محمدامین سلطانی پور
دوره 23، شماره 2 ، مرداد 1386، ، صفحه 218-225
چکیده
به منظور بررسی ارتباط عوامل اکولوژیک با انتشار و فراوانی گونه Rech. & Esfand Salvia mirzayanii، این تحقیق از سال 1380 به مدت دو سال در استان هرمزگان انجام شد. گونه Salvia mirzayaniiیکی از گونه‌های دارویی مهم استان هرمزگان است که از زمانهای قدیم در درمان بیماریهای گوارشی چون سنگینی و سوزش معده، اسهال، شکم درد، مسمومیت، درد مفاصل، سردرد، التیام زخم ...
بیشتر
به منظور بررسی ارتباط عوامل اکولوژیک با انتشار و فراوانی گونه Rech. & Esfand Salvia mirzayanii، این تحقیق از سال 1380 به مدت دو سال در استان هرمزگان انجام شد. گونه Salvia mirzayaniiیکی از گونه‌های دارویی مهم استان هرمزگان است که از زمانهای قدیم در درمان بیماریهای گوارشی چون سنگینی و سوزش معده، اسهال، شکم درد، مسمومیت، درد مفاصل، سردرد، التیام زخم و کاهش چربی و قند خون توسط بومیان استان هرمزگان مصرف می‌شود. در این بررسی علاوه بر تهیه نقشه پراکنش، وضعیت اقلیمی، آب و هوایی، خاک، زمین شناسی، قابلیت اراضی و فلور مناطق انتشار طبیعی،شاخصهای رویشی همچون ارتفاع، سطح تاج پوشش، تراکم و درصد پوشش تاجی مورد اندازهگیری قرار گرفت. این گونه در مناطق کوهستانی استان بر روی سازندهای آهکها و مارنهای میوسن و آهکهای آسماری جهرم از ارتفاع 2100 –600 متر از سطح دریا پراکنش دارد. خاک مناطق پراکنش دارای بافت لومی شنی با هدایت الکتریکی 71/0 تا 31/0 میلیموس بر سانتیمتر و اسیدیته 46/8 تا 21/8 است. حداقل و حداکثر مطلق درجه حرارت مناطق پراکنش گونه صفر و پنجاه درجه سانتیگراد می‌باشد.
محمدامین سلطانی پور؛ رحمان اسدپور
دوره 22، شماره 4 ، بهمن 1385، ، صفحه 332-340
چکیده
گونه دارویی Tanacetum fruticulosum Ledeb. از زمانهای قدیم به صورت سنتی در برطرف شدن دل‌درد، شکم درد و نفخ مصرف می شده است. به منظور شناخت برخی خصوصیات اکولوژیکی این گونه درمنه جهت معرفی به منظور کشت انبوه آن در اراضی زراعی و استفاده در صنایع دارویی و همچنین جلوگیری از تخریب رویشگاههای طبیعی گونه، این بررسی در سال 1382 در استان هرمزگان انجام شد. مشخصات ...
بیشتر
گونه دارویی Tanacetum fruticulosum Ledeb. از زمانهای قدیم به صورت سنتی در برطرف شدن دل‌درد، شکم درد و نفخ مصرف می شده است. به منظور شناخت برخی خصوصیات اکولوژیکی این گونه درمنه جهت معرفی به منظور کشت انبوه آن در اراضی زراعی و استفاده در صنایع دارویی و همچنین جلوگیری از تخریب رویشگاههای طبیعی گونه، این بررسی در سال 1382 در استان هرمزگان انجام شد. مشخصات اقلیمی، زمین شناسی، ژئومورفولوژی، تیپ های اراضی، گیاهان همراه، تیپ رویشگاه و نقشه پراکنش همراه اندازه گیری متغیرهای رویشی، تجزیه فیزیکی و شیمیایی خاک برای گیاه در رویشگاه آن انجام گرفت. این گونه در شیب شمالی کوه باغ چنار و گدارشاه از توابع فارغان شهرستان حاجی آباد در شمال استان، در ارتفاع 2400-2000 متر از سطح دریا پراکنش دارد. اقلیم محل پراکنش گونه خشک بیابانی معتدل است. خاک دارای بافت لومی با 8.2-8.06=pH و 1.06-0.58=Ec میلی موس بر سانتیمتر می باشد. تیپ رویشگاه ارس- بادام است و بیش از 40 گونه گیاهی از جمله گونه های توربید، خنجک، بادام تلخ، زیتون، بنه، کلپوره، تنگرس و گون در محدوده رویشی آن پراکنش دارند. مقایسه میانگین های متغیرهای رویشی اندازه گیری شده بین دو رویشگاه نشان داد که دو منطقه از نظر کلیه متغیرهای اندازه گیری شده تفاوت معنی دار دارند و منطقه گدارشاه از وضعیت مناسبتری نسبت به منطقه باغ چنار برخوردار است.
محمدامین سلطانی پور؛ پرویز باباخانلو
چکیده
بررسی اکولوژیک گیاهان اسانس‌دار استان هرمزگان از سال 1374 به مدت دو سال در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی هرمزگان انجام شد. با استفاده از منابع موجود و افراد آگاه و مطلع نسبت به جمع‌آوری گیاهان اسانس‌دار استان اقدام و اطلاعاتی از قبیل نام فارسی، نام محلی، نام علمی، نام خانواده، محل پراکنش، وضعیت رویشگاه، ارتفاع از سطح ...
بیشتر
بررسی اکولوژیک گیاهان اسانس‌دار استان هرمزگان از سال 1374 به مدت دو سال در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی هرمزگان انجام شد. با استفاده از منابع موجود و افراد آگاه و مطلع نسبت به جمع‌آوری گیاهان اسانس‌دار استان اقدام و اطلاعاتی از قبیل نام فارسی، نام محلی، نام علمی، نام خانواده، محل پراکنش، وضعیت رویشگاه، ارتفاع از سطح دریا، اقلیم، متوسط بارندگی سالانه و درجه حرارت متوسط محل رویش و گیاهان همراه برای کلیه گیاهان یادداشت گردید. در پایان بررسی در مجموع 113 گونه مربوط به 70 جنس و 31 خانواده شناسایی گردید که تعداد 80 گونه بومی استان و تعداد 79 گونه دارای استفاده‌های درمانی رایج و سنتی بودند. این گیاهان در مناطق مختلف ساحلی، استپی گرم شمال و ارتفاعات و کوههای بالنسبه بلند استان از ارتفاع 10 تا 3000 متر از سطح دریا در اقلیم‌های مختلف گرم و نیمه خشک، گرم و نیمه خشک بیابانی، گرم و خشک بیابانی و گرم و خشک، با متوسط بارندگی 300-150 میلیمتر و درجه حرارت متوسط 5/27 - 5/17 درجه سانتیگراد پراکنش دارند. تعداد 26 گونه از گیاهان اسانس دار استان به شکل درخت، 9 گونه حالت درختچه‌ای، 24 گونه حالت بوته‌ای و 54 گونه به شکل علفی دیده می‌شوند. تعداد 31 گونه از این گیاهان از گونه‌های دارویی پر مصرف در بین مردم هستند، تعداد 15 گونه در منابع به آنها اشاره نشده یا کمتر به آنها اشاره شده است و تعداد 12 گونه به صورت سنتی به کشورهای حوزه خلیج فارس و دریای عمان صادر می شود.
رحمان اسدپور؛ محمدامین سلطانی پور
چکیده
آویشن شیرازی از زمانهای قدیم به صورت سنتی در درمان ناراحتیهایی چون اسهال شدید، سرماخوردگی، نفخ، سردرد، زخم، تب، حساسیتهای پوستی، چربی و قند خون مصرف می‌شود. به منظور شناخت برخی ویژگیهای اکولوژیکی گونه دارویی آویشن شیرازی (Zataria multiflora) جهت معرفی به منظور کشت انبوه آن در اراضی زراعی و استفاده در صنایع دارویی و همچنین جلوگیری از تخریب ...
بیشتر
آویشن شیرازی از زمانهای قدیم به صورت سنتی در درمان ناراحتیهایی چون اسهال شدید، سرماخوردگی، نفخ، سردرد، زخم، تب، حساسیتهای پوستی، چربی و قند خون مصرف می‌شود. به منظور شناخت برخی ویژگیهای اکولوژیکی گونه دارویی آویشن شیرازی (Zataria multiflora) جهت معرفی به منظور کشت انبوه آن در اراضی زراعی و استفاده در صنایع دارویی و همچنین جلوگیری از تخریب رویشگاههای طبیعی گونه، این بررسی از سال 1379 به مدت دو سال در استان هرمزگان انجام شد. مشخصات اقلیمی، زمین‌شناختی، ژئو مورفولوژیکی، تیپ‌های اراضی، گیاهان همراه، تیپ رویشگاه و نقشه پراکنش برای تمام مناطق پراکنش و اندازه گیری مؤلفه‌های مؤلفه‌های رویشی، تجزیه فیزیکی و شیمیایی خاک و مطالعه فنولوژی در سه منطقه احمدی، بادافشان و تنگ زاغ انجام گرفت. این گونه از شمالی ترین نقطه استان تا نزدیکترین منطقه به خلیج فارس (آبگرم گنو) و از غربی ترین نقطه در کوه چاه شنبه گاوبندی تا منطقه بشاگرد (کوه شنگ خمینی شهر) در شرق استان، از ارتفاع 250 تا 1850 متر پراکنش دارد. اقلیم محل پراکنش گونه گرم و نیمه خشک و گرم و نیمه خشک بیابانی است. 57.6 درصد از رویشگاههای گونه دارای رخساره کوهستان و 54.6 درصد آنها دارای سازندهای آهکی هستند. خاک دارای بافت لومی شنی با 8.4-7.9= pH و 1.05-0.58=EC میلی موس بر سانتیمترمی باشد. در رویشگاههای مختلف این گونه بیش از 150 گونه گیاهی شناسایی شد که گونه های ناگرد، بادام تلخ، کسور، بنه، کلپوره، تنگرس و گون در تمام رویشگاهها مشترک بودند.
محمدامین سلطانی پور
چکیده
مطالعه فنولوژیک برای تنظیم برنامه‌های بهره‌برداری از گیاهان، میزان مواد مؤثر، جمع‌آوری بذرها، مبارزه با آفات گیاهی، جلوگیری از برداشتهای بی‌موقع، از بین بردن گیاهان هرز و مهاجم، پرورش زنبور عسل و شناخت ارزش غذایی گونه‌های گیاهی در مراحل مختلف حیاتی حایز اهمیت فراوانی است. در این بررسی سه محل در عرضها و نقاط مختلف ارتفاعی ...
بیشتر
مطالعه فنولوژیک برای تنظیم برنامه‌های بهره‌برداری از گیاهان، میزان مواد مؤثر، جمع‌آوری بذرها، مبارزه با آفات گیاهی، جلوگیری از برداشتهای بی‌موقع، از بین بردن گیاهان هرز و مهاجم، پرورش زنبور عسل و شناخت ارزش غذایی گونه‌های گیاهی در مراحل مختلف حیاتی حایز اهمیت فراوانی است. در این بررسی سه محل در عرضها و نقاط مختلف ارتفاعی با تنوع گیاهی متفاوت در محدوده جغرافیایی استان هرمزگان بین 800 تا 1400 متر ارتفاع از سطح دریا برگزیده شدند. در هر رویشگاه فعالیتهای رویشی و زایشی گونه دارویی مورخوش (Zhumeria majdae) هر هفته یکبار در مدت 2 سال ثبت گردید. نتایج این بررسی نشان می‌دهد که به طور کلی اختلاف زمانی از آغاز رشد تا پایان رشد زایشی حدود 20 روز، تفاوت طول دوره رکود حداکثر کمتر از یک ماه، اختلاف دوره آغاز رشد زایشی تا گلدهی کامل حداکثر دو هفته و اختلاف طول دوره ظهور بذر تا ریزش کامل آن در مناطق مختلف ارتفاعی 15 روز است و به طور کلی طول این دوره حداقل 40 روز و حداکثر دو ماه است. آغاز رشد رویشی بین هفته سوم بهمن تا هفته اول اسفند ماه متغیر است و زمان اوج برگدهی از هفته سوم اسفند تا هفته اول فروردین ماه در نوسان است. شروع دوره رکود از هفته اول تا هفته آخر خرداد ماه متغیر می‌باشد. به طور کلی با توجه به مناطق مورد مطالعه می‌توان نتیجه گرفت که با افزایش ارتفاع از سطح دریا آغاز رشد رویشی و ظهور برگهای اولیه به تأخیر می‌افتد و ارتفاع از سطح دریا در طول دوره رشد رویشی و زمان وقوع پدیده‌های حیاتی نقش دارد و با افزایش آن دوره رویش طولانی‌تر می‌گردد.
محمدامین سلطانی پور
دوره 20، شماره 4 ، بهمن 1383، ، صفحه 547-560
چکیده
در این تحقیق ده گونه مهم و شاخص اسانس دار استان هرمزگان از خانواده نعناع (Labiatae) به نامهای اسطوخدوس راست (Lavadula stricta) ، پونه کوهی (Mentha mozaffariani)، مریم گلی مصری (Salvia aegyptiaca) ، مریم گلی کاروندری (Salvia mirzayanii)، مریم گلی خلیجی ( salvia santolinifolia)، مریم گلی جنوبی (Salvia sharifii)، کلپوره (Teucrium pollium) ،مریم نخودی بلوچستانی(Teucrium stocksianum) ، آویشن شیرازی (Zataria multiflora) و مورخوش ...
بیشتر
در این تحقیق ده گونه مهم و شاخص اسانس دار استان هرمزگان از خانواده نعناع (Labiatae) به نامهای اسطوخدوس راست (Lavadula stricta) ، پونه کوهی (Mentha mozaffariani)، مریم گلی مصری (Salvia aegyptiaca) ، مریم گلی کاروندری (Salvia mirzayanii)، مریم گلی خلیجی ( salvia santolinifolia)، مریم گلی جنوبی (Salvia sharifii)، کلپوره (Teucrium pollium) ،مریم نخودی بلوچستانی(Teucrium stocksianum) ، آویشن شیرازی (Zataria multiflora) و مورخوش (Zhumeria majdae) مورد بررسی اکولوژیکی قرار گرفتند. عوامل مختلفی همچون مشخصات رویشگاهی ، مناطق پراکنش، فرم ظاهری ، اسم محلی، اسم فارسی ، ارتفاع از سطح دریا، اقلیم، بارندگی، درجه حرارت، جهت شیب، درصد شیب، گیاهان همراه ، بافت، PH و EC خاک ، ترکیبهای شاخص و مصارف درمانی سنتی برای هر گونه تعیین گردید. اکثر گونه ها به صورت بوته ای بوده و اندام مورد مصرف آنها بیشتر برگ است که به صورت جوشانده، دم کرده و پودر شده جهت درمان ناراحتیهای گوارشی، درد مفاصل، تب، سردرد، سرماخوردگی، مسکن درد و التیام زخمها مصرف می شوند. ترکیبهای شاخص این گیاهان بیشتر لیالول، لیمونن و مشتقات آنها میباشند که به سبب بوی خوش و خاصیت آرامبخشی اسانس می باشد. این گیاهان جملگی در نواحی کوهستانی استان پراکنده هستند، ولی در عین حال برخی ار آنها در ارتفاعات پایینتر دشتها و تپه ها نیز دیده می شوند. دامنه ارتفاعی رویشگاهها بین 10 تا 2100 متر از سطح دریا متغیر است. بافت خاک رویشگاهها لومی شنی و لومی است و PH خاک بین 7.32 تا 8.5 و EC خاک بین 0.130 تا 1.357 میلی موس بر سانتیمتر متغیر است. بافت خاک رویشگاهها لومی شنی و لومی است و PH خاک بین 7.32 تا 8.5 و EC خاک بین 0.130 تا 1.357 میلی موس بر سانتیمتر متغیر است . اقلیم محل پراکنش گونه ها به روش دومارتن گرم و فراخشک، گرم و نیمه خشک بیابانی و گرم و خشک بیابانی است. متوسط درجه حرارت بین 17.5 تا 27.5 درجه سانتیگراد و متوسط بارندگی سالانه بین 150 تا 350 میلیمتر متغیر است، ولی برای اکثر گونه ها متوسط بارندگی سالانه 150 تا 200 میلیمتر می باشد. گونه ها بیشتر در صخره های پرشیب اراضی سنگلاخی با خاک بسیار کم در درز و شکاف صخره ها رویش دارند و هیچ کدام از آنها پراکنش وسیعی برای تشکیل تیپ ندارند.
