حیدر مفتاحی زاده؛ یوسف حمید اوغلی؛ محمدحسن عصاره؛ محید جوانمرد داخلی
چکیده
این پژوهش بهمنظور بررسی اثر تاریخ کشت و رژیمهای مختلف آبیاری بر خصوصیات فیتوشیمیایی 3 ژنوتیپ گیاه گوار بهصورت طرح کرتهای دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 2 تیمار تاریخ کشت بهعنوان عامل اصلی، 4 تیمار رژیم آبیاری بهعنوان عامل فرعی و 3 ژنوتیپ بهعنوان عامل فرعی- فرعی در 3 تکرار انجام شد. بعد از برداشت بذر، عصاره اتانولی ...
بیشتر
این پژوهش بهمنظور بررسی اثر تاریخ کشت و رژیمهای مختلف آبیاری بر خصوصیات فیتوشیمیایی 3 ژنوتیپ گیاه گوار بهصورت طرح کرتهای دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 2 تیمار تاریخ کشت بهعنوان عامل اصلی، 4 تیمار رژیم آبیاری بهعنوان عامل فرعی و 3 ژنوتیپ بهعنوان عامل فرعی- فرعی در 3 تکرار انجام شد. بعد از برداشت بذر، عصاره اتانولی تهیه گردید و مهمترین شاخصهای فیتوشیمیایی شامل میزان فنول، تانن، ظرفیت آنتیاکسیدانی (DPPH)، درصد پروتئین و ویسکوزیته اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که تاریخ کشت و رژیمهای مختلف آبیاری بر روی تمامی صفات فیتوشیمیایی اثر معنیداری در سطح 1% داشت. درصد پروتئین بذر و درصد صمغ (گالاکتومانان) تحت تأثیر تاریخ کشت و رژیمهای مختلف آبیاری قرار گرفت. درصد گالاکتومانان از 33.8-28% متغیر بوده که بیشترین میزان را تیمار اثرات متقابل تاریخ کشت دوم در رژیم آبیاری 4 مرحلهای با 33.8% به خود اختصاص داد. در بین ژنوتیپهای مورد بررسی، ژنوتیپ سوم (RGC-1066) بیشترین میزان ظرفیت آنتیاکسیدانی و درصد پروتئین صمغ را به خود اختصاص دادهاست. در مورد سایر خصوصیات مورد بررسی، تفاوت معنیداری بین ژنوتیپها وجود نداشت. در مجموع، تاریخ کشت دوم (اوایل مردادماه)، RGC-1066 و رژیم آبیاری 4 مرحلهای بهترین تیمارها از نظر خصوصیات مورد بررسی بودند. نتایج این مطالعه نشان داد که کاشت گوار در منطقه مورد مطالعه، از نظر درصد پروتئین و ویسکوزیته صمغ مثبت ارزیابی میشود و توسعه کاشت آن میتواند در برنامه زراعی قرار گیرد.
فاطمه قبادی؛ مجید قربانی جاوید؛ علی سروشزاده
چکیده
بهمنظور ارزیابی میزان عملکرد گل و کلاله و همچنین صفات رویشی زعفران (Crocus sativus L.) تحت تأثیر تاریخهای کشت و اندازه بنه، پژوهشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی پردیس ابوریحان-دانشگاه تهران واقع در منطقه پاکدشت در دشت خشک ورامین در سال زراعی 93-1392 اجرا شد. تیمارهای تاریخ کشت، 20 خرداد، 16 ...
بیشتر
بهمنظور ارزیابی میزان عملکرد گل و کلاله و همچنین صفات رویشی زعفران (Crocus sativus L.) تحت تأثیر تاریخهای کشت و اندازه بنه، پژوهشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی پردیس ابوریحان-دانشگاه تهران واقع در منطقه پاکدشت در دشت خشک ورامین در سال زراعی 93-1392 اجرا شد. تیمارهای تاریخ کشت، 20 خرداد، 16 شهریور، 5 مهر و 20 مهر و دو وزن بنه مادری، 14-10 گرم و 9-5 گرم، در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که میزان عملکرد گل و کلاله در بنههای بزرگ کشت شده در تاریخ 20 خرداد حدود 50% بیشتر از سایر تاریخهای کشت و بعد از این تاریخ، عملکرد در تاریخ کاشت 5 مهر حدود 25% بیش از سایر تاریخها بود. اما این اختلاف نسبت به تاریخ کشت 16 شهریور معنیدار نبود. در تاریخ کشت 20 مهرماه نسبت به سایر تاریخهای کشت کمترین عملکرد گل و کلاله حاصل شد، بهطوری که این صفات در بنههای سنگین نسبت به بنههای سبک در تمام تاریخهای کشت بیشتر بود. در تاریخ کشت 20 خرداد طول گل و تعداد جوانه سبز شده بیشتر از بقیه بود. همچنین تاریخهای کشت 20 خرداد و 16 شهریور دارای بیشترین وزن خشک کل برگ، بیشترین طول برگها در جوانه اصلی و فرعی بودند که در تولید بنههای دختری در سال بعد میتواند مؤثر باشد. نتایج نشان داد که تمام صفات رویشی در بنههای درشت بیشتر از ریز بود. بهطور کلی نتایج بیانگر آن است که کشت بنه درشت 14-10 گرمی در تاریخ20 خرداد میتواند باعث بهبود عملکرد و صفات رویشی زعفران در دشت ورامین گردد.
عبدالرضا صداقتی؛ محمد کافی؛ شهرام رضوان بیدختی؛ شیوا اکبری
چکیده
بهمنظور بررسی اثر تاریخ کاشت و تراکم بوته بر عملکرد، اجزای عملکرد و میزان آلیسین دو اکوتیپ سیر (Allium sativum L.)، آزمایشی بهصورت کرتهای دو بار خرد شده در قالب بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعهای واقع در شهرستان دامغان در سال زراعی 1391-1390 انجام شد. در این آزمایش سه تاریخ کاشت (25 مهر، 20 آبان و 15 اسفند)، بهعنوان عامل اصلی، دو اکوتیپ ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر تاریخ کاشت و تراکم بوته بر عملکرد، اجزای عملکرد و میزان آلیسین دو اکوتیپ سیر (Allium sativum L.)، آزمایشی بهصورت کرتهای دو بار خرد شده در قالب بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعهای واقع در شهرستان دامغان در سال زراعی 1391-1390 انجام شد. در این آزمایش سه تاریخ کاشت (25 مهر، 20 آبان و 15 اسفند)، بهعنوان عامل اصلی، دو اکوتیپ (کویر دامغان و سفید همدان) بهعنوان عامل فرعی و سه تراکم کشت (35، 45 و 55 بوته در مترمربع) بهعنوان عامل فرعی فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد با تأخیر در کاشت، صفات ارتفاع، وزن تر و خشک سوخ، عملکرد سیر، قطر و وزن خشک سیرچه کاهش یافتند. وزن تر و خشک سوخ، عملکرد سیر، قطر و وزن خشک سیرچه و مقدار آلیسین اکوتیپ سیر سفید همدان، بهطور معنیداری بیشتر از اکوتیپ سیر کویر دامغان بود. افزایش تراکم، باعث کاهش وزن تر و خشک سوخ، قطر و وزن خشک سیرچه و افزایش ارتفاع و عملکرد سیر و تعداد سیرچه در سوخ گردید. بهترین تاریخ کاشت با توجه به حصول بیشترین عملکرد تر (7/1 کیلوگرم در مترمربع) و خشک (27/0 کیلوگرم در مترمربع)، تاریخ 25 مهرماه بود. اکوتیپ سفید همدان نیز بهدلیل دارا بودن بالاترین وزن تر و خشک سوخ، قطر، وزن خشک سیرچه، میزان آلیسین و عملکرد بیشتر، مناسبتر شناخته شد و تراکم کاشت مطلوب نیز با توجه به حصول مقادیر بیشتر ارتفاع بوته، تعداد سیرچه در سوخ و عملکرد بالاتر، تراکم کشت 55 بوته در مترمربع بودهاست.
محمدعلی علیزاده؛ حامد خاموشی؛ علیاشرف جعفری؛ جهانفر دانشیان
چکیده
بذر 8 جمعیت بابونه از 3 گونه Anthemis pseudocotula Boiss.، A. tinctoria L. و A. triumfettii L. All. بهصورت تکبوته در دو تاریخ اردیبهشت و تیر سال 1390 کشت گردید. طرح کرتهای خرد شده با سه تکرار و منظور نمودن تاریخ کشت بهعنوان فاکتور اصلی و جمعیت بهعنوان فاکتور فرعی بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی مورد استفاده قرار گرفت. هر واحد آزمایشی 6 ...
بیشتر
بذر 8 جمعیت بابونه از 3 گونه Anthemis pseudocotula Boiss.، A. tinctoria L. و A. triumfettii L. All. بهصورت تکبوته در دو تاریخ اردیبهشت و تیر سال 1390 کشت گردید. طرح کرتهای خرد شده با سه تکرار و منظور نمودن تاریخ کشت بهعنوان فاکتور اصلی و جمعیت بهعنوان فاکتور فرعی بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی مورد استفاده قرار گرفت. هر واحد آزمایشی 6 ردیف با فاصله 50 سانتیمتر و 10 بوته در هر ردیف با فاصله 40 سانتیمتر را شامل بود. در طول دوره رشد صفات طول و عرض تاج پوشش، ارتفاع گیاه، تعداد گل و عملکرد سرشاخه تر و خشک و درصد اسانس جمعیتهای 3 گونه اندازهگیری شد. نتایج تجزیه واریانس دادهها نشان داد که تفاوت بین تاریخهای کشت (p < 0.05)، جمعیتها و اثر متقابل جمعیت در تاریخ کشت معنیدار (p < 0.01) بود. مقایسه میانگین صفات نشان داد که گونه Anthemis pseudocotula از نظر صفات طول و عرض تاج پوشش، ارتفاع گیاه و تعداد گل نسبت به میانگین دو گونه دیگر برتری داشت. مقایسه میانگین بین جمعیتها نشان داد که جمعیت 20172 (گلستان) در بیشتر صفات رویشی از گونه Anthemis pseudocotula از دو جمعیت 20137-گلستان و 20171-یزد برتر بود. ولی جمعیتهای گونه Anthemis tinctoria از نظر صفات رویشی و زایشی تفاوت معنیداری نداشت. با محاسبه درجه حرارت تجمعی رشد روزانه بین گونهها و جمعیتهای آنها مشخص شد که درجه حرارت رشد روزانه گونه Anthemis pseudocotula کمتر از دو گونه دیگر بود، بنابراین زودتر از آنها به گل رفت. بازده یا درصد اسانس گونه A.tinctoria از نظر کمّی بیشتر از بازده اسانس Anthemis triumfettii و Anthemis pseudocotula بود.
عهدیه کالیراد
چکیده
به منظور بررسی اثر تاریخ کشت در شرایط دیم بر صفات کمّی و کیفی زیره سبز (Cuminum cyminum L.) آزمایشی در پنج تاریخ کشت (15 بهمن بهعنوان شاهد، 25 بهمن، 5، 15 و 25 اسفند) در قالب بلوکهای کامل تصادفی با 4 تکرار طی سه سال در ایستگاه تحقیقات منابع طبیعی منطقه بلبلوئیه سیرچ اجرا گردید. صفات مورفولوژیکی (شامل زمان گلدهی، پنجهزنی، تشکیل ساقه، تشکیل ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر تاریخ کشت در شرایط دیم بر صفات کمّی و کیفی زیره سبز (Cuminum cyminum L.) آزمایشی در پنج تاریخ کشت (15 بهمن بهعنوان شاهد، 25 بهمن، 5، 15 و 25 اسفند) در قالب بلوکهای کامل تصادفی با 4 تکرار طی سه سال در ایستگاه تحقیقات منابع طبیعی منطقه بلبلوئیه سیرچ اجرا گردید. صفات مورفولوژیکی (شامل زمان گلدهی، پنجهزنی، تشکیل ساقه، تشکیل بذر و …)، همچنین میزان تولید بذر (عملکرد) یادداشتبرداری شد. نتایج نشان داد که تمامی صفات مورد بررسی از نظر تاریخ کشت در سطح 1% با هم اختلاف معنیداری را نشان میدهند. همچنین تمامی صفات از نظر سال دارای اختلاف معنیداری در سطح 1% بودند، بجز صفت زمان گلدهی که در سطح 5% معنیدار بود و وزن بذرهای تولیدی اختلاف معنیداری را در سالهای مختلف نشان نداد. در مقایسه میانگین صفات مشخص گردید که تاریخ کاشت شاهد (15 بهمن) برای صفات گلدهی، تشکیل بذر، بذردهی، پنجهزنی و تشکیل ساقه دارای بیشترین مقدار بود، اما میزان بذر و وزن بذر تولیدی در تاریخ کاشت 5 اسفند دارای بیشترین مقدار نسبت به سایر زمانهای کاشت بود. با توجه به نتایج بدستآمده جهت تولید محصول بیشتر تاریخ کاشت 5 اسفند توصیه میگردد، همچنین معنیدار بودن اختلاف صفات در سالهای متفاوت نشاندهنده تغییرات بالای آب و هوایی و شرایط اقلیمی در منطقه سیرچ است.
فاطمه عسکری؛ ابراهیم شریفی عاشورآبادی
چکیده
به منظور بررسی تأثیر مناطق جمعآوری بذر و تاریخ کشت بر عملکرد کمّی بذر گیاه دارویی Pimpinella affinis Ledeb.، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای مورد بررسی شامل بذرهای جمعآوری شده از مناطق خجیر، نوشهر و جاده چالوس و تاریخهای کشت شامل 15 آبان، 15 آذر و 20 فروردینماه بود که در سالهای 1385 و ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر مناطق جمعآوری بذر و تاریخ کشت بر عملکرد کمّی بذر گیاه دارویی Pimpinella affinis Ledeb.، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای مورد بررسی شامل بذرهای جمعآوری شده از مناطق خجیر، نوشهر و جاده چالوس و تاریخهای کشت شامل 15 آبان، 15 آذر و 20 فروردینماه بود که در سالهای 1385 و 1386 در مزرعه ایستگاه تحقیقات البرز کرج انجام شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس سال 1385 نشان داد که اثر تاریخ کاشت (آبان و آذرماه) بر عملکرد بذر معنیدار نبود ولی تأثیر رویشگاه و اثر متقابل آنها بر عملکرد بذر در سطح 1% معنیدار بوده است. مقایسه میانگین تیمارها نشان داد که عملکرد بذر در تاریخ کشت آبان و آذرماه اختلاف معنیدار ندارند، هرچند کشت آذرماه با مقدار 467/64 کیلوگرم در هکتار مقدار بیشتری داشت. تأثیر رویشگاه بر عملکرد بذر مشخص نمود که بذر جمعآوری شده از رویشگاه خجیر با میزان 1/175 کیلوگرم در هکتار بیشترین مقدار را داشت و نسبت به چالوس و نوشهر اختلاف معنیدار نشان داد. اثر متقابل تاریخ کشت و رویشگاه بر عملکرد بذر مشخص نمود که تاریخ کشت آذرماه مربوط به بذر رویشگاه خجیر با میزان 4/191 کیلوگرم در هکتار دارای بیشترین مقدار بوده و نسبت به سایر تیمارها اختلاف معنیدار بود. نتایج حاصل از جدول تجزیه واریانس سال 1386 مشخص کرد که تأثیر تاریخ کاشت، رویشگاه و اثر متقابل آنها بر عملکرد بذر در سطح 1% معنیدار بوده است. مقایسه میانگین تیمارها نشان داد که عملکرد بذر در تاریخهای کشت آبان و آذرماه اختلاف معنیدار ندارند، هرچند کشت آبانماه با مقدار 9/218 کیلوگرم در هکتار مقدار بیشتری داشت. تأثیر رویشگاه بر عملکرد بذر مشخص نمود که بذر جمعآوری شده از رویشگاه خجیر با میزان 9/281 کیلوگرم در هکتار بیشترین مقدار را داشت و نسبت به نوشهر اختلاف معنیدار نشان داد. اثر متقابل تاریخ کشت و رویشگاه بر عملکرد بذر مشخص نمود که بذر رویشگاه خجیر در تاریخ کشت آبان و آذرماه با میزان 6/404 و 9/397 کیلوگرم در هکتار دارای بیشترین مقدار بوده و نسبت به سایر تیمارها اختلاف معنیدار بود. با توجه به نتایج بدست آمده از کشت انجام شده دو سال، ملاحظه میشود که کشتهای پاییزه بهدلیل داشتن طول دوره رشد طولانی نسبت به کشت بهاره از عملکرد بیولوژیک و عملکرد بذر بالاتری برخوردار بودند. همچنین بین سه رویشگاه، بذرهای جمعآوری شده از خجیر نسبت به نوشهر و چالوس عملکرد بیولوژیک و عملکرد بذر بالاتری داشتند.
فاطمه برنا؛ رضا امیدبیگی؛ فاطمه سفیدکن
دوره 23، شماره 3 ، آبان 1386، ، صفحه 307-314
چکیده
به منظور بررسی اثر تاریخهای مختلف کشت بر عملکرد پیکر رویشی گیاه Dracocephalum moldavica L.، این تحقیق در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. زمانهای کاشت 15 اسفند، 29 اسفند، 15 فروردین، 31 فروردین، 15 اردیبهشت، 31 اردیبهشت، 15 خرداد، 31 خرداد در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که زمان کاشت بر خصوصیات رشد و نمو بادرشبی ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر تاریخهای مختلف کشت بر عملکرد پیکر رویشی گیاه Dracocephalum moldavica L.، این تحقیق در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. زمانهای کاشت 15 اسفند، 29 اسفند، 15 فروردین، 31 فروردین، 15 اردیبهشت، 31 اردیبهشت، 15 خرداد، 31 خرداد در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که زمان کاشت بر خصوصیات رشد و نمو بادرشبی تأثیر دارد. بلندترین گیاهان (5/82 سانتیمتر) و بیشترین تعداد شاخه در بوته (14/18 شاخه) از گیاهانی بدست آمد که در تاریخ 29 اسفند ماه کشت شده بودند. نتایج تجزیه واریانس همچنین نشان داد هیچ اختلاف معنیداری بین عملکرد پیکر رویشی گیاهان و درصد اسانس آنها در تاریخهای مختلف وجود ندارد. با توجه به اینکه حداکثر عملکرد اسانس گیاهان کشت شده در 15 فروردین میباشد، بنابراین این تاریخ برای کشت گیاه بادرشبی توصیه میگردد.
محمد علی دری
دوره 22، شماره 3 ، آبان 1385، ، صفحه 262-269
چکیده
این آزمایش در ایستگاه تحقیقاتی مراوه تپه واقع در شمال شرقی استان گلستان در طول شرقی´57 °55 و عرض شمالی´ 48 ° 37، در شرایط دیم با ارتفاع 430 متر از سطح دریا، بافت خاک سیلتی لوم تا سیلتی کلی لوم، بارش متوسط سالیانه 330 میلیمتر و اسیدیته خاک در حد خنثی، انجام شد . این طرح به صورت طرح کرتهای یکبار خردشده اجرا شد. تیمارهای مورد ...
بیشتر
این آزمایش در ایستگاه تحقیقاتی مراوه تپه واقع در شمال شرقی استان گلستان در طول شرقی´57 °55 و عرض شمالی´ 48 ° 37، در شرایط دیم با ارتفاع 430 متر از سطح دریا، بافت خاک سیلتی لوم تا سیلتی کلی لوم، بارش متوسط سالیانه 330 میلیمتر و اسیدیته خاک در حد خنثی، انجام شد . این طرح به صورت طرح کرتهای یکبار خردشده اجرا شد. تیمارهای مورد بررسی عبارت بودند از : میزان بذر (2، 4 و 6 کیلوگرم در هکتار) و تاریخ کاشت به فواصل پانزده روز (نیمه دوم بهمن ماه و نیمه اول اسفند ماه) در نظرگرفته شد. درصد جوانه زنی بذر در آزمایشگاه با کشت در پتریدیش تعیین و براساس آن میزان بذر مورد نیاز در هر کرت تعیین گردید. در طی رشد مراحل رشد ثبت گردید. برای محاسبه تولید بذر در واحد سطح، در زمان رسیدگی بذر، از وسط کرتها نمونه برداری انجام شد. برای اندازه گیری مولفه های طول سنبله، تعداد سنبله در بوته، تعداد دانه در سنبله از وسط هرکرت پنج بوته به صورت تصادفی انتخاب شد. طول سنبله، تعداد دانه در سنبله و تعداد سنبله در هر بوته تحت تأثیر تاریخ کاشت قرار نگرفت، اما تحت تأثیر میزان کاشت بذر قرار گرفته و به ترتیب در سطح احتمال 5، 1 و1 درصد اختلاف معنی داری را نشان دادند. شاخص برداشت (HI) در سطح احتمال 1و 5 درصد اختلاف معنی داری نداشت و تحت تأثیر میزان کشت بذر و تاریخ کشت قرار نگرفت. تاریخ کاشت اثر معنی داری بر عملکرد بذر نداشت، اما براساس نتایج بدست آمده اثر میزان کاشت بذر بر عملکرد بذر در سطح 5 درصد اختلاف معنی داری داشت و بالاترین عملکرد در میزان کاشت 6 کیلوگرم در هکتار بدست آمد.