نوشین قیومی محمدی؛ حسینعلی اسدی قارنه
چکیده
چایترش (Hibiscus sabdariffaL.) از گیاهان دارویی مهم است که در ساخت فرآوردههای داروسازی، غذایی و صنعتی کاربرد دارد. بهمنظور بررسی تأثیر کود ورمیکمپوست و محلولپاشی جلبک دریایی بر ویژگیهای کمّی و کیفی گیاه دارویی چایترش، این تحقیق در مزرعه پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان) در بهار، تابستان و پاییز سال 1395 انجام شد. آزمایش ...
بیشتر
چایترش (Hibiscus sabdariffaL.) از گیاهان دارویی مهم است که در ساخت فرآوردههای داروسازی، غذایی و صنعتی کاربرد دارد. بهمنظور بررسی تأثیر کود ورمیکمپوست و محلولپاشی جلبک دریایی بر ویژگیهای کمّی و کیفی گیاه دارویی چایترش، این تحقیق در مزرعه پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان) در بهار، تابستان و پاییز سال 1395 انجام شد. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای ورمیکمپوست در چهار سطح: صفر (شاهد)، 5، 10 و 15 تن در هکتار و محلولپاشی جلبک دریایی در سه سطح: صفر (شاهد)، 1 و 1.5 گرم بر لیتر در فواصل زمانی یکماه روی گیاه اعمال شدند. در پایان آزمایش ارتفاع بوته، تعداد گل در بوته، وزن تر و خشک بوته، وزن تر و خشک کاسبرگ، شاخص سبزینگی برگ، میزان کلروفیل a، b و کلروفیل کل برگ، میزان آنتوسیانین کاسبرگ، میزان ویتامین C، اسیدیته قابل تیتراسیون و فلاونوئید کاسبرگ، اندازهگیری شدند. نتایج این تحقیق نشان داد که کاربرد کود ورمیکمپوست و محلولپاشی جلبک دریایی، عملکرد کمّی و کیفی چایترش را بهبود بخشید، بهطوری که بیشترین میزان ارتفاع بوته، تعداد گل در بوته، وزن تر و خشک بوته، وزن تر و خشک کاسبرگ، بیشترین میزان کلروفیل a، b و کل برگ، میزان آنتوسیانین کاسبرگ، اسیدیته قابل تیتراسیون و ویتامین C کاسبرگ مربوط به تیمار ورمیکمپوست 15 تن در هکتار بود و بیشترین تعداد گل در بوته، وزن تر بوته، میزان کلروفیل a، اسیدیته قابل تیتراسیون، آنتوسیانین، فلاونوئید و ویتامین C کاسبرگ، در تیمار1.5 گرم بر لیتر جلبک دریایی مشاهده شد. بیشترین میزان ویتامین C (68.74 میلیگرم در 100 گرم)، اسیدیته قابل تیتراسیون (4.97%)، آنتوسیانین کاسبرگ (1.400 میلیمول بر گرم)، بیشترین تعداد گل در بوته (73.33 عدد) و وزن تر بوته (828.33 گرم) در تیمار ورمیکمپوست 15 تن در هکتار همراه با جلبک دریایی 1.5 گرم بر لیتر مشاهده شد.
فریده ملائی نژاد؛ فرشته عزتی قادی؛ عبدالله رمضانی قرا؛ سعید رضایی زارچی
چکیده
در این مطالعه سعی شد تا به خواص ضد دیابتی شیره خشک گیاه استبرق (Calotropis procera (Willd.) R. Br.) به همراه ویتامین C در موشهای دیابتی شده توسط STZ پرداخته شود. دیابت در موشهای بزرگ آزمایشگاهی توسط تک دوز STZ (50 میلیگرم/کیلوگرم وزن بدن) بهصورت تزریق درون صفاقی ایجاد گردید. 30 سر موش نر بالغ نژاد ویستار بهطور تصادفی به شش گروه بهشرح زیر تقسیم ...
بیشتر
در این مطالعه سعی شد تا به خواص ضد دیابتی شیره خشک گیاه استبرق (Calotropis procera (Willd.) R. Br.) به همراه ویتامین C در موشهای دیابتی شده توسط STZ پرداخته شود. دیابت در موشهای بزرگ آزمایشگاهی توسط تک دوز STZ (50 میلیگرم/کیلوگرم وزن بدن) بهصورت تزریق درون صفاقی ایجاد گردید. 30 سر موش نر بالغ نژاد ویستار بهطور تصادفی به شش گروه بهشرح زیر تقسیم شدند. گروه اول) کنترل، گروه دوم) دیابتی، گروه سوم) موشهای دیابتی که با شیره استبرق200 میلیگرم به ازای کیلوگرم وزن بدن تیمار شدند، گروه چهارم) گروهی که توسط شیره استبرق (mg/kg200) و ویتامین C (mg/kg100) تیمار شدند، گروه پنجم) تیمار روزانه توسط شیره استبرق (mg/kg200)، گروه ششم) حیوانات این گروه روزانه با ویتامین C (mg/kg200) تیمار شدند. در پایان دوره 15 روزه فاکتورهای بیوشیمیایی قند خون، کلسترول تام، تریگلیسیرید و هموگلوبین گلیکه (HbA1c) بررسی شد. نتایج نشان داد که میزان قند خون، کلسترول تام، تریگلیسیرید و همگلوبین گلیکه (HbA1c) در گروه دیابتی بهطور معنیداری افزایش داشته است. تیمار گروههای دیابتی توسط شیره خشک استبرق و همچنین ترکیب شیره استبرق و ویتامین C باعث کاهش معنیدار میزان فاکتورهای بیوشیمیایی بالا گردید. نتایج نشان داد که شیره استبرق به تنهایی نسبت به گروه چهارم تأثیر بهتری بر فاکتورهای بیوشیمیایی سرم داشته است. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که شیره خشک گیاه استبرق به تنهایی قادر به کاهش قند خون و همچنین عوارض ناشی از دیابت در افراد دیابتی نوع 1 میباشد.
بهاره پارسامطلق؛ پرویز رضوانی مقدم؛ رضا قربانی؛ ذبیح اله اعظمی ساردویی
چکیده
با هدف مطالعه تأثیر سیستمهای مختلف تغذیهای و سطوح مختلف آب آبیاری بر برخی خصوصیات فیتوشیمیایی گیاه دارویی چایترش (Hibiscus sabdariffa L.)، آزمایشی در دو سال زراعی 92-1391 و 93-1392 در دانشگاه جیرفت، بهصورت کرتهای خرد شده نواری در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: سطوح مختلف آب آبیاری در سه ...
بیشتر
با هدف مطالعه تأثیر سیستمهای مختلف تغذیهای و سطوح مختلف آب آبیاری بر برخی خصوصیات فیتوشیمیایی گیاه دارویی چایترش (Hibiscus sabdariffa L.)، آزمایشی در دو سال زراعی 92-1391 و 93-1392 در دانشگاه جیرفت، بهصورت کرتهای خرد شده نواری در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: سطوح مختلف آب آبیاری در سه سطح 60، 80 و 100 درصد نیاز آبی گیاه که بهعنوان فاکتور کرتهای اصلی در نظر گرفته شدند و منبع تغذیه گیاه در 5 سطح (کود زیستی مایکوریزا، ورمیکمپوست، کود گاوی و کود شیمیایی (NPK) و تیمار شاهد) که بهعنوان فاکتور کرتهای فرعی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس مرکب طی دو سال آزمایش، تأثیر معنیدار تیمارهای تغذیهای و سطوح مختلف آب آبیاری را بر محتوای فنل کل، آنتوسیانین، اسیدیته کاسبرگ، درصد روغن دانه و درصد پروتئین دانه گیاه نشان دادند. در منبع تغذیهای ورمیکمپوست و کود گاوی بیشترین میزان آنتوسیانین بهترتیب با 3.05 و 2.87 (میلیگرم/ گرم وزن خشک)، فنل کل با 12.52 و 12.90 (میلیگرم/ گرم وزن خشک) و اسیدیته 0.81 و 0.87 (گرم/ 100 گرم وزن خشک) کاسبرگ مشاهده شدند. همچنین سطح 60% و 100% نیاز آبی گیاه بهترتیب بیشترین و کمترین میزان آنتوسیانین (3 و 2.19 میلیگرم/ گرم وزن خشک)، فنل کل (13.04 و 10.81 میلیگرم/ گرم وزن خشک) و پروتئین دانه (20.90% و 20.01%) را تولید کردند. علاوهبراین، مقدار آنتوسیانین تحت تأثیر اثرات متقابل سیستمهای تغذیهای و سطوح آبیاری و درصد روغن دانه نیز تحت تأثیر برهمکنش سال در آبیاری قرار گرفتند. البته ویتامین C کاسبرگ تحت تأثیر هیچیک از تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت.
حسین نجفزاده ورزی؛ مصطفی سبزواری زاده؛ رضا حاجحسینی؛ غلامحسین خواجه
چکیده
رابدومیولیز آسیب عضلات اسکلتی است و موجب آزاد شدن محتویات سلول عضلانی ازجمله میوگلوبین میشود. میوگلوبینوری موجب نارسایی حاد کلیوی میوگلوبینوریک بهدلیل واکنشهای اکسیداتیو میشود. در این مطالعه، اثر سیلیمارین و ویتامین C (بهعنوان آنتیاکسیدانهای طبیعی) در کاهش سمّیت کلیوی ناشی از میوگلوبینوری به دنبال تزریق گلیسرول ...
بیشتر
رابدومیولیز آسیب عضلات اسکلتی است و موجب آزاد شدن محتویات سلول عضلانی ازجمله میوگلوبین میشود. میوگلوبینوری موجب نارسایی حاد کلیوی میوگلوبینوریک بهدلیل واکنشهای اکسیداتیو میشود. در این مطالعه، اثر سیلیمارین و ویتامین C (بهعنوان آنتیاکسیدانهای طبیعی) در کاهش سمّیت کلیوی ناشی از میوگلوبینوری به دنبال تزریق گلیسرول در موش صحرایی مقایسه شد. مطالعه در 7 گروه از رتها به شرح زیر انجام شد؛ گروه 1: شاهد، گروه 2: دریافت کننده گلیسرول، گروه3: دریافت کننده گلیسرول + سیلیمارین تزریقی، گروه 4: دریافت کننده گلیسرول + سیلیمارین و ویتامین C تزریقی، گروه 5: دریافت کننده گلیسرول + ویتامین c تزریقی، گروه 6: دریافت کننده گلیسرول + سیلیمارین خوراکی و گروه 7: دریافت کننده گلیسرول + ویتامین C خوراکی. بیست و چهار ساعت بعد از تزریق گلیسرول رتها بیهوش و خونگیری شده و سرم جدا گردید. فاکتورهای BUN، کراتینین، سدیم و پتاسیم سرم بهعنوان شاخصهای سرمی عملکرد کلیهها و مقدار سرمی آنزیم کراتین کیناز و گاما گلوتامیل ترانسفراز و میوگلوبین سرم با کیت اندازهگیری شد. مطالعه حاضر نشان داد که گلیسرول موجب آسیب عضلات اسکلتی شده، بهطوری که مقدار میوگلوبین را بهطور معنیداری افزایش داد. این افزایش با تزریق ویتامین C کنترل گردید. تغییر سایر فاکتورهای سرمی بهوسیله ویتامین C در مقایسه با سیلیمارین بهتر کنترل شد. نارسایی کلیوی میوگلوبینوریک فوق با مداخله استرس اکسیدایتو ایجاد میشود، بهطوری که مصرف تزریقی ویتامین C اثر پیشگیری کننده مفیدی داشت. در حالیکه سیلیمارین به تنهایی تأثیری بر آسیب عضلانی و سمّیت کلیوی نداشت، اما ترکیب ویتامین C و سیلیمارین اثر قابلملاحظه و معنیداری داشته است.