معصومه مدرس؛ پروانه ابریشمچی؛ رضا فرهوش؛ حمید اجتهادی
دوره 23، شماره 3 ، آبان 1386، ، صفحه 285-294
چکیده
Salvia leriifolia Benth. با نام فارسی نوروزک، گیاهی است از تیره نعناع، بومی استان خراسان و سمنان، که واجد خواص باارزش متعددی از جمله خواص آنتیاکسیدانی، ضد باکتری و ضد قارچی، ضد دیابت و ضد درد است. در این تحقیق به منظور تعیین مناسبترین بخش گیاه و بهترین مرحله رشد و نمو برای استفاده بهینه از مواد آنتیاکسیدانی آن، تغییر فعالیت آنتیاکسیدانی ...
بیشتر
Salvia leriifolia Benth. با نام فارسی نوروزک، گیاهی است از تیره نعناع، بومی استان خراسان و سمنان، که واجد خواص باارزش متعددی از جمله خواص آنتیاکسیدانی، ضد باکتری و ضد قارچی، ضد دیابت و ضد درد است. در این تحقیق به منظور تعیین مناسبترین بخش گیاه و بهترین مرحله رشد و نمو برای استفاده بهینه از مواد آنتیاکسیدانی آن، تغییر فعالیت آنتیاکسیدانی برگ و ریشه در مراحل مختلف رشد و نمو بررسی گردید. برگ و ریشه گیاه نوروزک در سه مرحله مختلف از رشد و نمو (مرحله رشد رویشی، مرحله گلدهی و مرحله رسیدگی بذر) از شمال شهرستان بردسکن (استان خراسان رضوی) جمعآوری و خشک گردید. قدرت آنتیاکسیدانی عصارههای متانولی برگ و ریشه در هر سه مرحله به روش رنسیمت در درجه حرارت ºC110 مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. تجزیه وتحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار JMP و براساس آزمون HSD در سطح اطمینان 95% انجام شد. براساس نتایج حاصل، ریشهها در مرحله رشد رویشی گیاه بیشترین قدرت آنتیاکسیدانی را داشتند و از این لحاظ تفاوت معنیداری بین مرحله رشد رویشی و مرحله گلدهی وجود داشت (0.0028=P). از طرف دیگر، بیشترین قدرت آنتیاکسیدانی مربوط به برگ مرحله گلدهی بود که تفاوت معنیداری با قدرت آنتیاکسیدانی برگها در مرحله رشد رویشی داشت (0.0053=P). مقایسه قدرت آنتیاکسیدانی بین برگ و ریشه در مراحل مختلف رشد و نمو نشان داد که در مرحله رشد رویشی قدرت آنتیاکسیدانی ریشه بطور معنیداری بیشتر از برگ است (0.004=P) و در مرحله گلدهی این خاصیت در برگ بطور معنیداری قویتر از ریشه میباشد (0.0032=P). در حالی که در مرحله رسیدگی بذر بین این دو تفاوت معنیداری مشاهده نشد. بنابراین، به نظر میرسد که بهترین زمان برای بهرهبرداری از خاصیت آنتیاکسیدانی ریشه گیاه اسفند ماه و از برگ اواخر فروردین تا اوایل اردیبهشت است.
محمدرضا کدوری؛ کیومرث کلارستاقی؛ داوود درویشی زیدآبادی
دوره 19، شماره 4 ، بهمن 1382، ، صفحه 411-423
چکیده
به منظور بررسی اثر تاریخ کاشت و رقم برعملکرد و اجزا عملکرد گلرنگ بهاره در شهرستان کرمان آزمایشی در سال زراعی 81-80 در ایستگاه تحقیقات منابع طبیعی مرکز تحقیقات کرمان به اجراء در آمد. آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. کرتهای اصلی شامل چهار تاریخ کاشت (25 اسفند، 10 فروردین، 25 فروردین، 9 اردیبهشت) ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر تاریخ کاشت و رقم برعملکرد و اجزا عملکرد گلرنگ بهاره در شهرستان کرمان آزمایشی در سال زراعی 81-80 در ایستگاه تحقیقات منابع طبیعی مرکز تحقیقات کرمان به اجراء در آمد. آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. کرتهای اصلی شامل چهار تاریخ کاشت (25 اسفند، 10 فروردین، 25 فروردین، 9 اردیبهشت) و کرتهای فرعی شامل سه رقم ( توده محلی کرمان ، رقم اراک 2811، رقم محلی اصفهان) بودند. طول دوره از کاشت تا وقوع کلیه مراحل نمو شامل جوانه زنی ،ساقه دهی، 50 درصد غنچه دهی، 100 درصد غنچه دهی، 50 درصد گلدهی ، 100 درصد گلدهی و رسیدگی تحت تأثیر تاریخ کاشت قرار گرفت و با تأخیر در کاشت کاهش یافت. اثر تاریخ کاشت بر ارتفاع گیاه، تعداد شاخه فرعی، تعداد طبق در بوته، وزن هزار دانه ، وزن خشک بوته، عملکرد دانه و عملکرد گلچه معنی دار بوده و تأخیر در کاشت باعث کاهش آنها گردید. تأخیر در کاشت موجب افزایش درصد پروتئین دانه و تسریع در کاشت موجب افزایش درصد روغن دانه گردید. با توجه به نتایج بدست آمده اثر متقابل تاریخ کاشت در رقم بر تمامی مراحل از کاشت تا وقوع کلیه مراحل نمو، ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی، تعداد طبق در بوته، تعداد دانه در طبق, وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیکی، عملکرد دانه، درصد روغن و درصد پروتئین معنی دار و برای شاخص برداشت معنی دار نبود. تاریخ کاشت دوم (10 فروردین) و توده محلی کرمان از نظر عملکرد دانه و رقم محلی اصفهان از نظر میزان روغن دانه وعملکرد روغن در شرایط آب و هوایی کرمان قابل کشت و توصیه می باشند.