فیتوشیمی (استخراج، شناسایی و اندازه گیری مواد موثره)
لیلا مرادی پور؛ وحیده پیام نور
چکیده
در فرآیندهای بیوتکنولوژی، افزایش تولید زیست‌توده و متابولیت‌های ثانویه، از شرایط اقتصادی بودن پروژه‌هاست. هدف از مطالعه حاضر بررسی امکان افزایش زیست‌توده و متابولیت‌های ثانویه قارچ Ganoderma lucidum با استفاده از میدان مغناطیسی به‌عنوان یک محرک غیر زنده بود. چهار سطح مغناطیس شامل 0، 20 ،40 و 60 میلی‌تسلا به‌مدت 0، 30، 60 و 90 دقیقه در سه تکرار ...
بیشتر
در فرآیندهای بیوتکنولوژی، افزایش تولید زیست‌توده و متابولیت‌های ثانویه، از شرایط اقتصادی بودن پروژه‌هاست. هدف از مطالعه حاضر بررسی امکان افزایش زیست‌توده و متابولیت‌های ثانویه قارچ Ganoderma lucidum با استفاده از میدان مغناطیسی به‌عنوان یک محرک غیر زنده بود. چهار سطح مغناطیس شامل 0، 20 ،40 و 60 میلی‌تسلا به‌مدت 0، 30، 60 و 90 دقیقه در سه تکرار بر میسلیوم با قطر یک سانتی‌متری قارچ خالص‌سازی شده، اعمال و بهترین تیمار براساس میزان رشد و فعالیت آنتی‌اکسیدانی انتخاب گردید. میزان ترکیب‌های ثانویه در میسلیوم‌های تحت میدان مغناطیس منتخب (60 میلی‌تسلا به‌مدت90 دقیقه) شامل بتولین، اسید بتولینیک، اسید آسکوربیک، آستاگزانتین، پلی‌ساکارید کل و آنتی‌اکسیدان‌ها اندازه‌گیری و با تیمار شاهد و قارچ طبیعی مقایسه گردید. نتایج نشان داد مغناطیس کردن باعث افزایش بیش از 2.5 برابری بتولین (یک تری‌ترپن ضد سرطانی قوی) نسبت به قارچ طبیعی و 3.7 برابری نسبت به میسلیوم شاهد شد. غلظت پلی‌ساکاریدها در بستر کشت میسلیوم تیمار شده و شاهد، به‌ترتیب 5.05 و 5.17 برابر قارچ طبیعی اندازه‌گیری گردید. میزان اسید گانودریک در میسلیوم تیمارشده (درون سلولی) و محیط کشت PDB (برون سلولی) بررسی شد. بیشترین مقدار اسید گانودریک (1.9 میلی‌گرم در میلی‌لیتر) در میسلیوم تیمارشده بدست آمد و قارچ طبیعی و محیط کشت PDB میزان تقریباً یکسانی (1.87 و 1.86 میلی‌گرم در میلی‌لیتر) از این ترکیب داشتند. میزان اسید بتولینیک (یک ترکیب ضدسرطانی مشتق شده از بتولین)، اسید آسکوربیک و آستاگزانتین به‌ترتیب در قارچ طبیعی بیشتر از تیمار 60 میلی‌تسلا مغناطیس به‌مدت 90 دقیقه و پس از آن در شاهد بود. درصد آنتی‌اکسیدان‌ها در شاهد، حدود 85% و در قارچ طبیعی و میسلیوم تیمار شده، حدود 75% بدست آمد. با توجه به نتایج، چشم‌انداز مناسبی برای بکارگیری کشت‌های درونشیشهای (in vitro) قارچ گانودرما به جای بهره‌برداری از قارچ طبیعی و همچنین احداث مزارع پرخرج وجود دارد.
راضیه جعفری حاجتی؛ وحیده پیام نور؛ کمال قاسمی بزدی؛ نجمه احمدیان چاشمی
چکیده
این پژوهش با هدف افزایش تولید بتولین و بتولینیک اسید با استفاده از کشت سوسپانسیون سلولی گیاه توس (Betula pendula Roth.) و محرک‌های متیل‌جاسمونات و سالیسیلیک اسید انجام شد. در این تحقیق ابتدا رشد سلولی طی دوره 16 روزه بررسی شد. سپس دو محرک متیل‌جاسمونات (در غلظت‌های 0، 50،100،150 و 200 میکرومولار) و سالیسیلیک اسید (در غلظت‌های 0، 100، 200، 300 و 400 میکرومولار) ...
بیشتر
این پژوهش با هدف افزایش تولید بتولین و بتولینیک اسید با استفاده از کشت سوسپانسیون سلولی گیاه توس (Betula pendula Roth.) و محرک‌های متیل‌جاسمونات و سالیسیلیک اسید انجام شد. در این تحقیق ابتدا رشد سلولی طی دوره 16 روزه بررسی شد. سپس دو محرک متیل‌جاسمونات (در غلظت‌های 0، 50،100،150 و 200 میکرومولار) و سالیسیلیک اسید (در غلظت‌های 0، 100، 200، 300 و 400 میکرومولار) به‌طور جداگانه به محیط کشت‌های 8 روزه اضافه شدند و سلول‌ها 1، 2، 3، 5 و 7 روز پس از اعمال تیمارها برداشت شدند. وزن تر، خشک و درصد زنده‌مانی سلول‌ها بررسی شد و میزان بتولین و بتولینیک اسید با استفاده از دستگاه HPLC ارزیابی شد. نتایج بدست آمده افزایش معنی‌دار غلظت‌های مختلف سالیسیلیک اسید و متیل‌جاسمونات را بر میزان ماده مؤثره، وزن تر و خشک سلول‌ها نشان داد. به‌طوری که حداکثر میزان بتولین (5/2 میلی‌گرم بر گرم وزن خشک) تحت تأثیر غلظت 100 میکرومولار سالیسیلیک، دو روز پس از اعمال تیمار مشاهده شد که 4 برابر نسبت به شاهد افزایش نشان داد. همچنین در میزان بتولینیک اسید، یک روز پس از اعمال تیمار 200 میکرومولار سالیسیلیک اسید افزایش 5/4 برابری نسبت به شاهد، حدود 5 میلی‌گرم بر گرم وزن خشک مشاهده شد. بیشترین محتوی بتولین تحت تأثیر متیل‌جاسمونات در غلظت 50 میکرومولار، هفت روز پس از اعمال این غلظت، به میزان 3/2 میلی‌گرم بر گرم وزن خشک بدست آمد. همچنین حداکثر سطح بتولینیک اسید در غلظت 100 میکرومولار متیل‌جاسمونات، دو روز پس از اعمال این غلظت به میزان 3 میلی‌گرم بر گرم وزن خشک مشاهده شد. در مجموع تأثیر تیمار سالیسیلیک اسید بر تولید بتولین و بتولینیک اسید به‌طور معنی داری بیشتر از تیمار متیل‌جاسمونات بود.
