الهه تقیان؛ نوید سعیدی؛ فاطمه سفیدکن؛ حوریه صادری؛ ایرج رسولی؛ رضا محمد صالحی؛ پرویز اولیا
چکیده
درمان عفونتهای ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس به یک مشکل در جهان تبدیل شده است. این باکتری با داشتن عوامل بیماری‌زایی متعدد، یکی از پاتوژن‌های مهم به‌حساب می‌آید. هدف از این مطالعه ارزیابی اثر ضدمیکروبی 4 گونه از اسانس گیاه مرزه (Satureja khuzistanica Jamzad، Satureja bachtiarica Bunge، Satureja rechingeri Jamzad، Satureja mutica Fisch. & C. A. Mey.) بر تشکیل بیوفیلم و تولید همولیزین ...
بیشتر
درمان عفونتهای ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس به یک مشکل در جهان تبدیل شده است. این باکتری با داشتن عوامل بیماری‌زایی متعدد، یکی از پاتوژن‌های مهم به‌حساب می‌آید. هدف از این مطالعه ارزیابی اثر ضدمیکروبی 4 گونه از اسانس گیاه مرزه (Satureja khuzistanica Jamzad، Satureja bachtiarica Bunge، Satureja rechingeri Jamzad، Satureja mutica Fisch. & C. A. Mey.) بر تشکیل بیوفیلم و تولید همولیزین در باکتری استافیلوکوکوس اورئوس است. حداقل غلظت مهاری در سویه‌های استاندارد استافیلوکوکوس اورئوس ATCC29213 و ATCC33591 برای اسانس‌های گیاه مرزه به روش micro dilution broth تعیین گردید. سپس از غلظتهای Sub-MIC از اسانس‌های گیاه مرزه برای آزمایش تشکیل بیوفیلم و تولید همولیزین استفاده شد. نتایج این مطالعه نشان داد که اسانس هر 4 گونه مرزه مورد آزمایش اثر ضد میکربی بر علیه هر دو سویه استاندارد استافیلوکوکوس داشته و همچنین میزان تشکیل بیوفیلم و تولید همولیزین باکتریها در حضور غلظتهای Sub-MIC از اسانس‌ها به‌طور معنی‌داری کاهش یافت. نتایج این بررسی نشان‌دهنده این امر است که اسانس‌های 4 گیاه مرزه مورد آزمایش، بر روی باکتری استافیلوکوکوس اورئوس دارای اثرات ضدمیکروبی می‌باشد و با مطالعات بیشتر می‌توان از آن برای کنترل عفونتهای استافیلوکوکوس اورئوس استفاده کرد.
مریم عزیزخانی؛ رزا ازنار؛ پاتریسیا الیزاکویویل
چکیده
مسمومیت غذایی استافیلوکوکی به علت مصرف مواد غذایی که در آن استافیلوکوکوس انتروتوکسیژنیک رشد و تولید انتروتوکسین کرده است، رخ می‌دهد. هدف قرار دادن فاکتورهای بیماری‌زایی باکتریایی، در حال حاضر به‌عنوان یک راهبرد جایگزین برای توسعه انواع جدیدی از مواد نگهدارنده ضدمیکروبی مورد توجه بسیاری از پژوهشگران و محققان صنایع غذایی قرار ...
بیشتر
مسمومیت غذایی استافیلوکوکی به علت مصرف مواد غذایی که در آن استافیلوکوکوس انتروتوکسیژنیک رشد و تولید انتروتوکسین کرده است، رخ می‌دهد. هدف قرار دادن فاکتورهای بیماری‌زایی باکتریایی، در حال حاضر به‌عنوان یک راهبرد جایگزین برای توسعه انواع جدیدی از مواد نگهدارنده ضدمیکروبی مورد توجه بسیاری از پژوهشگران و محققان صنایع غذایی قرار گرفته است. هدف این تحقیق بررسی تأثیر اسانس Rosmarinus officinalis L. (رزماری) بر رشد و بیان ژنی انتروتوکسین‌های A، C و E استافیلوکوکوس اورئوس ATCC 29213 می‌باشد. در این مطالعه پس از تعیین حداقل غلظت بازدارنده رشد، رشد باکتری و ترشح SEA، SEC و SEE تحت تأثیر غلظتهای بازدارنده اسانس رزماری (به روش ELISA) ارزیابی شد. علاوه‌بر این، تأثیر اسانس بر نسخه‌برداری ژن‌های sea، sec و see (ژن‌های کدکننده SEA، SEC و SEE) با استفاده از PCR نیمه کمّی بررسی شد. اسانس Ros در غلظت MIC 75% رشد باکتری را به میزان قابل ملاحظه‌ای کاهش داد. همچنین، اسانس از نسخه‌برداری ژن‌های sea، sec و see بازداری نمود و باعث کاهش ترشح SEA، SEC و SEE شد. غلظتهای تحت بازدارنده اسانس تولید انتروتوکسین را در روند وابسته به دوز کاهش دادند. بنابراین داده‌های این مطالعه پیشنهاد می‌کند که اسانس رزماری می‌تواند به‌عنوان نگهدارنده طبیعی به‌منظور بازداری رشد و تولید انتروتوکسین توسط استافیلوکوکوس اورئوس در صنایع غذایی بکار رود.
تینا دادگر؛ عزت الله قائمی؛ مهدی آسمار؛ معصومه مازندرانی؛ مسعود بازوری
دوره 23، شماره 1 ، اردیبهشت 1386، ، صفحه 73-85
چکیده
استافیلوکوکوس اورئوس از عوامل مهم عفونتهای کسب شده از بیمارستانها و اجتماع می‌باشد. عفونتهای ایجاد شده توسط استافیلوکوکوس اورئوس‌های مقاوم به متی‌سیلین به طور عمده با منشأ بیمارستانی هستند که در بسیاری از کشورهای جهان در حال افزایش است. به همین دلیل محققان نیز تلاش‌های زیادی جهت یافتن ترکیبهای جدید به عنوان جایگزین مناسب این ...
بیشتر
استافیلوکوکوس اورئوس از عوامل مهم عفونتهای کسب شده از بیمارستانها و اجتماع می‌باشد. عفونتهای ایجاد شده توسط استافیلوکوکوس اورئوس‌های مقاوم به متی‌سیلین به طور عمده با منشأ بیمارستانی هستند که در بسیاری از کشورهای جهان در حال افزایش است. به همین دلیل محققان نیز تلاش‌های زیادی جهت یافتن ترکیبهای جدید به عنوان جایگزین مناسب این آنتی بیوتیکها انجام داده‌اند. در این تحقیق اثر ضد باکتریایی عصاره آبی و جوشانده گیاهان مختلف به روش انتشار در آگار و به کمک دیسک انجام شد. هر آزمون سه بار تکرار گردید و میانگین قطر هاله عدم رشد بر روی محیط مولر هینتون آگار اندازه‌گیری و ثبت شد وسپس خاصیت ضد باکتریایی عصاره‌ها با هم مقایسه شد. از بین 6 گونه گیاه مورد بررسی، عصاره آبی اکالیپتوس، انار و درمنه و جوشانده گیاهان اکالیپتوس، انار، درمنه، گز و گل راعی بهترین اثر ضد باکتریایی را در روش دیسک دیفیوژن داشتند و عصاره آبی و جوشانده گیاه زرشک، هیچ اثر ضد باکتریایی نداشت .در مقایسه اثر ضد باکتریایی عصاره آبی و جوشانده گیاهان، جوشانده آنها اثر ضد باکتریایی مطلوب‌تری علیه سویه‌های مورد بررسی داشته و در برخی از گیاهان مانند انار تأثیر بهتر عصاره در مقایسه با آنتی‌بیوتیک و انکومایسین علیه سویه‌های MRSA و MSSA مشاهده شد.
حوریه صادری؛ پرویز اولیاء؛ مهسا رادمنش
دوره 22، شماره 4 ، بهمن 1385، ، صفحه 366-372
چکیده
استافیلوکوکوس اورئوس یکی از باکتریهای شایع در عفونتهای انسانی است. افزایش روزافزون مقاومت آنتی‌بیوتیکی در این باکتری سبب شده است که مصرف آنتی‌بیوتیکها روز به روز افزایش یابد و داروهای جدیدی به بازار عرضه شود. از طرفی استفاده از گیاهان دارویی با اثر ضد میکروبی جایگاه خاص خود را در طب سنتی پیدا کرده است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی ...
بیشتر
استافیلوکوکوس اورئوس یکی از باکتریهای شایع در عفونتهای انسانی است. افزایش روزافزون مقاومت آنتی‌بیوتیکی در این باکتری سبب شده است که مصرف آنتی‌بیوتیکها روز به روز افزایش یابد و داروهای جدیدی به بازار عرضه شود. از طرفی استفاده از گیاهان دارویی با اثر ضد میکروبی جایگاه خاص خود را در طب سنتی پیدا کرده است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثر ضد میکروبی عصاره‌های هیدروالکلی و آبی بذر و ساقه سداب (Ruta graveolens) بر سویه استاندارد استافیلوکوکوس اورئوس (ATCC 25923) بوده است. برای این منظور ابتدا از روش انتشار در آگار استفاده شد و بعد مقدار حداقل غلظت ممانعت کننده رشد (MIC) و حداقل غلظت کشنده (MBC)عصاره‌های مؤثر با روش رقت در مایع تعیین گردید. در نهایت تغییرات تعداد باکتری در زمانهای مختلف در حضور عصاره با غلظت معادل MBC مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این آزمایشها نشان داد که برخلاف عصاره های آبی، عصاره‌های هیدروالکلی تهیه شده از بذر و ساقه سداب بر استافیلوکوکوس اورئوس اثر ندارند. مقدار MIC و MBC عصاره آبی ساقه سداب به ترتیب 10 و 20 درصد و برای عصاره آبی بذر 10 و بیشتر از 30 درصد بدست آمد. کاهش تعداد باکتریها در مواجهه با عصاره آبی ساقه سداب به صورت تدریجی بود. با توجه به بومی و فراوان بودن گیاه سداب در ایران و اثر ضد میکروبی آن، احتمالاً می‌توان با مطالعات بیشتر از این گیاه برای تولید فرآورده‌های دارویی جهت درمان عفونتهای ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس استفاده نمود.
عزت الله قائمی؛ دیدار خورشیدی؛ عبدالوهاب مرادی؛ اختر سیفی؛ معصومه مازندرانی؛ مسعود بازوری
دوره 22، شماره 3 ، آبان 1385، ، صفحه 242-249
چکیده
مقاومت روزافزون استافیلوکوکوس اورئوس به انواع آنتی بیوتیکها به ویژه پنی سیلین و متی سیلین سبب شده است که توجه زیادی به یافتن داروهای جدید معطوف گردد.در مطالعه آزمایشگاهی (in vitro) مشخص گردید که عصاره الکلی گیاه به لیمو می تواند از رشد استافیلوکوکو س اورئوس جلوگیری نماید، به همین دلیل بر آن شدیم تا اثر این عصاره را در درمان ضایعات جلدی ...
بیشتر
مقاومت روزافزون استافیلوکوکوس اورئوس به انواع آنتی بیوتیکها به ویژه پنی سیلین و متی سیلین سبب شده است که توجه زیادی به یافتن داروهای جدید معطوف گردد.در مطالعه آزمایشگاهی (in vitro) مشخص گردید که عصاره الکلی گیاه به لیمو می تواند از رشد استافیلوکوکو س اورئوس جلوگیری نماید، به همین دلیل بر آن شدیم تا اثر این عصاره را در درمان ضایعات جلدی استافیلوکوکی در موش آزمایشگاهی (in vivo) بررسی نماییم. برروی کتف 63سر موش سوری نر 20-25 گرمی، 200میکرولیتر از سوسپانسیون میکروبی با کدورت معادل لوله 0.5 مک فارلند حاوی استافیلوکوکوس اورئوس را تلقیح نمودیم ،سپس موشها را به 4 گروه تقسیم کردیم،دو گروه کنترل :گروه کنترل منفی (بدون درمان)، گروه کنترل مثبت (درمان با موپیروسین) و دو گروه مورد: گروه مورد تحت درمان با فرم پمادی عصاره الکلی و گروه مورد تحت درمان با فرم تزریقی عصاره الکلی. وضعیت زخم و میزان بهبودی هر روز تا 8 روز و نیز وجود کانون چرکی در محل تزریق بعد از تشریح موشها، بررسی و ثبت گردید و با یکدیگر مقایسه شد. زخمهای ایجاد شده در روز دوم آزمایش در گروه کنترل منفی بیش از 3 گروه دیگر بود.توانایی میوپیروسین و عصاره پمادی به لیمو در جلوگیری از ایجاد عفونت زخم تا روز دوم بیشتر از عصاره تزریقی بود. در84.2%گروه کنترل بدون درمان تا روز نهائی بررسی زخم وجود داشت، میزان دوام زخم در موشهای تحت درمان با فرم تزریقی به لیمو بیش از دو گروه دیگر تحت درمان بود. نتایج این مطالعه نشان می دهد که فرم تزریقی عصاره اتانولی گیاه به لیمو نمی تواند در پیشگیری ودرمان عفونت ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس مفید باشد، ولی پماد تهیه شده از این عصاره قادر است بروز عفونت را در محل آلوده به تاخیر بیاندازد، ولی قادر به جلوگیری از بروز عفونت زخم نمی باشد.
پرویز اولیاء؛ حوریه صادری؛ فاطمه نیازمند مطلوب؛ محمدباقر رضایی
چکیده
استافیلوکوکوس اورئوس یکی از باکتریهای بیماریزای مهم می‌باشد که طیف وسیعی از عفونتها را ایجاد می‌کند. مصرف روزافزون آنتی‌بیوتیکها علیه عفونت ناشی از این باکتری سبب افزایش مقاومت دارویی در این باکتری شده است و همین امر سبب گردیده تا مطالعات وسیعی بر روی داروهای ضدمیکربی جدید با اثر بخشی بیشتر صورت گیرد. هدف از انجام این مطالعه، ...
بیشتر
استافیلوکوکوس اورئوس یکی از باکتریهای بیماریزای مهم می‌باشد که طیف وسیعی از عفونتها را ایجاد می‌کند. مصرف روزافزون آنتی‌بیوتیکها علیه عفونت ناشی از این باکتری سبب افزایش مقاومت دارویی در این باکتری شده است و همین امر سبب گردیده تا مطالعات وسیعی بر روی داروهای ضدمیکربی جدید با اثر بخشی بیشتر صورت گیرد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثر ضدمیکربی عصارة هیدروالکلی آویشن شیرازی بر سویة استاندارد استافیلوکوکوس اورئوس بود. برای این منظور از سویة استاندارد استافیلوکوکوس ارئوس (ATCC 25923) استفاده شد. از عصارة هیدروالکلی برگ خشک آویشن شیرازی، بعد از حذف اتانل، نیز به عنوان غلظت 100درصد استفاده گردید. برای تعیین حداقل غلظت ممانعت کننده از رشد (MIC) و حداقل غلظت کشنده (MBC) عصاره و اگزاسیلین، از روش ماکرودایلیوشن پیشنهاد شده از سوی NCCLS استفاده گردید. همچنین تغییرات تعداد باکتریها در مدت 8 ساعت مجاورت با غلظتهای 25 و 30 درصد عصاره 4µg/ml و اگزاسیلین مورد مطالعه قرارگرفت. نتایج حاصل از این آزمایشها نشان داد که مقدار MIC و MBC عصاره برابر با غلظت 25 درصد و مقادیر MIC و MBC بدست آمده برای اگزاسیلین نیز به ترتیب برابر 0.5µg/ml و 2µg/ml بود. بررسی تغییرات تعداد باکتریها نشان داد که غلظت 30 درصد عصاره بعد از گذشت 8 ساعت اثری معادل اثر 4µg/ml بعد از گذشت 4 ساعت دارد. با توجه به افزایش روزافزون مقاومت استافیلوکوکوس اورئوس به آنتیبیوتیکهای متداول، استفاده از گیاهان دارویی می‌تواند یک روش جایگزین مناسب باشد. در این بین آویشن شیرازی جایگاه ویژهای دارد و می‌تواند یکی از گیاهان دارویی مؤثر باشد. در این مطالعه مشخص گردید که به روش انجام شده، عصاره هیدروالکلی برگ خشک شده آویشن شیرازی دارای اثر ضدمیکربی علیه سویه استاندارد استافیلوکوکوس اورئوس است، اما به منظور کاربردی کردن آن نیاز به مطالعات وسیع‌تر و دقیقتر می باشد.
غلامرضا گودرزی؛ مرتضی ستاری؛ منصور گودرزی؛ محسن بیگدلی
چکیده
به دلیل مقاومت روز افزون باکتری های بیماریزا به آنتی بیوتیک های جدید , محققان در پی یافتن مواد ضد میکروبی با منشاءگیاهی به عنوان جایگزین آنتی بیوتیک‌های غیر موثر هستند. بنابراین هدف از این تحقیق مطالعه خواص ضد باکتریایی عصاره‌های آبی والکلی گیاه بابونه آلمانی بر روی سویه‌های بالینی واستاندارد استافیلوکوکوس اورئوس می باشد. در این ...
بیشتر
به دلیل مقاومت روز افزون باکتری های بیماریزا به آنتی بیوتیک های جدید , محققان در پی یافتن مواد ضد میکروبی با منشاءگیاهی به عنوان جایگزین آنتی بیوتیک‌های غیر موثر هستند. بنابراین هدف از این تحقیق مطالعه خواص ضد باکتریایی عصاره‌های آبی والکلی گیاه بابونه آلمانی بر روی سویه‌های بالینی واستاندارد استافیلوکوکوس اورئوس می باشد. در این تحقیق به گل های گیاه پس ازخشک شدن, به طور جداگانه به میزان 10گرم دردسی لیتر اتانول 85 درجه وآب مقطر اضافه شده و سپس عصاره‌ها به روش خیساندن استخراج و با تقطیر در خلاء تغلیظ گردیدند. خواص ضد باکتریایی عصاره‌ها ابتدا به روش رقت در لوله تعیین و بعد وزن خشک عصاره‌ها در هر میلی لیتر محاسبه و حداقل غلظتهای مهار کننده وکشنده آنها بدست آمد و معادل این غلظتها ازعصاره غلیظ به چاهک‌های حفر شده در محیط مولر- هینتون آگار اضافه ومیانگین قطر هاله های عدم رشد برای عصاره‌ها و سویه‌ها مقایسه گردید. غلظتهای معینی ازعصاره الکلی دارای خواص ضد باکتریایی قابل توجهی بود. این عصاره در غلظت 2.167 میلی گرم در میلی لیتر دارای اثر مهاری وباغلظت 5.237 میلی گرم در میلی لیتر دارای اثر کشندگی بر روی هر دو سویه بود و از این نظر سویه‌ها با هم تفاوتی نداشتند. همچنین تاثیر عصاره الکلی با کم شدن غلظت آن در چاهک‌ها کم می‌شد, این در حالی بود که عصاره آبی در هیچ کدام ازغلظتها بر روی سویه های استاندارد و بالینی موثر نبود و در اطراف چاهک‌ها نیز هاله عدم رشدی مشاهده نگردید. بنابراین اگر چه عصاره الکلی بابونه دارای اثرات چشمگیری بر روی سویه های استافیلوکوکوس اورئوس می باشد، ولی معرفی آن به عنوان یک ترکیب ضد باکتریایی به تحقیقات وسیع تری نیاز دارد.
