محمدحسین عبدالمحمدی؛ ابوالفضل دادخواه تهرانی؛ معصومه بابایی
چکیده
تتراکلریدکربن طی متابولیسم توسط سیتوکروم P450 به رادیکال CCL3O تبدیل می‌شود. این متابولیت فعال توسط آنزیم گلوتایتون-s-ترانسفراز (GST: Glutathion s-transferase) با اتصال به گلوتایتون باعث کاهش GSH کبدی و ایجاد آسیب اکسیدایتو در سلول‌ها می‌شود. به همین دلیل، ترکیب‌های دارای خواص آنتی‌اکسیدانی می‌توانند از بروز آسیب‌های اکسیداتیو ناشی از ...
بیشتر
تتراکلریدکربن طی متابولیسم توسط سیتوکروم P450 به رادیکال CCL3O تبدیل می‌شود. این متابولیت فعال توسط آنزیم گلوتایتون-s-ترانسفراز (GST: Glutathion s-transferase) با اتصال به گلوتایتون باعث کاهش GSH کبدی و ایجاد آسیب اکسیدایتو در سلول‌ها می‌شود. به همین دلیل، ترکیب‌های دارای خواص آنتی‌اکسیدانی می‌توانند از بروز آسیب‌های اکسیداتیو ناشی از CCL4 جلوگیری کنند. در این مطالعه، رت‌ها به 5 گروه تقسیم شدند. تتراکلریدکربن با دوز ml/kg bw2 و اسانس آویشن شیرازی (Zataria multiflora Boiss.) با دوز 100 و 200 mg/kg bw و همچنین BHT با دوز mg/kg bw10 به‌صورت درون صفاقی (iP) به رت‌ها تزریق شد و نمونه‌های خون و کبد در زمان‌های مختلف پس از تزریق دارو جمع‌آوری شد. فعالیت آنزیم GST، سطح گلوتایتون احیاء (GSH) و میزان پراکسیداسیون لیپیدها (LP: Lipid Peroxidation) در هموژن بافت کبد و همچنین سطح مارکرهای آسیب بافتی (ALP (Alkaline Phosphatase)،AST (Aspartate Amino Transferase)،ALT (Alanine Amino Transferase) و بیلی‌روبین) و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کل، در پلاسما اندازه‌گیری شد. نتایج این تحقیق نشان داد که تزریق CCL4 منجر به کاهش فعالیت آنزیم GST و همچنین کاهش سطح GSH و افزایش سطح LP در کبد شد که با افزایش سطح AST و ALT همراه بود. تیمار رت‌ها با اسانس آویشن همانند BHT منجر به جلوگیری از تغییرات فوق گردید. به‌طور کلی، CCL4 منجر به القاء آسیب اکسیدایتو در بافت کبد شد و تیمار رت‌ها با اسانس آویشن، احتمالا به‌دلیل خواص آنتی‌اکسیدانی قوی، می‌تواند تا حدودی از بروز این آسیب‌ها در بافت کبد جلوگیری کند. تتراکلریدکربن طی متابولیسم توسط سیتوکروم P450 به رادیکال CCL3O تبدیل می‌شود. این متابولیت فعال توسط آنزیم گلوتایتون-s-ترانسفراز (GST: Glutathion s-transferase) با اتصال به گلوتایتون باعث کاهش GSH کبدی و ایجاد آسیب اکسیدایتو در سلول‌ها می‌شود. به همین دلیل، ترکیب‌های دارای خواص آنتی‌اکسیدانی می‌توانند از بروز آسیب‌های اکسیداتیو ناشی از CCL4 جلوگیری کنند. در این مطالعه، رت‌ها به 5 گروه تقسیم شدند. تتراکلریدکربن با دوز ml/kg bw2 و اسانس آویشن شیرازی (Zataria multiflora Boiss.) با دوز 100 و 200 mg/kg bw و همچنین BHT با دوز mg/kg bw10 به‌صورت درون صفاقی (iP) به رت‌ها تزریق شد و نمونه‌های خون و کبد در زمان‌های مختلف پس از تزریق دارو جمع‌آوری شد. فعالیت آنزیم GST، سطح گلوتایتون احیاء (GSH) و میزان پراکسیداسیون لیپیدها (LP: Lipid Peroxidation) در هموژن بافت کبد و همچنین سطح مارکرهای آسیب بافتی (ALP (Alkaline Phosphatase)،AST (Aspartate Amino Transferase)،ALT (Alanine Amino Transferase) و بیلی‌روبین) و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کل، در پلاسما اندازه‌گیری شد. نتایج این تحقیق نشان داد که تزریق CCL4 منجر به کاهش فعالیت آنزیم GST و همچنین کاهش سطح GSH و افزایش سطح LP در کبد شد که با افزایش سطح AST و ALT همراه بود. تیمار رت‌ها با اسانس آویشن همانند BHT منجر به جلوگیری از تغییرات فوق گردید. به‌طور کلی، CCL4 منجر به القاء آسیب اکسیدایتو در بافت کبد شد و تیمار رت‌ها با اسانس آویشن، احتمالا به‌دلیل خواص آنتی‌اکسیدانی قوی، می‌تواند تا حدودی از بروز این آسیب‌ها در بافت کبد جلوگیری کند.
