فرزانه بهادری؛ ابراهیم شریفی عاشور آبادی
چکیده
بهمنظور مطالعه روشهای تکثیر غیرجنسی گیاهان آویشن کوهی (Thymus kotschyanus Boiss.)، تأثیر تنظیمکنندههای رشد اکسینی بر تغییرات مورفولوژیک و ریشهزایی قلمههای ساقه این گیاه در شرایط گلخانه بررسی شد. این پژوهش بهصورت آزمایش فاکتوریل در قالب بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار و 20 مشاهده در هر تکرار انجام شد. فاکتور اول شامل: دو سطح تنظیمکننده ...
بیشتر
بهمنظور مطالعه روشهای تکثیر غیرجنسی گیاهان آویشن کوهی (Thymus kotschyanus Boiss.)، تأثیر تنظیمکنندههای رشد اکسینی بر تغییرات مورفولوژیک و ریشهزایی قلمههای ساقه این گیاه در شرایط گلخانه بررسی شد. این پژوهش بهصورت آزمایش فاکتوریل در قالب بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار و 20 مشاهده در هر تکرار انجام شد. فاکتور اول شامل: دو سطح تنظیمکننده رشد اکسینی (ایندول بوتریک اسید و ایندول استیک اسید) و فاکتور دوم شامل غلظتهای گوناگون (صفر، 100، 200، 300، 1000، 2000 و 3000 میلیگرم بر لیتر) بودند. ویژگیهای بررسی شده شامل طول و تعداد ریشه، درصد ریشهزایی و وزن خشک ریشه و تعداد جوانه تازه در قلمهها بود. نتایج این پژوهش نشان داد که کاربرد غلظتهای 100 و 300 میلیگرم بر لیتر از مواد اکسینی، بالاترین کیفیت ریشهزایی را در گیاه آویشن کوهی در پی داشته است. به گونهای که بهترتیب کاربرد 100 و 300 میلیگرم بر لیتر از اکسینها سبب 3.6 و 3.25 برابر افزایش در وزن خشک ریشه و 150% و 90% افزایش در طول ریشه در مقایسه با گیاهان شاهد (عدم کاربرد مواد اکسینی) شدند. بیشترین تعداد و طول ریشه و همچنین تعداد جوانه تازه در قلمه شاخه آویشن کوهی در اثر کاربرد ایندول استیک اسید در مقایسه با ایندول بوتریک اسید حاصل شد. با توجه به یافتههای این پژوهش، تیمار قلمههای آویشن کوهی با 100 میلیگرم بر لیتر از ایندول استیک اسید در سطح اقتصادی میتواند سبب تولید قلمههای ریشهدار با کیفیت برتر شود.
فرزانه بهادری؛ ابراهیم شریفی عاشورآبادی؛ مهدی میرزا؛ محمد متینیزاده؛ وحید عبدوسی
چکیده
برای ارزیابی برهمکنش قارچهای میکوریز آربسکولار و باکتریهای ریزوسفری افزاینده رشد گیاه، بر جذب شماری از عناصر غذایی و عملکرد خشک آویشن دنایی (Thymus daenensis Celak)، آزمایشی به صورت فاکتوریل 3×2 با پایه بلوکهای کامل تصادفی با 6 تیمار و 3 تکرار در سال زراعی 91-1390 در مزرعه مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان سمنان ( در منطقه شهمیرزاد) ...
بیشتر
برای ارزیابی برهمکنش قارچهای میکوریز آربسکولار و باکتریهای ریزوسفری افزاینده رشد گیاه، بر جذب شماری از عناصر غذایی و عملکرد خشک آویشن دنایی (Thymus daenensis Celak)، آزمایشی به صورت فاکتوریل 3×2 با پایه بلوکهای کامل تصادفی با 6 تیمار و 3 تکرار در سال زراعی 91-1390 در مزرعه مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان سمنان ( در منطقه شهمیرزاد) اجرا شد. تیمارهای بررسی شده شامل عامل قارچ میکوریز در دو سطح: 1- عدم تلقیح با قارچ میکوریز آربسکولار (NM) و 2- تلقیح با قارچ میکوریز آربسکولار گونه Glomus moseae (GM) و عامل باکتری افزاینده رشد در سه سطح شامل: 1- عدم تلقیح با باکتری (NB)، 2- تلقیح با باکتری Bacillus subtilis (BS) و 3- تلقیح با باکتری Pseudomonas fluorescens (PF) بودند. بر پایه نتایج بدست آمده، اندازه پتاسیم برگی و درصد کلونیزاسیون ریشه با کاربرد قارچ G. moseae در مقایسه با گیاهان شاهد افزایش چشمگیری نشان داد. افزایش معنیدار غلظت فسفر برگ نیز در تیمار با باکتری B. subtilis دیده شد. کاربرد همزمان قارچ میکوریز G. moseae و باکتری P. fluorescens اثرات آنتاگونیستی مشهودی را نشان داد و سبب کاهش جذب عناصر نسبت به تیمارهای دیگر گردید و در پی آن کاهش معنیدار عملکرد خشک آویشن دنایی دیده شد. اثربخشترین تیمار وابسته به کاربرد همزمان G. moseae و B. subtilis بود که سبب افزایش چشمگیر در میزان جذب عناصر NPK و عملکرد خشک گیاه نسبت به کاربرد هر کدام از دو میکروارگانیسم به تنهایی و همچنین گیاهان شاهد گردید. در مجموع نتایج این مطالعه نشان داد که همیاری اثربخش قارچ میکوریز G. moseae و باکتری B.subtilis نقش سودمندی در تولید ارگانیک و پایدار گیاه آویشن دنایی دارد.