فیتوشیمی (استخراج، شناسایی و اندازه گیری مواد موثره)
لیلا مرادی پور؛ وحیده پیام نور
چکیده
در فرآیندهای بیوتکنولوژی، افزایش تولید زیست‌توده و متابولیت‌های ثانویه، از شرایط اقتصادی بودن پروژه‌هاست. هدف از مطالعه حاضر بررسی امکان افزایش زیست‌توده و متابولیت‌های ثانویه قارچ Ganoderma lucidum با استفاده از میدان مغناطیسی به‌عنوان یک محرک غیر زنده بود. چهار سطح مغناطیس شامل 0، 20 ،40 و 60 میلی‌تسلا به‌مدت 0، 30، 60 و 90 دقیقه در سه تکرار ...
بیشتر
در فرآیندهای بیوتکنولوژی، افزایش تولید زیست‌توده و متابولیت‌های ثانویه، از شرایط اقتصادی بودن پروژه‌هاست. هدف از مطالعه حاضر بررسی امکان افزایش زیست‌توده و متابولیت‌های ثانویه قارچ Ganoderma lucidum با استفاده از میدان مغناطیسی به‌عنوان یک محرک غیر زنده بود. چهار سطح مغناطیس شامل 0، 20 ،40 و 60 میلی‌تسلا به‌مدت 0، 30، 60 و 90 دقیقه در سه تکرار بر میسلیوم با قطر یک سانتی‌متری قارچ خالص‌سازی شده، اعمال و بهترین تیمار براساس میزان رشد و فعالیت آنتی‌اکسیدانی انتخاب گردید. میزان ترکیب‌های ثانویه در میسلیوم‌های تحت میدان مغناطیس منتخب (60 میلی‌تسلا به‌مدت90 دقیقه) شامل بتولین، اسید بتولینیک، اسید آسکوربیک، آستاگزانتین، پلی‌ساکارید کل و آنتی‌اکسیدان‌ها اندازه‌گیری و با تیمار شاهد و قارچ طبیعی مقایسه گردید. نتایج نشان داد مغناطیس کردن باعث افزایش بیش از 2.5 برابری بتولین (یک تری‌ترپن ضد سرطانی قوی) نسبت به قارچ طبیعی و 3.7 برابری نسبت به میسلیوم شاهد شد. غلظت پلی‌ساکاریدها در بستر کشت میسلیوم تیمار شده و شاهد، به‌ترتیب 5.05 و 5.17 برابر قارچ طبیعی اندازه‌گیری گردید. میزان اسید گانودریک در میسلیوم تیمارشده (درون سلولی) و محیط کشت PDB (برون سلولی) بررسی شد. بیشترین مقدار اسید گانودریک (1.9 میلی‌گرم در میلی‌لیتر) در میسلیوم تیمارشده بدست آمد و قارچ طبیعی و محیط کشت PDB میزان تقریباً یکسانی (1.87 و 1.86 میلی‌گرم در میلی‌لیتر) از این ترکیب داشتند. میزان اسید بتولینیک (یک ترکیب ضدسرطانی مشتق شده از بتولین)، اسید آسکوربیک و آستاگزانتین به‌ترتیب در قارچ طبیعی بیشتر از تیمار 60 میلی‌تسلا مغناطیس به‌مدت 90 دقیقه و پس از آن در شاهد بود. درصد آنتی‌اکسیدان‌ها در شاهد، حدود 85% و در قارچ طبیعی و میسلیوم تیمار شده، حدود 75% بدست آمد. با توجه به نتایج، چشم‌انداز مناسبی برای بکارگیری کشت‌های درونشیشهای (in vitro) قارچ گانودرما به جای بهره‌برداری از قارچ طبیعی و همچنین احداث مزارع پرخرج وجود دارد.
مریم پیروز؛ حمزه امیری؛ بهروز دوستی
چکیده
آویشن دنایی با نام علمی Thymus daenensis Celak.، گیاهی از تیره نعناعیان و از گونه‌های اندمیک جنس آویشن در ایران می‌باشد. با وجود نیاز روزافزون برای تکثیر انبوه این گیاه به‌دلیل وجود انواع متابولیت‌های ثانویه مفید، اطلاعات کمی در مورد روش‌های ازدیاد آن وجود دارد. در این تحقیق برهم‌کنش بعضی از تیمارهای هورمونی به‌منظور ایجاد کشت درون شیشه ...
بیشتر
آویشن دنایی با نام علمی Thymus daenensis Celak.، گیاهی از تیره نعناعیان و از گونه‌های اندمیک جنس آویشن در ایران می‌باشد. با وجود نیاز روزافزون برای تکثیر انبوه این گیاه به‌دلیل وجود انواع متابولیت‌های ثانویه مفید، اطلاعات کمی در مورد روش‌های ازدیاد آن وجود دارد. در این تحقیق برهم‌کنش بعضی از تیمارهای هورمونی به‌منظور ایجاد کشت درون شیشه برای کال‌زایی و ریزازدیادی گیاه آویشن دنایی در محیط کشت MS با غلظت‌های مختلف از هورمونهای اندول‌استیک اسید (IAA)، بنزیل آمینوپورین (BAP)، کینتین (Kin) و در حضور یا عدم حضور آسکوربیک اسید (AS) بررسی شد. نتایج نشان داد که شاخص کالوس، وزن تر و وزن خشک در قطعات میان‌گره‌ای نسبت به قطعات مریستم رأسی مناسب‌ترند. باززایی گیاه از کالوس بدست آمده از جداکشت‌های مریستم رأسی و میان‌گره‌ای واجد اختلاف معنی‌داری بوده و بهترین ترکیب‌های هورمونی برای باززایی گیاه شامل NAA-Kin به‌ترتیب با غلظت (5/4-5/1) و NAA-BAP به‌ترتیب با غلظت‌های (6-9) میلی‌گرم بر لیتر بود. تولید کالوس در قطعات میان‌گره‌ای اختلاف معنی‌داری نسبت به مریستم رأسی نشان داد و در ترکیب هورمونی Kin-NAA (9-3) میلی‌گرم بر لیتر و NAA-BAP (6-9) میلی‌گرم بر لیتر در حضور آسکوربیک اسید بهترین تراکم تولید کالوس بدست آمد. در مجموع از میان تیمارهای بکار برده شده، تیمار شاهد و تیمارهای هورمونی NAA و Kin اثرات مطلوب‌تری بر باززایی داشته و نیز کال‌زایی در قطعات میان‌گره‌ای بهتر انجام شده است.
