مهدی ابراهیمی؛ غلامرضا زمانی؛ زهره علیزاده
چکیده
با توجه به اهمیت گیاه دارویی همیشه‌بهار (Calendula officinalis L.) در صنایع مختلف ازجمله داروسازی، در این مطالعه تأثیرات تنش خشکی بر برخی صفات فیزیولوژیک و عملکردی این گیاه دارویی بررسی شد. این آزمایش در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار طی سال‌های 94-1393 در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی بیرجند انجام شد. فاکتورهای مورد مطالعه شامل تنش ...
بیشتر
با توجه به اهمیت گیاه دارویی همیشه‌بهار (Calendula officinalis L.) در صنایع مختلف ازجمله داروسازی، در این مطالعه تأثیرات تنش خشکی بر برخی صفات فیزیولوژیک و عملکردی این گیاه دارویی بررسی شد. این آزمایش در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار طی سال‌های 94-1393 در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی بیرجند انجام شد. فاکتورهای مورد مطالعه شامل تنش خشکی در چهار سطح (به‌ترتیب 80، 60، 40 و 20 درصد آب قابل‌استفاده خاک) و دو تیپ گیاه همیشه‌بهار (تیپ دارویی و تیپ زینتی) بود. نتایج آزمایش نشان داد که با افزایش تنش، از میزان فعالیت آنزیم آسکوربات پروکسیداز کاسته شد و فعالیت دو آنزیم سوپراکسیددسموتاز و کاتالاز نیز در ابتدا افزایش و بعد کاهش یافت. تجمع بیش‌ازحد گونه‌های اکسیژن فعال (ROS) و ناکارآمدی سیستم آنتی‌اکسیدانی گیاه در مواجهه با آن احتمالاً دلیل کاهش فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان در بالاترین سطح تنش بوده‌است. میزان پرولین با افزایش تنش افزایش یافت، به‌طوری‌که در بالاترین سطح تنش از 4 برابر شاهد نیز بیشتر بود. با افزایش خشکی، میزان کاروتنوئیدها، کلروفیل a و b نیز به‌دلیل خسارت به غشاهای کلروپلاستی کاهش یافت. تنش خشکی علاوه‌بر خسارت به غشاء سلولی که سبب افزایش میزان MDA شد، کارایی فتوسیستم II را نیز کاهش داد. تنش خشکی همچنین وزن خشک (27%)، ارتفاع (32%)، تعداد شاخه جانبی (33%)، تعداد گل (50%) و عملکرد گل (60%) همیشه‌بهار را نیز کاهش داد. همچنین مشخص شد که پتانسیل تولید گل تیپ دارویی همیشه‌بهار (824.3 کیلوگرم در هکتار) از تیپ زینتی آن (654.9 کیلوگرم در هکتار) بیشتر است. در کل می‌توان نتیجه گرفت که سیستم آنتی‌اکسیدانی آنزیمی همیشه‌بهار از توانایی خوبی برای کاهش اثرات نامطلوب تنش خشکی برخوردار است. از این‌رو چنانچه فعالیت آنتی‌اکسیدانی همیشه‌بهار به نحوی افزایش یابد، احتمالاً توانایی این گیاه برای کاهش اثرات ناشی از تنش خشکی افزایش یافته و ممکن است منجر به بهبود عملکرد آن شود.
مجید بهرامی؛ فرید شریعتمداری؛ محمدامیر کریمی ترشیزی
چکیده
به منظور ارزیابی اثر عصاره الکلی آویشن باغی (Thymus vulgaris L.)، عصاره الکلی نعناع فلفلی (Mentha piperita L..) و ویتامین E بر سیستم ایمنی مرغ‌های تخم‌گذار در شرایط تنش گرمایی و میزان مالون دی‌آلدهید تخم‌مرغ‌های تولیدی در طی مدت ماندگاری، آزمایشی با استفاده از 144 قطعه مرغ تخم‌گذار سویه لوهمن لایت با سن 26 هفته به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایشی شامل: ...
بیشتر
به منظور ارزیابی اثر عصاره الکلی آویشن باغی (Thymus vulgaris L.)، عصاره الکلی نعناع فلفلی (Mentha piperita L..) و ویتامین E بر سیستم ایمنی مرغ‌های تخم‌گذار در شرایط تنش گرمایی و میزان مالون دی‌آلدهید تخم‌مرغ‌های تولیدی در طی مدت ماندگاری، آزمایشی با استفاده از 144 قطعه مرغ تخم‌گذار سویه لوهمن لایت با سن 26 هفته به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایشی شامل: کنترل (بدون افزودنی)، عصاره آویشن، عصاره نعناع و ویتامین E (ppm 200) در دو دمای متفاوت سالن نگهداری مرغ‌ها (گرمای متناوب و دمای معمولی) اعمال گردید. میزان عصاره استفاده شده برای سالن خنک 1% و برای سالن گرم 6/0% به‌صورت محلول در آب آشامیدنی بود. میزان مالون دی‌آلدهید تخم‌مرغ‌های جمع‌آوری شده در پایان دوره آزمایش به‌صورت تازه و نگهداری شده به مدت 14 روز در دماهای متفاوت (4 و 27-23 درجه سلسیوس) مورد ارزیابی قرار گرفتند. قبل و 14 روز بعد از واکسیناسیون علیه بیماری نیوکاسل (لاسوتا)، خون‌گیری و میزان پاسخ ایمنی به فاکتورهای مورد بررسی تعیین شد. برای تعیین اثر عوامل مورد بررسی بر تولید آنتی‌بادی ضد گلبول قرمز خون گوسفند (SRBC) در روزهای 42 و 47 آزمایش آنتی‌ژن تزریق شد. ویتامین E باعث افزایش مقدار آنتی‌بادی علیه واکسن نیوکاسل مرغ‌های نگهداری شده در دمای خنک شد (05/0 < P). عیار آنتی‌بادی اولیه و ثانویه علیه SRBC تحت تأثیر دمای محیط به‌صورت عددی کاهش یافته بود، اما این کاهش معنی‌داری نبود. تیمارهای آزمایشی تأثیری بر عیار آنتی‌بادی علیه SRBC نداشتند (05/0<P). به‌طوری که میزان مالون دی‌آلدهید تحت تأثیر تنش دمای محیطی بالا به‌طور معنی‌دار افزایش یافت. تیمارهای آزمایشی موجب کاهش مالون دی‌آلدهید تخم‌مرغ شدند (05/0P<). به‌نحوی که مقدار مالون دی‌آلدهید در زرده تخم‌مرغ تازه و نگهداری شده در دمای 4 درجه سلسیوس به‌طور معنی‌داری تحت تأثیر ویتامین E، آویشن و نعناع کاهش یافته است (05/0P<)، در حالی‌که در تیمار ویتامین E کمترین مقدار MDA مشاهده گردید.
