محمدعلی علیزاده؛ علیاشرف جعفری؛ سید اسماعیل سیدیان؛ معصومه ایزدپناه؛ محمود امیرخانی؛ محمدرضا پهلوانی؛ لیلا حسینی؛ معصومه رمضانی یگانه
چکیده
بهمنظور بررسی صفات مورفولوژیکی و فنولوژیکی خصوصیات 68 جمعیت از پنج گونه جنس آنتمیس (Anthemis altissima L.، A. haussknechtii Boiss. & Reut.، A. pseudocotula Boiss.، A. tinctoria L. و A. triumfettii (L.) All.) آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار در سال زراعی 91-90 در مزرعه ایستگاه تحقیقاتی البرز کرج اجرا شد. 13 صفت قطر طولی و عرضی تاج پوشش، سطح تاج پوشش، ارتفاع و تعداد گل ...
بیشتر
بهمنظور بررسی صفات مورفولوژیکی و فنولوژیکی خصوصیات 68 جمعیت از پنج گونه جنس آنتمیس (Anthemis altissima L.، A. haussknechtii Boiss. & Reut.، A. pseudocotula Boiss.، A. tinctoria L. و A. triumfettii (L.) All.) آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار در سال زراعی 91-90 در مزرعه ایستگاه تحقیقاتی البرز کرج اجرا شد. 13 صفت قطر طولی و عرضی تاج پوشش، سطح تاج پوشش، ارتفاع و تعداد گل در بوته، زمان گلدهی و برداشت، وزن تر و خشک، سرشاخه، درصد و عملکرد اسانس، درجه حرارت تجمعی رشد روزانه، GDD زمان گلدهی و برداشت اندازهگیری شدند. میانگین صفات رویشی و عملکرد سرشاخه در گونه A. pseudocotula بیشتر از سایر گونهها بود. این گونه با داشتن کمترین GDD در زمان ظهور گل و رسیدن نسبت به سایر گونهها زودرستر بود. عملکرد اسانس دو گونه A. altissima و A. triumfettii بهترتیب با 33 و 59 گرم در بوته از سه گونه دیگر بیشتر بود. عملکرد سرشاخه جمعیتهای اردبیل و خوی1 گونه A. tinctoria، بیشتر از سایر جمعیتها بود. عملکرد سرشاخه جمعیتهای سمنان1 و سمنان2 گونه A. triumfettii و عملکرد اسانس جمعیتهای شاهرود و سمنان2 از جمعیتهای دیگر بیشتر بود. البته جمعیت لوشان و سلماس زودرستر بودند. جمعیت گلستان گونه A. haussknechtii دارای بیشترین عملکرد سرشاخه و اسانس و زودرستر بود. در گونه A. pseudocotula جمعیت گلستان2 دارای بیشترین عملکرد سرشاخه و تولید اسانس بوده و جمعیتهای گلستان1 و زنجان1 و زنجان2 زودرس بودند. البته بین جمعیتهای گونه A. altissima تنوع معنیداری وجود نداشت. در همه گونهها رابطه مستقیمی بین افزایش عملکرد سرشاخه و تولید اسانس با زودرسی وجود داشت، بهطوری که جمعیتهای زودرس دارای عملکرد سرشاخه و اسانس بیشتری بودند که از این ویژگی میتوان در تولید ارقام مقاوم به خشکی در شرایط دیم استفاده کرد.
محمدعلی علیزاده؛ حامد خاموشی؛ علیاشرف جعفری؛ جهانفر دانشیان
چکیده
بذر 8 جمعیت بابونه از 3 گونه Anthemis pseudocotula Boiss.، A. tinctoria L. و A. triumfettii L. All. بهصورت تکبوته در دو تاریخ اردیبهشت و تیر سال 1390 کشت گردید. طرح کرتهای خرد شده با سه تکرار و منظور نمودن تاریخ کشت بهعنوان فاکتور اصلی و جمعیت بهعنوان فاکتور فرعی بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی مورد استفاده قرار گرفت. هر واحد آزمایشی 6 ...
بیشتر
بذر 8 جمعیت بابونه از 3 گونه Anthemis pseudocotula Boiss.، A. tinctoria L. و A. triumfettii L. All. بهصورت تکبوته در دو تاریخ اردیبهشت و تیر سال 1390 کشت گردید. طرح کرتهای خرد شده با سه تکرار و منظور نمودن تاریخ کشت بهعنوان فاکتور اصلی و جمعیت بهعنوان فاکتور فرعی بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی مورد استفاده قرار گرفت. هر واحد آزمایشی 6 ردیف با فاصله 50 سانتیمتر و 10 بوته در هر ردیف با فاصله 40 سانتیمتر را شامل بود. در طول دوره رشد صفات طول و عرض تاج پوشش، ارتفاع گیاه، تعداد گل و عملکرد سرشاخه تر و خشک و درصد اسانس جمعیتهای 3 گونه اندازهگیری شد. نتایج تجزیه واریانس دادهها نشان داد که تفاوت بین تاریخهای کشت (p < 0.05)، جمعیتها و اثر متقابل جمعیت در تاریخ کشت معنیدار (p < 0.01) بود. مقایسه میانگین صفات نشان داد که گونه Anthemis pseudocotula از نظر صفات طول و عرض تاج پوشش، ارتفاع گیاه و تعداد گل نسبت به میانگین دو گونه دیگر برتری داشت. مقایسه میانگین بین جمعیتها نشان داد که جمعیت 20172 (گلستان) در بیشتر صفات رویشی از گونه Anthemis pseudocotula از دو جمعیت 20137-گلستان و 20171-یزد برتر بود. ولی جمعیتهای گونه Anthemis tinctoria از نظر صفات رویشی و زایشی تفاوت معنیداری نداشت. با محاسبه درجه حرارت تجمعی رشد روزانه بین گونهها و جمعیتهای آنها مشخص شد که درجه حرارت رشد روزانه گونه Anthemis pseudocotula کمتر از دو گونه دیگر بود، بنابراین زودتر از آنها به گل رفت. بازده یا درصد اسانس گونه A.tinctoria از نظر کمّی بیشتر از بازده اسانس Anthemis triumfettii و Anthemis pseudocotula بود.