافت نکنند.
محمدرضا جلالیی ندوشن؛ حسین جعفری؛ پرویز اولیاء
دوره 19، شماره 4 ، بهمن 1382، ، صفحه 425-431
چکیده
مقدمه و هدف: از جمله عفونتهای رودهای شایع عفونتهای سالمونلایی میباشد که منجر به تغییرات التهابی در مخاط روده باریک میگردد. بدیهی است درمان ضدمیکروبی مناسب میتواند منجر به کاهش تغییرات هیستولوژیکی در مخاط روده گردد. برهمین اساس دراین مطالعه تأثیر عصاره آبی سیر بر کاهش تغییرات التهابی در مخاط روده باریک مورد مطالعه ...
بیشتر
مقدمه و هدف: از جمله عفونتهای رودهای شایع عفونتهای سالمونلایی میباشد که منجر به تغییرات التهابی در مخاط روده باریک میگردد. بدیهی است درمان ضدمیکروبی مناسب میتواند منجر به کاهش تغییرات هیستولوژیکی در مخاط روده گردد. برهمین اساس دراین مطالعه تأثیر عصاره آبی سیر بر کاهش تغییرات التهابی در مخاط روده باریک مورد مطالعه قرار گرفت. مواد و روشها : دراین مطالعه 3 گروه 20 تایی خرگوش نژاد Dutch-polish مورد مطالعه قرار گرفتند همه حیوانات با 1011CFU باکتری سالمونلاتیفی موریوم آلوده شدند. 48 ساعت پس از درمان دو گروه از خرگوشها با میزان 20mg/kg و 40mg/kg عصاره آبی سیر تحت درمان خوراکی قرار گرفتند و گروه دیگر بدون درمان تحت نظر بودند. 7 روز پس از درمان حیوانات کشته و روده باریک آنها در مقاطع مختلف مورد مطالعه پاتولوژیکی قرار گرفت. پس از آماده سازی و برش استاندارد نمونهها، رنگآمیزی هماتوکسیلین – ائوزین انجام و سه یافته ادم، پرخونی و ارتشاح سلول التهابی بررسی شد. یافته ها : از نظر شدت ارتشاح سلولی التهابی، ادم پرخونی با آزمون آماری Fisher exact Test اختلاف آماری معنیداری بین سه گروه وجود داشت. نتیجهگیری : عصاره آبی سیر در کاهش شدت التهاب در مخاط روده باریک در عفونت ناشی از سالمونلاتیفی موریوم مؤثر بوده و برهمین اساس مطالعات کاملتری جهت شناخت کامل اثرات آن و استفاده در طب بالینی توصیه میگردد.